Search

Eeuwenlang draaide de architectuur van de woningbouw om de grote landhuizen van de aristocratie. De negentiende eeuwse bouwopgave bestond er uit om een deftig en imponerend gebouw te creëren, gebaseerd op een streng symmetrische plattegrond naar klassiek Italiaans voorbeeld. Omstreeks 1860-’70 vond hierin een omslag plaats toen de middenklasse zich voor het eerst in Engeland als nieuwe opdrachtgever aandiende. Het huis wordt vanaf dan afgestemd op de gebruikers en het klassieke schema los gelaten. Een meer burgerlijkere inslag ontstaat. Hierin bevindt zich de oorsprong van het moderne landhuis en ook de aanleiding voor het woonhuis zoals wij dat nu kennen. Echter de negentiende eeuwse architectuur is, alle technische, sociale en economische ontwikkelingen ten spijt, in eerste instantie toch traditioneel in materiaal en vormgeving. Pas in de twintigste eeuw wordt de weg bereid voor het moderne als vormgevingsprincipe. Het Nieuwe Bouwen is de Nederlandse benaming van de moderne ontwikkeling in de architectuur die op diverse plaatsen in Europa in de jaren 1920 – 1930 op gang komt en die een strenge functionele architectuur voorschreef. Kritiekloze bewondering in brede kring voor het moderne als stijl dateert echter pas van na 1945. In de Nederlandse politiek en samenleving heerst de “doorbraakgedachte”, waarbij de massaproductie van de wederopbouw simpelweg vraagt om een sobere, zakelijke architectuur. De dogmatische idealen van het modernisme verdwijnen met de brede naoorlogse toepassing. Het nogal rechtlijnige functionalisme van het Nieuwe Bouwen maakt plaats voor een vrijer en expressiever gebruik van de modernistische principes. Het nogal beperkte repertoire aan materialen (oorspronkelijk staal, beton, glas) wordt uitgebreid. Esthetische motieven winnen aan belang ten opzichte van ideologische in het bijzonder geldt dit voor het landhuis. De architect wordt naast als bouwkundige erkent als vormgevend kunstenaar. Bij het naoorlogse huis geldt als eerste prioriteit d, Architectuurgeschiedenis, Architecture, Architecture and The Built Environment

Landgoed Middachten bij Arnhem is een bijzonder landgoed. Om meerdere redenen. In de eerste plaats bestaat het al meer dan 800 jaar en is het in die tijd nooit verkocht, maar steeds door vererving van de ene op de andere generatie overgedragen. Bovendien is het tot op de dag van vandaag een particulier landgoed. Door de eeuwen heen hebben families hun stempel gedrukt op de ontwikkeling ervan en er een unieke identiteit aan gegeven. Daarnaast is het een heel compleet landgoed. Het omvat een kasteel met bijgebouwen, tuinen, park, bossen en landerijen. Middachten kan met recht een levend monument worden genoemd: er wordt gewerkt, geleefd, gewoond en genoten.