Search

Door de toenemende inzet van ICT middelen en multimedia in het basisonderwijs en de wetenschappelijk aangetoonde effectiviteit van animaties bij het ondersteunen van de cognitieve ontwikkeling is het gebruik van animaties bij het leren herkennen van de letters een logische ontwikkeling. Echter, over de invloed van kleurgebruik in animaties en het effect op leerrendement bij jonge kinderen is nog weinig bekend. Het doel van dit onderzoek is om te onderzoeken of kleurgebruik in animaties die gebruikt worden ter ondersteuning van het leren herkennen van letters bij 4-, 5- en 6-jarige kleuters in groep 1/2 van het basisonderwijs invloed heeft op het leren herkennen van letters. Uit de conclusies van dit onderzoek worden vervolgens aanbevelingen afgeleid betreffende de vormgeving van animaties die bedoeld zijn om leren te ondersteunen, alsmede aanwijzingen voor vervolgonderzoek. De 56 deelnemers van het onderzoek zijn leerlingen uit groep 1/2 van de basisschool en op het moment van het onderzoek tussen de 4 en 6 jaar oud. De deelnemers zijn niet gerandomiseerd en op basis van een aselecte gestratificeerde steekproef in twee groepen verdeeld. De groep die gekleurde animaties te zien kreeg (groep A) bestond uit 28 leerlingen, waarvan 14 jongens en 14 meisjes (n=28). De groep die animaties in grijstinten te zien kreeg (groep B) bestond eveneens uit 28 leerlingen, waarvan 14 jongens en 14 meisjes (n=28). De gemiddelde leeftijd van de deelnemers is 4,89 jaar (SD = .705). Omdat het onderzoek heeft plaatsgevonden in een bestaande onderwijskundige context is gebruik gemaakt van een quasi experimenteel design (Creswell, 2014). Het onderzoek is erop gericht het effect te meten van kleurgebruik in animaties op het onthouden van de letters, waarbij ook gekeken is naar eventuele verschillen tussen jongens en meisjes. Voor deze onderdelen heeft een voor- en een nameting plaatsgevonden, waarbij de ene groep gedurende twee weken dagelijks een drietal korte animaties over letters in kleur te zien kreeg en de andere dezelfde animaties in grijstinten. De mate van kijkplezier is middels een zelf ontworpen vragenlijst vastgesteld. De letterkennis is gemeten door het afnemen van een deel van de Letterkennistoets (Aarnoutse & Verhagen, 2012). Uit het onderzoek blijkt dat kleurgebruik inderdaad een positieve invloed heeft op het kijkplezier dat kleuters beleven aan het kijken naar animaties, maar dat kleurgebruik geen significant effect heeft op het leren herkennen van de letters. De analyse laat geen significant effect zien op de invloed van de covariaat geslacht. De resultaten uit dit onderzoek geven aan dat het gebruik van kleur wel degelijk van invloed is op het kijkplezier van de deelnemers. Motivatie is volgens de Cognitive-Affective Theory of Learning with Media (CATLM) (Moreno, 2005) van invloed op de mate waarin geleerd kan worden van multimediale toepassingen in het onderwijs. Zodoende is het bij het ontwerp van educatieve animaties kleurgebruik zeker aan te raden. Eerder onderzoek geeft aan dat kleuren niet bij iedereen dezelfde emoties oproepen (Jonauskaite et al., 2018), derhalve is het aan te raden bij de vormgeving van educatieve animaties rekening te houden met het kleurgebruik.

