Search

Objective: Forensic medical interviews of victims of violence against women constitute an important step in the reporting processes. It is aimed to develop standardize interview for violence against women and to create an interview model. Methods: A prospective study was planned with 80 women between the ages of 18-65 who applied to the Muğla Training and Research Hospital Forensic Medicine Polyclinic between 2020-2021 after being exposed to physical violence by intimate partners. One-on-one clinical interviews were conducted with the cases and information on sociodemographic characteristics and physical violence were obtained including three generations. In addition to the descriptive characteristics of the cases, Pearson chi-square test, Fisher Exact test and Spearman Correlation Coefficient were used to model the relationship between the dependent variable and independent variables. Results: The mean age was 35.3 years, the mean age of intimate partners was 39 years. In 66.3% of the cases, the duration of exposure to violence is less than 5 years. 95% reported that there was emotional and economic violence with it. 53.8% of the cases were exposed to violence in their childhood, 41.3% of them witnessed violence between their parents. 63.7% of the women inflict violence on their children. Psychiatric referral was made in 40%, 71.9% of those who received psychiatric support stated that this support was good for them. Conclusion: Violence against women is a serious public health problem faced by all healthcare professionals, especially forensic medicine specialists. A standardized clinical interview with the surviwors of violence; will be able to evaluation processes such as a checklist. With the results of this study, a standardized interview model has been developed.

Objective: This study aims to evaluate the forensic dimension of damages arising from cosmetic applications and determine the issues to be considered in this regard. Methods: Forensic cases who applied to our forensic medicine clinic between 2015 and 2022 to obtain a forensic report due to damage arising from cosmetic applications were retrospectively examined. Results: Out of 26 cases, 20 were women and 6 were men. The procedures were performed in beauty centers in 19 cases and hairdressers/ beauty salons in 7 cases. The complained application was laser epilation in 15, hair dyeing in 4, peeling in 2, botox in 1, tattoo removal in 1, hair transplant in 1, eyebrow microblading in 1, and cryolipolysis in 1. Of the cases, 15 complained of burns on their skin, 6 of skin redness, allergic reaction and scarring, and 5 of lack of dyeing, hair loss, sparse hair growth and burning at the base of the hair. Conclusion: When providing forensic expertise in the damage allegations arising from cosmetic procedures, many factors should be taken into consideration in the evaluation, such as whether there is an official license of the performer, whether there is an indication for the procedure, the method’s suitability for the applied area, hygiene conditions of the application environment, the way of the complication management, the patient’s adherence to the medical recommendations after the procedure.

Objective: It was aimed to emphasize the relationship between domestic violence and suicides by evaluating the cases referred to prepare a report due to domestic violence, suicide attempt and homicide. Methods: From 2014, when Muğla Training and Research Hospital Forensic Medicine Polyclinic was established, until the end of 2022, cases who applied to our polyclinic due to suicide attempt and domestic violence were analyzed separately. The records of the cases who applied due to suicide attempt and those who applied for domestic violence before/after the attempt were evaluated. Results: In the 9-year period between 2014-2022, a total of 14.821 reports were prepared in Muğla Training and Research Hospital Forensic Medicine Polyclinic, and 1.099 (7.4%) of them were reported due to domestic violence. In 763 (69.4%) cases reported due to domestic violence, the perpetrator was the spouse/partner, and in the remaining cases, the violence came from other domestic individuals. 686 (89.9%) cases of spousal/partner violence and 180 (53.6%) of cases of nonspousal/partner domestic violence belong to women.631 (4.2%) of the reports were due to suicide attempt, and 402 (63.7%) of them belonged to women. It was determined that 17 of the female cases who attempted suicide were reported due to violence by spouse/partner before/after the attempt, and in 19 (4.7%) of them, including domestic violence in 2 cases, by spouse/partner and other domestic individuals. In men, the number of cases in this group is 5, and the rate is 2.2%. Only 1 of them is spousal violence and the others are domestic violence. According to results obtained, the rate of suicide attempt in cases of spousal/partner violence was 2.2%, while the rate of suicide attempt was 6.8% in cases diagnosed with mental disorder due to spousal/partner violence. Conclusion: It has been suggested that detailed evaluation of both suicide attempters and victims of domestic violence will contribute to the solution of both social problems.

Objective:Studies show that in patients diagnosed with Coronavirus disease-2019 (COVID-19), polymerase chain reaction (PCR) tests can give false negative results depending on sampling techniques/regions. In this study; the positivity of virus RNA was studied consecutive lung tru-cut needle biopsy taken at 6-hour intervals in cases who died during treatment due to COVID-19 infection, it was aimed to determine the postmortem safe working range.Methods:In May 2020-April 2021, 21 patients who died during treatment due to COVID-19 infection diagnosed with clinical and/or RNA detection in Muğla Training Research Hospital, Anesthesia Intensive Care Unit were included. Antemortem, postmortem swabs results, and virus RNA detection by PCR made from postmortem lung tissue samples were compared with their clinics. Statistical analysis was performed.Results:Fifteen (71.4%) of 21 cases were male and 6 (28.6%) were female. The mean age is 71.9 (standard deviation=12.079). All of the toracic CT findings at hospitalization had a ground-glass opacity. The mean hospitalization time was 11.7 days. Antemortem nasopharyngeal virus positivity was shown in 13 cases (61.9%), postmortem nasopharyngeal virus positivity in 5 cases (23.8%), and virus positivity in lung tissue samples in 7 cases (33.3%). No significant correlation was found virus positivity in nasopharyngeal swab and lung tissue sample, the incompatibility rate was 19.1%, which was statistically significant.Conclusion:Although the targeted sample size could not be reached due to study limitations, the inconsistency in virus positivity in nasopharyngeal swabs and lung tissue samples is significant. It is certain that studies with a large comparative sample are needed in terms of postmortem survival time, clinical and organ damage caused by the virus.

Objective:Dyadic death is a term generally used to describe cases in which the murderer committed suicide, usually after a murder, or cases where two people committed suicide together. In the cases that underwent autopsy in Muğla, between 2013 and 2021, the crime scene and dead examination reports were retrospectively analyzed, and those with dyadic deaths were evaluated and these cases were discussed. We believe that creating a database where dyadic deaths are recorded across the country, will shed light on understanding the dynamics of dyadic deaths.Methods:The crime scene analysis and dead examination reports of autopsies carried out between 2013-2021 in Muğla Forensic Medicine Branch Office were analyzed retrospectively.Results:In our case series, all 11 bilateral deaths were femicide-suicide and 9 of them used firearms for murder. In one of the cases, femicide occurred with a penetrating tool, and in the other case, it was caused by blunt head trauma.Conclusion:There is a partner relationship in all of the murders. Except for one case, all of those killed were women and all were spouses/partners or ex-partners. These data in our case series show that dyadic deaths are an indicator of the violence against women in our country.

Objective:Determining the origins of deaths due to gunshot wounds is an important problem in terms of forensic medicine. In this study, it was aimed to retrospectively examine the deaths due to gunshot wounds that were autopsied between 2013 and 2020 by the Muğla Forensic Medicine Branch Directorate.Methods:For this purpose, age, gender, place of death, type of weapon used, origin, entry area, number of entries, shooting distance, toxicological examination results were recorded and statistical analyzes were made and data were compared.Results:85.5% (n=218) of the cases were male, 14.5% (n=37) were female, and the rate of suicide and accidental injuries was higher in men than in women, and the rate of being a victim of homicide in women was higher than men (p

Objective:Methanol poisoning is very dangerous due to its high mortality rate and serious sequelae. The aim of this study was to evaluate the cases whose autopsy was performed in the Mugla Branch Directorate of Forensic Medicine and the cause of death was determined as methanol poisoning, and to raise awareness about this type of poisoning, which is on the rise in our region.Methods:A total of 3.498 autopsies were performed in the Mugla Branch Directorate of Forensic Medicine in an 8-year-period between 2013 and 2020, and the cause of death in 21 of them was determined as methyl alcohol intoxication.Results:The average fatality rate due to methyl alcohol intoxication is 6.0 per thousand. Sixteen (76.2%) of the 21 deaths due to methyl alcohol intoxication occurred in 2020.Conclusion:The increase in methanol poisoning cases may be associated with economic problems, people gravitating towards buying cheap alcohol, lockdowns and places that sell alcohol being closed, people trying to produce their own alcohol, shopping via the internet, and unsafe shopping.

