Search

Pary zmagające się z bezpłodnością, jak i te po doświadczeniu poronienia poddawane są działaniu wielu stresorów, w obliczu których reagują lękiem, żalem i depresją, co negatywnie wpływa na płodność i wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronienia. Stosowanie różnych strategii radzenia sobie wydaje się mieć różny wpływ na stres związany z niepłodnością i doświadczeniami poronienia. Celem pracy było zbadanie związków miedzy depresyjnością związaną z niepłodnością i poronieniem a zadowoleniem z życia rodzinnego oraz roli stosowania strategii przekształcenia znaczenia sytuacji w przewidywaniu zadowolenia z życia rodzinnego w grupie depresyjnych par bezpłodnych oraz po doświadczeniu poronienia. W badaniu wzięło udział 90 małżeństw: 50 par z doświadczeniem poronienia oraz 40 par ze zdiagnozowaną niepłodnością. Uczestnicy wypełnili kwestionariusz badający poziom depresyjności (Test Giessen), strategii radzenia sobie z kryzysem w rodzinie (F-copes) oraz skalę oceny rodziny (Flexibility and Cohesion Evaluation Scales; SOR). Do analiz danych zastosowano actor partner interdependence model (APIM). Analizy wykazały, że wyższy poziom depresyjności partnerów zarówno z grupy małżeństw bezpłodnych jak i po poronieniu jest predyktorem niższego zadowolenia z życia rodzinnego u kobiet i mężczyzn, natomiast depresyjność męża ma istotne znaczenie dla zadowolenia z życia rodzinnego kobiet, ale nie odwrotnie. Strategia przekształcenia znaczenia sytuacji stosowana przez partnerów w obu badanych grupach w sposób istotny osłabia związek między ich depresyjnością a poziomem zadowolenia z życia. Stres jest jednym z ważnych czynników ryzyka mających wpływ na wyniki leczenia niepłodności i samoistne poronienia, dlatego ważnym jest zidentyfikowanie wszelkich czynników związanych tak z depresyjnością, jak i z zadowoleniem z życia niepłodnych par i tych po doświadczeniu poronienia. Couples struggling with infertility, as well as those after experiencing a miscarriage, deal with many types of stressors, in the face of which they react with anxiety, regret and depression, which negatively affects fertility and is associated with an increased risk of miscarriage. The use of different coping strategies seems to have different effects on the stress of infertility and miscarriage experiences. The aim of the study was to investigate the relationship between depression related to infertility and miscarriage and satisfaction with family life, as well as the role of reframing in predicting family life satisfaction in the group of depressive infertile and post-miscarriage couples. The study involved 90 couples: 50 couples after miscarriage and 40 couples diagnosed with infertility. The participants completed a questionnaire examining the level of depressiveness (Giessen Test), coping strategies in the family (F-copes) and the family assessment scale (Flexibility and Cohesion Evaluation Scales; SOR). The actor partner interdependence model was used for data analysis. The findings showed that the higher level of partner depressiveness in both infertile and post-miscarriage couples predicted lower family life satisfaction in women and men, while husband depressiveness was significant for women's family life satisfaction, but not the other way around. The reframing strategy used by partners in both studied groups significantly weakened the relationship between partners’ depressiveness and the level of satisfaction with life. Stress is one of the most important risk factors influencing the results of infertility treatment and spontaneous miscarriage, therefore it is important to identify all factors related to depression symptoms and life satisfaction of infertile and post-miscarriage couples.

The problem of infertility today constitutes a challenge for pastoral theology and pastoral care of families. This article, of a theological-empirical character, addresses the correlation between marital satisfaction and a sense of life’s meaning among infertile married couples who seek help in Catholic clinics for infertility treatment. It first discusses the theoretical background and selected results of existing scholarship on the influence that infertility has on conjugal relations and a sense of life’s meaning. Then, it outlines the group of infertile married individuals studied and elucidates the research methodology employed. Then, the results of the research into a sense of life’s meaning and marital satisfaction are presented, together with the correlation between the two factors. The final section of the article offers conclusions drawn from the research conducted. The article argues that a sense of life’s meaning is visibly contingent on the respondents’ martial satisfaction, especially on their working together on their problems and leading trustful conversations about them, on their care for strengthening their mutual love, and on showing the spouse that they are loved. On this basis, the article argues that pastoral care offered to infertile couples needs to enhance their faith, which will have a positive impact on their sense of life’s meaning and on their marital satisfaction. Both within regular work at clinics for infertility diagnosis and treatment and within pastoral care, infertile couples should be taught to show care for their mutual bond, especially to have conversations that will enable them to manifest and strengthen their love and solve problems, as this would foster their marital satisfaction and enhance their sense of life’s meaning.

