Search

Društvene mreže su jedan od popularnijih načina komunikacije današnjice, a među najpoznatijim je Facebook koji prosječno ima milijardu aktivnih korisnika dnevno. Cilj ovog diplomskog rada je pratiti međudjelovanja korisnika na društvenoj mreži, otkriti kakav je njihov odnos u stvarnom životu i kvantificirati ga. Provedeno je istraživanje putem upitnika na temelju kojeg je dobiven uvid u pojedine komunikacijske parametre koji su korišteni, iz perspektive korisnika. Izgrađen je matematički model koji koristi važnost pojedinih parametara prema algoritmu nasumičnih šuma koji pripada skupu algoritama nadziranog učenja, raspodjelu temeljenu na odgovorima ispitanika istraživanja i eksperimentalno određene koeficijente u svrhu pridavanja veće važnosti pojedinim parametrima. Model je kroz rad verificiran i uspoređen s modelom postojećeg istraživanja. People today communicate through social networks. One of the most popular social networks today is Facebook which has one billion of daily active users. This thesis objective is to determine and quantify friendship intensity between users based on analysis of their interaction on social network. Inisight of individual communication parameters importance from users perspective was received based on research conducted through survey. Mathematical model that was built uses random forest, supervised learning algorithm, distribution calculated based on users answers and experimentally determined coefficients for the purpose of giving greater importance to individual parameters. The model is verified and compared with the existing model through thesis.

Tokom prethodne dve decenije, ostvaren je značajan napredak u oblasti endodontske terapije uvođenjem novih biomaterijala, superniornih osobina u odnosu na konvencionalne materijale. Biomaterijale, pored biokompatibilnosti odlikuje i bioaktivnost odnosno sposobnost indukcije ćelijske diferencijacije i proliferacije koja omogućava regeneraciju tkiva. Najznačajniji među novim materijalima su svakako kalcijum silikatni cementi sa izuzetnim biološkim i adekvatnim fizičkim svojstvima. Ipak, kliničku primenu ovih materijala otežava dugo vreme vezivanja i ispiranje sa mesta aplikacije. Kalcijum fosfatni cementi su takođe predmet brojnih istraživanja, ali se i pored biokompatibilnosti, usled loših mehaničkih svojstava, ne mogu samostalno koristiti u svojstvu endodontskih cemenata. U cilju prevazilaženja negativnih svojstava kalcijum silikatnih i kalcijum fosfatnih cemenata, inovativnom tehnologijom sintetisana su dva nanostrukturna biomaterijala na bazi kalcijum silikatnih sistema (CS) i mešavine hidroksiapatita i kalcijumsilikatnih sistema (HA-CS). Unapređenom tehnologijom dobijeni su materijali izražene aktivnosti čestica, sa značajno kraćim vremenom vezivanja u odnosu na komercijalno dostupne materijale sličnog hemijskog sastava. Osnovne formulacije materijala CS i HA-CS, su potom hemijski modifikovane, u cilju dobijanja kanalnih silera, fluidnije konzistencije i dužeg vremena vezivanja. Cilj ovog istraživanja je bio da se ispitaju fizička i biološka svojstva novosintetisanih nanostrukturnih biomaterijala na bazi aktivnih kalcijumsilikatnih sistema (CS) i mešavine hidroksiapatita i kalcijumsilikatnih sistema (HA-CS). Rastvorljivost i poroznost osnovnih formulacija eksperimentalnih materijala CS i HA-CS ispitivana je merenjem promena u masi uzoraka materijala nakon čuvanja uzoraka tokom 28 dana u veštačkom tkivnom fluidu... In the past two decades, significant improvement in endodontic therapy has been made by introducing new biomaterials. Beside biocompatibility, these materials are bioactive with the ability to induce cell proliferation and differentiation and tissue regeneration. The greatest attention has been given to calcium silicate cements, because of superior biological and good physical properties. Clinical use of these cements is restricted by long setting time and low wash-out resistance. Calcium phosphate cements have also been investigated, but although biocompatible, inferior mechanical properties limit their use as endodontic cements. Recently, two new nanostructural biomaterials, based on calcium silicate systems (CS) and a mixture of hydroxyapatite and calcium silicate systems (HA-CS) have been synthesized. Innovative technology provided synthesis of cements with shorter setting time compared to commercial materials with similar chemical constitution. Also, cements CS and HA-CS have been chemically modified in an attempt to synthesize canal sealers with better fluidity and longer setting time. The purpose of this study was to evaluate physical and biological properties of the new nanostructural biomaterials based on calcium silicate systems (CS) and a mixture of hydroxyapatite and calcium silicate systems (HA-CS). Solubility and porosity of a experimental materials CS and HA-CS were measured after 28 days of immersion in simulated tissue fluid. Solubility and porosity of experimental CS and HA-CS sealers were measured after 24 h of immersion in simulated tissue fluid. Marginal microleakage of materials CS and HA-CS was evaluated by the dye penetration method, six months after material application in furcal perforations of extracted teeth. Bond strength to dentin of materials CS and HA-CS and sealers CS and HA-CS, was measured by the push-out test...

