Search

Rif-vormende schelpdieren zoals mosselen en oesters zijn bijzonder belangrijk op bij eb droogvallende platen, doordat de complexe en solide banken die ze vormen een leefgebied bieden voor tal van soorten. In de Waddenzee is aan het eind van de jaren '80 het areaal aan droogvallende mosselbanken drastisch afgenomen, en op dit moment hebben de mosselbanken zich slechts gedeeltelijk hersteld. In dit proefschrift heb ik onderzoek gedaan naar de processen die het herstel van dit belangrijke habitat beperken, en meer in het algemeen naar de mechanismen die ten grondslag liggen aan het voortbestaan ​​van de natuurlijke mosselbanken op getijdeplaten in de Waddenzee. Mijn proefschrift benadrukt het belang van gedrags- en morfologische aanpassingen van mosselen voor hun voortbestaan ​​in het dynamische intergetijdengebied. Ten eerste, bleken mosselen die zijn opgegroeid op de droogvallende platen beter te zijn aangepast aan de sterke golfslag in die omgeving, dan mosselen uit de diepere wateren, die in het verleden vaak in herstelprojecten zijn gebruikt, maar het vaak niet lang volhielden.. Ten tweede, vormen mosselen ruimtelijke patronen door actief naar elkaar toe te kruipen, wat essentieel bleek voor hun overleving. Restauratie technieken die gericht zijn op het herstel van mosselbanken moeten dus rekening houden met of en hoe mosselen zich aanpassen aan hun omgeving, maar ook met dat ze zelf hun milieu aan hun behoeften aanpassen, om pogingen om de mosselbanken in hun vroegere glorie te herstellen succesvol te maken., Reef-building shellfish such as mussels and oysters are particularly important on intertidal flats, where they facilitate many species by creating complex and solid structures in an otherwise sandy environment. In the Wadden Sea, intertidal mussel beds have dramatically decreased at the end of the 1980’s, and at present, these beds have only partly recovered. In this thesis, I have investigated the processes that limit the restoration of this important habitat, and more generally the mechanisms that underlie the persistence of natural intertidal mussel beds in the Wadden Sea. My thesis highlights the importance of behavioural and morphological adaptation of mussels for their persistence in the dynamic intertidal environment. First, intertidal mussels proved better adapted to their wave-swept environment than transplanted subtidal mussels, limiting the persistence of the latter on intertidal flats. Second, movement adaptations proved an essential mechanism for forming spatial patterns in mussel beds, which in turn proved crucial for survival. Restoration techniques that aim to restore mussel beds should take into account how mussels adapt to their environment, but also adapt their environment to their needs, when attempting to restore the mussel beds to their former presence can be successful.