Objective:There are different opinions about whether tooth loss is accepted as a permanent mark on the face or not. The aim of this study is to contribute to the implementation partnership by determining the opinions about “whether the traumatic tooth loss is accepted as a permanent mark on the face or not” within the framework of the Turkish Penal Code.Methods:In the study, an informative text, containing different views, was presented to forensic medicine specialist, dentists and judiciary. Then, a questionnaire including their areas of expertise, their province, duration of experience, and their opinions on the subject was applied. The survey data were analyzed and evaluated through a statistical program.Results:A total of 162 people, including 103 forensic medicine specialists/residents, 38 lawyers and 21 dentists, participated in the survey. The 38.8% of forensic medicine specialists/residents, 90.5% of dentists and 34% of lawyers were working in three major cities (Istanbul, Ankara, Izmir). While 61.1% of the participants had 10 (-) years of experience, 38.5% had 11 (+) years of experience. While the forensic medicine specialists and residents were statistically significantly higher in the 10 (-) year experienced group, the majority of dentists had work experience of 11 years or more (p0.05). The opinions expressed by the participants in writing were also grouped and presented according to their areas of expertise.Conclusion:Teeth losses can be restored in a way that can create an aesthetic appearance very close to the original with today’s dentistry possibilities. On the other hand, people have to live with unnatural teeth instead of their natural teeth or live with tooth loss without having their teeth restored. Different causes, such as fear, economic constraints, timelessness or inability to reach to the appropriate physician, appear to be barriers to treatment. It has been determined that the general approach is to evaluate the incurable tooth loss as permanent mark on the face.

Objective:Ethyl alcohol intoxication and abuse take place in the world and in Turkey as an important public health problem. In this study, the data of cases with ethyl alcohol as a result of toxicological examination in autopsies were compared. The aim of this study was to determine the characteristics of autopsy cases with ethyl alcohol and to compare the causes of death.Methods:The results of all autopsies performed by Muğla Forensic Medicine Institution between 2013 and 2018 were evaluated retrospectively.Results:When the alcohol detection rates were analyzed by years, it was shown that alcohol was detected in 42.2% of the autopsies performed in 2013 and in 17.2% of the autopsies performed in 2018 (p=0.000). Alcohol was found in 15.8% of the autopsies performed in women and 28.8% in men (p=0.000). The cause of death in 25.9% of the cases with alcohol was defined as a self-existing disease (heart, lung, brain, liver, stomach, etc.), whereas this rate was 34.6% in cases without alcohol. The rate of penetrating traumas (firearms, stab wounds) as the causes of death was 13.9% in alcohol-detected cases and 9.1% in alcohol-free cases.Conclusion:It has been suggested that the differences in alcohol detection rates in autopsy cases may be related to awareness studies aiming at raising social awareness. It was suggested that the difference between alcohol detection and causes of death in autopsy cases could be associated with alcohol use and increased frequency of depression/suicide risk.

Objective:Breath alcohol concentration (BrAC) in routine traffic control might be higher due to reasons which affect mouth alcohol concentration. According to Highways Traffic Regulation, there is no possibility to recheck/remeasure with technical device. In this study, we aimed to answer firstly how oral antiseptic sprays affect BrAC and then what correlation there is between BrACs and time.Methods:This study included 30 healthy volunteers’ results. In this study, three oral antiseptic sprays (OAS) containing ethanol and a portable electrochemical sensorized breathalyzer were used. BrAC (Tbefore), which is used before spray, was checked and saved for each subject. Subjects sprayed 3 puffs of OAS into their mouths and immediately underwent a breathalyzer examination to evaluate BrAC (T0). Two more examinations were conducted 3 minutes later (T3) and 5 minutes later (T5).Results:The highest BrAC value (4.25 permille) was attained at T0 in 12 subjects; all BrAC values (before spray use) were checked and saved. The BrAC median values decreased under legal limit zero as time passed by from T0 to T3 and T5). T3 values were lower than the corresponding T0 values for all three medications and all T5 values were lower than corresponding T0 and T3 values (all p

Giriş:Trafikte alkolmetre ile denetleme yapılırken, ağız-içi alkol konsantrasyonunu etkileyen sebeplerden ötürü nefes alkol konsantrasyonu daha yüksek çıkabilmektedir.Karayolları Trafik Yönetmeliği’ne göre; cihazla yapılan ölçüm sonucuna itiraz edilmesi durumunda tekrar ölçüm yapılmamaktadır.Bu çalışmada, oral antiseptik sprey(OAS) kullanımının, alkolmetre ile ölçülen nefes alkol düzeylerine etkisi ve zamanla ilişkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem:Bu çalışmada sonuçlar 30 sağlıklı gönüllüden elde edilmiştir.Çalışmada etanol içeren üç oral sprey ve elektrokimyasal sensörlü alkolmetre kullanılmıştır.Her kişi için OAS kullanımı öncesi (Tbefore) solunum alkol konsantrasyonu referans alınmıştır.Bireylerden her sprey için, 3 kere ağız içine püskürtme yapıp hemen alkolmetreye üflemesi istenmiştir.Bu şekilde ölçüm yapılarak 0. dakikada (T0) değeri elde edilmiştir.3. dakikada (T3) ve 5 dakikada (T5) olmak üzere iki kez daha ölçümler tekrarlanmıştır. Bulgular:Gönüllerin 14’ü kadın ve 16’sı erkekti.Yaş ortalamaları 37.73±8.40 (min=26, max=58).Referans (Tbefore) olarak alınan sprey kullanımı öncesi ölçümler beklendiği gibi (

Üzerinde daha önce otopsi yapılmış genellikle yurt dışından gelen bir cesed üzerinde yeniden ve tekrar bir otopsi işlemi yapmak; özellikle ilk otopsiye ait rapor veya adli soruşturmaya ilişkin herhangi bir bilgi olmadığında sonuç alınması imkansıza yakın, güç bir işlem halini alabilmektedir. Mevcut uyum ve standardizasyon çalışmalarının yanı sıra pratikte bu olgular için en önemli hususun güven oluşturmak ve bu amaca yönelik olarak olabildiğince çok bilgi ve veri paylaşımını mümkün kılmak olduğu düşünülmektedir. Buna yönelik olarak yurt dışında yapılan ilk otopsileri sonrası gerçekleştirdiğimiz üç tekrar otopsi olgusu üzerinden konunun tartışılması amaçlanmıştır.

Amaç: İntiharlar ve intihar girişimleri Türkiye ve dünyada önde gelen mortalite ve morbidite nedenlerinden biridir. Çalışmada … Üniversitesi Eğitim/Araştırma Hastanesi Adli Tıp Polikliniğinde intihar girişimi nedeniyle adli rapor düzenlenen olguların değerlendirilmesiyle; sosyodemografik özelliklerin, kullanılan yöntemlerin, bölgesel özelliklerin ortaya konması ve koruyucu önlemler açısından öneriler geliştirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 01.06.2014-31.12.2018 tarihleri arasında Adli Tıp Polikliniğinde intihar girişimi nedenli başvuruların raporları retrospektif değerlendirilerek, verilerin istatistik analizleri yapılmıştır. Bulgular: Olguların 405’i(%5.3) intihar girişiminde bulunmuştu. 263’ü(%64.9) kadın, 142’si(%35.1) erkekti, yaş ortalaması 27.7 yıl(SD:11.1), aralık 12-76 yıldı.Olguların %11.8’i (n:48) 18 yaş altında, %84.9’u(n:344) 40 yaşın altındaydı. Olguların çoğunluğu 20-29 yaş aralığında olup, 19 yaş ve altında kadınlar, 30-39 yaş aralığında erkeklerin sayısı daha fazlaydı (p

Çin'de COVID-19 enfeksiyonunun Aralık 2019 tarihinde patlak vermesi ile virüs tüm dünyada hızla yayılan bir pandemi başlatarak, ciddi sağlık sorunları ve ölümlere neden olmuştur. Mart 2020 başı itibariyle Dünya genelinde yüzün üzerinde ülkede görüldüğü bildirilmiştir. Ülkemizde ilk vaka Mart başında saptanmış, günümüze kadar binin üzerinde ölüm bildirilmiştir. Bu süreçte adli tıp çalışanları olası bir COVID-19 ölümünde ciddi bulaş riski ile karşı karşıya kalmaktadır. Bu çalışma COVID-19 hastalığına neden olan virusün tanımı ve epidemiyolojisi, ölüm sonrası COVID-19 tanısının nasıl konacağı, ölü muayenesi ve otopsi odasında olası riskler ve bu risklerin nasıl azaltılacağı konusunda bir derleme niteliğindedir. Ayrıca COVID-19 enfeksiyonu şüphesinde ölü defin işlemleri ve ölüm belgesi düzenleme ile ilgili ülkemizde yaşanan sıkıntılar tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.

