Search

Yttrium-90 (Y-90), 64 saat yarı ömürlü, 0.93 MeV beta parçacıkları yayan bir Yttrium izotopudur. Y-90 yüklümikroküreler ile gerçekleştirilen transarteryel radyoembolizasyon (TARE) tedavisi son yıllarda, primer veya metastatikkaraciğer tümörlerinin tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Transarteriyel Radyoembolizasyon (TARE) tedaviyönteminde, içinde radyoaktif madde bulunan mikrokürelerin hepatik arterden takılan kateter vasıtasıyla karaciğerdekitümörlü dokunun içine damar yoluyla enjekte edilmektedir. Y-90’nun hedef organa doğru bir şekilde verilmesi için Ckollu skopi eşliğinde yapılan angiyografi işlemidir.Bu çalışma, TARE işleminde hekimler ve diğer sağlık çalışanlarının maruz kaldıkları aktivite ve floroskopi cihazıkaynaklı radyasyonun ölçülmesini ve değerlendirilmesini amaçlamıştır.Çalışma Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Radyoloji Bölümü anjiyo odasında 2021-2022yıllarında gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, 16 hastanın anjiyografi odasına alındıktan sonra tedavinin hazırlık,aktivite enjeksiyonu ve skopi safhalarında hekim ve çalışanların yanında farklı mesafelerden ölçümler alınıp maruzkaldıkları radyasyon seviyesi tespit edilmiştir. Y-90 doz flakonunun açılması ve verilmesindeki tüm süreçte NEB 211model Geiger Müller (GM) radyasyon doz hızı ölçer cihazı ile hasta masasından hekim ve diğer sağlık çalışanlarınınkonumlarına göre farklı mesafelerde (masadan 0.5m, 1m, 1.5m ve 2m mesafede) radyasyon doz hızı ölçümleri yapıldı.Bununla birlikte, çalışmaya başlamadan önce skopi odasında 5 farklı yerden doğal fon (background) radyasyonölçümleri de gerçekleştirildi. Ölçülen değerlerle, her hasta için Y-90 aktivitesi enjeksiyonu ve skopi süresine bağlıhekim ve çalışanların maruz kaldıkları dozlar hesaplandı.Hasta tedavisinde, doz flakonundaki Y-90 aktivitesinin açılıp katetere yerleştirilmesi için ortalama 1.62 dakikalıkbir süre geçti ve bu süre içinde de doz hızı değerleri ölçüldü. Toplam aktivite kaynaklı doz hızı değerleri sırasıyla 0,5m‘de 1,54 ±0,23 mR/h, 1 m’de 0.88±0,07 mR/h ve 1,5 m’de 0.46± 0,03 mR/h olduğu bulundu. Hekim ve sağlıkçalışanları için toplam alan doz değerleri (aktivite+skopi kaynaklı), 0,5 m’de 7,39±0,55 mR, 1 m’de 2,15 ±1,06 mRve 1,5 m’de 1,10 ± 1,06 olduğu bulundu. Buna göre aktivite dozunun toplam alan dozu içindeki payı %1 mertebesindeve altında kaldığı görüldü. Yapılan çalışmada, tedavi başına Uzman Hekim, Asistan Hekim ve Çalışanların toplamortalama dozları ise sırasıyla 7,58 ± 4,63 mR, 2,20 ± 1,30 mR ve 1,14 ± 0,77 mR’dir.Bu sonuçlara göre en çok radyasyona maruz kalan Uzman Hekimin ve diğer çalışanların aldığı toplam dozun Y-90işleminden değil de anjiyografi işleminden kaynaklı olduğu söylenebilir

Due to its structure, the gel dosimeter offers high spatial resolution, sensitivity and accuracy. Therefore, the development of a new gel dosimeter for quality control procedures and its adaptation to clinical use is of great importance. Despite the many advantages of theirs, their clinical use has only just begun. In this study, gelation properties of Polyvinyl Alcohol (PVA), Sodium Carboxymethyl Cellulose (CMC) and Poly (ethylene glycol) (PEG) gel matrices were compared with gelatin in a polymer gel dosimeter containing 2-Hydroxyethyl Methacrylate (HEMA) monomer. Irradiation was performed 1 day after the production using a linear accelerator device with 6 MV X-rays at a dose range of 0-11 Gy. The dose responses of the produced gel dosimeters were quantified with MRI transverse relaxation rate (R2) measurements 5 days after production. The results show that the gelatin-produced polymer gel dissemeters have better gelation and nearly linear response to the absorbed dose at low doses (0-6 Gy).

