Search

Ter ondersteuning van het beleidsvormingsproces hebben de Ministeries van VROM en Verkeer en Waterstaat aan de Rijksuniversiteit Groningen gevraagd om een onafhankelijk advies te geven met betrekking tot de problematiek van het ontgronden binnen de ruimtelijk ordening. Het advies is opgesteld aan de hand van een aantal concrete vragen die de onderzoekers zijn aangereikt. Deze vragen, met als centraal thema het minimaliseren van het ruimtebeslag van primaire ontgrondingen, hebben betrekking op de mogelijkheden om: 1) dieper dan gebruikelijk ophoogzand te winnen, 2) oppervlaktedelfstoffen te winnen uit maaiveldverlagingen, 3) (meer) oppervlaktedelfstoffen te winnen uit de grote wateren, 4) diepe secundaire ontgrondingen uit te voeren t.b.v. de berging van afval en/of reststoffen, 5) meer hout te gebruiken, 6) meer oppervlaktedelfstoffen te importeren, 7) export van oppervlaktedelfstoffen te verbieden, en 8) meer besparingsmaatregelen te treffen voor ophoog- en beton- en metselzand (b&m-zand).Alle aangedragen alternatieven voor de traditionele wijze van oppervlaktedelfstoffenwinning worden in principe als kansrijk bestempeld. Dit geldt niet voor meer import of het verbieden van export. Het gebruik van meer hout en het uitvoeren van besparingsmaatregelen moet vooral worden gezien als het beoogde resultaat van een emancipatieproces dat meer aandacht vanuit beleid en wetenschap vergt. Voor wat betreft diepwinning en maaiveldverlaging moeten er basisgegevens verzameld worden om een gefundeerde inschatting te kunnen maken van de potentie van deze winningswijzen. Momenteel wordt aan deze gegevensbehoefte vanuit de Dienst Weg- en Waterbouwkunde van de Rijkswaterstaat overigens reeds invulling gegeven. De voorgestelde “nieuwe wegen voor het ontgrondingen beleid” kunnen tot gevolg hebben dat primaire grondstoffen in de toekomst grosso modo meer uit secundaire ontgrondingen zullen komen. Hierdoor zal de bouwgrondstoffenmarkt meer dan op dit moment door aanbod bepaald gaan worden. Een voorbeeld is het (tijdig) meekoppelen van de bouwgrondstoffenwinning aan b.v. rivierverruimende maatregelen. De kosten- en logistieke implicaties hiervan zijn op dit moment nog onduidelijk en verdienen, gezien de beleidsdoelstelling dat de overheid tijdig in de behoefte aan primaire grondstoffen dient te voorzien, de aandacht. In dit licht kunnen winning van zeezand (vooral ophoogzand) en diepwinning (vooral b&m-zand), waarvoor deze implicaties niet gelden, op de korte termijn als meest kansrijke opties beschouwd worden.

Dit onderzoek is gericht op de afstemming van vraag en aanbod van oppervlaktedelfstoffen. De afstemmingsproblematiek wordt geanalyseerd vanuit een perspectief van planning en besluitvorming. Doel van deze studie is het verkrijgen van nieuwe inzichten om de planning van ontgrondingen op rijksniveau beter te laten verlopen en te onderbouwen. Daarbij wordt primair gekeken naar de verticale coordinatie en afstemming van de planningsproblematiek tussen het rijk en de provincies. Hierbij komen zowel kwantitatieve als kwalitatieve aspecten aan bod.De aandacht gaat vooral uit naar oppervlaktedelfstoffen met een zogenaamde regionale schaarste. Regionale schaarste wordt omschreven als het relatieve gebrek aan een oppervlaktedelfstof in een bepaald gebied, in het licht van de op basis van de eigen behoefte van een gebied gegenereerde vraag naar deze delfstof. ...Zie: Samenvatting

Dit onderzoek is gericht op de afstemming van vraag en aanbod van oppervlaktedelfstoffen. De afstemmingsproblematiek wordt geanalyseerd vanuit een perspectief van planning en besluitvorming. Doel van deze studie is het verkrijgen van nieuwe inzichten om de planning van ontgrondingen op rijksniveau beter te laten verlopen en te onderbouwen. Daarbij wordt primair gekeken naar de verticale coordinatie en afstemming van de planningsproblematiek tussen het rijk en de provincies. Hierbij komen zowel kwantitatieve als kwalitatieve aspecten aan bod.De aandacht gaat vooral uit naar oppervlaktedelfstoffen met een zogenaamde regionale schaarste. Regionale schaarste wordt omschreven als het relatieve gebrek aan een oppervlaktedelfstof in een bepaald gebied, in het licht van de op basis van de eigen behoefte van een gebied gegenereerde vraag naar deze delfstof. ...Zie: Samenvatting

