Search

Aim of the study: This study was performed to determine the essential oil components of Salvia Area of study: The study was carried out in two districts (Egirdir and Sarkikaraagac) located at Isparta province in Turkey. Material and methods: The isolation of essential oil components was performed from shoots with leaves and flowers. Qualitative analysis of essential oils was carried out by using a Shimadzu 2010 Plus GC-MS device. The identification of the constituents was carried out by comparing the retention index (RI) and mass spectral data (MS) to those reported in the literature. Main results: As a result of the GC-MS analysis, the major components of the essential oil were (-)caryophyllene oxide (49.56%), beta-vatirenene (7.87%), and alpha-Muurolol (6.78%) in S. tomentosa, sclareol (40.01%), germacrene-D (13.93%) and beta-pinene (11.93%) in S. argentea and eucalyptol (1,8-cineole) (16.6%), beta-pinene (14.7%) and cembrene (10.88%) in S. bracteata. Sclareol, which was determined at a high concentration in S. argentea in this study, is an economically valuable component that is widely used as flavoring in food and tobacco industry and as a perfume ingredient in the cosmetic industry. Highlights: According to this study, the cultivation of S. argentea can provide high economic returns. Çalışmanın amacı: Bu çalışmada Salvia tomentosa Mill., Salvia argentea L. ve Salvia bracteata Bank et Sol. taksonlarının uçucu yağ bileşenlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma alanı: Çalışma Türkiye'de Isparta ilinde bulunan iki ilçede (Eğirdir ve Şarkikaraağaç) gerçekleştirilmiştir. Materyal ve yöntem: Uçucu bileşiklerin izolasyonu, yaprak, çiçek ve sürgünden oluşan kısımlardan yapılmıştır. Uçucu yağların kalitatif analizi, Shimadzu 2010 Plus GC-MS (Gaz Kromatografisi/Kütle Spektrometresi) cihazı kullanılarak yapılmıştır. Bileşenlerin tanımlanması, alıkonma indeksi (RI) ve kütle spektral verilerinin (MS) yayınlanan literatürde rapor edilenlerle karşılaştırılmasıyla gerçekleştirilmiştir. Temel sonuçlar: GC-MS analizi sonucunda uçucu yağın ana bileşikleri (-)-karyofillen oksit (%49.56), β-vatirenen (%7.87), S. tomentosa'da α-Muurolol (%6.78), sclareol (40.01), germacrene-D (%13.93) ve β-pinene (%11.93), S. argentea'da ve okaliptol (1,8-sineole) (%16.60), β-pinene (%14.70) ve cembrene (%10.88) S. bracteata olmuştur. Bu çalışmada S. argentea'da yüksek konsantrasyonda tespit edilen sclareol, gıda ve tütün endüstrisinde aroma verici ve kozmetik endüstrisinde parfüm bileşenin olarak kullanılan ekonomik değeri olan bir bileşiktir. Araştırma vurguları: Bu çalışmaya göre S. argentea yetiştiriciliği yüksek ekonomik getiri sağlayabilir.

Uranyum oldukça radyoaktif bir ağır metaldir. Bu çalışmada, uranyumun sebep olduğu fizyolojik, genetik, biyokimyasal ve anatomik toksisite ile bu toksisiteye karşı adaçayı (Salvia officinalis L.) yaprak ekstraktının koruyucu rolü Allium testi yardımıyla araştırılmıştır. Çimlenme yüzdesi, kök uzunluğu, ağırlık kazanımı, mitotik indeks (MI), mikronukleus (MN) oluşumu, kromozomal hasarlar, süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (KAT) enzim aktiviteleri, malondialdehit (MDA) düzeyleri ve kök meristem hücrelerindeki değişimler toksisitenin indikatörleri olarak kullanılmıştır. Allium cepa L. bulblarından kontrol (1) ve uygulama (5) olmak üzere altı grup oluşturulmuştur. Kontrol grubu çeşme suyu, uygulama grupları ise uranyum (0,1 mg/mL uranil asetat dihidrat) ve adaçayının iki farklı dozu (190 ve 380 mg/L) ile oda sıcaklığında 72 saat çimlendirilmiştir. Süre sonunda, soğanlar rutin preparasyon teknikleri uygulanarak fizyolojik, genetik, biyokimyasal ve anatomik incelemeler için hazır hale getirilmiştir. Sonuçta, uranyum uygulaması araştırılan tüm fizyolojik parametre ve MI değerlerinde anlamlı azalışa (p

Bu çalışmada adaçayı (Salvia fruticosa Miller) bitkisinde Salisilik asit (SA) ve Acibenzolar-S-metill (ASM) uygulamalarının zararlı, Aphis passeriniana (Del Guercio, 1900) (Hemiptera: Aphididae)’ya etkileri incelenmiştir. Beş farklı deneme kurulmuştur. Her bir kimyasal 16 bitkiye yapraktan ve 16 bitkiye kökten olacak şekide değerlendirilmiş ve sonuçları kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır. Yaprak uygulamalarında kök uygulamalarına göre daha yüksek etki sağlanmıştır. Yapraktan ASM uygulanması böceklerin yaşam süresi, doğurganlık oranı ve genel olarak popülasyonun gelişimini önemli ölçüde etkilemiştir (P, In this study, the effects of Salicylic acid and Acibenzolar-S-methyl applications on sage (Salvia fruticosa Miller) plants on Aphis passeriniana (Del Guercio, 1900) (Hemiptera: Aphididae) were investigated. Two different methods were used to find the most suitable way of inducing the plant defence system. Five different experiments were made. In the experiment 16 plants were applied foliar,16 from roots and 8 were considered as control plants and applied with water to obtain clear results. The results indicate that foliar application plants provided the highest plant resistance. Foliar application of ASM was the most significantly affected the life cycle, fecundity rate, and overall population growth of insects (P

Lamiaceae familyasına ait adaçayı ve dağ çayı Türkiye‘de ticari öneme sahip tıbbi ve aromatik bitkilerdir. Bu çalışmada, tuzlu koşullarda farklı selenyum dozlarının, adaçayı (Salvia officinalis L.) ve dağ çayı (Sideritis sp.)‘nın morfolojik özellikleri üzerine etkilerini değerlendirmek amaçlanmıştır. Tuzsuz (0) ve tuzlu (250 mM NaCI/l) ortamda ve dört farklı selenyum dozu (5, 10, 20, 40 mg/l) uygulanmıştır. Deneme bölünmüş parseller deneme deseninde üç tekrarlı olarak Tarla Bitkileri bölümü iklim odasında yürütülmüştür. İncelenen özellikler değerlendirildiğinde; adaçayında bitki boyu 15,56-23,85 cm, dal sayısı 10,50-12,78 adet/bitki, yaprak sayısı 52,78-92,00 adet/bitki, yaş yaprak ağırlığı 2,48-7,51 g/bitki, kuru yaprak ağırlığı 0,48-3,32 g/bitki, yaş kök ağırlığı 1,52-7,16 g/bitki, kuru kök ağırlığı 0,19-1,24 g/bitki, kök uzunluğu 26,18-36,07 cm, yaş gövde ağırlığı 1,13-7,15 g/bitki ve kuru gövde ağırlığı ise 0,13-0,38 g/bitki arasında değişmiştir. Dağ çayında ise bitki boyu 3,26-5,93 cm, dal sayısı 2,50-6,33 adet/bitki, yaprak sayısı 28,22-91,14 adet/bitki, yaş yaprak ve kuru yaprak ağırlıkları 2,42-11,03 ve 0,45-1,91 g/bitki, yaş ve kuru kök ağırlıkları 0,71-3,97 ve 0,18-0,74 g/bitki, kök uzunluğu 14,78-33,26 cm, yaş ve kuru gövde ağırlıkları ise 0,29-2,28 ve 0,12-0,41 g/bitki olarak belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, tuzlu koşullarda 5 mg/l selenyum uygulaması ile her iki bitkide de yaş yaprak ağırlıkları bakımından yüksek değerlere ulaşılmıştır. Bununla birlikte adaçayında kuru yaprak ağırlığı ile dağ çayında yaş kök ve yaş gövde ağırlıkları üzerine tuzlu koşullarda selenyum uygulamalarının olumlu etkilerinin olduğu saptanmıştır. Korelasyon analizi sonucunda ise her iki bitkide de incelenen özellikler bakımından özellikle dağ çayında kuru yaprak ağırlığı ile diğer özellikler arasında olumlu korelasyonlar bulunmuştur.