In the article new aspects of the 'male factor' and its role in early stages of pregnancy are described. Among others, genetic and immunogenetic (KIR/KAR, HLA) factors are underlined as well as immunological ones (e.g. microchimerism). A significant part of this review is dedicated to infectious agents and semen inflammation as well as to the TORCH syndrome and chlamydiosis, concentrating on the male part, in which there are a lot of unclarified consequences. The problem of somatic diseases and general homeostasis of the male and its influence on pregnancy with particular emphasis on previous cryptorchidism is also discussed. The role of sperm DNA integrity in the fertilization process as well as genetic polymorphisms on the male side is emphasised. Particularly, molecular aspects of HLA-G and HLA-C in developmental biology are raised. There is a discussion of the individual approach to assisted reproductive techniques, which cannot be treated as a panacea for infertility treatment, particularly considering early stages of embryonal and fetal development.

Od czasu pojawienia się zjawiska medycznie wspomaganej prokreacji (MWP), wytworzyła się polaryzacja ocen bioetycznych. Z biegiem lat, nieoczekiwane skutki MWP, przyciągnęły uwagę opinii publicznej i skłoniły ustawodawców oraz sędziowie z różnych kra­jów do interwencji w celu uregulowania sprawy. W niektórych przypadkach wnioski osób, które potępiły podejrzany profil etyczny tej techniki, zostały zaakceptowane. W innych przypadkach wnioski osób, które, wręcz podkreśliły użyteczność tych praktyk z medycznego punktu widze­nia, zostały zaakceptowane. Debata doprowadziła wreszcie Światową Organizację Zdrowia, a także organy polityczne i prawne różnych krajów, w tym Włochy, do uznania niepłodno­ści za formę niepełnosprawności. Artykuł rekonstruuje ewolucję bioetycznej debaty na temat zapłodnienia in vitro, w perspektywie socjologii wiedzy. Bardziej szczegółowo pokazuje, w jaki sposób wyniki debaty zależą również od retorycznych i leksykalnych strategii przyjętych przez strony uczestniczące w sporze. Kluczowy był wybór różnych terminów, mniej lub bardziej obciążonych symbolicznym i sugestywnym znaczeniem, aby opisać tę samą faktyczną sytuację. Since its appearance, Medically assisted procreation (MAP) has produced a polariza­tion of bioethical evaluations. Year after year, unexpected effects of MAP were brought to the public’s attention and prompted legislators and magistrates from various countries to intervene in order to regulate the matter. In some cases, the requests of those who denounced the dubious ethical profile of this technique were accepted. In other cases, the requests of those who, on the contrary, highlighted its usefulness from a medical point of view were accepted. The debate has finally led the World Health Organization, as well as the political and legal bodies of various countries, including Italy, to recognize infertility as a form of disability. The article reconstructs the evolution of the bioethical debate on in vitro fertilization, in the perspective of the sociology of knowledge. More in detail, it shows how the outcomes of the debate have depended also on the rhetorical and lexical strategies adopted by the parties in conflict. Crucial was the choice of different terms, more or less loaded with symbolic and evocative power, to describe the same actual situation. La procreazione medicalmente assistita (PMA) ha prodotto, sin dalla sua comparsa, una polarizzazione delle valutazioni bioetiche. Anno dopo anno, sono stati portati all’attenzione del pubblico effetti inattesi della PMA che hanno indotto legislatori e magistrati di vari paesi a inte­rvenire, per normare la materia. In alcuni casi, sono state accolte le istanze di chi denunciava gli aspetti dubbi sotto il profilo etico di questa tecnica. In altri casi, sono state accolte le istanze di chi, al contrario, ne evidenziava l’utilità sotto il profilo medico. Il dibattito ha infine indotto l’Organiz­zazione Mondiale della Sanità, nonché gli organi politici e giuridici di vari paesi, tra i quali l’Italia, a riconoscere l’infertilità come una forma di disabilità. L’articolo ricostruisce l’evoluzione del dibattito bioetico sulla fecondazione in vitro, nella prospettiva della sociologia della conoscenza. Più in dettaglio, mostra come le sorti del dibattito siano dipese anche dalle strategie retoriche e lessicali adottate dalle parti in conflitto. Cruciale si è rivelata la scelta di termini diversi, più o meno carichi di potere simbolico ed evocativo, per descrivere la medesima situazione reale.