Dit onderzoek is gericht op de afstemming van vraag en aanbod van oppervlaktedelfstoffen. De afstemmingsproblematiek wordt geanalyseerd vanuit een perspectief van planning en besluitvorming. Doel van deze studie is het verkrijgen van nieuwe inzichten om de planning van ontgrondingen op rijksniveau beter te laten verlopen en te onderbouwen. Daarbij wordt primair gekeken naar de verticale coordinatie en afstemming van de planningsproblematiek tussen het rijk en de provincies. Hierbij komen zowel kwantitatieve als kwalitatieve aspecten aan bod.De aandacht gaat vooral uit naar oppervlaktedelfstoffen met een zogenaamde regionale schaarste. Regionale schaarste wordt omschreven als het relatieve gebrek aan een oppervlaktedelfstof in een bepaald gebied, in het licht van de op basis van de eigen behoefte van een gebied gegenereerde vraag naar deze delfstof. ...Zie: Samenvatting

Doelstelling van het onderzoek was meer inzicht verkrijgen in: 1) De economische betekenis van de ontgrondingsactiviteiten in de provincie Overijssel. 2) De grondstoffenstromen van beton- en metselzand, kalkzandsteenzand en ophoogzand in, naar en van Overijssel. 3) Het ontgrondingenbeleid in Duitsland in relatie tot de importmogelijkheden voor Overijssel. 4) Toekomstige ontwikkelingen omtrent genoemde oppervlaktedelfstoffen en vervangende grondstoffen in de provincie Overijssel.

Doelstelling van het onderzoek was meer inzicht verkrijgen in: 1) De economische betekenis van de ontgrondingsactiviteiten in de provincie Overijssel. 2) De grondstoffenstromen van beton- en metselzand, kalkzandsteenzand en ophoogzand in, naar en van Overijssel. 3) Het ontgrondingenbeleid in Duitsland in relatie tot de importmogelijkheden voor Overijssel. 4) Toekomstige ontwikkelingen omtrent genoemde oppervlaktedelfstoffen en vervangende grondstoffen in de provincie Overijssel.

Doelstelling van het onderzoek was meer inzicht verkrijgen in:1) De economische betekenis van de ontgrondingsactiviteiten in de provincie Overijssel.2) De grondstoffenstromen van beton- en metselzand, kalkzandsteenzand en ophoogzand in, naar en van Overijssel.3) Het ontgrondingenbeleid in Duitsland in relatie tot de importmogelijkheden voor Overijssel.4) Toekomstige ontwikkelingen omtrent genoemde oppervlaktedelfstoffen en vervangende grondstoffen in de provincie Overijssel.

Doelstelling van het onderzoek was meer inzicht verkrijgen in: 1) De economische betekenis van de ontgrondingsactiviteiten in de provincie Overijssel. 2) De grondstoffenstromen van beton- en metselzand, kalkzandsteenzand en ophoogzand in, naar en van Overijssel. 3) Het ontgrondingenbeleid in Duitsland in relatie tot de importmogelijkheden voor Overijssel. 4) Toekomstige ontwikkelingen omtrent genoemde oppervlaktedelfstoffen en vervangende grondstoffen in de provincie Overijssel.

Doelstelling van het onderzoek was meer inzicht verkrijgen in: 1) De economische betekenis van de ontgrondingsactiviteiten in de provincie Overijssel. 2) De grondstoffenstromen van beton- en metselzand, kalkzandsteenzand en ophoogzand in, naar en van Overijssel. 3) Het ontgrondingenbeleid in Duitsland in relatie tot de importmogelijkheden voor Overijssel. 4) Toekomstige ontwikkelingen omtrent genoemde oppervlaktedelfstoffen en vervangende grondstoffen in de provincie Overijssel.

Doelstelling van het onderzoek was meer inzicht verkrijgen in:1) De economische betekenis van de ontgrondingsactiviteiten in de provincie Overijssel.2) De grondstoffenstromen van beton- en metselzand, kalkzandsteenzand en ophoogzand in, naar en van Overijssel.3) Het ontgrondingenbeleid in Duitsland in relatie tot de importmogelijkheden voor Overijssel.4) Toekomstige ontwikkelingen omtrent genoemde oppervlaktedelfstoffen en vervangende grondstoffen in de provincie Overijssel.