Bu çalışmada, infüzyon süresi ve sıcaklığının adaçayının duyusal özellikleri ve antioksidan kapasitesi üzerine etkileri yanıt yüzey yöntemi kullanılarak değerlendirilmiştir. Elde edilen ikinci dereceden modeller %90'dan fazla değişkenliği açıklamıştır. İnfüzyon sıcaklığı adaçayının duyusal özellikleri üzerinde anlamlı negatif etki gösterirken toplam fenolik madde içeriği ve antioksidan kapasite üzerinde anlamlı pozitif etki göstermiştir (p, In this study, the effects of infusion time and temperature on the sensorial properties and antioxidant capacity of sage tea were evaluated by using the response surface methodology. The obtained quadratic models explained more than 90% variability in the responses. The infusion temperature showed significant negative effect on the sensorial properties whereas it had significant positive effect on the total phenolic content and antioxidant capacity (p

Ekonomik getirisi yüksek tıbbi ve aromatik bitkiler içerisinde yer alan, adaçayı, biberiye ve kekik bitkilerinin, yeni tesis edilmiş veya önceden kurulmuş, meyve bahçeleri, zeytinlikler vb. plantasyonların altında, üreticiye ek kazanç getirmesi amacıyla yetiştirilmesi, belirli oranda gölgeleme koşulları altında bitki gelişimleri, verim ve kalite özelliklerinin değişken olabileceği bilinmektedir. Mevcut çalışmada, Ege Üniversitesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme alanlarında 2018/2020 yılları arası adaçayı (Salvia officinalis L.), biberiye (Rosmarinus officinalis L.) ve kekik (Origanum onites L.) bitkilerinin farklı gölgeleme koşullarında, bazı verim ve kalite özellikleri ile yapraklarındaki fizyolojik değişimler incelenmiştir. Bu amaçla, kontrol koşulu olarak açık alanda yetiştirilen bitkilerin yanında %40 ve %75 gölgeleme uygulanarak, her tür kendi içerisinde değerlendirilecek şekilde, yeşil ve drog herba verimleri, bitki boyu, yaprak alanı, klorofil a, klorofil b ve karotenoid içeriği, uçucu yağ oranları ve bileşenleri ile aralarındaki ilişkiler karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, ele alınan her üç türe ait drog herba veriminde bir azalış gözlemlenirken, ikinci yıldan itibaren bu azalışın gerilediği kaydedilmiştir. Gölgeleme koşullarında, birinci yıl, bitkiler kısıtlı ışık kaynağına ulaşabilmek amacı ile sıra aralarını doldururken, ikinci yılda boyuna uzama gerçekleşmiştir. Yaprak alanı ve pigment içeriği gölgeleme koşullarında genel olarak artış göstermiştir. Uçucu yağ oranı, her üç türde de gölgeleme koşullarında farklı miktarlarda artış göstermiş, uçucu yağ bileşenlerinde ise adaçayı ve kekik bitkisinde önemli değişimler kaydedilmiştir. Her üç türünde, gölgeleme koşulları altında verim kaybını azaltmak ve uçucu yağ oranındaki artışı koruyarak, kalitesinde sağlanacak iyileştirmelerle ilgili tarımsal uygulamaların geliştirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır., Cultivating medicinal and aromatic plants including garden sage, rosemary and oregano under new or prior set up garden could be additional income for farmers. However, the income depends on yield and quality of these plants which are affected from shade of trees. In this project, some yield and quality characteristics of garden sage, rosemary and oregano were assessed under different shading conditions. There were three different shading effect as 0%, 40% and 75%. Fresh herb, drug herb, plant height, leaf area, chlorophyll-a, chlorophyll-b, and carotenoid contents, essential oil rate and components were measured, and these features were comparatively associated together. According to results, drug herb yield were decreased in each three species, however this decrease was regressed in second year. First year of shading conditions, the plants grew through intra row in order to get more sunlight. Yet, this effort of reach to sunlight were evolved to increasing plant height in second year. Generally, leaf area and pigment contents were increased by shading conditions. Each three species showed different elevations in terms of essential oil rate. Besides, essential oil components of garden sage and oregano were showed significant alteration under shading conditions. It was concluded that each three species need to some agronomic arrangements and developments which enable to improve yield and preserve essential oil rate under shading conditions.

Türkiye'de yetişen Salvia L. (adaçayı) cinsi Sclarea altcinsine ait olan 10 adaçayı türü ve Melissa officinalis türünün genetik benzerlik ve farklılıklarını inceleyip akrabalık ilişkilerini belirlemek amacıyla yapılan çalışmada DNA markörü olarak SRAP moleküler markörü kullanılmıştır. Polimorfizm oranı en yüksek olan SRAP kombinasyonlarını belirlemek için 9 adaçayı DNA'sında 22 SRAP primer kombinasyonu ön taramaya tabi tutulmuş bunlardan yüksek oranda polimorfizm gösteren 9 SRAP primer kombinasyonu tüm örneklerde test edilmiştir. Toplam 10 adaçayı ve dış grup olarak seçilen Melissa officinalis örneklerinde 9 SRAP primer kombinasyonu ile 93'ü polimorfik olan 97 bant tespit edilmiştir. Ortalama polimorfizm oranı %94.70 olarak tespit edilmiştir. Ortalama polimorfizm bilgi içerik (PIC) değerinin 0.36 olduğu ve 0.29-0.43 aralığında değiştiği belirlenmiştir. 10 adaçayı ve dış grup olarak seçilen Melissa officinalis genotipinin birbirine olan uzaklıklarının, Dice ve Ochiai benzerlik katsayısı ile UPGMA ve NJ algoritmaları kullanılarak filogenetik karşılaştırmaları yapılmıştır. Buna göre Dice benzerlik katsayısı ile ortalama genetik farklılık değeri %54.34 olarak tespit edilmiştir. Minimum genetik farklılığa %28.57 oranı ile Salvia argentea ve Salvia vermifolia türleri arasında rastlanırken, maksimum farklılığa ise %92.85 oranı ile Melissa officinalis ve Salvia atropatana türleri arasında rastlanılmıştır. Ochiai benzerlik katsayısı ile ortalama genetik farklılık değerinin ise %52.54 olduğu belirlenmiştir. Minimum farklılığa %28.51 oranı ile Salvia argentea ve Salvia vermifolia türleri arasında rastlanırken, maksimum farklılığa ise %91.29 oranı ile Melissa officinalis ve Salvia atropatana türleri arasında rastlanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda SRAP markör sisteminin evrimsel analizlerde kullanılabilir olduğu ve güvenilir sonuçlar verdiği belirlenmiştir. Bu çalışma ile Türkiye'de yetişen Salvia L. (adaçayı) cinsi Sclarea altcinsine ait türlerin SRAP moleküler markörü kullanılarak ilk kez evrimsel olarak incelemesi sağlanmıştır., In a study conducted to examine the genetic similarities and differences of Melissa officinalis and 10 Salvia species belonging to the Sclarea subgenus of the Salvia L. (Sage) genus grown in Turkey and determine their relationship, the SRAP molecular marker was used as a DNA marker. In order to determine the primer combinations with the highest polymorphism rate, 22 SRAP primer combinations in 9 sage DNA were pre-screened and 9 SRAP primer combinations showing high polymorphism were evaluated for all samples. In the Melissa officinalis samples selected as 10 sage and outgroup, 97 bands, 93 of which were polymorphic, were detected with a combination of 9 SRAP primers. The average polymorphism rate was determined as 94.70%. It was determined that the average polymorphism information criterion (PIC) value was 0.36 and varied between 0.29-0.43. Phylogenetic comparisons were made using UPGMA and NJ algorithms with the Dice and Ochiai similarity coefficient and the proximity of Melissa officinalis genotype selected as 10 sage and outgroup. Accordingly, the ratio similarity coefficient and the average genetic difference value were determined as 54.34%. While the minimum genetic difference was found between Salvia argentea and Salvia vermifolia species with a rate of 28.57%, the maximum difference was found between Melissa officinalis and Salvia atropatana species with a rate of 92.85%. It was determined that the average genetic difference value with the Ochiai coefficient was 52.54%. The Minimum difference was found between Salvia argentea and Salvia vermifolia species with a rate of 28.51%, while the maximum difference was found between Melissa officinalis and Salvia atropatana species with a rate of 91.29%. As a result of the analysis, it was concluded that the SRAP marker system can be used in evolutionary analysis and gives reliable results. In this study grown in Turkey Salvia L.(sage) method Sclarea first evolutionarily examined by the species of the subgenus SRAP molecular marker is provided.