Artykuł podejmuje kwestię dostępu do medycznie wspomaganej prokreacji w Polsce w kontekście jej psychospołecznych uwarunkowań i skutków. Autorka artykułu wśród najważniejszych uwarunkowań wymienia: regulacje prawne harmonizujące prawo polskie i unijne, społeczny postulat równości w dostępie do dystrybuowanych dóbr i świadczeń społecznych, oczekiwania par starających się o dziecko i cierpiących z powodu niepłodności. W wyniku analizy tych trzech fundamentalnych uwarunkowań autorka stwierdza, że największy i najbardziej znaczący wpływ spośród analizowanych uwarunkowań ma kwestia równości dostępu do świadczeń, a właściwie jej braku. Stawia ponadto tezę, że powszechny dostęp obywateli do pomocy państwa w korzystaniu z medycznie wspomaganej prokreacji niesie korzystne skutki zarówno dla państwa, jak i dla jego obywateli (w wymiarze demograficznym, gospodarczym, emerytalnym i społecznym). Zapewnianie i promowanie równości w dostępie obywateli do medycznie wspomaganej prokreacji jest wyzwaniem dla rozwoju społeczeństwa demokratycznego państwa prawa. The article deals with the issue of access to medically assisted procreation in Poland in the context of its psychosocial conditions and the effects it brings. The author of the article lists among the most important conditions: legal regulations harmonizing Polish and European Union law; social demand for equality in access to distributed social goods and benefits; expectations of couples applying for a child and suffering from infertility. As a result of the analysis of these three fundamental conditions, the author states that the biggest and most significant influence among the analyzed conditions is the issue of equal access to benefits - or actually its lack. The author also puts forward the thesis that the universal access of citizens to state aid in the use of medically assisted procreation has beneficial effects both for the state and its citizens (in the demographic, economic, pension and social dimensions). Ensuring and promoting citizens equality in the access to medically assisted procreation is a challenge desirable for the development of a democratic society in the state of law.

