Search

De meeste potgronden bestaan voor een groot deel uit veen. Maar er is een duidelijke kentering merkbaar. Telers, afnemers en consumenten vragen steeds vaker om veenvrije mengsels. Redenen zijn de grote hoeveelheid CO2 die vrijkomt bij afgravingen en het verloren gaan van eeuwenoude moerasgronden. Onder meer daarom startte een zoektocht naar nieuwe grondstoffen voor potgrond. Met kokos is al veel ervaring opgedaan en biochar heeft de potentie om een belangrijk ingrediënt met meerwaarde te worden.

Biochars were produced using different production parameters and consequently measured in a rooting media laboratory and used as a constituent in potting soil mixes for 8 and 12 week growth experiments. The biochar feedstock influences the biochar’s eventual nutrient and salt content, the pH, the buffer capacity and the cation exchange capacity all of which can potentially hamper normal growth. It is indicated which materials may result in effective biochars regarding nutrient and salt content. A method to measure and compensate unwanted pHs is described and validated. The production parameters are shown to influence growth defining properties such as phytotoxicity, water behaviour and degradability. Finally growth experiments with mixes of biochar and other rooting media constituents were performed and used for further advice on compensating unwanted properties. In the experiments up to 20%-v/v biochar was used without adverse effects on production. De lab results indicate the maximum amounts could at least be 25%-v/v when mixing with rooting media constituents with sufficiently complementary properties. Porous biochars are shown to be able to host microbial life but to fully utilize this promising trait more rigorous pretreatment of the biochar particles are suggested. Biochar geproduceerd met verschillende productieparameters is doorgemeten in een substraatlaboratorium en een deel van de producten is gebruikt in potgrondmengsels in kortere en langere teeltproeven. Het uitgangsmateriaal blijkt van invloed op voeding en zoutniveau, de zuurgraad en het ionenuitwisselend vermogen, eigenschappen die de normale teelt kunnen verstoren. Er wordt aangegeven welke uitgangsmaterialen geschikt zijn wat betreft nalevering van voeding en zoutgehalte. Er wordt een methode beschreven en gevalideerd voor het compenseren van de zuurgraad. De productieparameters blijken van invloed op fytotoxiciteit, watergedrag, en afbreekbaarheid van de biochar, eigenschappen die direct van invloed zijn op teeltresultaten. Tenslotte wordt geteeld op mengsels met biochar en volgen aanbevelingen voor verdere compensatie van ongewenste eigenschappen. In deze proeven was het mogelijk zonder productieverlies te telen op mengsels met 20%-v/v biochar. De metingen maken aannemelijk dat dit percentage opgevoerd kan worden tot minstens 25%-v/v bij gebruik van geschikte metingen en menging met potgrondmaterialen met complementaire eigenschappen. Voldoende poreuze biochars blijken in de experimenten in staat microleven te huisvesten maar om deze potentieel veelbelovende eigenschap goed te benutten zal de biochar na productie ingrijpender moeten worden voorbehandeld.

The International Symposium on Growing Media and Soilless Cultivation brought together stakeholders from around the world to address the scientific and technological advances in growing media, analytical methods and composting for horticultural uses, focusing on the sustainability of the involved processes, resources, products and management practices.

In this project two inventories by means of extensive literature searches have been executed: Inventory 1 of all types of soil and growing media (if relevant components thereof) to be elaborated considering (i) the soil and growing medium imported as commodities (i.e. not in association with plants intended for planting), (ii) the soil and growing medium attached to plants for planting, and (iii) the soil and growing medium attached as a contaminant to imported goods (ranging from ware potatoes to agricultural machinery). Inventory 2, based on interceptions data and scientific and technical literature, of plant pests, plant diseases and weeds that can be associated with soil and growing medium (if relevant components thereof). Execution of Inventory 1 resulted in a list of 956 soils and growing media. Execution of Inventory 2 resulted in Excel tables for each taxonomic group separately in which the pests and diseases are linked to the soil and growing media. Additional information has been provided for processes applied to produce growing media and the impact on harmful organisms and private certification schemes applied in Europe to control the trade and use of growing media.