Bu çalışmada adaçayı ve biberiye esansiyel yağlarının tavuk ve hindi etlerinin raf ömrü üzerine etkileri belirlenmiştir. Tavuk ve hindi etlerinden hazırlanan örnekler üç ayrı gruba ayrılmış, ilk grup esansiyel yağ içermeyen (Kontrol) grup olup, diğer gruplardaki tavuk ve hindi etlerine ise sırasıyla adaçayı ve biberiye esansiyel yağları %0.5 düzeyinde ilave edilmiştir. Hazırlanan et örnekleri 4 oC'de 9 gün süreyle muhafaza edilmiştir. Depolama sürecinde örneklerde meydana gelen değişimleri tespit etmek için (1., 3., 5., 7. ve 9. günlerde) pH, renk (L*, a* ve b*), DPPH ve TBA (lipit oksidasyonu) analizleri yapılmıştır. Adaçayı ve biberiye esansiyel yağı içeren tavuk etlerinin pH değerleri, kontrol grubuna göre düşük çıkmıştır. Hindi etlerinin pH değerleri depolama süresinin ilerlemesiyle birlikte artış göstermiştir (p0.05) bulunmuştur. Hindi etlerinde ise en düşük L* değerleri 9. günde tespit edilmiş ve kontrol örneklerine ait L* değerleri, diğer gruplara kıyasla daha düşük bulunmuştur (p, In this study, effects of sage and rosemary essential oils on shelf life of chicken and turkey meat were determined. The samples prepared from chicken and turkey meats were divided into three groups, the first group was the non-essential oil (Control) group, the sage and rosemary essential oils were added to the chicken and turkey meats in the other groups at a level of 0.5%, respectively. The prepared meat samples were stored at 4 ° C for 9 days. pH, color (L*, a* and b*), DPPH and TBA (lipid oxidation) analyzes were performed to determine changes in the samples during storage (1th, 3th, 5th, 7th and 9th days). The pH values of chicken meat containing sage and rosemary essential oil were lower than the control group. The pH values of turkey meats increased with increasing storage period (p 0.05) insignificant. The lowest L* values in turkey meats were determined on the 9th day and L* values of the control samples were lower than the other groups (p

The Aegean coast of Greece and Turkey is known as the birthplace of ancient medicine. Physicians and pharmacists such as Hippocrates, Galenos, Dioscorides were active. The culmination of knowledge in medicinal herbs and anatomy and others have been developed.

Bu çalışmada, döner üretiminde farklı oranlarda yağ (%10, %20) ve marinasyon karışımında adaçayı veya yeşil çay kullanımının, ürünün bazı fiziksel, kimyasal ve duyusal özellikleri üzerine etkilerinin 4ºC'de 21 gün depolama sürecinde incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla döner örneklerinde, kimyasal bileşim (nem, yağ, kül, protein), tuz içeriği, pH değeri, renk ölçümü, Tiyobarbitürik asit reaktif maddeleri (TBARS) analizi, heterosiklik amin (HCA) (IQ, MeIQx, 4,8DiMeIQx, PhIP, Norharman ve Harman) analizi ve duyusal değerlendirme yapılmıştır. Döner üretiminde farklı oranlarda yağ kullanımı sonucunda, %20 oranında yağ eklenen ve doğal katkı kullanılmayan örneklerde depolama süresince gelişen oksidasyonun daha fazla olduğu belirlenmiştir. Adaçayı ve yeşil çayın, antioksidan özellik göstererek döner örneklerinde oksidasyonu etkili şekilde yavaşlattığı ve pişme sonucunda oluşan HCA bileşiklerini önemli düzeyde azalttığı saptanmıştır. Döner formülasyonlarında bitkisel katkı kullanılmasının örneklerin lezzet puanlarında önemli düzeyde azalmaya neden olduğu, bunun yanında yağ oranının %20'den %10'a düşürülmesinin lezzet puanlarını önemli düzeyde arttırdığı saptanmıştır. Örneklerin tüm duyusal değerlendirme puanlarının depolama süresince genel olarak yüksek olduğu belirlenmiştir., In this study, it was aimed to investigate the effects of the use of different ratios of fat (10%, 20%) and sage or green tea in marination mixture of doner production on some physical, chemical and sensory properties of the product during a storage period at 4ºC for 21 days. For this purpose, chemical composition (moisture, fat, ash, protein), salt contant and pH analysis, color measurement, Thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), heterocyclic amines (HCA) (IQ, MeIQx, 4,8DiMeIQx, PhIP, Norharman, and Harman) and sensory analyses were carried out in doner samples. As a result of the use of different amounts of fat in doner production, it was determined that oxidation during storage was higher in samples containing 20% fat and without plant additives. Sage and green tea slowed down oxidation efficiently in doner samples by showing antioxidant effect and reduced HCA components formed by cooking. It was observed that the usage of plant additives in doner formulations caused a decrement in flavor scores, however reduction of fat content from 20% to 10% resulted an increment in flavor scores of samples significantly. All of the sensory analysis scores of samples were detected as high during storage.

Bu araştırmada, Konya ekolojik şartlarında 2017-2018 yılında, tıbbi ve aromatik bitkiler içerisinde önemli bir yeri olup kültürü yapılan nane (Mentha piperita L.), kekik (Origanum onites L.), melisa (Melissa officinalis L.), adaçayı (Salvia officinalis L.) ve dağçayı (Sideritis stricta) bitkilerinde hasat sonrası 4 farklı kurutma yöntemi uygulanmıştır. Kurutma sonrası optimum düzeyde etkili maddelerin korunarak uygun kurutma yöntemlerinin seçilmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada tarla denemeleri Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tıbbi Bitkiler Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde kalite analizler ise Tıbbi Bitkiler Laboratuvarında yürütülmüştür. Bu araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; Bitkilerin hasat edildiği zamandaki nem oranları % 60.17 ve % 75.43 arasında değişmiştir. Hasat edilmiş bitkilerin kurutma oranları en yüksek dağ çayından elde edilmiştir. Kurutma oranları bakımından dağ çayını melisa, kekik, adaçayı takip etmiştir. En düşük kurutma oranı nane bitkisinden elde edilmiştir. Yapılan kurutmanın zaman dilimine göre içermiş olduğu nem miktarı ise; 24 saat sonrası gölgede yapılan kurutmalarda en yüksek iken, güneşte yapılan kurutmalarda en düşük seviyelerde tespit edilmiştir. Üzerinde çalışılan bitkilerin toplam fenol ve flavonoit maddeler içeriği bakımından kurutma yöntemlerine göre farklılıklar belirlenmiştir. Uçucu yağ verimleri bakımından nane haricindeki üzerinde çalışılan kekik, adaçayı, dağçayı ve melisadan elde edilen uçucu yağ verimi üzerine farklı kurutma yöntemlerinden gölge, güneş ve kurutma dolabında yapılan kurutmaları arasında etkisinin önemli olmadığı görülmüştür. Fakat mikrodalga ile yapılan ön kurutmalarda verim önemli ölçüde düşebileceği tespit edilmiştir. Uçucu yağ bileşenleri bakımından kurutma yöntemleri karşılaştırıldığında ise ana bileşenleri bakımından gölgede kurutmanın daha uygun olabileceği sonucuna varılmıştır. Bu çalışmada, Türkiye'de ticari değeri olan uçucu yağ bitkilerine uygulanan farklı kurutma yöntemlerinin verim ve kalite faktörleri üzerinde önemli bir etkisi olduğu bulunmuştur. Bu araştırma sonuçlarına göre; Konya ve benzer ekolojilerde yetiştiriciliği yapılan adaçayı, dağçayı, kekik, nane ve melisa gibi bitkilerin hasat sonrası işlemlerinin büyük önem taşıdığı tespit edilmiştir., This research was carried out in Konya ecological conditions in 2017-2018, by appling 4 different drying methods from in mint (Mentha piperita L.), thyme (Origanum onites L.), lemon balm (Melissa officinalis L.), sage (Salvia officinalis L.) and mountain tea (Sideritis stricta) plants all having an market important place in medicinal and aromatic plants. After drying, it was carried out with the aim of selecting suitable drying methods by protecting effective substances at optimum level. The field experiments were carried out in Selcuk University Faculty of Agriculture Medical Plants Research and Application Farm and quality analyzes were conducted in Medical Plants Laboratory. According to the results; The moisture content of the plants at the time of harvest ranged between 60.17% and 75.43%. The highest drying rate of the harvested plants was obtained from mountain tea, followed by lemon balm, thyme and sage. The lowest drying rate was obtained from the mint plant. The amount of moisture contained in the drying according to the time period; while the shade drying was the highest, the sun drying was found to be the lowest levels after 24 hours. Differences were determined according to drying methods in terms of total amount of phenolics and flavonoids substances of the plants studied. In terms of essential oil yields, the effect of essential oil yield obtained from thyme, sage, mountain tea, lemon balm and except mint was not significant among the drying methods of shade, sun, oven and microwave pre-drying. However, it has been determined that the efficiency may decrease significantly in microwave pre-drying. When drying methods were compared in terms of essential oil components, it was concluded that shading drying may be more appropriate in terms of main components. In this study, the different drying methods which was applied on essential oil plants that have commercial value in Turkey have been found to have significant effect on yield and quality factors. Taken together, results indicates that post-harvest processes of sage, mountain tea, thyme, mint and lemon balm being cultivate in Konya and similar ecologies, are of great importance.