Ter ondersteuning van het beleidsvormingsproces hebben de Ministeries van VROM en Verkeer en Waterstaat aan de Rijksuniversiteit Groningen gevraagd om een onafhankelijk advies te geven met betrekking tot de problematiek van het ontgronden binnen de ruimtelijk ordening. Het advies is opgesteld aan de hand van een aantal concrete vragen die de onderzoekers zijn aangereikt. Deze vragen, met als centraal thema het minimaliseren van het ruimtebeslag van primaire ontgrondingen, hebben betrekking op de mogelijkheden om: 1) dieper dan gebruikelijk ophoogzand te winnen, 2) oppervlaktedelfstoffen te winnen uit maaiveldverlagingen, 3) (meer) oppervlaktedelfstoffen te winnen uit de grote wateren, 4) diepe secundaire ontgrondingen uit te voeren t.b.v. de berging van afval en/of reststoffen, 5) meer hout te gebruiken, 6) meer oppervlaktedelfstoffen te importeren, 7) export van oppervlaktedelfstoffen te verbieden, en 8) meer besparingsmaatregelen te treffen voor ophoog- en beton- en metselzand (b&m-zand). Alle aangedragen alternatieven voor de traditionele wijze van oppervlaktedelfstoffenwinning worden in principe als kansrijk bestempeld. Dit geldt niet voor meer import of het verbieden van export. Het gebruik van meer hout en het uitvoeren van besparingsmaatregelen moet vooral worden gezien als het beoogde resultaat van een emancipatieproces dat meer aandacht vanuit beleid en wetenschap vergt. Voor wat betreft diepwinning en maaiveldverlaging moeten er basisgegevens verzameld worden om een gefundeerde inschatting te kunnen maken van de potentie van deze winningswijzen. Momenteel wordt aan deze gegevensbehoefte vanuit de Dienst Weg- en Waterbouwkunde van de Rijkswaterstaat overigens reeds invulling gegeven. De voorgestelde “nieuwe wegen voor het ontgrondingen beleid” kunnen tot gevolg hebben dat primaire grondstoffen in de toekomst grosso modo meer uit secundaire ontgrondingen zullen komen. Hierdoor zal de bouwgrondstoffenmarkt meer dan op dit moment door aanbod bepaald gaan worden. Een voorbeeld is het (tijdig) meekoppelen van de bouwgrondstoffenwinning aan b.v. rivierverruimende maatregelen. De kosten- en logistieke implicaties hiervan zijn op dit moment nog onduidelijk en verdienen, gezien de beleidsdoelstelling dat de overheid tijdig in de behoefte aan primaire grondstoffen dient te voorzien, de aandacht. In dit licht kunnen winning van zeezand (vooral ophoogzand) en diepwinning (vooral b&m-zand), waarvoor deze implicaties niet gelden, op de korte termijn als meest kansrijke opties beschouwd worden.

Ter ondersteuning van het beleidsvormingsproces hebben de Ministeries van VROM en Verkeer en Waterstaat aan de Rijksuniversiteit Groningen gevraagd om een onafhankelijk advies te geven met betrekking tot de problematiek van het ontgronden binnen de ruimtelijk ordening. Het advies is opgesteld aan de hand van een aantal concrete vragen die de onderzoekers zijn aangereikt. Deze vragen, met als centraal thema het minimaliseren van het ruimtebeslag van primaire ontgrondingen, hebben betrekking op de mogelijkheden om: 1) dieper dan gebruikelijk ophoogzand te winnen, 2) oppervlaktedelfstoffen te winnen uit maaiveldverlagingen, 3) (meer) oppervlaktedelfstoffen te winnen uit de grote wateren, 4) diepe secundaire ontgrondingen uit te voeren t.b.v. de berging van afval en/of reststoffen, 5) meer hout te gebruiken, 6) meer oppervlaktedelfstoffen te importeren, 7) export van oppervlaktedelfstoffen te verbieden, en 8) meer besparingsmaatregelen te treffen voor ophoog- en beton- en metselzand (b&m-zand). Alle aangedragen alternatieven voor de traditionele wijze van oppervlaktedelfstoffenwinning worden in principe als kansrijk bestempeld. Dit geldt niet voor meer import of het verbieden van export. Het gebruik van meer hout en het uitvoeren van besparingsmaatregelen moet vooral worden gezien als het beoogde resultaat van een emancipatieproces dat meer aandacht vanuit beleid en wetenschap vergt. Voor wat betreft diepwinning en maaiveldverlaging moeten er basisgegevens verzameld worden om een gefundeerde inschatting te kunnen maken van de potentie van deze winningswijzen. Momenteel wordt aan deze gegevensbehoefte vanuit de Dienst Weg- en Waterbouwkunde van de Rijkswaterstaat overigens reeds invulling gegeven. De voorgestelde “nieuwe wegen voor het ontgrondingen beleid” kunnen tot gevolg hebben dat primaire grondstoffen in de toekomst grosso modo meer uit secundaire ontgrondingen zullen komen. Hierdoor zal de bouwgrondstoffenmarkt meer dan op dit moment door aanbod bepaald gaan worden. Een voorbeeld is het (tijdig) meekoppelen van de bouwgrondstoffenwinning aan b.v. rivierverruimende maatregelen. De kosten- en logistieke implicaties hiervan zijn op dit moment nog onduidelijk en verdienen, gezien de beleidsdoelstelling dat de overheid tijdig in de behoefte aan primaire grondstoffen dient te voorzien, de aandacht. In dit licht kunnen winning van zeezand (vooral ophoogzand) en diepwinning (vooral b&m-zand), waarvoor deze implicaties niet gelden, op de korte termijn als meest kansrijke opties beschouwd worden.