Amaç: İntihar amaçlı ası girişiminde bulunmuş ve asıdan kurtulmuş olguların sosyodemografik özellikleri, klinik süreçleri ışığında ası komplikasyonları ve yaşamsal tehlike kriterlerinin tartışılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi Adli Tıp Polikliniğinde raporu düzenlenen asıdan kurtulan 9 olgu sunulmuştur. Bulgular: Olguların 3’ü kadın, 6’sı erkekti, yaş ortalaması 40.1. 2015 yılında bir olgu, 2016 ve 2017 yıllarında 4 ‘er olgu bulunmaktaydı. Olay yeri 3 olguda cezaevi, birindeorman ve geri kalan 5 olguda evdi. Cezaevinde ası girişimi olan 3 olgunun medeni durumu belli değildi. Ası aracı cezaevi olgularından birinde ip, birinde çarşaf, diğerinde eşofman ipi , ormandaki olgunun kendi giysilerini kullandığı, diğer olgularda ise ip olduğu görüldü. 6 olguda boyunda abrazyon tespit edilirken, 2 olguda boyunda bir lezyon tespit edilmemişti. İntihar öncesi görünen neden; cezaevinde kalan olgulardan birinde belli değilken, birinde hücre cezası, diğerinde koğuşta yalnız kalmak, diğer olguların 5’inde ailevi nedenler ve eşiyle geçinememe iken bir olguda ise belli değildi. Dört olguda bilinç kaybı olmamıştı. Beş olguda kısmi ya da tam bilinç kaybı geliştiği bildirilmişti. İlk hastane başvurusundaki vital bulgular, bilinç ve GKS çerçevesinde olguların hiç birisinde yaşamsal tehlike oluşmadığı, 8’inde travmanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu, 1 olguda ise basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu kararına varılmıştır. Tartışma ve Sonuç: İntihar hem hastayı hem de beraberinde yakın çevresini ve toplumu ilgilendiren bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmada ası ile intihar girişiminde bulunmuş ve asıdan kurtulmuş 9 olgunun sosyodemografik verileri, klinik durumlarını ve gelişen komplikasyonları, adli rapor açısından yaşamsal tehlike kriterleri irdelemiştir.

Amaç:Eş şiddeti toplumun her kesiminde değişik oranlarda görülmektedir ve orta-uzun vadede çok farklı sağlık sorunlarına neden olabilmektedir. Bu çalışmada, Adli Tıp Polikliniğine eşinden/partnerinden şiddet görme nedeniyle başvuran olguların son bir yıl içindeki hastane başvurularını değerlendirerek; şiddet mağdurlarının sağlık sorunlarını ortaya koymak ve şiddet ile ilişkisini belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: 01 Haziran 2014-31 Mayıs 2017 tarihleri arasında Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Adli Tıp Polikliniğine eş/partner şiddeti nedeniyle başvuran olguların demografik verileri yanı sıra, hastanemiz hasta kayıt sisteminden; her bir olgunun adli tıp polikliniğine başvurusundan önceki son bir yılda diğer poliklinik/klinik başvuruları geriye doğru incelenmiştir. Bulgular:Belirtilen tarihlerde polikliniğimize başvuran toplam 3966 olgu arasından 198 olgu (%5) eşi tarafından fiziksel şiddete maruz kalmıştı. Olguların 177’si (%89.4) kadın, 21’i (%10.6) erkekti. Yaş ortalaması 35.2±10.5 (aralık 17-76) olup, en fazla olgu %37.4 oranıyla 30-39 yaş grubundaydı. Rapor talep eden birim 115 olgu ile en fazla savcılık adına polis merkezleri idi. Olguların son bir yıl içinde hastanemizin değişik birimlerine başvuru sayısının ortalaması 7.5 ± 8.5 bulundu. Olguların yıllık başvurusunda; tek bir poliklinikten 10 farklı polikliniğe kadar farklı başvuruları olabildiği, 1 ile 10 farklı semptom/yakınma ile başvurdukları tespit edildi. Yakınma ve semptomların en sık kas iskelet sistemi, gastrointestinal sistem ve psikiyatrik yakınma ve semptomlar olduğu görüldü. 39 yaş ve altındaki genç grubun başvuru sayısının istatistiksel olarak daha fazla olduğu görüldü. Tartışma ve Sonuç: Eş şiddetine maruz kalanların büyük çoğunluğunu kadınlar oluşturmaktadır. Şiddet mağdurlarının psikosomatik semptom ve yakınmalarla yıllık hastane başvuruları 10’un üzerinde olabilmektedir. 39 yaş ve altı olguların görece fazlalığı; şiddetin bedenselleştirilerek ifade edilmesi...

Amaç:Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğüne başvuran gençlik yaş grubu cinsel saldırı olgularının değerlendirilmesiyle durum tespiti, bölgesel özelliklerin ortaya konması, öneriler geliştirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem:Haziran 2012-Aralık 2016 tarihleri arasında cinsel suç nedeniyle muayenesi yapılmış 477 olgu arasından 15-24 yaş grubunda olan 217’si çalışmaya dahil edilerek raporları geriye dönük değerlendirilmiştir. Bulgular:217 olgunun %71.4’ü 15-19 yaş aralığında, %88.9’u Türkiye vatandaşı, %91.2’si kadın, %8.8’i erkekti. 217 olgu için toplam 244 muayene yapılmıştı. Olgular en fazla Muğla Merkez (%23.5) ve Marmaris’ten (%20.3) gelmişti. Şüpheli saldırganlar %31.8’inde eski/yeni eş-nişanlı-sevgili, %10.6’sında yakın çevreden tanıdık/arkadaşlardı; toplamda %85’inden fazlasında tanıdık biriydi. Olay yeri sıklıkla bir ev ortamıydı (%55.3). Olguların %67.7’sinde Adli Tıp Şube Müdürlüğünde ilk muayene yapılmıştı, %30.8’i olaydan sonraki ilk 72 saat içinde muayene edilebilmişti. En sık; TCK 102/5 ve 103/6 kapsamında beden ve ruh sağlığının bozulup bozulmadığı (%82) ve cinsel saldırının niteliği ve gerçekleşip gerçekleşmediği (%47.5) sorulmuştu. Tartışma ve Sonuç:Bölgesel olarak gençlik yaş grubunda cinsel saldırı mağdurlarının çoğunluğunun kadın ve 15-19 yaş grubunda, şüpheli/saldırganın çoğunlukla tanıdık biri, olay yerinin çoğunlukla ev ortamı olması literatür ile uyumdur. Mağdurların olay sonrası adli süreci başlatmalarında gecikme dikkat çekicidir. Haziran 2014 yılında yapılan değişiklikle yasadan ruhsal değerlendirmeyle ilgili fıkranın kalkmış olmasının ruhsal durum değerlendirmesini ortadan kaldırmadığı, ruhsal değerlendirmenin muayenenin bir parçası olduğu unutulmamalıdır. Cinsel suç olgularının adli süreçte tekrarlayan ifade alımı ve muayeneler nedeniyle yeniden travmatize olmalarını en aza indirebilmek için; tıbbi-hukuki-sosyal destek sağlanabilecek, delillerin toplanabileceği, multidisipliner çalışılan ‘cinsel saldırı başvuru merkezlerinin’ hızla hayata geçirilmesi önerilmektedir.

Amaç: Muğla’da otopsisi yapılan gençlik yaş grubu olguların değerlendirilmesiyle, gençlik grubu adli ölümlerin bölgesel profilini çıkarmak ve önlemler konusunda öneriler geliştirebilmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 2013-2016 yılları arasında Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğünde otopsisi yapılan 1603 otopsi arasında, 15-24 yaş grubunda olan 162 (%10.1) olgunun otopsi raporları geriye dönük değerlendirildi. Bulgular: En fazla otopsi 59 olguyla 2015, 39 olguyla 2016 yıllarında yapılmıştı. Olguların %82.7’si erkek, %17.3’ü kadındı, 15-19 yaş grubunda 76 olgu (%46.9), 20-24 yaş grubunda 86 olgu (%53.1) vardı. Olguların %75.3’ü Türkiye vatandaşı, diğerleri yabancı uyrukluydu. Olgular sırayla en fazla Bodrum, Fethiye ve Milas ilçelerinden gönderilmişti. Ölüme neden olan olaylar; 23 olguda ani beklenmedik ölüm, 50 olguda sudan çıkarılma, 19 olguda ateşli silah yaralanması, 45 olguda çeşitli kaza nedenli ölüm olayları idi. Ölüm nedenleri; 51 (%31.5) olguda suda boğulma, 10 (%6.2) olguda doğal nedenli ölüm, 90 (%55.5) olguda zorlamalı ölüm olup 11 (%6.8) olgunun ölüm nedeni belirlenememişti. Olguların 12’si (%7.4) çürümüştü, bunların 10’u sudan çıkarılmıştı. Toksikolojik analizlerde 44 olguda kanda, bunların 15’inde göz içi sıvısında alkol tespit edilmişti. Tartışma ve Sonuç: Gençlik yaş grubu otopsi olgularında erkek oranının fazlalığı ve zorlamalı ölümlerin sıklığı dikkat çekicidir. Olguların yukarıda belirtilen ilçelerden daha fazla gelmesi durumunun, bu ilçelerde nüfusun diğer ilçelerden fazla olması bu sebeple olay sayısının da fazla olması ile ilgili olduğu düşünülmektedir. Bölgenin turizm potansiyelinin yüksek olması ve illegal göçmen geçişlerinin de bulunması beraberinde trafik, deniz kazaları ve suda boğulma olgularının sıklığını arttırmaktadır. Özellikle 20-24 yaş grubunda zorlamalı ölümlerin ve erkek cinsiyetin fazlalığı göz önüne alındığında;...