Purpose: ICRP recommends the use of diagnostic reference levels(DRLs) as an important tool for the management and optimizationof radiation dose to patients who undergo radiologic examinations.In Turkey, there is no recent study or report considering DRLsfor interventional procedures. This study aims to present thepreliminary results for DRLs based on common interventionalprocedures carried out at the Department of Radiology, Dokuz EylülUniversity Hospital located in İzmir, Turkey.Materials and Method: Retrospective data collection have beenbased on four most frequent therapeutic or diagnostic interventionalprocedures which are carried out between August 2018 - June 2020and identified as cerebral angiography (CA), cerebral embolization(CE), biliary drainage (BD) and hepatic chemoembolization (HC). Allof the procedures were performed with Phillips Allura Xper 20/10biplane x-ray imaging system. Instructions of ICRP were followed forthe collection and statistical analysis of the data. Datasets involveddose area product (DAP), cumulative air Kerma at the reference point(Ka,r) and fluoroscopy time (FT). Median values of each dataset wererecorded as typical DRLs representing the institutional practice.Results: 169 patients have been included in this study. 54.4% of thepatients were male and 45.6% were female, with a mean age of 56.1(±15.8). Median DAP values were found to be 205, 75, 26 and 224Gy.cm2 for CE, CA, BD and HC, respectively. Median Ka,r values werefound to be 2023, 550, 144 and 719 mGy for CE, CA, BD and HC,respectively. Median FT values were found to be 18.55, 4.25, 4.0 and5.33 min for CE, CA, BD and HC, respectively.Conclusions: Findings of our study agree well with the findingsreported by various international studies. This indicates that theinterventional procedures in Dokuz Eylül University Departmentof Radiology are carried out under consideration of radiationprotection measures. This pilot study is part of an institutionalproject which is supported by Dokuz Eylül University and aims toreach a more extensive database to cover local and national DRLs inthe near future.

Purpose: In this study, it is aimed to evaluate the radiological tissue equivalency of different 3D printed samples obtained at different printing temperatures, flow rates and infill rates. Materials and Methods: Ultimaker 3 Extended 3D printer and LW-PLA filament were used witin the scope of this study. A total of 18 cylinders were printed by using 3 different printing temperatures of 195°C, 200oC and 205oC, 3 different flow rates of 60%, 80% and 100%, and 2 different infilling rates of 90% and 100%. Each sample is obtained 1 cm in diameter and 3 cm in height. After calculating the densities of the samples, they were imaged by a Philips Brilliance 128-slice computed tomography scanner. In the images, the average Hounsfield Unit values and the standard deviations of these values were recorded at 5 different axial positions for each sample. The mean HU and standard deviation values recorded over 5 slices were evaluated according to the printing parameters. Results: Density of the samples are obtained between 0.63 g/cm3 and 1.19 g/cm3. It was observed that the density of the samples were directly proportional to the flow rate and the infill rate. In addition, the average Hounsfield Unit values of the samples varied between -450 and +73. On the other hand, the standard deviation values were recorded between ±6 and ±25. It was observed that the mean Hounsfield Unit values increased with increasing temperature, flow rate and infill rate. The standard deviation values decreased with increasing printing temperatures. Conclusion: Considering the mean Hounsfield Unit values of different tissues imaged in routine computed tomography examinations, it is concluded that the samples obtained at different printing parameters using LW-PLA filament may have radiological properties that can represent many soft tissues.