In the past two decades, significant improvement in endodontic therapy has been made by introducing new biomaterials. Beside biocompatibility, these materials are bioactive with the ability to induce cell proliferation and differentiation and tissue regeneration. The greatest attention has been given to calcium silicate cements, because of superior biological and good physical properties. Clinical use of these cements is restricted by long setting time and low wash-out resistance. Calcium phosphate cements have also been investigated, but although biocompatible, inferior mechanical properties limit their use as endodontic cements. Recently, two new nanostructural biomaterials, based on calcium silicate systems (CS) and a mixture of hydroxyapatite and calcium silicate systems (HA-CS) have been synthesized. Innovative technology provided synthesis of cements with shorter setting time compared to commercial materials with similar chemical constitution. Also, cements CS and HA-CS have been chemically modified in an attempt to synthesize canal sealers with better fluidity and longer setting time. The purpose of this study was to evaluate physical and biological properties of the new nanostructural biomaterials based on calcium silicate systems (CS) and a mixture of hydroxyapatite and calcium silicate systems (HA-CS). Solubility and porosity of a experimental materials CS and HA-CS were measured after 28 days of immersion in simulated tissue fluid. Solubility and porosity of experimental CS and HA-CS sealers were measured after 24 h of immersion in simulated tissue fluid. Marginal microleakage of materials CS and HA-CS was evaluated by the dye penetration method, six months after material application in furcal perforations of extracted teeth. Bond strength to dentin of materials CS and HA-CS and sealers CS and HA-CS, was measured by the push-out test..., Tokom prethodne dve decenije, ostvaren je značajan napredak u oblasti endodontske terapije uvođenjem novih biomaterijala, superniornih osobina u odnosu na konvencionalne materijale. Biomaterijale, pored biokompatibilnosti odlikuje i bioaktivnost odnosno sposobnost indukcije ćelijske diferencijacije i proliferacije koja omogućava regeneraciju tkiva. Najznačajniji među novim materijalima su svakako kalcijum silikatni cementi sa izuzetnim biološkim i adekvatnim fizičkim svojstvima. Ipak, kliničku primenu ovih materijala otežava dugo vreme vezivanja i ispiranje sa mesta aplikacije. Kalcijum fosfatni cementi su takođe predmet brojnih istraživanja, ali se i pored biokompatibilnosti, usled loših mehaničkih svojstava, ne mogu samostalno koristiti u svojstvu endodontskih cemenata. U cilju prevazilaženja negativnih svojstava kalcijum silikatnih i kalcijum fosfatnih cemenata, inovativnom tehnologijom sintetisana su dva nanostrukturna biomaterijala na bazi kalcijum silikatnih sistema (CS) i mešavine hidroksiapatita i kalcijumsilikatnih sistema (HA-CS). Unapređenom tehnologijom dobijeni su materijali izražene aktivnosti čestica, sa značajno kraćim vremenom vezivanja u odnosu na komercijalno dostupne materijale sličnog hemijskog sastava. Osnovne formulacije materijala CS i HA-CS, su potom hemijski modifikovane, u cilju dobijanja kanalnih silera, fluidnije konzistencije i dužeg vremena vezivanja. Cilj ovog istraživanja je bio da se ispitaju fizička i biološka svojstva novosintetisanih nanostrukturnih biomaterijala na bazi aktivnih kalcijumsilikatnih sistema (CS) i mešavine hidroksiapatita i kalcijumsilikatnih sistema (HA-CS). Rastvorljivost i poroznost osnovnih formulacija eksperimentalnih materijala CS i HA-CS ispitivana je merenjem promena u masi uzoraka materijala nakon čuvanja uzoraka tokom 28 dana u veštačkom tkivnom fluidu...