Aim: Abusive head trauma (AHT) is the most common cause of death as the result of child abuse. A task force is planned to provide training on AHT to professionals in different disciplines on clinical presentation, diagnostic workup, and organization of multidisciplinary evaluation at the hospital and community levels. This study reports on the preliminary findings of the pre-intervention phase of a larger study.Materials and Methods: This is a descriptive, retrospective study exploring the rates of documentation of relevant data in charts, including risk factors for abuse, family demographics, completeness of diagnostic workup, and case finding.Results: Overall, 345 cases were found in hospital databases that were eligible for the retrospective study from 10 participating hospitals. In total, 305 cases (88.4%) were younger than 2 years of age. The most common documented risk factors were low parental education level in 82 families (23.8%), more than three children under 7 years of age in 76 families (22.0%), and bad child temper in 16 families (4.6%), among others. The rate of complete diagnostic workup in hospitals with a multidisciplinary team (MDT) (25.7%) was statistically significantly higher than in hospitals without an MDT (2.9%) (p=0.001). Etiology was identified as inflicted in 78 cases (22.6%), possibly inflicted in 24 (7.0%), undetermined in 79 (22.9%), and accidental in 164 (47.5%) by the researchers, compared to only three cases (0.8%) diagnosed as inflicted by the treating physicians (p

Amaç: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalına; meslekte kazanma gücü kayıp oranı tespiti amacıyla başvuran olguların kalıcı iş göremezlik oranları ve takdir oranlarının değerlendirmesi ile; hangi arızalara takdir uygulandığı ve takdir oranlarının neler olduğu ortaya konmuş, uygulama içinde ilgili Yönetmeliğin kısıtlılıkları tespit edilmeye çalışılmış ve öneriler geliştirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Haziran 2015-Aralık 2016 tarihleri arasında trafik kazası sonrası kalıcı sakatlık iddiası ile meslekte kazanma gücü kayıp oranı tespiti için başvuran 259 olgunun raporları geriye dönük değerlendirildi. Raporlarda kayıtlı, yaş, cinsiyet, kaza ile rapor düzenleme arasında geçen süre, arızaların dağılımı, iyileşme süreleri, hangi arızalar için takdir uygulandığı ve takdir oranları irdelendi. Veri analizinde, yüzde, oran, ortalama değerlerinin verildiği tanımlayıcı istatistikler kullanıldı. Bulgular: Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kayıp Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre meslekte kazanma gücünden kayıp oranı raporu düzenlenen 259 olgunun 182’si (%70.3) erkek, 77’si (%29.7) kadındı. En fazla olgu (%45.2) 20-39 yaş gru- bundaydı. Kaza tarihi ve son muayene tarihi arasında geçen süre 1-111 ay arasında değişiyordu. Toplamda 73 olgudaki arızalara (%23.1) takdir uygulanmıştı. Takdir uygulanan olguların arızaları ve takdir gerekçeleri ayrıntılı olarak tartışıldı ve ilgili Yönetmeliğin kısıtlılıkları ortaya konmaya çalışıldı. Sonuç: İlgili Yönetmelikte farklı klinik durumları gözetecek şekilde oranlar belirlenmemiş olmasının bir kısıtlılık olduğu, bu konuda uygulama birliğine, güncel tedavi yaklaşımları düşünülerek arıza ağırlık cetvelinin yenilenmesine ve adli tıp ve branş hekimlerinin birlikte yürüteceği çok kapsamlı bir çalışmaya ihtiyaç olduğu kanısındayız.

Ülkemizde çocukların cinsel sağlık ve cinsel davranışlarla ile ilgili bilgileri yetersizdir. Sunulan olguda 15 yaşından küçük iki çocuğun, birbirleri ile cinsel etkileşimleri hakkındaki ve adli sürecin tartışılması amaçlanmıştır. Çocuklara cinsel davranışlar ile ilgili eğitim verilmesi önemlidir. Çocukluk çağı için, konunun uzmanlarından görüş alınarak, cinsel davranışlar ile ilgili ayrıntılı yasal düzenleme yapılması gerektiği düşünülmektedir. Anahtar Kelimler: Çocuklar arası. Cinsellik, Çocuk, Adli Tıp.

Suda boğulma tarzında ikili ölüm olguları ender görülen olgulardandır. Bu çalışmada, iki çocuğunu suya atarak öldürdükten sonra kendini suya atarak intihar eden anne sunulmuştur. Olgumuzdaki anne, yirmibeş yaşında ve 6 yıllık evli olan bir kadındır. Biri 5 yaşında, diğeri 6 aylık olan çocuklarını suya atarak öldürmüş, kendisi de suya atlayarak intihar etmiştir. Bir annenin çocuklarını suya atarak öldürmesi ve sonrasında kendisinin de suya atlayarak intihar etmesi ender görülen bir durumdur. Gerek olayın oluş şekli, gerekse anneyi intihara götüren sebeplerin tartışılması açısından olgu sunulmaya değer bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Kadına yönelik şiddet, Suda boğulma, Sinayet-intihar, İkili ölüm.

Amaç: Evsizlik tüm toplumlarda görülebilen önemli bir toplumsal sorundur. Evsizliğin nedenleri toplumlara göre değişiklikler göstermektedir. Bu çalışmada ülkemizin sosyoekonomik seviyesi yüksek ve bir öğrenci şehri olarak bilinen, Batı Anadolu’da bulunan Eskişehir’de evsiz ölümlerinin analizinin yapılması, verilerin sunulması ve literatürle karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 2004-2013 yılları arasındaki 10 yıllık dönemde, Eskişehir’de otopsisi yapılan 3108 olgu retrospektif olarak tarandı. Otopsi tutanakları ve adli soruşturma değerlendirilerek evsiz ölümü olduğu belirlenen 34 olgu çalışma kapsamına alındı. Bulgular: Çalışma kapsamındaki 10 yıllık dönemde, adli nitelikli ölümlerin % 1,1’ini evsiz ölümlerinin oluşturduğu saptandı. Olguların en sık 40-50 yaş (% 38,2) grubunda olduğu ve % 91,2’sinin erkek olduğu belirlendi. % 61,8’inin doğal nedenlerden öldüğü belirlendi. Sonuç: Sonuç olarak, çalışmada elde edilen veriler, şehrimizde evsizliğin bir sorun olduğunu göstermektedir. Evsizlerin önemli bir kısmının önlenebilir veya tedavi edilebilir sebeplerden dolayı öldüğü saptanmıştır. Evsiz ölümlerin önlenebilmesi için evsizler kayıt altına alınmalı ve sağlık ve sosyal yaşamları desteklenmelidir. Evsiz ölümlerinde mutlaka soruşturma dosyası dikkatle incelenmeli, otopsi ve gerekli tetkikler yapılmalıdır. Anahtar kelimeler: Evsiz, Adli tıp, Otopsi.

Amaç: Yüz bölgesine gelen travmalarda anatomik yapısı veyerleşimi nedeniyle en sık burun kemiği kırıkları görülmektedir. Adli tıp şube müdürlüklerine yansıyan nazal kırıklı olgularda, rapor düzenleme aşamasında sıkıntılar yaşanmaktadır. Bu çalışmada, burun kemik kırıklarının adli travmatoloji açısından değerlendirilmesi ve raporlama aşamasında yaşanan aksaklıkların vurgulanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 01 Haziran 2011-31 Mayıs 2014 tarihleri arasında Eskişehir Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nce düzenlenen 24306 adli rapordan, burun kemiği kırığı saptanan 1306 olgu retrospektif olarak incelenerek değerlendirme kapsamına alındı. Bulgular: 1306 olguya, travma ağırlığı açısından rapor düzenleyebilmek için toplam, 2104 yazışma yapılmıştır. 764 olguda 1 kez, 17 olguda 2 kez olmak üzere ek belge, grafi veya konsültasyon istenilmiştir. Olguların yaş ve cinsiyetleri literatürle uyumlu bulunmuştur. Sonuç: Uzun vadede, sağlık kuruluşlarında adli tıp uzmanı istihdamının artırılması, kısa vadede ise illerde sağlık kuruluşlarına ait veri sistemlerine adli tıp şube müdürlüklerinin de entegre edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Anahtar kelimeler: Nazal kırık, Adli rapor, Travma.

Amaç: Ölüm zamanı adli makamlarca adli tıp uzmanlarına sıkça sorulan sorulardan biridir. Bu çalışmada, postmortem göz içi sıvı örneklerinde, rutinde kolaylıkla uygulanabilen biyokimyasal testlerin, ölüm nedeni ve postmortem interval ile ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Morgunda otopsisi yapılan ve kesin ölüm zamanı kesin olarak bilinen 100 olgu çalışma kapsamına alınmıştır. Olgular, ölüm zamanı açısından, postmortem intervali 10 saat ve altı, 11-20 saat ve 20 saatin üstünde olanlar şeklinde 3 gruba ayrılmıştır. Ölüm nedeni açısından travmatik ve travmatik olmayan ölümler olarak 2 gruba ayrılmıştır. Bulgular ve Sonuç: Bu çalışmada; Sunulan çalışmada, potasyum ve ürik asit ortalama değerleri ile postmortem interval grupları arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Sodyum ve Klorun ortalama değerlerinin travmatik nedenle ölen olgu grubunda diğer gruba göre daha düşük olduğu saptanmıştır. Anahtar Kelimler: Postmortem biyokimya, Göz içi sıvısı, Ölüm zamanı, Ölüm sebebi.

