Search

Bu çalışmada, off-pump ve on-pump koroner bypass uygulanan hastalarda, prokoagülan aktivitede önemli rolü olan trombositlerin aktivite düzeyleri ve fibrinolitik aktivite değerlendirilmiştir. Çalışma, prospektif olarak planlanıp koroner bypass yapılan hastalar pompasız hasta grubunda 11 hasta, pompalı hasta grubunda 11 hasta olmak üzere, toplam 22 hasta değerlendirmeye alındı. Hastalardan ameliyat öncesi, ameliyat sonrası 1. saat, 1. gün ve 4. günde kan örnekleri alındı. Fibrinolitik aktiviteyi belirlemek için t-PA, u-PA, PAI-1, t-PA/PAI-1 ve D-Dimer, trombosit aktivitesini belirlemek için trombosit agregasyonu ölçüldü. On-pump grubunda daha fazla olmak üzere her iki grupta da ameliyat sonrasında fibrinolitik aktivite yüksek bulundu. Bu değerler ameliyat sonrası 4. günde ameliyat öncesi seviyelerine döndü. Trombosit agregasyonu her iki grupta da anlamlı bir fark göstermedi. Genellikle on-pump ameliyatlarda hemodilüsyon ve kullanılan yüksek doz heparin nedeni ile ameliyat sonrası erken tromboz riskinin düşük olduğu düşünülür. Buna bağlı olarak da erken dönem antikoagulan kullanımı yaygın değildir. Buna karşılık off-pump bypass ameliyatlarında erken dönemde antikoagulan kullanma alışkanlığı vardır. Yaptığımız bu çalışmanın gösterdiği sonuç kardiyopulmoner bypass kullanılan hastalarda ameliyat sonrası D-dimer yüksekliği erken tromboz riskinin pompa sonrası da devam ettiğini göstermektedir ve hemen ameliyat sonrası antikoagulan kullanımı düşünülebilir., In this study, platelet activity and fibrinolysis, which have an important role in hemostasis, were evaluated in patients undergoing off-pump and on-pump coronary bypass operation. Study was planned prospectively and a total of 22 patients who underwent coronary bypass operation were divided in two groups. 11 patients in off-pump group and 11 patients in the on-pump group were evaluated. Blood samples were taken from the patients preoperatively, 1 hour, 1 day and 4 days after surgery. t-PA, u-PA, PAI-1, t-PA/PAI-1 and D-Dimer were used to determine fibrinolytic activity, and platelet aggregation was measured to determine the degree of platelet activity. Postoperative fibrinolytic activity was higher in both groups, especially in on-pump group. Postoperative levels return to preoperative levels on the 4th day. There was no significant difference in the activity levels of platelets in both groups. It is generally considered that the risk of early postoperative thrombosis is low due to hemodilution and high-dose heparin used in on-pump surgeries. Accordingly, the use of early anticoagulants is not common. On the other hand, there is a habit of using anticoagulants in the early period in off-pump bypass surgeries. The results of our study show that the post-operative D-dimer elevation in patients using cardiopulmonary bypass shows that the risk of early thrombosis continues after the pump and, the use of anticoagulants immediately after surgery can be considered.

Santral venöz kateterizasyonun önemli komplikasyonlarından biri de venöz trombozdur. Nadiren superior vena kava sendromu (SVKS) ile birlikte olabilir. Bu olgu sunumunda 54 yaşında acile siyanozla gelip solunum sıkıntısı nedeniyle yoğun bakıma alınıp port kateter venöz trombozu sonrası SVKS tanısı konan bir olguyu sunmayı amaçladık.Kolon karsinomu nedeniyle kemoterapi uygulanan hastanın solunum sıkıntısı ve yüzde, boyunda morarma şikayetleri vardı. Boyun magnetik rezonans anjiyosunda bilateral juguler vende yoğun trombüs görüldü. Tromboz içine doku plazminojen aktivatörü uygulandı. Fibrinolitik tedavi sonrası hastanın şikayetleri gerileri klinik bulgular kayboldu. Girişimsel radyoloji tarafından uygulanan tromboliz tromboza bağlı SVKS tedavisinde etkili bir yöntemdir.&nbsp, One of the major complications of central venous catheterization is venous thrombosis. It can be rarely combined with superior vena cava syndrome (SVCS). In this case report we aimed to present a 54-year old male patient who admitted emergency service and were taken to intensive care due to respiratory distress after venous thrombosis.The patient who underwent chemotherapy due to colon carcinoma had respiratory distress and cyanosis in his head and neck. Magnetic resonance angiography showed extensive thrombosis in his bilateral jugular veins, and the tissue plasminogen activator was administered by intraclot injection. After fibrinolytic therapy the patient’s symptoms and the signs of SVCS disappeared. Thrombolysis performed by interventional radiology is an effective method in the treatment of SVCS.