Composite materials, adhesive systems and glass-ionomer cements (GIC) are commonly used for dental restorations in anterior and posterior teeth. Polymerization contraction and elution of monomers which may affect their biocompatibility are the disadvantages of composites and resin-modified GICs due to the presence of resin monomers. Disadvantages of conventional GICs are relatively long setting time, reduced mechanical properties and sensitivity to water imbalance. Bioactive tricalcium silicate cement, Biodentin, has recently been marketed in an attempt to overcome the disadvantages of previous materials as dentine substitutes. This new calcium hydroxide based material has a similar chemical structure as mineral trioxide aggregate (MTA) introduced in endodontic procedures, and known for high biocompatibility. Compared to MTA, Biodentin has shorter setting time and better mechanical properties, which make it clinically simpler to handle and compatible, not only for classical endodontic procedures, but also in teeth restoration. Biodentin is recommended for dentin substitution in large composite restorations (analogous to the "sandwich" technique of composites and GICs), direct pulp capping, repair of root perforations, apexification and retrograde root filling. The aim of this dissertation is to analyze the tricalcium silicate cement (Biodentin) as a dentin substitute. The aims of the laboratory studies were to compare Biodentin to commonly used dentin substitutes resin-modified GIC (Vitrebond, 3M ESPE), a conventional GIC (Fuji IX, GC), liquid composite (Vertise Flow, Kerr) and nanohibridni composite (Filtek Ultimate, 3M ESPE) in terms of selected mechanical properties (microhardness, flexural strength), dimensional changes during setting (3D digital image correlation), bond strength to dentin (shear bond strength), characteristics of the interface with dentin (SEM and EDS) and sealing ability (microleakage based on dye penetration)..., savremenoj praksi, kompozitni materijali, adhezivni sistemi i glas-jonomer cementi (GJC) koriste se za restauracija zuba u prednjoj i bočnoj regiji. Zbog prisustva organskog matriksa na bazi smole, kompoziti i smolom modifikovani GJC, imaju nedostatak u vidu polimerizacione kontrakcije. TakoĎe, polje indikacija za konvencionalne GJC je suţeno u odnosu na kompozite usled nešto slabijih mehaničkih karakteristika, relativno sporog vezivanja i osetljivosti na prisustvo vode. U ţelji da se savladaju negativne karakteristike dosadašnjih najčešće korišćenih dentinskih zamenika, na trţištu se nedavno pojavio bioaktivni trikalcijum silikat, Biodentin (Septodont). Ovaj novi materijal iz grupe cemenata na bazi kalcijum hidroksida je slične hemijske strukture kao i mineral-trioksidni agregat (MTA) koji je indikovan u endodontskoj proceduri, a poznat je po svojoj visokoj biokompatibilnosti. Istraţivanjem i primenom novih tehnoloških dostignuća razvijen je Biodentin koji za razliku od MTA ima skraćeno vreme vezivanja i bolje mehaničke karakteristike, što ga čini klinički jednostavnim za rukovanje i kompatibilnim, ne samo za klasične endodontske procedure, nego i za restauraciju zuba. Biodentin se preporučuje za različite indikacije, koje uključuju trajnu podlogu kod velikih kompozitnih ispuna (analogno „sendvič“ tehnici kompozita i GJC), prekrivanje pulpe i pulpne rane nakon pulpotomije, u sanaciji internih i eksternih resorpcija, u apeksnoj hirurgiji i u vidu apeksnog čepa u endodontskoj terapiji. Predmet ove doktorske disertacije je ispitivanje trikacijum silikatnog cementa (Biodentin) u funkciji dentinskog zamenika. Ciljevi laboratorijske studije su bili ispitivanje mehaničkih svojstva (mikrotvrdoća, savojna čvrstoća), dimenzionalnih promena (3D digitalni korelacioni sistem), merenje jačine veze i analiz karakteristike veze sa dentinom (smicanje, skenirajuća elektronska mikroskopija i energodisperziona rendgen spektroskopija) i provera rubnog zaptivanja (mikropropustljivost) Biodentina u odnosu na dosadašnje uobičajeno korišćene dentinske zamenike, smolom ojačan GJC (Vitrebond, 3M ESPE), konvencionalni GJC (Fuji IX, GC), tečni kompozit (Vertise Flow, Kerr) i nanohibridni kompozit (Filtek Ultimate, 3M ESPE)...