Amaç: Bu çalışmada, son iki yıl içinde Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nden cinsel saldırıya uğrama nedeniyle adli rapor istenen olguların, durum tespiti amacıyla değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla 01 Haziran 2012 – 31 Mayıs 2014 tarihleri arasında cinsel saldırı nedeniyle Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğü’ne müracaat ettirilen 341 olgu için düzenlenen 385 rapor retrospektif olarak incelenmiştir. Olguların, yaş ve cinsiyet gibi demografik verileri yanı sıra saldırganın mağdura yakınlık derecesi, olay yeri, hangi konularda rapor istendiği, olay tarihi ile ilk muayenesi ve Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğü’ndeki muayenesi arasında geçen süreler ile muayene sonuçları değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma kapsamında 341 olgu için düzenlenmiş 385 rapor değerlendirilmiştir. Olguların %90.3’ü kadın, %9.7’si erkek, %90.6’sı TC vatandaşı, %9.4’ü yabancı uyrukludur. Olguların % 63.3’ü 18’yaş ve altında iken %36.7’si 19 yaş ve üzerindedir. Toplam olguların yarısı (% 50.1) 13-18 yaş arasındaki ergenlerdir. Olguların %23.8’inde şüpheli saldırganlar eski/yeni erkek arkadaş, sevgili, nişanlı, eş vb. kişiler iken %17.3’ünde kan bağı olan ve olmayan akrabalardır. Olguların %56.3’ünde olay ev ortamında gerçekleşmiştir. Olguların %17.6’sında cinsel saldırı/taciz olayının 2011 ve daha önceki yıllarda gerçekleşmiş/başlamış olduğu saptanmıştır. Olguların %50.1’i Mayıs-Ağustos ayları arasında meydana gelmiştir. Olguların %33.7’si olaydan sonraki ilk 72 saat içinde muayene edilebilmiş, bunların da % 52.2’si Adli Tıp Şube Müdürlüğü’nde muayene edilmiştir. Sonuç: Mağdurların, olay sonrası şikâyet sürelerinin gecikmesi dikkat çekicidir; bu sebeple mağdurların kolluk kuvvetleri ve/veya savcılıkça ifadeleri alınırken tekrarlı travmaya uğramadan değerlendirilebilecekleri, multidisipliner bir yaklaşımla delil toplanmasını mümkün kılacak “cinsel saldırı başvuru merkezlerine” ihtiyaç duyulmaktadır. Anahtar Kelimeler: Adli tıp, cinsel saldırı, genital muayene

Bu çalışmada deneysel olarak suda boğulan ve öldükten sonra suda bekletilen farelerin organ ağırlıklarının karşılaştırılması amaçlanmıştır.Deneyler Fakülte Etik Kurul'unun izni ile herbiri 10 rattan oluşan 5 grup, toplam 50 fare üzerinde yapılmıştır. Yüksek doz anestezi ile öldürüldükten sonra diseksiyon yapılan (Grup 1 : Kontrol), deneysel olarak suda boğulan (Grup 2), ölmeden önce açık yara oluşturularak ölen ve 24 saat tatlı suda bekletilen (Grup 3) ve yüksek doz anestezi ile öldürüldükten sonra 24 saat (Grup IV) ve 72 saat (Grup V) suda bekletilen toplam 50 Wistar Albino cinsi yetişkin sıçana otopsi yapılmıştır. Otopsi esnasında alman organların ağırlıkları, deney gruplarına göre karşılaştınlmıştır. Postmortem 72 saat suda kalan grubun akciğer, karaciğer, beyin ve sağ böbrek ağırlıkları 24 saat postmortem suda kalan gruba göre azalırken, suda boğulan grupta, akciğer, karaciğer, beyin ve sağ böbrek ortalama ağırlıklarının 24 saat postmortem suda kalan gruba göre arttığı (sırasıyla artış oranları %55.1, %24.3, % 14.9 ve %10.5) saptanmıştır. Sadece kalp ağırlılığı açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farlılık saptanmamıştır.Elde ettiğimiz bulgulara göre, postmortem olarak hidrostatik basınç nedeniyle alveollere geçen sıvı miktarı boğulma esnasında aspire edilen sıvı kadar fazla değildir. 72 saat suda kalan gruptaki akciğer, karaciğer, beyin ve sağ böbrek ağırlıklarının 24 saat postmortem suda kalan gruba göre azalması da postmortem putrefaksiyonun (çürüme) etkisi olarak değerlendirilmiştir. Anahtar kelimeler: Suda boğulma, postmortem değişimler, organ ağırlığı.

Çalışanlar, iş ortamındaki birçok faktör nedeniyle strese maruz kalır ve bu stres nedeniyle de fiziksel, ruhsal ve sosyal değişiklikler yaşar. Bu çalışmada; adli tıp uzman ve asistanlarının örgütsel stres düzeyinin ve stres düzeyini etkileyebilecek sosyo-demografik değişkenlerin ortaya konulması amaçlanmıştır. Örgütsel stres faktörlerinin düzeyini belirlemede Örgütsel Stres Anketi-D (VOS-D) kullanılmıştır. Anketin Türkçe versiyonu 27 ilden 120 adli tıp uzman/asistanına e-mail ya da posta ile gönderilmiş, 113’ü anketi doldurarak geri göndermiştir. Elde edilen veriler paket istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmaya katılanların 78’i (%69) üniversitelerin adli tıp anabilim dallarında, 28’i (%24.8) Adli Tıp Kurumu ve buna bağlı birimlerde, 7’si de (%6.2) Sağlık Bakanlığı’na bağlı hastanelerde görev yapmaktadır. Katılımcıların 70’i (%61.9) adli tıp uzmanı, 43’ü (%38.1) adli tıp asistanıdır. Adli tıp uzman ve asistanlarının 87’si (%77) erkek, 26’sı (%23) kadındır ve yaş ortalaması 35.9 + 7.3 (25-62) yıldır. Yanıtlanan ölçeklerin persantil dağılımına ve ortalama skorlara bakıldığında; katılımcıların ilk sırada sorumluluk, ikinci sırada aşırı iş yükünden etkilendiği görülmektedir. Stres faktörlerinden etkilenme açısından cinsiyetler arasmda istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamaktadır. Rol belirsizliği ve gelecek belirsizliği en çok adli tıp asistanlarını etkilerken, sorumluluk adli tıp uzmanlarında daha fazla stres yaratmaktadır. Sonuç olarak; adli tıp uzman ve asistanlarının, çalışma ortamında karşılaştığı stres faktörlerinin en aza indirgenebilmesi için, sorumluluğun paylaşılması, iş yükünün dengelenerek azaltılması gibi birtakım önlemler alınması gerekmektedir. Anahtar kelimeler: Adli tıp, örgütsel stres

Bir makalenin çok sayıda atıf alması ilgili olduğu bilim alanına katkısını gösterir. Bu amaçla, 2000-2004 yılları arasında adli tıp uzman ve asistanlarının katkısı ile Science Citation Index/Expanded kapsamındaki dergilerde yayınlanmış olan 86 yayının, Scopus ve Web of Science (WoS) veri tabanlarındaki atıf sayıları ve yayınlandıkları dergilerin etki değerleri araştırıldı. Her iki veri tabanındaki atıf sayılarına göre yayın etki değeri hesaplandı. Çalışma grubunu oluşturan yayınların etki değerinin 1.48 olduğu (WoS için) ve ülke ortalamasının altında kaldığı saptandı. Bu durum yayınların yarısının yayınlanmış olduğu dergilerin etki değerinin görece düşük olması ile açıklanabilir. Yayınların etki değeri, 2001 yılında en yüksek (Scopus: 3.18, WoS: 2.64), 2004 yılında en düşük (Scopus: 1, WoS: 0.78) idi. 2004 yılındaki yayın etki değerinin düşük olması, taramanın yapıldığı zamana kadar geçen sürenin kısa oluşu ve bu süreçte yayınların yaklaşık yarısının hiç atıf almamış olmasından kaynaklanmaktadır. Anahtar kelimeler: Adli tıp, Türkiye’nin adli tıp yayınları, atıf, etki değeri