Korona Virüs-19 (Covid-19) 2019 yılının sonlarında Çin’de ortaya çıkmış ve vaka sayılarının hızla artmasından dolayı Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak kabul edilmiştir. Covid-19, bu güne kadar 5 milyondan fazla vakaya ve 300 binin üzerinde de hastanın ölüme neden olmuştur. Bu virüsünün RNA’sının sivri proteinleri, viral enfeksiyona aracılık etmek için hedef hücrelerin hücresel reseptörleri ile birleşir, daha sonra sitoplazmada viral replikasyon başlar. SARS-CoV'nin ana hedefleri akciğerler, bağışıklık organları ve sistemik küçük damarlardır ve sistemik vaskülite neden olur.SARS koronavirüsünün (SARS-CoV) füzyon protein geni klonlanarak ve karakterize edilmiş ve daha sonra anjiyotensin dönüştürücü enzimin (ACE) fonksiyonel reseptörü olduğu gösterilmiştir ACE bir çinko metallopeptidazdır, endotel ve epitel hücrelerinin yüzeyinde yaygın olarak bulunur. İnsan dokuları arasında ince bağırsak, testis, böbrekler, kalp, tiroid ve yağ dokusu en yüksek ACE ekspresyon seviyelerine sahipken, kan, dalak, kemik iliği, beyin, kan damarları ve kas en düşük ACE ekspresyon seviyelerine sahip olduğu gösterilmiştir. Akciğer, kolon, karaciğer, mesane, böbrek üstü bezi, ACE ekspresyonun orta seviyelerde olduğu gösterilmiştir. İlk başlarda sadece solunum sistemini etkilediği düşünülse de ACE enziminin vücudun birçok dokusunda eksprese edilmesinden dolayı çalışmalar diğer sistemlere doğru kaymıştır. İnsan vücudun da birçok dokuda ekspresse edilen ACE enziminin fizyolojik etkileri üzerinde durulmuş, olası patolojileri üzerinde çalışmalara başlanmıştır. Üreme sistemi en yüksek ACE ekspresyon seviyelerine sahiptir; özellikle de overler, uterus ve testislerde enzim ekspresyonun yüksek seviye olduğu görülmektedir. Corona virüs enfeksiyonu geçiren hastalarda olası etkileri üzerinde durulsa da üreme sistemi ile ilgili yeterince çalışma bulunmamaktadır. Koronavirüsün uzun dönemde birçok organ ve sistem üzerindeki etkileri ortaya konulabilecek olmasına rağmen ilk verilerle üreme sistemi ile olan ilişkisine dikkat çekmek yerinde olacaktır. Üreme sistemine olan etkileri ACE enziminin rol oynadığı birçok fizyolojik fonksiyonda bozulmayla karşımıza çıkması olasıdır. Bu derlemenin amacı araştırmacıların korona virüsün üreme sistemi üzerinde olası etkilerine dikkat çekmektir.