A diagnosis of infertility is a particularly stressful life event, and reproductive failure increases stress and the risk of depression. In the perinatal period, the risk of psychiatric problems may increase by several times, especially when the pregnancy has a high risk of failure. The choice of strategy for coping with a diagnosis of infertility or high-risk pregnancy can help to alleviate, or aggravate, mental tension. The purpose of the study was to determine the intensity of stress, depression and the strategy employed to cope with stress among infertile and high-risk pregnant women. It also examined whether the participating women differ in terms of the variables included in the study. The study involved 220 women. The first group consisted of women who were treated for infertility (N = 61), the second included women with infertility problems not currently using assisted reproductive technologies for infertility treatment and not planning treatment in the coming months (N = 33), the third included those with high-risk pregnancies (N = 67), and the final group, pregnant women with no complications or previous fertility problems (N = 59). The participants completed a set of self-report questionnaires: Perceived Stress Scale (PSS), Beck Depression Inventory (BDI) and Coping Orientation to Problems Experienced Inventory (COPE). The study groups differed in terms of stress, intensity of depressive symptoms, and approach to coping. The highest level of stress was present in women treated for infertility, and the highest symptoms of depression among high-risk pregnant women. Women treated for infertility were most likely to choose active coping, denial and focusing attention away from the problem. Similar results were obtained for a group of women with infertility problems who did not receive treatment. Pregnant women most often sought emotional support, turned to religion or focused on emotion, and their discharge or cessation of activities. The results indicate that stress level is highest among infertile women, and depression among high-risk pregnant women. The choice of coping strategy also varies between study groups. Expan­ding knowledge in this area will help to develop appropriate psychological help for women anticipating conception and birth, and experiencing difficulties with fertility. Zdiagnozowanie niepłodności stanowi jedno z najsilniej stresujących wydarzeń życiowych, a doświadczanie niepowodzeń w prokreacji nasila stres i zwiększa ryzyko wystąpienia depresji. Z kolei w okresie okołoporodowym kilkakrotnie może wzrosnąć ryzyko wystąpienia problemów psychicznych, w szczególności gdy ciąża jest zagrożona. Sposoby radzenia sobie kobiet w sytuacji zdiagnozowania niepłodności lub ciąży zagrożonej mogą sprzyjać łagodzeniu lub nasila­niu się u nich napięcia psychicznego. Celem badań było określenie nasilenia przeżywanego stresu, depresji oraz wskazanie sposobów radzenia sobie ze stresem przez kobiety z problemem niepłodności oraz kobiety w ciąży wysokiego ryzyka. Sprawdzono ponadto, czy badane kobiety różnią się w zakresie uwzględnionych w badaniu zmiennych. Badaniami objęto łącznie 220 kobiet. Grupę pierwszą stanowiły kobiety leczące się z powodu niepłodności (N = 61), drugą – aktualnie niepodejmujące leczenia niepłodności z zastosowaniem metod wspomaganego rozrodu i nieplanujące leczenia w najbliższych miesiącach (N = 33), trzecią – kobiety w ciąży wysokiego ryzyka (n = 67), czwartą grupę – kontrolną – stanowiły kobiety w ciąży prawidłowej, bez wcześniejszych problemów z płodnością (N = 59). W badaniach wykorzystano Skalę Odczuwanego Stresu (SOS), Inwentarz Depresji Becka (BDI) i Wielowymiarowy Inwentarz Radzenia Sobie (COPE) oraz ankietę socjodemograficzną. Badane grupy kobiet różniły się tak pod względem odczuwanego stresu, jak i objawów depresji, a także w zakresie wybieranych sposobów radzenia sobie. Najwyższy poziom stresu był obecny u kobiet leczących się z powodu niepłodności, natomiast objawy depresji stwierdzano u kobiet w ciąży wysokiego ryzyka. Kobiety leczące się z powodu niepłodności, spośród sposobów radzenia sobie ze stresem najczęściej wybierały aktywne radzenie sobie, zaprzeczanie i odwracanie uwagi. Podobne wyniki uzyskano dla grupy kobiet z problemem niepłodności niepodejmujących leczenia. Kobiety w ciąży zagrożonej najczęściej poszukiwały wsparcia emocjonalnego, zwracały się ku religii lub koncentrowały na emocjach i ich rozładowaniu lub zaprzestaniu działań. Wyniki badań wskazują na silniej przeżywany stres przez kobiety niepłodne, natomiast wyższe nasilenie depresji u kobiet w ciąży zagrożonej. Różne są też sposoby radzenia sobie ze stresem w badanych grupach. Poszerzenie wiedzy w tym względzie powinno przyczynić się do opracowania stosownych do potrzeb metod pomocy psychologicznej kobietom oczekującym poczęcia i narodzin dziecka, a doświadczającym w tym względzie trudności.