De meeste potgronden bestaan voor een groot deel uit veen. Maar er is een duidelijke kentering merkbaar. Telers, afnemers en consumenten vragen steeds vaker om veenvrije mengsels. Redenen zijn de grote hoeveelheid CO2 die vrijkomt bij afgravingen en het verloren gaan van eeuwenoude moerasgronden. Onder meer daarom startte een zoektocht naar nieuwe grondstoffen voor potgrond. Met kokos is al veel ervaring opgedaan en biochar heeft de potentie om een belangrijk ingrediënt met meerwaarde te worden.

2027 komt snel dichterbij. In dat jaar is het (nagenoeg) emissieloos telen verplicht voor alle glastuinbouwbedrijven. Technisch gezien moet dat mogelijk zijn, meent onderzoeker Ellen Beerling. Nu al zijn diverse technieken voorhanden die deze doelstelling voor veel teelten mogelijk maken. Een langdurige praktijkdemonstratie moet aantonen dat emissieloos telen zeer goed mogelijk is.

In this project two inventories by means of extensive literature searches have been executed: Inventory 1 of all types of soil and growing media (if relevant components thereof) to be elaborated considering (i) the soil and growing medium imported as commodities (i.e. not in association with plants intended for planting), (ii) the soil and growing medium attached to plants for planting, and (iii) the soil and growing medium attached as a contaminant to imported goods (ranging from ware potatoes to agricultural machinery). Inventory 2, based on interceptions data and scientific and technical literature, of plant pests, plant diseases and weeds that can be associated with soil and growing medium (if relevant components thereof). Execution of Inventory 1 resulted in a list of 956 soils and growing media. Execution of Inventory 2 resulted in Excel tables for each taxonomic group separately in which the pests and diseases are linked to the soil and growing media. Additional information has been provided for processes applied to produce growing media and the impact on harmful organisms and private certification schemes applied in Europe to control the trade and use of growing media.

Het substraat is een belangrijk sturingselement in de teelt van potplanten. Toch wordt dit substraat door telers nog weinig ingezet als zodanig. Veelal wordt op basis van het advies van de toeleverancier en door kleinschalig proberen een substraat gekozen en de teelt verder op aangepast. Verschuivingen in marktwensen, problemen met levering en de veranderende substraateigenschappen veroorzaken teeltrisico’s omdat de teler er niet goed op kan anticiperen. In een proces met interviews onder telers en afnemers, analyse van de maatschappelijke belangen rond substraat, een workshop en een landelijke discussie bijeenkomst is een strategie uit gewerkt die de komende jaren kan leiden tot betere beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers. Beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers.