Bitki yetiştiriciliğinin ilk adımı tohumla başlar. Yetiştirme ve bakım şartları ne kadar iyi olursa olsun, kaliteli bir tohum kullanılmadığı takdirde bitkisel üretimde yüksek verime ulaşmak mümkün olmayacaktır. Tohum kaplamacılığı son yıllarda büyük önem kazanmıştır. Ülkemizde son zamanlarda küçük çaplı tohumların kaplanarak ekime hazırlanması tarım sektöründe yeni çalışma alanları oluşturmuştur. Tohum kaplamada en etkili kriterlerin arasında kaplanan tohumun çimlenme gücü, kaplama materyali ve tohuma uygulanan kaplama materyalinin oranıdır. Bu çalışmada farklı boyutlarda ve bin tane ağırlıklarına sahip olan kekik "Origanum vulgare", haşhaş "Papaver somniferum", adaçayı "Salvia officinalis", kantaron "Hypericum perforatum", kimyon "Cuminum cyminum", susam "Sesamum inducum" ve çörekotuna "Nigella sativa" ait tohumlar kaplanmıştır. Kaplama materyalinin uygulamasında ise büyük çaplı tohumlardan küçük çaplı tohumlara göre kaplama materyalinin uygulama dozu arttırılmıştır. Çıplak ve kaplı tohumlarda ISTA normları dikkate alınarak tohumların çimlenmelerine bakılmıştır. Yapılan denemeler sonucunda kimyon, kekik, haşhaş, susam, adaçayı ve çörekotu tohumlarında %100 kantaron tohumunda ise %96 oranında kaplanmıştır. Çimlenme oranı olarak; kimyon çıplak tohum %70 kaplı tohum %69.5, kekik çıplak tohum %78 kaplı tohum %78, haşhaş çıplak tohum %97.25 kaplı tohum %95.5, susam çıplak tohum %97.25 kaplı tohum 96.5, adaçayı çıplak tohum %82.5 kaplı tohum %82.25, kantaron çıplak tohum %47.25 kaplı tohum %46.75, çörekotu çıplak tohum %97.25 kaplı tohum %96.5 oranında çimlenme başarısı görülmüştür. Araştırma sonucunda kaplanan tohumlar ekim makinesi ile ekime uygun olarak kaplandıkları görülmüştür. Araştırmada kullanılan kaplama materyali ise tohumların çimlenmesinde engelleyici bir faktör olmadığı görülmüştür., The first step of plant breeding starts with seed. No matter how good breeding and maintenance conditions are, it will not be possible to achieve high yield in plant production unless quality seed is used. Seed coating has gained high importance in recent years. One of the most effective criteria for seed coating is the germination power of the coated seed, the coating material and the amount of coating material applied to the seed. In this study, seeds of oregano "Origanum vulgare", poppy "Papaver somniferum", sage "Salvia officinalis", centaury "Hypericum perforatum", cumin "Cuminum cyminum", sesame "Sesamum inducum" and black seed "Nigella sativa" which have different sizes and thousand grain weights were covered. In the application of the coating material, the application dose of the coating material was increased of the large caliber seeds, compared to the small caliber seeds. Germinations of naked and coated seeds were observed by taking ISTA norms into consideration. As a result of the research, cumin, oregano, poppy, sesame, sage and black seed coated 100%, centaury seed were coated 96%. Germination rates are; cumin naked seed 70%, coated seed 69.5%, thyme naked seed 78%, coated seed 78%, poppy naked seed 97.25%, coated seed 95.5%, sesame naked seed 97.25%, coated seed 96.5%, sage 82.5% of the naked seed 82.5%, coated seed, centaury naked seed 47.25%, coated seed 46.75%, black seed naked seed 97.25%, coated seed germination success rate was 96.5%. As a result of the research, it is observed that seeds coated were coated suitable for sowing machine. The coating material used in the research was not a disincentive in germination of seeds.

Bu çalışma Tatlıkurt [Lasioderma serricorne (Coleoptera: Anobiidae)]'un farklı besinler üzerindeki gelişimlerinin incelenmesi amacıyla 28±2°C sıcaklıkta ve %70-75 orantılı nem koşullarında yapılmıştır. Denemede kullanılmak üzere; nane, kekik, adaçayı, biberiye ve un olmak üzere toplamda beş farklı besinden yararlanılmıştır. Besinlerin gelişme sürelerine, ergin ömrüne, çoğalmaya, büyüklük ve ağırlığa olan etkileri incelenmiştir. Denemede her besin için 4 tekerrür oluşturulmuş, her tekerrüre 25'er adet Tatlıkurt larvası bırakılmıştır. Bu süreç boyunca kullanılan besinlerin Tatlıkurtun gelişimi üzerindeki etkisi incelenmiştir. Biberiye bitkisi üzerine bırakılan Tatlıkurt larvaların tamamı gelişimini tamamlayamamış ve ölmüştür. Larva gelişim süresi en kısa unda (37,35 gün) en uzun nanededir (62,96 gün). Pupa süresi en kısa adaçayında (4 gün) görülürken en uzun kekikte (4,42 gün) görülmüştür. Ergin ömrünün en kısa olduğu besin nane (10,50 gün) en uzun olduğu besin undur (15,5 gün). Preovipozisyon süresi en kısa 4,67 gün ile kekikte, en uzun 7 gün ile unda geçekleşmiştir ve yine ovipozisyon süresi en kısa 2,14 gün ile unda görülürken en uzun 3,33 gün ile kekikte görülmüştür. Yumurtaların açılma süreleri incelendiğinde en kısa açılmanın unda (5,42 gün), en uzun açılmanın unda (5,97 gün) olduğu görülmüştür. Pupalar ağırlık ve boy olarak incelendiğinde pupa boyunun en kısa olduğu besin adaçayı (2,08 mm), en uzun olduğu besin undur (3,01mm). Pupa ağırlığının en az olduğu besinin adaçayı (0,6 mg), en fazla olduğu besinin ise un (2,2 mg) olduğu belirlenmiştir. Gelişimini tamamlayan larva oranı en fazla unda (% 92) en az adaçayındadır (% 5). Gelişimini tamamlayan pupa oranı en fazla unda (% 80,30) en az adaçayında (% 37,50) görülmüştür. Açılan yumurta yüzdelerinde ise en az açılımın % 56,27 ile kekikte en fazla açılımın % 88,89 ile unda olduğu görülmüştür., This study was carried out to analyze the development of Lasioderma serricorne (Lasioderma serricorne (F.) Coleoptera: Anobiidae) on different nutrients at 28 ± 2 ° C and 70-75% humidity. The five different food were used, including Mentha piperita, Thymus vulgaris , Salvi officinalisa, Rosmarinus, Officinalis and flour. Effects of nutrients on development periods, adult life, reproductive size and weight were investigated. In the experiment, four replicates were created for each nutrient and 25 Lasioderma serricorne larvae were left in each replicate. The effect of nutrients on the development of Lasioderma serricorne was investigated during this process. All of the Lasioderma serricorne larvae left on the Rosmarinus officinalis plant have not completed their development and died. The shortest larva growth time was in flour (37.35 days) and the longest in Mentha piperita (62.96 days). The shortest Pupa time was seen in Salvia officinalis (4 days), while the longest was seen in Thymus vulgaris (4,42 days). Mentha piperita (10,50 days) had the shortest adult life and was the longest flour (15,5 days). The shortest preoviposition period was 4,67 days in Thymus vulgaris, the longest 7 days in flour, and the shortest oviposition time was observed in flour with 2,14 days and the longest was found in Thymus vulgaris with 3,33 days. When the egg opening time was examined, it was seen that the shortest opening time was in Thymus vulgarris (5,42 days) and the longest opening time was in flour (5,97 days). When the pupae were examined in weight and height, Salvia officinalis was the nutrient that had the shortest pupa length (2,08 mm) and flour was the nutrient that had the longest pupa length (3,01 mm). Salvia officinalis was the nutrient that had the lowest Pupa weight (0,6 mg) and the flour was the nutrient that had the highest Pupa weight (2,2 mg). The rate of larvae that completed its development was highest in flour (92%) and lowest in Salvia officinalis (5 %). The rate of pupae that completed its development was highest in flour (80,30%) and lowest in Salvia officinalis (37.50%). It was observed that the least expansion was found Thymus vulgaris with 56.27% and the highest opening was in flour with 88.89%.

In this study, effects of sum of vapor distillate and water phase extract of rosemary and sage leaves on sea bass fillets quality, were investigated. For this purpose, effective solution was obtained with same amounts of these plants, cooled down to room temperature, applied to fillets and samples were stored in refrigerated conditions during 13 days. In monitoring period, pH, TVB-N (Total Viable Base –Nitrogen), TBA (Tiobarbutiric acid ), color, textural, microbiological and sensorial analysis of samples were done. In rosemary group Control sample was reached the consumption limits with the value of 36.35± 0.89 (mg TVB-N /100 g) in the 10th day of storage. But with the effect of rosemary extraction, rosemary group 3 more days to reach the spoilage limit. In results, sage was determined as more effective for TBA, TVB-N, rosemary for textural, sensorial and color analysis. For antimicrobial influence, both leaves have positive effectiveness. Especially control goups of both groups reached the spoilage limit in the 6th day of storage period where as the extraction groups were still under the consumptional limits. No spoilage were observed in rancidity values in both groups of the trial.