Amaç: Bu çalışmada, Dijital Mamografi (DM)’de memenin glandüler yapısınabağlı olarak her bir uygulamadaki ortalama glandüler doz değeri ile görüntükalitesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Retrospektif olarak gerçekleştirilen çalışmada hastaların sağve sol meme CranioCaudal (sırasıyla RCC ve LCC) ve MedioLateralOblik(sırasıyla RMLO ve LMLO) iki boyutlu (2B) ve üç boyutlu (3B) tomosentezgörüntü verileri incelendi ve meme görüntüleme raporlama ve veri sistemi(Breast Imaging Reporting and Data System- BI-RADS) kriterlerine göre memeyapısı A, B, C ve D olarak sınıflandırıldı. Çalışmaya başlamadan önce cihazınverdiği doz değerlerini doğrulamak amacıyla DM Tomosentez cihazının dozlailgili kalite kontrol çalışmaları gerçekleştirildi. Cilt giriş dozu (CGD), ortalamaglandüler doz (OGD) ve sinyal gürültü oranı (Signal Noise Ratio- SNR) değerleribelirlendi ve hastaya verilen doz ve görüntü kalitesi arasındaki ilişkinin sayısalolarak değerlendirmek için Figure of Merit (FOM) hesaplandı. Gruplarınistatistiksel analizleri SPSS 15 programı kullanılarak parametrik gruplardaPearson korelasyonu anlamlılık değeri p hesaplandı ve p, Objective: The aim of this study was to evaluate the relation between imagequality and mean glandular dose (MGD) value in each application in DigitalMammography (DM) depending on the glandular structure of the breast.Material and Method: In this retrospective study, right and left breastCranioCaudal (RCC and LCC, respectively) and Medio Lateral Oblique (RMLOand LMLO, respectively) two-dimensional (2D) and three-dimensional (3D)tomosynthesis image data of the patients' were examined and the breast structurewas classified as A, B, C and D according to Breast Imaging Reporting and DataSystem(BI-RADS) criteria. Firstly, the dose-related quality control evaluations ofthe DM tomosynthesis system were performed to confirm the dose values givenby devices. Skin entrance dose (SED), mean glandular dose (MGD) and SignalNoise Ratio (SNR) values were determined and Figure of Merit (FOM) wascalculated to quantitatively assess the relation between the dose given to thepatient and image quality. Statistical analysis of the groups was performed byusing SPSS 15 program and Pearson correlation significance value was calculatedas p

Introduction: Lead protective apparels such as lead aprons, thyroid shields, and gonadal shielding are being used frequently for personal protection from radiation. These lead protectives may also be damaged frequently because of the usage and storage conditions. Therefore, the quality control of lead protective apparels which are performed once a year and the determination of damaged and risky ones are of great importance in the personal protection of radiation workers. In this study, it was aimed to determine the reject criteria by identifying damaged lead protective apparels.Material and Method: In this study, the numbers of tears, the total area of these tears, % shielding effect of x-rays and effective dose values were determined by the quality control inspection with the assistance of fluoroscopy of 167 lead protectives which were used in our hospital. Based on the data obtained, damaged and risky lead protectives were determined. In addition to this, the criteria rejection of the damaged lead clothing according to the literature have been defined for the protection radiation purposes.Results: According to the literature, the rejection criteria were determined as 10 cm2 and higher of the hole/tear area, for percent transmission value %5 and higher, and the effective dose value of 0,4 mSv. According to the damage assessment quality control study performed with these waste criteria, 7,8% of the lead shields were determined as waste and 12,8% as risky.Conclusion: Criteria have been set for the damaging decision of the lead protective apparels which have high cost and radiation protection. Removal of damaged lead protective clothes depending on waste criteria, it also prevents unnecessary lead apron waste., Amaç: Radyasyondan korunmada, kişisel korunma için kurşun koruyucu giysiler sıklıkla kullanılmaktadır. Bu koruyucular, kullanım ve depolama şartları gibi nedenlerle zamanla hasar görebilmektedir. Bundan dolayı kurşun koruyucu giysilerin yılda bir kez kalite kontrollerinin yapılarak hasarlı ve riskli olanların belirlenmesi, radyasyon çalışanlarının kişisel korunmasında büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, radyasyonla çalışan birimlerde kullanılan hasarlı kurşun koruyucu giysileri ve onlar için atık kriterlerini belirlemektir. Materyal ve Yöntem: Bu çalışmada, hastanemizde kullanılan 167 kurşun koruyucu giysinin floroskopi eşliğinde yapılan kalite kontrol çalışmasında; delik/yırtık sayıları, bu deliklerin toplam alanları, x ışınlarını % geçirme oranları ve delik/yırtık altındaki eşdeğer ve ek doz değerleri belirlendi. Elde edilen bu verilerle, hasarlı ve riskli kurşun koruyucu giysiler belirlendi ve hasarlı kurşun giysiler için literatür destekli atık kriterleri tanımlandı.Bulgular: Literatüre göre atık kriterleri, delik/yırtık alanının 10 cm2 ve fazlası, yüzde geçirme miktarının %5 ve fazlası, etkin doz değeri ise 0,4 mSv olarak belirlendi. Bu atık kriterleriyle yapılmış olan hasar değerlendirme kalite kontrol çalışmasına göre kurşun koruyucuların %7,8’i atık ve %12,8’i ise riskli olarak tespit edildi.Sonuç: Kurşun koruyucu giysiler için hem kişisel radyasyondan korunmadaki güvenlik hem de maliyetleri açısından bu kriterlere göre hasarlı ve atık kararının verilmesi önemlidir. Hasarlı kurşun koruyucu giysilerin atık kriterlerine bağlı olarak kullanımdan çıkarılması, gereksiz kurşun önlük atığının olmasını da önler.