Bij het uit de grond telen van lelies en hyacinten is regelmatig wateroverlast opgetreden met gewasschade als gevolg. In dit onderzoek werd nagegaan werd of de water-lucht verhouding verbeterd kon worden door het drainagesysteem aan te passen of door het substraat (duinzand) te mengen met perliet. Uit proeven met verschillende substraten en verschillende drainagelagen en mate van afschot, bleek dat het luchtgehalte van bollenzand verhoogd kan worden door daar perliet aan toe te voegen. Toevoeging van grof zand had weinig effect. Grof zand houdt minder water vast en bevat ook na verzadiging en uitdruipen nog veel lucht. Onderin de substraatlaaglaag zit minder lucht dan bovenin (het uitzakeffect). De meeste lucht zit bovenin in een dikkere laag grond. Tussen de verschillende drainagesystemen waren de effecten niet geheel consistent. De resultaten van de verschillende proeven geven aan dat het optreden van schade is afhankelijk was van de duur en het moment van de wateroverlast. Als het substraat 1 dag verzadigd was trad nog geen schade op. Twee dagen wateroverlast in augustus gaf geen opbrengstderving, terwijl 2 dagen in september wel duidelijk schade gaf. Een week wateroverlast gaf veel schade in augustus en oktober, maar had in november geen effect. Er zijn twee typen metingen aan het gewas uitgevoerd om de schade door wateroverlast te kunnen voorspellen: chlorofylfluorescentie tijdens en (direct na) de periode van wateroverlast in augustus en ethanol bepaling in de bollen direct na de periode van wateroverlast in september en november. De gemeten chlorofylfluorescentie aan het einde van de periode van wateroverlast correleerde over het algemeen met de latere schade aan het gewas. Bij twee dagen wateroverlast in augustus werd direct na deze periode een lagere waarde gevonden t.o.v. de controle. Na twee dagen was de efficiëntie van de fotosynthese echter weer op het hetzelfde niveau als die van de controle. Deze behandeling gaf geen duidelijke negatief effect op de opbrengst. Het ethanolgehalte in bollen bleek al na 1 dag wateroverlast een stijgende lijn te vertonen. De concentratie vertoonde een rechtlijnig verband met de duur van de wateroverlast. De afbroeiproeven van het teelt de grond uit onderzoek van 2012 lieten zien dat voor hyacint de teeltwijze (wel of niet ingegraven teeltsysteem) niet leidde tot veel verschil in snelheid van bloemaanleg. Bij afbroei van de kleine bolmaten was het aantal nagels per bol laag maar het aantal nagels per steel werd niet hoger door de teelt boven op de grond met hogere bodemtemperatuur. Bij lelies bleek dat de trekduur van de bollen uit de verschillende teeltsystemen op of in de grond nauwelijks verschilde. Ook de taklengte verschilde niet. Er waren verschillen tussen de teeltbehandelingen in takgewicht en aantal knoppen. De bollen uit de volle grond en de ongeisoleerde kisten, die tijdens de teelt op de grond stonden gaven zwaardere takken en meer knoppen tijdens de broei, dan de ingegraven kisten en de geisoleerde kisten. Deze verschillen zijn niet te verklaren aan de hand van de gemeten bodemtemperatuur(fluctuaties) tijdens de teelt, waarmee de oorzaak van de verschillen onduidelijk is.

Bij het uit de grond telen van lelies en hyacinten is regelmatig wateroverlast opgetreden met gewasschade als gevolg. In dit onderzoek werd nagegaan werd of de water-lucht verhouding verbeterd kon worden door het drainagesysteem aan te passen of door het substraat (duinzand) te mengen met perliet. Uit proeven met verschillende substraten en verschillende drainagelagen en mate van afschot, bleek dat het luchtgehalte van bollenzand verhoogd kan worden door daar perliet aan toe te voegen. Toevoeging van grof zand had weinig effect. Grof zand houdt minder water vast en bevat ook na verzadiging en uitdruipen nog veel lucht. Onderin de substraatlaaglaag zit minder lucht dan bovenin (het uitzakeffect). De meeste lucht zit bovenin in een dikkere laag grond. Tussen de verschillende drainagesystemen waren de effecten niet geheel consistent. De resultaten van de verschillende proeven geven aan dat het optreden van schade is afhankelijk was van de duur en het moment van de wateroverlast. Als het substraat 1 dag verzadigd was trad nog geen schade op. Twee dagen wateroverlast in augustus gaf geen opbrengstderving, terwijl 2 dagen in september wel duidelijk schade gaf. Een week wateroverlast gaf veel schade in augustus en oktober, maar had in november geen effect. Er zijn twee typen metingen aan het gewas uitgevoerd om de schade door wateroverlast te kunnen voorspellen: chlorofylfluorescentie tijdens en (direct na) de periode van wateroverlast in augustus en ethanol bepaling in de bollen direct na de periode van wateroverlast in september en november. De gemeten chlorofylfluorescentie aan het einde van de periode van wateroverlast correleerde over het algemeen met de latere schade aan het gewas. Bij twee dagen wateroverlast in augustus werd direct na deze periode een lagere waarde gevonden t.o.v. de controle. Na twee dagen was de efficiëntie van de fotosynthese echter weer op het hetzelfde niveau als die van de controle. Deze behandeling gaf geen duidelijke negatief effect op de opbrengst. Het ethanolgehalte in bollen bleek al na 1 dag wateroverlast een stijgende lijn te vertonen. De concentratie vertoonde een rechtlijnig verband met de duur van de wateroverlast. De afbroeiproeven van het teelt de grond uit onderzoek van 2012 lieten zien dat voor hyacint de teeltwijze (wel of niet ingegraven teeltsysteem) niet leidde tot veel verschil in snelheid van bloemaanleg. Bij afbroei van de kleine bolmaten was het aantal nagels per bol laag maar het aantal nagels per steel werd niet hoger door de teelt boven op de grond met hogere bodemtemperatuur. Bij lelies bleek dat de trekduur van de bollen uit de verschillende teeltsystemen op of in de grond nauwelijks verschilde. Ook de taklengte verschilde niet. Er waren verschillen tussen de teeltbehandelingen in takgewicht en aantal knoppen. De bollen uit de volle grond en de ongeisoleerde kisten, die tijdens de teelt op de grond stonden gaven zwaardere takken en meer knoppen tijdens de broei, dan de ingegraven kisten en de geisoleerde kisten. Deze verschillen zijn niet te verklaren aan de hand van de gemeten bodemtemperatuur(fluctuaties) tijdens de teelt, waarmee de oorzaak van de verschillen onduidelijk is.