Birçok ülkede ekonomik olarak yetiştirilen adaçayı (Salvia officinalis L.)'nın üretimi aşamasında zararlı böceklerin neden olduğu önemli kayıplar gibi bir takım zorluklarla karşılaşılmaktadır. Bu çalışmada ilk olarak S. officinalis üzerindeki zararlı böcekler ve doğal düşmanları saptanmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında ise adaçayının önemli zararlılarından nane yaprakbiti Eucarazzia elegans (Ferrari) (Hemiptera: Aphididae)'ın zararı, ekonomik etkisi ve yaprakbiti popülasyonunu etkileyen çevresel faktörler üzerinde durulmuştur. Çalışmada zararlıların teşvik ettiği bir sentetik bitki uçucu yağlarının olan (HIPVs) metil salisilat (MeSA)'ın adaçayı alanlarındaki doğal düşmanlar üzerindeki çekici etkisi ve nane yaprakbiti, E. elegans popülasyon gelişimi üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmada son olarak nane yaprakbiti E. elegans biyolojik savaşında kullanılması muhtemel Coccinella septempunctata Linnaeus ve Adalia bipunctata (Linnaeus) (Coleoptera: Coccinellidae) predatörlerinin tür içi ve türler arası etkileşimleri ortaya konulmuştur. Çalışma boyunca S. officinalis üzerinde 11 ayrı takıma ait 31 familyadan 51 böcek türü toplanmıştır. Bu türlerden 19'u zararlı, 3'u polinatör ve 29 tür doğal düşman olarak sınıflandırılmıştır. Zararlı böceklerden Micantulina stigmatipennis (Mulsant & Rey), Eupteryx gyaurdagicus Dlabola (Hemiptera: Cicadellidae), Aphis passeriniana (Del Guercio) ve Eucarazzia elegans (Ferrari) (Hemiptera: Aphididae), Dysmiscoccus angustifrons (Hall) (Hemiptera: Pseudococcidae), Chrysolina americana (Linnaeus) (Coleoptera: Chrysomelidae) ve Thrips tabaci Lindeman (Thysanoptera: Thripidae) adaçayı üzerinde en yoğun olarak görülen anahtar zararlı türler olarak saptanmıştır. Bu çalışma ile A. passeriniana'nın Türkiye'de bulunduğu ve E. elegans'ın ise İzmir'de bulunduğu ilk kez ortaya konulmuştur. Ayrıca M. stigmatipennis türünün ilk kez S. officinalis üzerinde beslendiği ve konukçusu olduğu saptanmıştır. Eucarazzia elegans'ın S. officinalis üzerindeki zarar oranını ve ekonomik etkisini belirlemek üzere sürvey ve laboratuvar çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre E. elegans'ın, erken ilkbahar döneminde %9.5 zarar oranı ile bir önceki yıldan kalan yaşlı yapraklar üzerinde beslendiği belirlenmiş ve daha sonra yaz başında %1.1 zarar oranı ile genç yapraklara, çiçek tomurcuklarına ve çiçeklere göç ettiği saptanmıştır. Yaprakbitinin mevsimsel dağılımının nem ve yağışa göre sıcaklıktan daha fazla etkilendiği görülmüştür. Yaprakbiti zararı dolayısıyla uçucu yağ miktarı üzerinde bir farklılık oluşturmamasına rağmen, uçucu yağ bileşenlerinden bazıları kontrol grubuna göre büyük ölçüde değişime uğramıştır. Toplam yaş ve kuru yaprak ağırlık artışı iki kat popülasyon seviyesinde sırasıyla kontrol ve normal yaprakbiti popülasyon seviyesinde 1/3 ve 1/2 oranında azalmıştır. Çalışmalarda E. elegans'ın adaçayında 8-10 haftadan fazla beslenmesi sonrasında %50'den fazla ürün kaybına neden olduğu saptanmıştır. En yüksek maliyet yarar oranı altı kez insektisit uygulanmış parsellerde gerçekleşmiştir. Zararlıların teşvik ettiği bitki uçucu yağlarından (HIPVs) olan ve yapay olarak elde edilmiş olan MeSA ile yapılan denemelerde, Syrphidae familyasına bağlı türler (Diptera), Rhagonycha fulva (Scopoli) (Coleoptera: Cantharidae) ve C. septempuctata (Coleoptera: Coccinellidae) türler yoğun olarak öne çıkmıştır. Yarı açık tarla denemelerinde, MeSA uygulanan ve dolayısıyla doğal düşmanların cezbedildiği adaçayı bitkilerinde E. elegans popülasyonları önemli biçimde azalmıştır. Laboratuvar koşullarında gerçekleştirilen denemelerde nane yaprakbiti E. elegans sayısı ve popülasyon artış oranının MeSA uygulanmış ve uygulanmamış bitkilerde farklı olmadığı ortaya konulmuştur. Bu durum, MeSA uygulamasının zararlı nane yaprakbiti türünün mücadelesinde doğal düşmanların rolünü vurgulamıştır. Yaprakbiti E. elegans'ın mücadelesinde etkili iki genel predatör, C. septempunctata (Cs) ve A. bipunctata (Ab) ile yapılan çalışmalarda; kültür kavanozu denemelerinde aynı tür (Cs + Cs) ve farklı tür (Cs + Ab) kombinasyonlarında antagonistik etki görülürken, aynı tür Ab + Ab kombinasyonunda belirgin sinerjistik etki görülmüştür. Bununla birlikte petri denemelerinde, Ab + Ab aynı tür kombinasyonu belirgin olarak, ilave etki şeklinde, fakat diğer predatör türün benzer kombinasyonunda (Cs + Cs) ve farklı tür kombinasyonunda (Cs + Ab) sinerjistik bir etki görülmüştür. Bununla birlikte petri alanında, aynı tür kombinasyonu Ab + Ab toplamsal etki göstermiş, fakat aynı tür kombinasyonu Cs + Cs ve farklı tür kombinasyonu Ab + Cs uygulamalarında sinerjistik etki ortaya çıkmıştır. Bu sonuca göre söz konusu predatörlerin av tüketim alışkanlıkları, farklı tür / aynı tür (F = 410.86; df = 4; P < 0.000;) kombinasyonlarında ve iki bağımsız faktörden (tür × deneme alanı) etkilenirken (F = 58.87; df = 4; P < 0.000) tek başına deneme alanının özelliklerinden etkilenmemiştir (F = 0.817; df = 1; P = 0.369). Buna göre söz konusu Coccinellidae türlerinin avı tercihinin öncelikle yaşam alanı yapısı karmaşıklığı yerine predatör çeşitliliği ile ilgili olduğu belirlenmiştir., Common sage (Salvia officinalis L.) have been economically cultivated in many countries, but the production is still facing a number of challenges including significant production losses due to insect pests. This research studied: 1) insect pests of S. officinalis and their natural enemies, 2) incidence and economic impact of a key insect pest, Eucarazzia elegans (Ferrari) (Hemiptera: Aphididae) on S. officinalis and evaluations of the environmental factors influenced the aphid population, 3) the attractiveness of methyl salicylate (MeSA) lures, a synthetic herbivore-induced plant volatiles (HIPVs), to the natural enemies in the sage fields and its impact on the mint aphid, E. elegans growth population, and 4) the interaction of two generalist predators, Coccinella septempunctata Linnaeus and Adalia bipunctata (Linnaeus) (Coleoptera: Coccinellidae) to control the mint aphid, E. elegans. Throughout the study, 11 insect orders spread into 31 families and 51 species consist of 19 natural enemies, 3 pollinators and 29 insect pests. Micantulina stigmatipennis (Mulsant & Rey), Eupteryx gyaurdagicus Dlabola (Hemiptera: Cicadellidae), Aphis passeriniana (Del Guercio), Eucarazzia elegans (Ferrari) (Hemiptera: Aphididae), Dysmiscoccus angustifrons (Hall) (Hemiptera: Pseudococcidae), Chrysolina americana (Linnaeus) (Coleoptera: Chrysomelidae) and Thrips tabaci Lindeman (Thysanoptera: Thripidae) were determined as the key insect pests. A. passeriniana was a new species recorded in Turkey whilst E. elegans were known as the new species recorded in Izmir. M. stigmatipennis has been found to feed on S. officinalis and report as a host plant for the first time. A survey and laboratory experiments on incidence rates and economic impact of E. elegans on S. officinalis revealed that E. elegans infested old leaves with an incidence rate of 9.5% in the early spring and then migrated to young leaves and blossom at the beginning of the summer with the incidence rate of 1.1%. The seasonal distribution of the aphid was affected more by temperature than humidity and rainfall. Although the aphid infestation had no differences on the quantity of the essential oil, some of the essential oil components were markedly different from the control. The total plant weights (fresh and dry) with the normal and double infestation rate were decreased about a third and more than a half compared to the control, respectively. Aphids feeding on common sage beyond 8-10 weeks caused more than 50% yield loss. The highest cost-benefit ratio was achieved in plots where six insecticide applications were made. The experiment with MeSA lures as an artificial herbivore-induced plant volitiles (HIPVs) recorded several numbers of natural enemies of which Syrphidae (Diptera), Rhagonycha fulva (Scopoli) (Coleoptera: Cantharidae), and C. septempuctata (Coleoptera: Coccinellidae) were abundantly caught on traps adjacent to the MeSA odors. In semi-field experiments, E. elegans populations were significantly reduced on treated common sage plants when it exposed to the natural enemies. When experiments were set in laboratory condition, the number and population growth rates of aphid did not differ between treated and untreated implicating no effects of MeSA on aphid population rate and emphasizing the role of natural enemies for controlling the mint aphid, E. elegans population. The study with two generalist adult predators, C. septempunctata (Cs) and A. bipunctata (Ab) (Coleoptera: Coccinellidae) to control aphid E. elegans resulted that in the culture jar the conspecific species Cs + Cs and heterospecific species Cs + Ab combinations showed antagonistic effects, but the synergistic effect for conspecific Ab+Ab. In the petri dish, however, the conspecific Ab + Ab combination exerted an additive effect, but a synergistic effect for conspecific Cs + Cs and heterospecific Cs + Ab. These prey consumption patterns were influenced by the combination hetero-/conspesific (F = 410.86; P < 0.000; df = 4) and the interaction among the two independent factors (species × arena)(F = 58.87; P < 0.000; df = 4) but not by type of arena alone (F = 0.817; P = 0.369; df = 1). Here, the prey preference in these ladybirds has primarily associated with a diversity of ladybird rather than habitat structure complexity.