Giriş: Konjenital kalp hastalığı olan kişilerde pıhtılaşma bozuklukları beklenmektedir. Bu çalışmada siyanotik ve nonsiyanotik konjenital kalp hastalığı olan çocuklarda anormal koagulasyon test sıklığı ve bunun klinik önemi araştırılmıştır. Materyal ve Metod: Konjenital kalp hastalığı olan ve cerrahi müdahele ihtiyacı duyan 49 çocuk hasta prospektif olarak çalışmaya alınmıştır. Hastaların demografik bilgileri, primer tanıları, cerrahi müdahele ve sonrasında oluşan kanama bozukluğu ve hastaların prognozu kayıt edilmiştir.hastaların trombosit sayıları, protrombin zamanı, aktive parsiyel tromboplastin zamanı ile kan fibrinojen düzeyleri cerrahi müdahele öncesi saptanmıştır. Bulgular: 16 hastanın uzun PT, 13 hasta düşük fibrinojen düzeyi, 10 hastanın uzun aPTT ve 5 hastanın ise düşük trombosit sayısı olduğu saptanmıştır. Sonuç: Her ne kadar bozulmuş koagulasyon test sonuçları ile ilişkili artmuış bir komplikasyon saptanmamış olsa da bu hastalarda dikkatli olmak gerekmektedir.

Hemostaz damar bütünlüğünün bozulduğu yerde kan kaybını önleyen bir mekanizma olarak tanımlanabilmektedir. He- mostaz, prokoagulan ve antikoagulan mekanizma arasındaki duyarlı bir dengeyle sürdürülmektedir. Bu dengenin bozulması ya şiddetli kanamaya ya da pıhtı oluşumuna neden olabilmektedir. Bu derlemede primer ve sekonder hemostaz olarak iki grup altinda incelenebilen bir dizi karmaşık olay sunulmaktadır., Hemostasis may be defined as the process that prevents blood loos from sites of vascular distruption. Normal he- mostasis is maintained by a delicate balance between the procoagulant and anticoagulant mechanism, distruption of this balance can lead to either excessive bleeding or to clot formation. This review presents information about a series complex mechanisms divided into two groups as primer and secondary hemostasis.

ÖZET Fibrinolitik sistemin aktivasyonu ile ilgili pek çok çalışma yapılmıştır. Fakat stresin, fibrinolizis üzerine etkisi pek araştırılmamıştır. Biz de konuya katkıda bulunmak için stresin fibrinolitik aktiviteye etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmamızda sıçanlara 5 ve 16 saat süreli soğuk, sıcak ve immobilizasyon olmak üzere üç tip stres uygulandı. Her üç stres de akut ve kronik olarak iki şekilde uygulandı. Akut stres bir defa belirtilen sürelerde uygulandı. Kronik stres ise, belirtilen sürelerde ard arda 7 gün uygulandı. Sıçanlar stres sürelerinin bitiminden 5 dakika önce cilt altı olarak 100 î.ü/kg heparinize edildiler. Stres sürelerinin bitiminden sonra sıçanlar, bulundukları ortamdan alındılar. Bir gruptan akut ve kronik stres bitiminden hemen sonra, diğer gruptan akut ve kronik stres bitiminden 4 saat sonra başları giyotin le kesilerek kan alındı. Alınan kan örneklerinde fibrinolitik aktiviteyi saptamak için E.E.Z, fibrin plak ve fibrinojen miktarları tayin edildi. çalışmamızda, kısa süreli stresin başlangıcında fibri- nolizisin aktive olduğunu, uzun süreli stres uygulamasından sonra ise, f ibrinolizisin inhibisyona uğradığı sonucuna varıldı. 59