Travmalı hastalarm değerlendirilebilmesi için birçok fizyolojik ve anatomik skor sistemleri geliştirilmiştir. Anatomik skor sistemleri arasında en sık kullanılan Abreviated Injury Scale (AIS) ve onun türevleri ile Injury Severity Score (ISS)’dur. ISS, 1997’de Osler ve ark. tarafından New Injury Severity Score (NISS) olarak modifiye edilmiştir. Bu çalışmada, travma nedeniyle ölen ve otopsileri yapılan olguların ISS ve NISS puanlarına göre değerlendirilmeleri amaçlanmıştır. Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana-bilim Dalında 2001-2007 yılları arasında travmatik sebeplerle ölen ve otopsileri yapılan 157 olgunun, retrospektif olarak değerlendirilip yaralarının AIS puanları ışığında ISS ve NISS hesaplamaları yapılmıştır. Olguların %67,5’inde penetran yaralanma, %32,5’inde künt yaralanma mevcuttur. Hem ISS hem de NISS puanı 14 ve altında olan olgu sayısı 12’dir (%7,6). Penetran yaralanmak grupta hem ISS hem de NISS puanı 75 olan olgu sayısı künt yaralanmak gruba göre istatistiksel olarak daha fazla iken, künt yaralanmak grupta ISS ve NISS puanı küçük olmasına rağmen ölümle sonuçlanan olgu sayısı penetran yaralanmak olgulara göre istatistiksel olarak daha fazla bulunmuştur. ISS puanı 50’den küçük olan olgularda baş-boyun ve göğüs bölgelerinde çoklu yara oranı, ISS puanı 50’den büyük olgulara göre daha fazla bulunmuştur. 157 olgunun 29’unda (%18,5) NISS değerinin ISS değerine göre daha yüksek grupta yer aldığı görülmüştür. Kişinin ölümünde fizyolojik mekanizmaların rolü olup anatomik olarak bunların gösterilemediği künt travmalı olgular ile aynı vücut bölgesinde çoklu yaralanması olan ve hastanede bir süre yatarak tedavi görüp enfeksiyon vb. komplikasyonların gelişme ihtimali olan olgularda, ISS ve NISS’nin önlenebilir ölümleri belirlemede yetersiz kaldığı düşünülmektedir. Ayrıca, adli nitelikli ölümlerde, yaralanma saati, yaralanma ile ölüm arasmda geçen süreç, olay yerinde ölmeyen ve hastanede ölen olgularm ne kadar sürede ilk yardım ve hastaneye ulaştırıldığının çok net olarak bilinememesi de bu tür çalışmaların güvenirliğini etkileyen hususlardır. Anahtar kelimeler: Önlenebilir ölüm, otopsi, travma skoru, ISS, NISS

Bilim insanlarının kendi alanlarındaki gelişmeleri izlemeleri kadar, yapmış oldukları araştırmaları diğer araştırmacılarla paylaşmaları da önemlidir. Uzun zaman alan ve yoğun emek ürünü olan bilimsel çalışmaların sonuçlarmı, bilim insanları ile paylaşmak ve kalıcılığını sağlamak açısından en doğru yol uluslararası kabul gören seçkin dergilerde yayınlamaktır. Bu çalışmada; 2000-2004 yılları arasındaki 5 yıllık süreçte, ülkemizdeki adli tıp uzman ve asistanlarının katkılarıyla yapılan uluslararası yayınları TUBITAK-Uluslararası Bilimsel Yayınları Teşvik Programı ölçütlerine göre değerlendirmek ve bu yayınların Türkiye adresli Science Citation Index - Journal Citation Reports kapsamındaki yayınlara katkısını araştırmak amaçlanmıştır. Bu amaçla, “Pubmed” ve “Web of Science” veri tabanlarından yararlanılmıştır. 01.01.2000 - 31.12.2004 tarihleri arasındaki 5 yıllık sürede, Web of Science veri tabanı kapsamındaki dergilerde, yazarları içinde ülkemizden adli tıp alanında çalışanların bulunduğu toplam 86 yayın yapılmıştır. Türkiye kaynaklı tüm yayınlara olan katkı oranı, son iki yılda binde 1.1’den binde 2.3’e yükselmiştir. Yayınların 70’inin (%81.4) tam makale, 15’inin (%17.4) tam makale dışı olduğu saptanmıştır. TÜBİTAK-Uluslararası Bilimsel Yayınları Teşvik Programı ölçütlerine göre, yayınların 3’ü (%3.5) A Grubu, 54’ü (%62.8) B Grubu, 23’ü (%26.7) C Grubu dergi listelerinde yer almaktadır. Yazar sayısı 4 ve daha fazla olan yayınlar, toplam yayınların %79.1’i oluşturmaktadır. Forensic Science International, 24 (%27.9) yayınla en fazla yayının yapıldığı dergi olup adli tıp alanındaki dergilerde (Forensic Science International, American Journal of Forensic Medicine and Pathology, Journal of Forensic Sciences, International Journal of Legal Medicine) yapılan yaymlar toplam yayınların %39.5’ini oluşturmaktadır. Çalışmanın, adli tıp alanmdaki uluslararası yayınların geliştirilmesine katkıda bulunacağı düşünülmüştür. Anahtar kelimeler: Adli tıp, Science Citation Index, Türkiye

Karbonmonoksit (CO) kokusuz, renksiz, tatsız, irritan özelliği olmayan ve karbon içeren materyalin eksik oksidasyonu ile oluşan bir gazdır. Önemli bir halk sağlığı sorunu olan karbonmonoksit zehirlenmesi ile ülkemizde sık karşılaşılmakta olup özellikle kış aylarında önemli bir morbidité nedenidir. Hem ölümle sonuçlanan, hem de ölümle sonuçlanmayan karbonmonoksit zehirlenmeleri, adli tıp açısından önemlidir. Sunulan olgu, Eskişehir’de bir apartmanda kapıcılık başka bir apartmanda da kalorifercilik yapan dört kişilik bir ailenin, iki hafta arayla, üç bireyinin karbonmonoksit zehirlenmesine maruz kalması ile ilgilidir. Olay, kapıcılık ve kalorifercilik yapan babanın birinci kez 4 yaşındaki kızı ile ikinci kez 12 yaşındaki oğlu ile birlikte, çalıştığı apartmanın kalorifer kazanının önünde baygın bulunması şeklinde gelişmiştir. Olay, baba için çalıştığı iş yerinde ve tekrarlı olması, çocuklar için babanın tedbirsizlik ve dikkatsizliğini gündeme getirmesi nedeniyle sunulmaya ve tartışılmaya değer bulunmuştur. Bu tür olguların sunulmasının adli tıbbi uygulamaya katkı sağlayacağı, düşünülmüştür. Anahtar kelimeler: Karbonmonoksit zehirlenmesi, komplikasyon, adli tıp