The aim of this study was to determine micro tensile bond strength of two and one-step self-etching adhesive systems to dentin. 25 intact human third molars were used. Flat surfaces of mid-coronal dentin were exposed and the teeth were divided into 5 groups (n=5). Composite build-ups were made using the following self-etching systems / composite materials: 2-step self-etching system Contax / Ecusphere Carat (DMG), 2-step self-etching system AdheSE / Tetric Ceram (Ivoclar Vivadent), 1-step 2-components self etching system Futurabond NR / Grandio (Voco) and 1-step 1-component self-etching adhesive G Bond / Gradia Direct (GC Corp.). Two-step etch-and-rinse system PQ Clear with Amelogen Universal composite resin (Ultra dent) was used in the control group. Bond strength was assessed with the non-trimming micro tensile technique. Statistical analysis was performed using the 1-way ANOVA, followed by the Tukey test for post-hoc comparisons (p lt 0.05). Investigated self-etching systems showed satisfactory values of micro tensile bond strength to dentin after 24 hours. Two-step self-etching system AdheSE resulted in significantly higher bond strength than all the other groups (p lt 0.001). Micro tensile bond strength of self-etching systems Contax, Futurabond NR and G Bond was comparable to the etch-and-rinse system PQ Clear. ., Cilj rada bio je da se odredi jačina veze dvofaznih i jednofaznih samonagrizajućih adhezivnih sistema sa dentinom. Površine dentina su eksponirane na 25 intaktnih trećih molara i zubi su podeljeni u 5 grupa (n=5). Izrađene su kompozitne nadogradnje korišćenjem sledećih samonagrizajućih adheziva / kompozitnih materijala: dvofazni samonagrizajući sistem Contax / Ecusphere Carat (DMG), dvofazni samonagrizajući sistem AdheSE / Tetric Ceram (Ivoclar Vivadent), jednofazni dvokomponentni samonagrizajući sistem Futurabond NR / Grandio (Voco) i jednofazni jednokomponentni samonagrizajući sistem G Bond / Gradia Direct (GC Corp.). Dvofazni adhezivni sistem sa potpunim nagrizanjem PQ Clear sa Amelogen Universal kompozitnim materijalom (Ultradent) korišćen je u kontrolnoj grupi. Jačina veze određena je testom otpornosti mikrouzoraka na kidanje. Rezultati su statistički analizirani jednofaktorskom analizom varijanse (ANOVA) i Tukey testom (p lt 0.05). Ispitivani samonagrizajući sistemi pokazali su zadovoljavajuće vrednosti jačine veze sa dentinom nakon 24 časa. Jačina veze dvofaznog samonagrizajućeg sistema AdheSE bila je značajno viša nego jačina veze u ostalim grupama (p lt 0.001). Jačine veze samonagrizajućih sistema Contax, Futurabond NR i G Bond nisu se statistički značajno razlikovale od jačine veze sistema sa potpunim nagrizanjem PQ Clear. .

U radu je obuhvaćeno istraživanje utjecaja promotora adhezivnosti 4, 4'-bis(O-fenilkarbamat)-difenilmetana na jačinu veze guma-tekstil. dobiveni rezultati za neke, najčešće korištene sisteme guma-tekstil ukazuju da se jačina veze poveća i do 100%.Vulkanizačna ljepila su komponirana na bazi polikloroprenskog kaučuka(CR) sa udjelima promotora adhesivnosti 2% i 4%.