Amaç: Bu araştırma bıldırcın rasyonlarında adaçayı (Salvia triloba L.) ve defne (Laurus nobilis L.) yağı kullanımının bazı performans ve karkas özellikleri üzerine olan etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Araştırmada toplam 800 adet üç günlük yaşta karışık cinsiyette Japon bıldırcını (Coturnix coturnix japonica) her biri 80 bıldırcından oluşturulan 10 gruba ayrıldı. Her bir grup kendi içinde, 20 bıldırcın içeren dört alt gruba bölündü. Buna göre deneme gruplarını hiçbir yağ katkısı yapılmayan grup (Kontrol), 100 mg/kg adaçayı yağı içeren grup, 200 mg/kg adaçayı yağı içeren grup, 400 mg/kg adaçayı yağı içeren grup, 100 mg/kg defne yağı içeren grup, 200 mg/kg defne yağı içeren grup, 400 mg/kg defne yağı içeren grup, 100 mg/kg adaçayı yağı + 100 mg/kg defne yağı içeren grup, 200 mg/kg adaçayı yağı + 200 mg/kg defne yağı içeren grup ve 400 mg/kg adaçayı yağı + 400 mg/kg defne yağı içeren grup oluşturdu. Araştırma 35 günde tamamlandı. Bulgular: Araştırmada adaçayı, defne ve adaçayı + defne yağı katkılı tüm deneme gruplarında canlı ağırlıklar, canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı yönünden değişiklik oluşmadığı belirlendi (P>0.05). Sıcak ve soğuk karkas ağırlıkları ile karaciğer, kalp, dalak, taşlık ve bezli mide + taşlık gibi organların canlı ağırlığa oranlarının da adaçayı, defne ve adaçayı + defne yağı katkılarıyla etkilenmediği tespit edildi (P>0.05). Öneri: Sonuç olarak, bıldırcın rasyonlarına adaçayı, defne ve adaçayı + defne yağı katılmasının performans ve karkas özellikleri üzerine etkisinin olmadığı ifade edilebilir., Aim: This study was carried out to determine the effects of the usage of sage (Salvia triloba L.) and laurel (Laurus nobilis L.) oils in diets on some performance and carcass parameters of quails. Materials and Methods: A total of 800 three-day-old Japanese quails (Coturnix coturnix japonica), including both males and fe-males, were divided into 10 groups containing 80 quails. Each group was divided into four replicates containing 20 birds each. These groups were as follow: No oil group (Control), 100 mg/kg sage oil group, 200 mg/kg sage oil group, and 400 mg/kg sage oil group, 100 mg/kg laurel oil group, 200 mg/kg laurel oil gro-up, 400 mg/kg laurel oil group, 100 mg/kg sage oil + 100 mg/kg laurel oil group, 200 mg/kg sage oil + 200 mg/kg laurel oil group, and 400 mg/kg sage oil + 400 mg/kg laurel oil group. The experimental period was lasted for 35 days. Results: It was determined that in all experimental groups supplemented with sage, laurel and sage + laurel oils, no diffe-rences (P>0.05) were observed in terms of body weights, body weight gain, feed intake and feed conversion ratio. Morover, hot and cold carcass weights and relative weight of liver, heart, spleen, gizzard and proventriculus plus gizzard were not affec-ted by supplementation with sage, laurel and sage + laurel oils (P>0.05). Conclusion: It may be concluded that sage, laurel and sage + la-urel oils supplementation in the quails' diets had no effect on performance and carcass parameters.

Dyeing by vegetables dyes studied for centuries has become importantagain nowadays.Moreover, the carpets woved with wool yarn dyed with vegetable dye are prefered. In our country having many dye vegetables inside its natural vegetables, one of the places in which vegetable dyes are used at most is Sivas. Quality and reputation worldwide spanning the history of Sivas carpets is very old. The dye vegetables such as Salvia sp., Juglans regia, Alkanna tinctoria, Berberis vulgaris, Pinus brutia ten., Reseda luteola, Verbascum sp., Euphorbia sp. used for Sivas hand woven carpets have a significant place in natural dyes. In this research,the colours obtained from this vegetables and their colour fastness to light, to abrasion and to water spotting on wool carpet yarns were studied. Also in this reseach, the most proper mordant ratio was tried to be determined. To obtain hot extracts, the vegetables boiled in the period of one hour and in the ratio of 100% by taking into consideration the weight of the wool carpet yarns. By using these extracts and previously prepared 5 each mordant in the ratio of 2 % and 4% by taking into consideration the weight of the wool carpet yarns, with mordants 80 each, without mordant 8 each, dyeing processes were determined.The colours of dyed wool yarn were labeled. The colour fastnesses such as colour fastness to light, to abrasion, to water spotting on these colours were investigated, Yüzyıllar boyunca bilinen ve uygulanan bitkisel boyacılık, günümüzde tekrar eski önemini kazanmış ve tüketici tarafından, bu ipliklerle dokunan ürünler tercih edilir duruma gelmiştir. Pek çok boya bitkisi yetişen yurdumuzda, bitkisel boyalı ipliklerin kullanıldığı yörelerden biri de Sivas’tır. Kalitesi ve ünü dünya çapına yayılan Sivas halılarının tarihi geçmişi, uzun yıllara dayanmaktadır. Bu halı iplerinin boyanmasında, adaçayı, ceviz, havacıva, karamuk, kızılçam, muhabbet çiçeği, sığırkuyruğu ve sütleğen bitkileri önemli bir yere sahiptir. Yapılan bu araştırmada, salvia sp. (adaçayı) incelenmiş olup, bitkiden elde edilen renkler, bu renklerin yün halı iplikleri üzerindeki ışık, sürtünme ve su damlası haslıkları belirlenmeye çalışılmış ve en ideal mordan oranı tespit edilmiştir. Bitkiler, yüne göre %100 oranında karıştırılarak, 1 saat süreyle kaynatılmış ve sıcak ekstraktlar hazırlanmıştır. 5 adet mordan, yüne göre, %2 ve %4 oranlarında kullanılarak 80 adet mordanlı, 8 adet de mordansız boyama yapılmıştır. Boyanmış yün ipliklerinden elde edilen renkler adlandırılarak, bu renkler üzerinde ışık, sürtünme, su damlası gibi haslıklar incelenmiştir