Na succesvolle proefresultaten van gronddoekgoten bij de teelt van lisianthus, breidde Wageningen UR Glastuinbouw dit voorjaar het onderzoek uit naar sla, radijs en zomerbloemen. Gedurende vier maanden testte studente Jou-Fu Wang de producten op zowel kwaliteit als groei. De uitkomsten waren boven verwachting goed en bieden kansen voor de toekomst.

Het substraat is een belangrijk sturingselement in de teelt van potplanten. Toch wordt dit substraat door telers nog weinig ingezet als zodanig. Veelal wordt op basis van het advies van de toeleverancier en door kleinschalig proberen een substraat gekozen en de teelt verder op aangepast. Verschuivingen in marktwensen, problemen met levering en de veranderende substraateigenschappen veroorzaken teeltrisico’s omdat de teler er niet goed op kan anticiperen. In een proces met interviews onder telers en afnemers, analyse van de maatschappelijke belangen rond substraat, een workshop en een landelijke discussie bijeenkomst is een strategie uit gewerkt die de komende jaren kan leiden tot betere beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers. Beheersing van substraat als sturingsmechanisme voor telers.

Na een grondige analyse van eerdere onderzoeken is het project 'Chrysantenteelt in substraatbedden' opgestart bij WUR Glastuinbouw in Bleiswijk. Vijf teeltsystemen worden zes teeltrondes lang beproefd. Duidelijk moet worden of los van de grond telen technisch en economisch haalbaar is in chrysant

2027 komt snel dichterbij. In dat jaar is het (nagenoeg) emissieloos telen verplicht voor alle glastuinbouwbedrijven. Technisch gezien moet dat mogelijk zijn, meent onderzoeker Ellen Beerling. Nu al zijn diverse technieken voorhanden die deze doelstelling voor veel teelten mogelijk maken. Een langdurige praktijkdemonstratie moet aantonen dat emissieloos telen zeer goed mogelijk is.

Consultancy, waarin oplossingsrichtingen worden gezocht voor een betere perspotkwaliteit, specifiek voor glasslatelers in de zomerperiode. De oplossingen lijken te liggen in een grotere perspot, in het persen van aparte partijen met een luchtiger potgrondsamenstelling, en in lijmpluggen. Mogelijk kunnen weerbaarheidsverhogende stoffen ook bijdragen aan een verbeterde weggroei.

Geslaagde groeiregulatie; vertraagde opbouw schadelijke aaltjes bij appel; goede resultaten met nieuwe substraten bij blauwe bes. Dat zijn de belangrijkste nieuwe inzichten van 2012 in het onderzoek naar Teelt de grond uit. De bevinding met aaltjes is ook relevant voor de teelt in de vollegrond. Het doel van dit onderzoek is werken aan nieuwe teeltsystemen los van de ondergrond, maar terloops ook bijdragen aan de ontwikkeling van de teelt in de vollegrond.