III MEDITERRANEAN ACADEMY OF FORENSIC SCIENCES MEETING (MAFSM) V LATIN-AMERICAN CONGRESS OF MEDICAL LAW (LACML) III IBERIAN CONGRESS OF LEGAL MEDICINE (ICLM) 3. Akdeniz Adli Bilimler Akademisi Kongresi, 5. Latin Amerikan Tıbbi Hukuk Kongresi ve 3. İberiyan Adli Tıp Kongresi 3. Akdeniz Adli Bilimler Akademisi Kongresi ile eş azmanlı olarak 5. Latin Amerikan Tıbbi Hukuk Kongresi ve 3. İberiyan Adli Tıp Kongresi 21-23 Haziran 2007 tarihleri arasında Portekiz Porto’da gerçekleştirildi. Bir arada gerçekleştirilen 3 kongrenin temel konferans ve oturumları eş zamanlı olarak 3 ayrı salanda gerçekleştirildi. Ayrıca diğer 3 salonda da eş zamanlı olarak sözlü sunumlar yapıldı. Bu kongrede öncekilerden farklı olarak katılım belgesi dışında, poster ya da sözlü sunum yapanlara; sunumun yapıldığına dair belge verildi. IALM ve ECLM toplantılarının da olduğu kongrede uluslararası tanınmış pek çok meslektaşımızla birlikte çalışma şansı yakaladık. Bu anlamda kongre oldukça tatmin edici bulundu. Her üç organizasyon için toplam katılımcı sayısının 550-600 civarında olduğu kongreye; Türkiye’den 14 kişi katıldı. Bu, Balkan Adli Tıp Kongrelerinden sonra, Türkiye’den katılımın en fazla olduğu uluslararası kongre idi. Bilindiği gibi, uluslar arası kongrelere ne kadar fazla kişi ile katılır ve deneyimlerimizi sözlü ya da poster bildirisi halinde sunarsak; o kadar güçlü oluyoruz. Kongreye Türkiye’den katılan ekip olarak, bu gücü hissettik. Türkiye’den kongreye katılan kişilerin isimleri ve çalıştıkları kurumlar yazının sonuna eklenmiştir. Kongre program kitapçığında 101 sözlü bildiri, 208 poster bildirisi kayıtlı olup bunlardan Türkiye adresli sözlü ve poster bildirileri de yazmın sonuna eklenmiştir. Bir yandan kongre etkinlikleri, sunumlar, posterler vb. tatlı bir telaş sürerken diğer yandan 4. Akdeniz Adli Bilimler Akademisi Kongresinin nerede yapılacağı tartışılıp karar verilecekti. Daha doğrusu bu tartışmadan ziyade ciddi bir yarıştı. Bu aşamada Türkiye’den kongreye katılan tüm arkadaşlar böyle bir kongreye ev sahipliği yapabileceğimiz, bunun ülkemizdeki adli tıp ve adli bilimlerin gelişimine katkısı olacağı, ülkemizin en üst düzeyde tanıtımına destek olacağı inancına sahiptik. Aslında demek olarak bir uluslar arası kongreye ev sahipliği yapmamızın; önemli bir zorunluluk olduğu, en az 10 yıldır gündemde idi. Başta Prof Dr Serpil Salaçin olmak üzere, hocalarımız da bizleri teşvik etmek için sürekli uyarıda bulunuyorlardı. Bu nedenle 2004 İstanbul kongresinden başlayarak; Gaziantep’e kadar giderek artan sayıda yabancı konukla ve giderek artan bir ivme ile ciddi deneyim kazanıldı. Kocaeli’ndeki kongrenin de yabancı ortaklı yapılması ve uluslararası kongre için ön deneyim olması kararlaştırıldı. Bu nedenle, Porto’ya giderken bu kongreyi ülkemize getirmeye aday olmak açısından, ruhen ve fiziksel olarak hazırdık. ATUD Meslekte Yeterlilik Kurulu’nun 4 üyesi ile ATUD başkan yardımcısı da kongrede hazırdı. Tüm ATUD üyeleri ve Adli Bilimler camiasından meslektaşlarımız gibi, diğer ATUD Yönetim Kurulu ve Meslekte Yeterlilik Kurulu üyesi meslektaşlarımızın da kalplerinin bizimle olduğunu biliyorduk. Bu güçle, ülkemiz adına kongreye ev sahipliği yapmak için aday olduk. Diğer aday ülke de İspanya idi. Onlar Granada’yı, biz de Antalya’yı gösterdik. Bu aşamada, kongre başkanlığı önerimizi kabul eden, ATUD MYK Başkanı Prof Dr Mete Gülmen hoca’nın başkanlığında, katılan tüm Türk üyelerin olağan üstü bir çabası başladı (TÜRK TİMİ). Aday ülkeler arasında karar verecek ve bunları etkileyebilecek uluslararası üne sahip meslektaşlarımızla (örn; Prof. Anthony Busuttil, ECLM Başkanı Prof. Pekka Saukko, IALM Başkanı Prof. Nuno Vieira, MAFS Başkan Yardımcısı Prof. Aly Chadly...); ikili, üçlü kulis faaliyetlerinde bulunuldu. Bu konuda kendimize güvenimiz ve samimiyetimiz tam olarak ortaya konuldu. Kararın açıklanacağı Gala gecesinde hepimiz heyecanlı idik. Beklenen an geldi ve karar Türkiye-Antalya olarak çıktı. Ülkemizdeki tüm adli tıp ve adli bilimler camiasına hayırlı olsun. Bu durumda Akdeniz Adli Bilimler Akademisinin 4. Kongresi Eylül sonu/Ekim başı 2CC9 tarihinde Antalya’da gerçekleştirilecek. Niçin Eylül sonu? Keza 28-30 Mayıs 2009 tarihleri arasında IATM’in 21. kongresi Lizbon’da yapılacak. Hem katılımcılar açısından aradan zaman geçmesi, hem Antalya’nın yazın boğucu sıcağında olmaması, hem de otel vb. yerlerin daha ekonomik ve müsait olması açısından ideal tarih olarak karşılıklı kararlaştırıldı. Hepimiz iş başına! I Iem Lizbon’da çalışmalarımızla kendimizi gösterelim, hem Antalya’da. Aynı gece 2. bir başarı daha yakalandı. Kongrede sunulan posterlerden en iyi poster bildirisi olarak seçilen 3 poster de aynı gala gecesinde anons edildi. Bunlardan birisinin B. Aydın, B. Çolak, Y. Balcı, C. Demirüstü tarafından sunulan “Reliability of Post-mortem Interval Estimation Using Post-mortem Changes of Putrefied Dead Bodies’’ başlıklı Türkiye adresli bir poster olması hepimizi gururlandırdı. Bu arada, Adli Tıp Uzmanları Derneğince geleneksel olarak yapılmakta olan Adli Bilimler Kongresinin 8.sinin, Kocaeli Üniversitesi ve Edinburg Üniversitesi ortaklığı ile 15-18 Mayıs 2008 tarihleri arasında Kocae-li’nde gerçekleştirileceği hem sözel olarak hem de afişlerle duyuruldu. Her kongrede olduğu gibi bir de kongrenin sosyal yanı var. Porto ortasından bir nehirle iki tarafa ayrılmış, tarihi zenginlikleri olan, iki tarafının toplamı 800 bin-f milyon arasında nüfusa sahip küçük, sevimli bir şehir. Şarap mahzenleri ile ünlü. Yüzlerce şarap üreten firma var ve bunların her birinin ziyaretçilere açtığı şarap mahzenleri var. Görülmeye değerdi. Kongrenin son günü, Portoya özel bir festival vardı. S. Joe festival olarak anılıyor. Bu festivalin özelliği bir nevi şaka ya da hoşgörü günü gibi olması idi. Bu festival nedeniyle Portekiz’in diğer şehirlerinden pek çok kişi şehre geldi. Her ne kadar herkes sabaha kadar sokaklarda olup eğlense de otellerde yer kalmıyor. Her tarafta rengârenk plastik çekiçler satılıyor. Çoluk çocuk, genç ihtiyar herkes bu çekiçlerden satın alıyor. Sokaklarda yanında bulunan ya da yanından geçen herkese bu çekiçle vuruyor. Kongre organizasyon komitesi de bu nedenle bizi çekiçsiz bırakmadı. Katılımcılara çekiç verdiler. Ayrıca, sokaklarda kötü koku ile özdeşleştirilen fesleğen saksıları (bizde güzel koku olarak bilinir) ile çiçeklenmiş/tohuma dönmüş erkek soğanlar satılıyor. İnsanlar yapraklarını koparıp elini yanındaki-nin burnuna sürüyor. Soğanın tohumlu kısmını yüzüne kulağına vs. sürtüyor. Tüm bunlar bir nevi şaka, kimse kimseye kırılmıyor. Şehrin tüm meydanlarında konser platformları kuruluyor, herkes sokaklarda dans ediyor, Super Bock adlı bira çeşmelerinden biralar alınıp içiliyor. Ezilme tehlikesi geçirecek kadar insan seli olmasına karşın, en küçük bir taşkınlıkla karşılaşılmaması oldukça ilgimizi çekti. Gece yarısından sonra nehri baştan yaratacak şekilde yapılan havai fişek gösterisi ile havaya fırlatılan yüzlerce ateş balonları görmeye değerdi. Türkiye’den kongre katılımcıları Uzm. Dr. Özlem Ersoy Adli Tıp Kurumu Prof. Dr. Mete Gülmen Çukurova Üniversitesi Dr. Hüsniye Canan, Phd. Çukurova Üniversitesi Dr. Demet Meral Çukurova Üniversitesi Dr. Dilek Battal, Phd. Çukurova Üniversitesi Prof. Dr. Yasemin Balcı Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Yard. Doç. Dr. Birol Demirel Gazi Üniversitesi Doç. Dr. Coşkun Yorulmaz İstanbul Üniversitesi Yard. Doç. Dr. Gökhan Ersoy İstanbul Üniversitesi Yard. Doç. Dr Hülya Yükseloğlu, Phd. İstanbul Üniversitesi Araştırma Gör. Şebnem Özcan İstanbul Üniversitesi Doktora Öğr. Itır Tan İstanbul Üniversitesi Prof. Dr. Ümit Biçer Kocaeli Üniversitesi Prof. Dr. Kemalettin Acar Pamukkale Üniversitesi Güney Ersoy ATUD (2 yaşındaki en küçük katılımcımız, Özlem & Gökhan çiftinin oğlu) Sözlü Bildiriler 1- Effects of ambulance craches on transporting patient’s death. E. Özlem, E. Gökhan, AE. Ülker, K. Gülay, E. Süheyla, Y. Özlem 2- Evaluation of deaths after immunization. E. Gökhan, Y. Özlem, T. Sad, B. Ersin 3- The importance of measuring intraocular pressure (IOP) using a tonometer in order to estimate the post-mortem interval. Y. Balcı, H. Başmak, B. Kenan Kocatürk, A. Şahin, K. Özdamar 4- Natural childhood and adolescant deaths in medicolegal autopsy cases in Adana- Turkey. GM. Korkut, M. Demet, A. Ramazan, Ç. Nemci, H. Ahmet 5- Sudden cardiac death and Glycoprotein iib/iia polymorphism. P. Öncü, P. Danae,, Y. Kocias, KF. Elena, E. Abacı Kalfaoğlu, M. Panagiotis, S. Atasoy, M. Emmanuel 6- What about the forensic toxicology in Adana-Tur-key. B. Dilek, GM. Korkut, D. Nebile, H. Abmet. 7- The significance of the prolanged hungers in forensic medicine. N. Küçükçallı, Ü. Biçer, C. Yorulmaz, Ö. Özkalıpçı Poster Bildirileri T Intrafamilier violence cases of Pamukkale University, School of Medicine, Department of Forensic Medicine between May 2003-July 2004. B. Boz, K. Acar, A. Kurtuluş 2- The use of cannines in forensics: a Turkey perspective. S. Şebnem Özcan, H. Akın, H. Bayram, M. Baş, A. Yıldız, A. Özdemiroğlu 3- Crime Scene investigation in Adana-Turkey-“An analyses for yesterday, today and tomorrow. MK. Gülmen, H. Kaygısız, B. Gönültaş, D. Meral, R. Akcan 4- Allele frequencies for 15 STR loci of Çukurova Region from Turkey: Preliminary study. C. Hüsniye, S. Ayşe, A. Behnan 5- Female homicide victimization: 2000-2003 Istanbul-Turkey. Beyhan Ceylan, S. Şebnem Ozean, N. Ziyalar 6- Reliability of Post-mortem Interval Estimation Using Post-mortem Changes of Putrefied Dead Bodies. B. Aydın, B. Çolak, Y. Balcı, C. Demirüstü 7- Evaluation of autopsies in medical malpractice cases by using and audit fall. I. Pakiş, N. Yaycı, M. Kara-pirli, O. Polat 8- Suicide by electrocution, case report. EU Akyıldız, A. Ozaslan, F. Yeşiloğlu, I. Pakiş 9- Metil alcohol intoxication in a 9 months baby. DT. Arabacı, FI. Boz, G. Ersoy, I. Pakiş 10- Sudden young death due to cardiac fibroma- “A case report”. M. Demet, A. Ramazan, GM Korkut, B. Gökhan, C Nemci 11- Potmortem evaluation of anaphylactic drug reactions. Y. Rıza, Y Özlem, E. Zerrin, E. Gökhan, B. Er-kut, A. Murat Nihat 12- Adolescents as homicide victims in Ankara- Turkey. B Demirel, K. Acar 13- Injury caused by explosion of abandoned explosive ordnance (Case report). M Melek, M. Can, I. Edirne, U. Biçer 14- Posttraumatic stres disorder and disability in motor vehicle accident survivors: A forensic perspective in Turkey. I. Demirbağ, U. Biçer, T. Akar, Ç. Çağlayan, Ö. Kurtaş 15- The considerations of suicide-letters of “The Council of Forensic Medicine” in terms of psychological and cognitive aspects in Turkey. Ö. Kurtaş, U. Boş-gelmez, R. Yalu, Birincioğlu I, L. Mehmet, G. Sibel, S. Yah, Ü. Biçer, T. Aker 16- Comparing the street children using inhalant in terms of suicide attend. I. Tari, N. Ziyalar 17- The sociodemographical situation of police vocational school students and the examination of their psychological needs. M. Yükseloğlu, E. Hülya Yük-seloğlu, S Şebnem Özcan, M. Özaşçılar, N. Ziyalar, EA. Kalfaoğlu 18- Patient safety and gender. UTJ. Atılmış, I. Hot, H. Şen, C. Yorulmaz, Y. Balcı 19- Are the IVF/ICSI methods anomaly cause? Case report. U. Biçer, E. Bozat, U. Naci Gündoğmuş, Ö. Kurtaş, B. Çolak. 20- Plasma DNA levels fort he scoring of trauma. Al Gün, G. Çetin, G. Petridis, O Şimşek, EA. Kalfaoğlu 21- Forensic Medicine Services in Turkey: The current position and a suggested model the future. Y Balcı, C. Yorulmaz, S. Gürpınar (Birkaç sunulamayan bildiri bulunmaktadır) Prof. Dr. Yasemin Balcı