As more and more species have been sequenced, evidence has been piling up for a fascinating phenomenon that seems to occur in all plant lineages: paleopolyploidy. Polyploidy has historically been a much observed and studied trait, but until recently it was assumed that polyploids were evolutionary dead-ends due to their sterility. However, many studies since the 1990’s have challenged this notion by finding evidence for ancient genome duplications in many genomes of current species. This lead to the observation that all seed plants share at least one ancestral polyploidy event. Another polyploidy event has been proven to lie at the base of all angiosperms, further signifying the notion that ancient polyploidy is widespread and common. These findings have led to questions regarding the apparent disadvantages that can be observed in a first generation polyploid. If these disadvantages can be overcome however, duplication of a genome also presents an enormous potential for evolutionary novelty. Duplicated copies of genes are able to acquire changes that can lead to specialization of the duplicated pair into two functions (subfunctionalization) or the development of one copy towards an entirely new function (neofunctionalization). Currently, most research towards polyploidy has focused on the economically and scientifically important Brassicaceae family containing the model plant Arabidopsis thaliana and many crops such as cabbage, rapeseed, broccoli and turnip. In this thesis, I lay the foundations for the expansion of this scope to the Cleomaceae, a widespread cosmopolitan plant family and a sister family of Brassicaceae. The species within Cleomaceae are diverse and exhibit many scientifically interesting traits. They are also in a perfect position phylogenetically to draw comparisons with the much more studied Brassicaceae. I describe the Cleomaceae and their relevance to polyploid research in more detail in the Introduction. I then describe the important first step towards setting up the genetic framework of this family with the sequencing of Tarenaya hassleriana in Chapter 1. In Chapter 2, I have studied the effects of polyploidy on the development of C4 photosynthesis by comparing the transcriptome of C3 photosynthesis based species Tarenaya hassleriana with the C4 based Gynandropsis gynandra. C4 photosynthesis is an elaboration of the more common C3 form of photosynthesis that concentrates CO2 in specific cells leading to decreased photorespiration by the RuBisCO and higher photosynthetic efficieny in low CO2 environments. I find that polyploidy has not led to sub- or neofunctionalization towards the development of this trait, but instead find evidence for another important phenomenon in postpolyploid evolution: the dosage balance hypothesis. This hypothesis states that genes which are dependent on specific dosage levels of their products will be maintained in duplicate; any change in their function would lead to dosage imbalance which would have deleterious effects on their pathway. We show that most genes involved in photosynthesis have returned to single copy in G. gynandra and that the changes leading to C4 have mostly taken place at the expression level confirming current assumptions on the development of this trait. In Chapter 3, I have studied the effects of polyploidy on an important class of plant defence compounds: glucosinolates. These compounds, sometimes referred to as ‘mustard oils’, play an important role in the defence against herbivores and have radiated widely in Brassicaceae to form many different ‘flavors’ to deter specific herbivores. I show that in Cleomaceae many genes responsible for these compounds have benefited from the three rounds of polyploidy that T. hassleriana has undergone and that many duplicated genes have been retained. We also show that more than 75% is actively expressed in the plant, proving that the majority of these duplications has an active function in the plant. Finally, in Chapter 4 I investigate a simple observation made during experiments with T. hassleriana in the greenhouse regarding the variation in flower colour between different individuals: some had pink flowers and some purple. Using LC-PDA mass spectrometry we find that the two colours are caused by different levels of two anthocyanin pigments, with cyanidin dominating in the purple flowers and pelargonidin being more abundant in pink flowers. Through sequence comparison and synteny analysis between A. thaliana and T. hassleriana we find the orthologs of the genes involved in this pathway. Using a Genotyping by Sequencing method on a cross between these two flower colours, we produce a collection of SNP markers on the reference genome. With these SNPs, we find two significant binary trait loci, one of which corresponds to the location of the F3’H ortholog which performs the conversion of a pelargonidin precursor to a cyanidin precursor. In the General Conclusion, I combine all findings of the previous chapters and explain how they establish part of a larger species framework to study ancient polyploidy in angiosperms. I then put forth what these findings can mean for possible future research and the directions that are worth to be explored further.