The ionizing radiation imaging methods play an important role in the early diagnosis and treatment of diseases. In diagnosis and treatment, there is the possibility of radiation-induced damage to the patient despite the radiation dose being kept as low as possible and radiation precautions being taken. Therefore, low and/or high dose radiation applications have effects on cell by activating biochemical and molecular signaling pathways. The frequency of applications involving radiation and the use of technical parameters at higher values have led to increase in patient doses. In the studies reporting radiation damage, apoptosis and formation of intracellular reactive oxygen species (ROS) occur at the beginning of cellular mechanisms. Apoptosis is an intent to destroy the tumor in radiotherapy applications, but is undesirable in diagnostic low dose applications. Analysis methods at the molecular level are very important to explain the possible early and late effects of radiation on different tissues. Although there is a lot of research into the effects of low dose radiation on the cellular level, what molecules and / or signaling pathways are involved, it is not yet fully understood. In this review, the effects of radiation on different cellular mechanisms have been evaluated based on the current literature., Hastalıkların erken tanı ve tedavisinde, iyonize radyasyon içeren görüntüleme yöntemleri önemli rol oynarlar. Tanı ve tedavide, hastaya uygulanacak radyasyon dozunun mümkün olduğunca az tutulması ve radyasyondan koruyucu önlemler alınmasına rağmen hastada radyasyon hasarı oluşma olasılığı bulunmaktadır. Bu nedenle düşük ve/veya yüksek doz radyasyon uygulamaları, hücrede biyokimyasal ve moleküler sinyal yolaklarını aktive ederek, hücresel düzeyde etkiler oluşturmaktadır. Günümüzde radyasyon içeren uygulamaların sıklığı ve teknik parametrelerin yüksek değerlerde kullanılmasıyla hasta dozları ve buna bağlı doku hasarları görülme olasılığı giderek artmaktadır. Radyasyon hasarı ile ilgili çalışmalarda rapor edilen hücresel mekanizmaların başında, apoptozis ve hücre içi reaktif oksijen türleri (Reactive Oxygen Species, ROS) oluşumu gelmektedir. Apoptozis, radyoterapi uygulamalarında tümörü yok etmede hedeflenen bir sonuç iken tanısal amaçlı düşük doz uygulamalarda doku hasarını arttırıcı istenmeyen bir sonuçtur. Tanı ve tedavi amacıyla kullanılan radyasyonun, farklı dokular üzerinde erken ve geç etkileri bulunmaktadır. Düşük doz iyonize radyasyonun hücresel düzeyde etkileri, hangi moleküller ve/veya sinyal ileti yolakları üzerinden oluştuğu konusunda çok sayıda araştırma olmasına rağmen henüz tam olarak açıklanamamıştır. Radyasyon hasarlarına ait moleküler düzeyde yapılan çalışmalar, oluşabilecek hasarların erken düzeyde belirlenmesi ve sonrasında önleyici tedavilerin planlanabilmesi açısından çok önemlidir. Bu derleme, radyasyonun hücrede farklı sinyal ileti yolakları ve moleküller üzerinden yaptığı etkileri güncel literatüre bağlı olarak değerlendirmeyi amaçlamıştır.