İki kişinin birlikte intiharı veya bir kişinin cinayet işledikten sonra intihar etmesi “ikili ölüm” olarak tanımlanmaktadır. İki kişinin birlikte intiharı, cinayet-intihar şeklindeki ikili ölümlere nazaran oldukça nadirdir. Yüksekten atlayarak birlikte intihar ise çok seyrek görülen bir durumdur. Bu çalışmada, Eskişehir’de yüksekten atlayarak intihar şeklindeki bir ikili ölüm olgusu, seyrek görülmesi nedeniyle sunulmaya değer bulunmuştur. Anahtar kelimeler: İntihar, ikili ölüm, yüksekten atlama

BACKGROUND: Hanging is the most preferred among suicide methods. Although methods vary based on age groups and social and cultural conditions, many studies have reported it as the most common suicide method in Turkey. OBJECTIVE: Assess autopsy findings of suicidal hangings according to gender differences. DESIGN: Retrospective, cross-sectional. SETTING: Local morgue. SUBJECTS AND METHODS: The autopsy reports of hanging autopsies between 2013-2018. Data was retrospectively collected from autopsy reports. Sociodemographic features, reasons, suicide notes, the news media, and macroscopic autopsy findings were evaluated. Findings were statistically compared by gender. MAIN OUTCOME MEASURE: Gender differences in autopsy findings. SAMPLE SIZE AND CHARACTERISTICS: 175 autopsy reports of suicide by hanging. RESULTS: Among 2534 autopsies, 175 (6.9%) cases involved hanging. Most (76%, n=133) were males; the median (interquartile range) age was 42.0 (29.5), the male/female ratio was 3:1. Suicide notes were found in 42 cases; 81 (24%) were from men. The most common reason for suicide was a mental illness (n=51, 29.2%), followed by family problems (n=26, 14.9%), but the cause was unknown in 42 cases (24.0%). More than half of the events were covered in the news media (58.9%). Rope was most commonly used with women preferring a softer material. Men were more frequently single than women. Men were more frequently single and not actively working than women (P=.026 and P≤.001, respectively). The incidence of atypical hanging was higher for males than females (P

Poly(N-isopropylacrylamide) (P(NIPAAm)) hydrogels were prepared by free-radical polymerization with biodegradable poly (β-amino ester) (PBAE) crosslinkers at 1 wt% and 3 wt% ratio, and compared with conventional N,N′-methylene bisacrylamide (MBA)-crosslinked hydrogel. The influence of the type, molecular weight, and diacrylate/amine ratio of the crosslinker on the crosslink density, compressive strength, and swelling and biodegradation behavior of the hydrogels was investigated. The hydrogels synthesized with lower molecular weight PBAE crosslinkers showed higher crosslinking degrees and compressive strength and lower swelling ratios. To reveal the controlled release behavior of the fertilizer, KNO3 was used as the model, and its loading and release behavior from these hydrogels was also examined. The N/T5/1 sample with 1.5/1.0 diacrylate/amine molar ratio and 1 wt% PBAE ratio demonstrated the most controlled release of KNO3 with 66.9% after 18 days in soil. In addition, the hydrogel with the porosity of 71.65% and crosslinking degree of 2.85 × 10−5 mol cm−3 showed a swelling ratio of 69.44 g/g, biodegradation rate of 23.9%, and compressive strength of 1.074 MPa. Thus, it can be concluded that the new designed biodegradable P(NIPAAm) hydrogels can be promising materials as nitrate fertilizer reservoirs and also for controlled fertilizer release in soil media for agricultural applications.

Cardiopulmonary resuscitation (CPR) is recognized as a medical procedure performed to maintain vital functions of a person whose cardiac and respiratory functions have stopped. Chest compression is the most essential component of CPR and it is performed on the lower half of the sternum. During CPR, many complications may occur because of chest compressions, especially chest injuries including sternum and rib fractures. Rarely tracheal injury, rupture of the stomach, or liver or spleen injury may also occur as complications.In this study, we present two cases of liver injury caused by resuscitation. With this article, we want to emphasize the importance of making correct chest compressions. Keywords: Resuscitation complications, Emergency service, Liver laceration, Autopsy

BACKGROUND AND OBJECTIVES: It is estimated that every year 1 million people die all around the world due to suicide. The average rate of suicide in the world is reported as 16/100 000. In this study, we aimed to evaluate and discuss the suicide cases in our city Eskisehir that is located in western Anatolia. DESIGN AND SETTINGS: This is a retrospective study covering the period 1997–2011. METHODS: All deaths in Eskisehir caused due to the consumption of forensic medicines in a 15-year period between 1997 and 2011 were evaluated retrospectively. A total of 553 cases were determined to be suicidal following both forensic and criminal investigations, and were included in the study. Furthermore, death examination and autopsy reports were investigated, and judicial investigation records were also taken into account. RESULTS: In this period, the average rate of suicide in our city was determined as 5.1/100 000 of which 71.4% of the cases were male. It was determined that the suicides most commonly occurred between the ages of 19 and 29 (32.4%, n=179). The most commonly encountered suicide method was hanging (60.9%, n=337). CONCLUSION: It was ascertained that the suicide rate in our city was lower than the average rate in the world, but it was higher than the average rate in Turkey. Unemployment was determined as the most common risk factor in our study. A follow-up should be provided for people with a history of attempting to commit suicide or with a tendency to committing suicide due to a psychological disorder.