Oorspronkelijk zijn bloemkleuren vooral van belang om bestuivers te lokken, maar in de bloemisterij is dat juist niet gewenst. Daar staat de aantrekkelijkheid voor de koper voorop. Er is voortdurend behoefte aan nieuwe spannende kleuren. Bloemkleur is daarmee een economische factor van belang. Veredelaar maar ook teler kunnen het verschil maken.

Cornus-cultivars beoordeeld. Sommige Cornus-soorten hebben ‘s winters opvallend gekleurde takken. Verschillende cultivars van deze winterkornoeljes zijn onlangs beoordeeld door de KVBC

De meeste gewassen zijn aantrekkelijk door hun blad of bloemen in voorjaar, zomer of herfst. Maar er zijn ook heesters en kleine bomen die juist in hun kale winterse staat hun schoonheid tonen, vanwege de kleur of vorm van hun takken. PPO bracht ze in kaart. Een uitgebreid overzichtsartikel is gepubliceerd in Dendroflora 43(2006)

Vaste planten zijn in het openbaar groen mondjesmaat aanwezig. Goede soorten zijn er genoeg, maar er blijkt meer kennisuitwisseling tussen de betrokken partijen nodig te zijn om die vaker toe te passen

Wageningen University heeft samen met de Universiteit Utrecht en de Rijksuniversiteit Groningen manieren gevonden om verenpikken bij leghennen tegen te gaan. Dat biedt perspectief bij het verbod op snavelkappen dat in 2018 van kracht wordt.

Oorspronkelijk zijn bloemkleuren vooral van belang om bestuivers te lokken, maar in de bloemisterij is dat juist niet gewenst. Daar staat de aantrekkelijkheid voor de koper voorop. Er is voortdurend behoefte aan nieuwe spannende kleuren. Bloemkleur is daarmee een economische factor van belang. Veredelaar maar ook teler kunnen het verschil maken.

With the present developments in CA technology it becomes possible to fine tune the storage conditions to the specific needs of the product. This generates the need to know the exact quality conditions of the product before storage starts. By measuring the initial quality we can determine these conditions optimally. At present the most likely candidates to assess the initial quality with fast and non-destructive measurements are colour, chlorophyll fluorescence, and maybe NIR spectroscopy. Two examples are presented where initial colour measurements on all products in a batch can be shown to be indicative for the keeping quality of that batch. The first example focuses on how initial colour measurements using a 3CCD video camera can be utilised to predict the keeping quality of a batch of cucumbers where colour itself is regarded as the most important quality attribute. The second example focuses on how colour measurements can be used to predict the keeping quality of a batch of strawberries where the ability to suppress a Botrytis cinerea infection is the most important quality attribute. Furthermore, attention is given to the use of modulated chlorophyll fluorescence imaging as a possible initial quality indicator for rose leafy stem cuttings. The level of inhomogeneity in the quantum yield of photochmistry od PSII of leaves of rose cuttings may be an indictor of the capability of the cutting to recover from severance, and to form roots and generate regrowth

Resultaten van proeven zijn weergegeven in een tabel waarbij een aanduiding voor de slijtage is gegeven. Het verschil in nagels van witte en buine hennen kan betekenen dat een schuurstrip bij witte hennen als redelijk werd beoordeeld, maar bij bruine hennen heel goed kan werken. Bij de keuze van de strip dient het type dier bepalend te zijn. Zes aandachtspunten zijn genoemd m.b.t. schuurstrips

PPO onderzocht de afgelopen jaren met behulp van de Hydro N-tester (chlorophylmeter) het verband tussen de kleur (mate van groenheid) van brouwgerst en het eiwitgehalte van de korrel bij de oogst; ook werden de effecten van stikstofbijbemesting en rasverschillen m.b.t. groenheid en eiwitgehalte in kaart gebracht. Met de resultaten is een tabel opgesteld voor het voorspellen van het eiwitgehalte van de belangrijkste zomergerstrassen op basis van de gemeten chlorophylwaarde; bij een te verwachten laag eiwitgehalte kan bijbemesten een advies zijn