Nematoden ter bestrijding van de champignonmug en de champignonvlieg. Ze vormen een alternatief voor de chemische bestrijding met het insekticide diflubenzuron

This practical handbook is prepared by DLV Plant, in collaboration with Wageningen UR, CBI and EHPEA, under assignment of the Ethiopia Netherlands Horticulture Partnership (ENHP). The following persons have contributed to this handbook: DVL Plant: Edwin van der Maden, Francis Hoogerwerf, Jeroen van Marrewijk, Eric Kerklaan, Jelle Posthumus, Arnoud van Boven; Wageningen UR: Anne Elings, Nieves Garcia Victoria; CBI / ProVerde: Milco Rikken EHPEA: Glenn Humphries

The International Symposium on Growing Media and Soilless Cultivation brought together stakeholders from around the world to address the scientific and technological advances in growing media, analytical methods and composting for horticultural uses, focusing on the sustainability of the involved processes, resources, products and management practices.

De open avond die op 16 augustus 2012 werd gehouden bij KICK, sloot aan op de open dag van het Fruit Kennis Centrum in Randwijk. Willem van Eldik van DLV Plant leidde de bezoekers langs de diverse proeven op de proeftuin. Enkele onderzoekers van PPO en specialisten op het gebied van kokossubstraat vertelden alles over de nieuwste ontwikkelingen.

In eerder onderzoek aan teeltsystemen los van de ondergrond voor chrysanten zijn drie type ‘high tech’systemen ontwikkeld, te weten een diep waterbed, wortelsproei en smalle substraat cassettes. In dit onderzoek zijn eerste stappen gezet in de doorontwikkeling van deze systemen door 1) EC-sturing, 2) nutrienten balans en 3) substraatkeuze. EC-sturing werd toegepast in het diepe waterbed en liet een groot verschil in groei zien tussen EC 1,2 en 2,8. De beste groei werd bereikt wanneer de EC begon met 2,8 en na 8-10 dagen in de korte dag een verlaging naar EC 1,2. Het verhogen van de EC na van 1,2 naar 2,8 gaf een sterk effect op groeiremming. Een verfijning van EC strategie zou daarmee ingezet kunnen worden voor het uitsparen van het gebruik van Alar. Voor de EC met evenwichtige water en voedingsopname werd een EC van 2,2 gevonden. In de teelt met cassettes bleek er geen correlatie tussen luchtigheid van het substraat en groeikracht. Het verkleinen van het substraatvolume door het versmallen van de cassette van 3cm naar 1,5 cm breed bleek de groei te beperken.

In Alstroemeria, micropropagation is achieved by axillary bud outgrowth. However, the multiplication rate is rather low (1.2–2.0 per cycle of 4 weeks) due to strong apical dominance. Even though several factors (i.e. culture media, growth regulators, and environmental conditions) have been studied, no significant improvements have been achieved. Basic research on apical dominance mechanism in Alstroemeria is therefore required. This may enhance the understanding how apical dominance controls axillary bud outgrowth in this plant and others. A second drawback in micropropagation of Alstroemeria is the slow growth of rhizomes. In this respect mineral nutrition and the effect of stress are significant. The former is implicated in storage organ growth to literature studies, in particular phosphate. The latter, the effect of stress, is based on observations of growers who noticed a strong increase of rhizome growth after moderate abiotic stress. This research deals with the backgrounds of growth of Alstroemeria in vitro. It deals with (1) the regulation of apical dominance, (2) the growth of rhizomes by applying abiotic stress and (3) the growth of rhizomes by adapting the formulation of inorganic nutrients. Alstroemeria is characterized by strong apical dominance. We observed that the outgrowth of axillary buds is inhibited byboth rhizome and aerial shoot tips. The hormonal regulation is like the regulation in model plants (Arabidopsis, pea, petunia) involving as promoting hormone cytokinin and as inhibiting ones auxin and the carotenoid-derived hormones namely strigolactones (SLs). The involvement of SLs is examined in more detail. Fluridone, an inhibitor of SL synthesis, promotes the outgrowth of lateral rhizomes. It is supposed that SLs act by inhibiting auxin transport. Our experiment to measure auxin transport seem to agree with this. We also found that the auxin transport inhibitors TIBA and NPA reverse the effect of fluridone. The moderate heat stress, and also cold stress and anaerobic stress strongly promote rhizome growth. The increase of growth is not reduced by stress-protective treatments. Therefore, we conclude provisionally that this phenomenon is itself a response of plantlets to protect them from future adverse conditions. Alstroemeria explants rapidly consume organics and inorganics from the nutrient medium but so far no relationship could be established with poor growth. There are marked differences with respect to mineral composition of the rhizome and the aerial shoot for Ca, P and Mg.