Tarihi çok eskilere dayanan boza darı, pirinç, mısır vb. tahılların laktik asit ve etil alkol fermantasyonuna uğratılması ile elde edilen koyu kıvamlı bir içecektir. Boza içildiğinde verdiği ferahlık ve kendine özgü tadıyla önem taşır. Bu araştırmada bozaya yeni tatlar kazandırmak ve antimikrobiyal etkiye sahip baharatların bozanın fizikokimyasal, mikrobiyolojik ve duyusal özelliklerine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla ham bozaya fermantasyon öncesinde belirli ölçülerde karanfil, tarçın, limon adaçayı ilave edilerek aromalı bozalar hazırlanmıştır. Bozanın fizikokimyasal, mikrobiyolojik ve duyusal özelliklerinde farklılıklar görülmüştür. Yapılan fizikokimyasal analiz sonuçlarına göre; pH ortalama sade bozada %3,61, tarçınlı bozada %3,61, adaçaylı bozada % 3,73, karanfilli bozada %3,47, limonlu bozada %3,31’tür. Asitlik ortalama sade bozada %0,52, tarçınlı bozada %0,52, adaçaylı bozada %0,49, limonlu bozada %0,59, karanfilli bozada %0,56’dır. Toplam şeker ortalama sade bozda %15,33, tarçınlı bozada %15,85, adaçaylı bozada% 15,35, limonlu bozada %15,59, karanfilli bozada %15,52’dir. Etil alkol ortalama sade bozada %1,34, tarçınlı bozada % 0,71, adaçaylı bozada %0,77, limonlu bozada %1,39, karanfilli bozada %0,66’dır. Mikrobiyolojik analizlerde Toplam mezofil aerob bakteri sayısı ortalama olarak sade bozada 1,2 x 10 8 (kob/g), tarçınlı bozada 9,4 x 107(kob/g), adaçaylı bozada 1 x 108 (kob/g), limonlu bozada 7,5 x 107(kob/g), karanfilli bozada 1,1 x 108 (kob/g),’dir. Laktik asit bakteri sayısı ortalama sade boza 7,2 x 107 (kob/g) tarçınlı bozada 7,5 x 107(kob/g), adaçaylı bozada 6,3 x 107 (kob/g), limonlu bozada 5,4 x 107 (kob/g), karanfilli bozada 6,1 x 107( kob/g ),’dır. Maya sayısı ortalama sade bozada 4,82 x 106 (kob/g), tarçınlı bozada 2,22 x 106 (kob/g), adaçaylı bozada 2,74 x 106 (kob/g), limonlu bozada 3,26 x 106 (kob/g), karanfilli bozada 1,93 x 106 (kob/g) ‘dir. Duyusal özellikler açısından yeni tatlar kazandırılmasında tüketici tercihlerini olumlu yönde etkilemiştir. Boza, having history deep in the past, is a thicky beverage produced by subjecting grains like millet, rice, corn, etc. to lactic acid and ethyl alcohol fermentation. The significance of boza lies in the comfort it gives and to it’s unique taste. The aim of this investigation is to search new tastes for boza and to investigate those spices’, having antimicrobial effect , effect on physicochemical, microbiological and sensual chracteristics of boza. For this purpose aromatic bozas are prepared by adding certain amounts of carnation, cinnamon, lemon, wild clary to boza before fermentation. These bozas are examined in terms of physicochemical, microbiological and sensual characteristics. Differences are encountered in physicochemical, microbiological and sensual characteristics of boza. According to the physicochemical examination the following results were taken: average pH of normal boza was 3,62%, while that of cinnamon aromatized boza was 3,61%- 3,73 % at wild clary aromatized boza, 3,47 at carnation aromatized boza, and 3,31% at lemon aromatized boza. Examined acidity at normal boza was 0,52%- 0,52% at cinnamon aromatized boza 0,49 % at wild clary aromatized boza 0,59% at lemon aromatized boza and 0,56% at carnation aromatized boza. Total sugar at normal boza was 15,33%-15,85% at cinnamon aromatized boza 15,35% at wild clary aromatized boza 15,59% at lemon aromatized boza and 15,52% at carnation aromatized boza. Ethyl alcohol at normal boza was 1,34%- 0,71% at cinnamon aromatized boza 0,77% at wild clary aromatized boza 1,39% at lemon aromatized boza and 0,66% at carnation aromatized boza. According to microbiological analysis average total number of mesophyll aerobe bacteria at normal boza 1,2 x 108 (kob/g)- 9,4 x 107 (kob/g) at cinnamon aromatized boza 1,0 x 108 (kob/g) at wild clary aromatized boza, 7,5 x 107 (kob/g) at lemon aromatized boza and 1,1 x 108 (kob/g) at carnation aromatized boza . Average number of lactic acid bacteria at normal boza 7,2 x 107 (kob/g)- 7,5 x 107 (kob/g) at cinnamon aromatized boza, 6,3 x 107 (kob/g) at wild clary aromatized boza 5,4 x 107 (kob/g) at lemon aromatized boza, and 6,1 x 108 (kob/g) at carnation aromatized boza . Average number of ferments at normal boza 4,82 x 106 (kob/g)- 2,22 x 106 (kob/g) at cinnamon aromatized boza 2,74 x 106 (kob/g) at wild clary aromatized boza 3,26 x 106 (kob/g) at lemon aromatized boza, and 1,93 x 106 (kob/g) at carnation aromatized boza . In terms of sensual characteristics, new tastes affected consumers’ reaction positively.

Bu çalışmada zeytin ve yerfıstığı yağında biber ve patates kızartmaları yapılmış ve kızartma yağlarının oksidatif stabilitesini değerlendirmek amacıyla adaçayı, biberiye, kekik uçucu yağlarından %0.3, %0.6, %0.9 ve %1.2 oranlarında ve BHT'den (bütillenmiş hidroksitoluen) de % 0.01 oranında kullanılmıştır. Kızartma sonrası yağlarda kimyasal özellikler (% serbest yağ asitliği, peroksit sayısı, DPPH, toplam fenolik madde ve yağ asidi bileşimi) belirlenmiştir. Zeytinyağı ile yapılan biber ve patates kızartma yağlarının % serbest asitlik ve peroksit değeri üzerinde en iyi etkiyi BHT'nin gösterdiği belirlenmiştir. Patates ve biber kızartmalarının serbest asitlik değerleri arasında farklılık olduğu, patates kızartma yağlarının % serbest asitlik değerlerinin biber kızartma yağlarının % serbest asitlik değerinden daha düşük olduğu belirlenmiştir. Zeytinyağı ile yapılmış biber ve patates kızartma yağlarında, yağın başlangıç değerine en yakın oleik, linoleik ve ?-linoleik asit içeriği BHT ilaveli numunede belirlenmiştir. BHT ilaveli fıstık yağı ile yapılan biber kızartma yağının ve % 0.3 biberiye uçucu yağı ilaveli patates kızartma yağının oleik, linoleik ve ?- linoleik asit içerikleri yağın başlangıç değerine yakın olarak belirlenmiştir. Biber ve patates kızartma yağlarının yağ asidi kompozisyonlarının birbirinden farklı olduğu belirlenmiştir. Ham fıstık yağında toplam fenolik madde miktarını en fazla kekik uçucu yağlarının etkilediği belirlenmiştir. Bu uçucu yağların aynı zamanda da yüksek radikal süpürücü etki gösterdiği tespit edilmiştir. Zeytinyağında biberiye uçucu yağının, kekik uçucu yağına göre daha yüksek radikal süpürücü etkiye ve daha düşük toplam fenolik madde miktarına sahip olduğu gözlenmiştir. Radikal süpürücü etki ile toplam fenolik madde miktarı arasında tam olarak bir ilişki olmadığı tespit edilmiştir., In this study, peppers and potatoes were fried in olive and peanut oils. In order to evaluate the oksidative stability of frying oils, essential oils of sage, rosemary, thyme at the concentration of 0.3%, 0.6%, 0.9% and 1.2%, separately and 0.01% BHT (butylated hydroxytoluene) were added into olive and peanut oils. Chemical properties of frying oils (FFA%, peroxide value, DPPH, total phenolic and fatty acid composition) were determined after frying. BHT is showed the best effect on FFA% and peroxide value of olive oils after frying of peppers and patatoes. FFA% values of frying oils of peppers and patatoes showed variation. were determined differences between the FFAs%. FFA% of patatoes frying oils were assessed lower than FFA% of peppers frying oils. The nearest values of oleic, linoleic and linolenic acid contents of frying olive oils of peppers and patatoes were determined with sample addition of BHT. Oleic, linoleic and linolenic acid contents of peanut oil addition of BHT and patato frying oil that addition of 0.3% rosemary essential oil were determined to nearly the initial value of oil. Fatty acid compositions of peppers and potatoes frying oils were determined different from each other. Thyme essential oils are the most effective subject on peanut oil of total phenolic compounds. These essential oils also were determined to show high radical scavenging effect. Rosemary essential oil was determined higher the radical scavenging effect and lower total phenolic compounds than thyme essential oils. There were not exact a relationship between radical scavenging effect and the amount of total phenolic compounds.

Bu çalışmada, biberiye (Rosmarinus officinalis) ve adaçayı (Salvia officinalis) bitkilerinden solvent ekstraksiyon yöntemi ile doğal antioksidan elde edilmiştir. Elde edilen bu doğal antioksidanların vakum paketlenen sardalya (Sardina pilchardus) filetolarının (4°C) duyusal, kimyasal (TVB-N, TBA, PV, FFA, yağ asitleri) ve mikrobiyolojik (TMBS ve koliform bakteri sayımı) kalitesi üzerine etkisi araştırılmıştır. Biberiye uçucu yağının ana bileşenleri %5.40 ß-pinene, %68.83 1,8- cineol, %4.70 camphor,%5.28 borneol ve % 5.02 ?-terpineol olarak tespit edilirken, adaçayında %77.56 1,8- cineol, %9.60 camphor, %3.46 borneol bulunmuştur. Duyusal verilere göre, 4 oC'de depolanan sardalya filetosunun raf ömrü kontrol grubunda 13 gün, biberiye ve adaçayı ile muamele edilen gruplarda ise 20 gün olarak bulunmuştur. TVB-N değerleri depolama sonunda (20. gün), kontrol, biberiye ve adaçayı ile muamele edilen gruplarda sırasıyla 45.05, 29.26 ve 31.04 mg/100g olarak bulunmuştur. TBA değerleri ise depolama sonunda kontrol, biberiye ve adaçayı ile muamele edilmiş grublarda sırasıyla 0.98,0.66,1.14 mg malonaldehit/kg olarak belirlenmiştir. Depolama süresince peroksit değerlerinde artışlar gözlenmiş olup, bütün gruplar arasında önemli bir farklılık gözlenmemiştir (P>0.05). FFA değeri depolama boyunca bütün gruplarda artmış olup, kontrol grubuna kıyasla biberiye ve adaçayı muameleli gruplarda daha düşük FFA değeri bulunmuştur. Yağ asitleri bakımından depolama boyunca istatistiksel farklılıklar görülmüştür (P0.05) amoung three groups. FFA values in three groups increased with storage time, and the values of FFA in rosemary and sage tea groups were lower than control groups. Statistical differences were observed among fatty acids during the storage period (P

Bu tez çalışmasında, Denizli ve çevresinde doğal olarak yayılış gösteren bazı adaçayı bitkilerinin antistafilokokkal aktiviteleri incelenmiştir. Çalışmada bitki materyali olarak Salvia fruticosa Miller., S. cedronella Boiss. ve S. chrysophylla Stapf. bitki türleri kullanılmıştır. Antistafilokokkal aktiviteyi tespit etmek amacıyla Staphylococcus aureus ve Cowan liyofili susları kullanılmıştır. Çalışmada, arazi çalışmaları sonunda toplanan ve açık havada kurutulan bitkilerin değişik çözücüler kullanılarak soxhlet aparatında ekstraktları hazırlandı. Hazırlanan ekstraktların çözücüleri uçurularak saf ekstraktlar elde edildi. Bu saf ekstraktlar DMSO (dimetilsülfoksit) te çözünerek değişik konsantrasyonlarda çözeltileri hazırlandı. Nutrient Broth besiyerinde aktifleştirilen mikroorganizmaların minimal inhibisyon konsantrasyonları, aktifleştirilmiş mikroorganizmalar üzerine bitki ekstrelerinin değişik konsantrasyonu ile muamele edilmek suretiyle tespit edilmiştir. Sonuç olarak adaçayı bitkilerinin güçlü antistafilokokkal aktiviteye sahip olduğu tespit edilmiştir. Konuyla ilişkili çalışmalarla karşılaştırıldığında mik değerlerinin düşük olduğu ve güçlü aktiviteye sahip olduğu tespit edilmiştir. In this study, it has been investigated that anti-staphylococcal activity of several sage plants, naturally distributed in Denizli and its vicinity. In study, it was used as plant material Salvia fruticosa Miller., S. cedronella Boiss. and S. chrysophylla Stapf. In order to detect the anti-staphylococcal activity were used Staphylococcus aureus and Cowan liyofili. Collected and air dried plant were extracted using different solvent in soxhlet aparatus and obtained pure extracts were dissolved in DMSO. Activated with nutrient broth test microorganisms were treated with plant extracts. After one day from this process results were reported. As a results, it was determineted that sage species have strongly anti-staphylococcal activity. When compared with other studies, mic values are further low.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2005, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2005, Adaçayı (Salvia officinalis) içeriğindeki fenolik antioksidanlar nedeniyle ekonomik önemi olan bitkilerden biridir.Adaçayı ekstresinin temel aktif bileşikleri rosmarinik asit ve karnosik asittir. Her iki bileşiğin ham bitkideki miktarları genetik faktörlere ve çevre koşullarına bağlıdır. Bu nedenlerle adaçayının ham madde veya ticari ekstre olarak kalite kontrolu için basit ve güvenilir bir analitik yöntem geliştirilmesi önemlidir.Bu çalışmada, adaçayı içeriğindeki rosmarinik ve karnosik asidin aynı anda tayini için kapiler elektroforez ile hızlı ve basit bir yöntem geliştirdik.Analiz yöntemi ticari adaçaylarındaki karnosik ve rosmarinik asit tayini için uygulanmıştır., Sage (Salvia officinalis) is one of the economically important plant because of its phenolic antioxidants.The activity of sage extract is mainly due to rosmarinic acid and carnosic acid. The level of both compounds in raw plant varies widely depending on genetic factors and environmental conditions. It is therefore important to develop a simple and reliable analytical method for the active components due to the quality control of sage leaves as raw material or commercial extracts.In the present study, we developed a simple and rapid method for the simultaneous determination of rosmarinic and carnosic acid by capillary electrophoresis. The analysis method was applied to the determination of rosmarinic and carnosic acid in the commercial sage teas., Yüksek Lisans, M.Sc.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kimya Ana Bilim Dalı, Bu çalışmada bazı Salvia türlerinin (Salvia viridis L., Salvia virgata Jacq ve Salvia tomentosa Miller.) kök, gövde, yaprak ve çiçeklerinden polifenol oksidaz enzimi elde edilerek katekol substratı kullanılarak, kinetik özellikleri incelenmiştir. Km değerleri; kök, gövde, yaprak ve çiçek için sırasıyla: Salvia viridis PPO için 65, 33, 23,15.2 mM; Salvia virgata da 5.4, 23.8, 22.8 mM.; Salvia tomentosa için ise 5.39, 5.79, 6.73, 6.13 mM bulunmuştur. Vmax değerleri ise kök, gövde, yaprak ve çiçek için sırasıyla, Salvia viridis'te 1400, 1300, 2900, 4400 U /ml.dak; Salvia virgata'da 7314, 3004, 6689 U /ml.dak ; Salvia tomentosa 'da ise 6501, 345, 1 1218, 8864 U /ml.dak bulunmuştur. Ayrıca askorbik asit, L-sistein ve sodyum azid gibi bileşiklere karşı enzimin afınitesi araştırılmıştır. Bulunan I50 değerlerinden en güçlü inhibitörün L-sistein ve askorbik asit olduğu tespit edilmiştir. Enzimin sıcaklık artışına paralel olarak denatüre olmasından aktivitesinde azalma olduğu saptanmıştır., The polyphenol oxidase enzyme was extracted from roots, stems, leaves and flowers of some Salvia species {Salvia viridis L., Salvia virgata Jacq. ve Salvia iomentosa Miller.J and their kinetic properties were investigated using catechol as substrate. The Km values of PPO enzyme for root, stem, leaf and flower were 65 mM.,33 mM..23 mM..15,2 mM. for Salvia viridis and 5.39 mM.,5.79 mM.. 6,73 mM.,6,13 mM.for Salvia tomentosa. For Salvia virgata Km values of PPO enzyme activity 5,4 mM.-,23,8 mM., and 22,8 mM., for stem, leaf and flower, respectively. The Vmav values of PPO enzyme for root, stem, leaf and flower were 1400, 1300, 2900, 4400 U/ml.dak for Salvia viridis; 6501, 345, 11218, 8864 U/ml.dak for Salvia tomentosa, The Vmax values of PPO enzyme from stem, leaf and flower were 7314, 3004, 6689 U/ml.dak. for Salvia virgata. PPO enzyme affinity of some compounds, like Ascorbic acid, L-Cystein and Sodium azide were also investigated. İt was found from I50 values that Ascorbic acid and L-Cystein exhibite the most inhibition effect on the Salvia PPO's. The value of I50 was determined. It was also observed that PPO enzyme activity decreased when the temperature increased. This might be due to enzyme denaturation.

Bu araştırma Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümünün sera ve tarlalarında yürütülmüştür. Çalışmada köklendirme ortamı olarak kulannılmamış perlit, kul-lanılmış perlit, kum, kum+perlit ve harçlı toprak olmak üzere beş farklı köklendirme ortamı kullanılmıştır. Bitkilerden çelikler 14 Nisan'da (çiçeklenmeden önce) alınmış ve farklı köklendirme or-tamlarının bulunduğu kasalara dikilmiştir. Harçlı toprakta canlı kalan çelik sayısı %46 olur-ken, diğer dört ortamda çeliklerin tamamı (%100) canlı kalmıştır. Harçlı toprakta canlı ka¬lan çeliklerin hiç birinde köklenme görülmemiştir. Köklenen çelik sayısı (%92.0) ve çelik başına kök sayısı (7.75 adet) en fazla kullanılmamış perlitte bulunmuştur. Her dört ortamda da kök uzunlukları bakımından birbirine yakın değerler elde edilmiştir.