In Alstroemeria, micropropagation is achieved by axillary bud outgrowth. However, the multiplication rate is rather low (1.2–2.0 per cycle of 4 weeks) due to strong apical dominance. Even though several factors (i.e. culture media, growth regulators, and environmental conditions) have been studied, no significant improvements have been achieved. Basic research on apical dominance mechanism in Alstroemeria is therefore required. This may enhance the understanding how apical dominance controls axillary bud outgrowth in this plant and others. A second drawback in micropropagation of Alstroemeria is the slow growth of rhizomes. In this respect mineral nutrition and the effect of stress are significant. The former is implicated in storage organ growth to literature studies, in particular phosphate. The latter, the effect of stress, is based on observations of growers who noticed a strong increase of rhizome growth after moderate abiotic stress. This research deals with the backgrounds of growth of Alstroemeria in vitro. It deals with (1) the regulation of apical dominance, (2) the growth of rhizomes by applying abiotic stress and (3) the growth of rhizomes by adapting the formulation of inorganic nutrients. Alstroemeria is characterized by strong apical dominance. We observed that the outgrowth of axillary buds is inhibited byboth rhizome and aerial shoot tips. The hormonal regulation is like the regulation in model plants (Arabidopsis, pea, petunia) involving as promoting hormone cytokinin and as inhibiting ones auxin and the carotenoid-derived hormones namely strigolactones (SLs). The involvement of SLs is examined in more detail. Fluridone, an inhibitor of SL synthesis, promotes the outgrowth of lateral rhizomes. It is supposed that SLs act by inhibiting auxin transport. Our experiment to measure auxin transport seem to agree with this. We also found that the auxin transport inhibitors TIBA and NPA reverse the effect of fluridone. The moderate heat stress, and also cold stress and anaerobic stress strongly promote rhizome growth. The increase of growth is not reduced by stress-protective treatments. Therefore, we conclude provisionally that this phenomenon is itself a response of plantlets to protect them from future adverse conditions. Alstroemeria explants rapidly consume organics and inorganics from the nutrient medium but so far no relationship could be established with poor growth. There are marked differences with respect to mineral composition of the rhizome and the aerial shoot for Ca, P and Mg.

This practical handbook is prepared by DLV Plant, in collaboration with Wageningen UR, CBI and EHPEA, under assignment of the Ethiopia Netherlands Horticulture Partnership (ENHP). The following persons have contributed to this handbook: DVL Plant: Edwin van der Maden, Francis Hoogerwerf, Jeroen van Marrewijk, Eric Kerklaan, Jelle Posthumus, Arnoud van Boven; Wageningen UR: Anne Elings, Nieves Garcia Victoria; CBI / ProVerde: Milco Rikken EHPEA: Glenn Humphries

The project deals with the future sustainability of the peat supply chain for Dutch horticulture. This means securing long term availability of high quality peat and/or alternatives for the sector, dealing appropriately with biodiversity issues and taking climate change into account. The project goals are: 1) Gaining insight into the impacts of peat extraction and peat trade on biodiversity in Europe (including CO2/climate related issues), based on information on production, trade, technologies used with the focus on the role of the Dutch private sector in the international context; and 2) Exploring options for improving extraction methods and the use of alternative basis materials for producing growing media for horticulture and possibilities to define indicators, criteria and standards for sustainability.