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication Zgodnie z definicją zaproponowaną przez Światową Organizację Zdrowia niepłodność to choroba, której skutkiem jest niemożność zajścia w ciążę pomimo podejmowania regularnego, przynajmniej rocznego, współżycia płciowego z pominięciem stosowania środków antykoncepcyjnych. Szacuje się, że współcześnie problem z możliwością posiadania dzieci dotyka co 5–6 małżeństwo na świecie. Z uwagi na swoją złożoność, zagadnienie leczenia niepłodności nie może być rozpatrywane jedynie z punktu widzenia stricte medycznego. Konieczne jest dokonanie jego pogłębionej analizy również w aspekcie etycznym, psychologicznym, religijnym, społecznym i prawnym. W Polsce wielokrotnie wskazywano na konieczność wprowadzenia aktu prawnego, który regulowałyby problematykę leczenia niepłodności. Ostatecznie, po licznych nieudanych próbach, w dniu 25 czerwca 2015 r. uchwalono Ustawę o leczeniu niepłodności. Uchwalenie wyżej wskazanej regulacji, a w efekcie usunięcie stanu niepewności prawnej, należy ocenić pozytywnie. Przechodząc jednak do analizy przepisów ustawy o leczeniu niepłodności, należy spróbować odnaleźć odpowiedź na pytanie, czy obowiązująca ustawa spełnia standardy etyczne. According to World Health Organization infertility is a disease of the reproductive system defined by the failure to achieve a clinical pregnancy after 12 months or more of regular unprotected sexual intercourse. It is estimated that the problem with having children concerns nowadays even 5–6 marriages in the world. Infertility treatment depends on the cause of infertility, but usually it includes diagnose causes of infertility, medical counselling, conservative treatment, surgery and the procedure of medically assisted procreation. Due to its complexity, infertility treatment problem cannot be considered only from the medical point of view. It also needs to be considered in ethical, psychological, religious, social and legal terms. Concerns about lack of infertility treatment law in Poland have been repeatedly raised over the last few years. Finally, after few failed attempts an Infertility Treatment Act has entered into force. Generally speaking, the adoption of the abovementioned act should be assessed positively. However, it is necessary to try to find the answer whether the Infertility Treatment Act complies with applicable ethical standards.

Dla par, które mają trudność z poczęciem dziecka, stosowanie technologii wspomaganej reprodukcji stanowi często jedyną możliwość powiększenia rodziny. Jedną z najbardziej rozpowszechnionych metod wspomaganego rozrodu jest in vitro ze względy na wysoką skuteczność tej metody. Na całym świecie świadomość, postawy wobec in vitro i rozpowszechnienie metody różnią się. Wykorzystanie modelu ekologicznego pozwala poddać analizie sytuację pary małżeńskiej i przyjrzeć się relacjom wewnątrzrodzinnym oraz otoczeniu rodziny w kontekście społecznym, w którym funkcjonuje. W związku z tym niniejszy artykuł proponuje wykorzystanie modelu Bronfenbrennera znanego jako teoria systemów ekologicznych jako teoretycznego modelu rozważania nad rozwojem rodziny poddającej się leczeniu niepłodności metodą in vitro. For couples that have issues in conceiving a child the use of assisted reproductive technologies like IVF provide an opportunity to bring a child to the union of the couple and develop a family. Across the world the awareness, attitudes and utility of IVF differs and thus an opportunity exists to assist in understanding the development of couples and families undergoing IVF. Utilising a socio-ecological model allows the context of the couple to be explored and look at the impacts on the couple from a systemic approach. Therefore this article proposes the utility of Bronfenbrenner’s socio-ecological model of development as an ideal theoretical model for exploring the development of couple undergoing IVF.

Od wielu lat niepłodność pozostaje przedmiotem dyskusji medycznych, jak i prawnych. Choroba ta jest problemem o szerokim zasięgu społecznym, dotyka bowiem coraz większej liczby osób starających się o potomstwo. Uznanie niepłodności za chorobę a procedurę zapłodnienia pozaustrojowego za jedną z metod jej leczenia ma swoje doniosłe konsekwencje prawne. Z jednej strony mamy do czynienia z konstytucyjną ochroną prawa do ochrony zdrowia niepłodnej pary, ale z drugiej strony jawi się kolejna konstytucyjna wartość wymagająca ochrony – życie mającego się urodzić dziecka. Ustawodawca dostrzegł potrzebę uregulowania metod leczenia niepłodności, czego konsekwencją jest ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności. Tematem artykułu jest ocena, na ile i czy w ogóle ustawodawca w przedmiotowej ustawie zapewnia ochronę prawną zdolności do życia zarodka. Infertility has been an object of many medical and legal discussions for years. This disease is widespread among society since it affects more and more people trying for a baby. The statement that infertility is a disease and in vitro fertilization is one of the methods of its treatment has significant legal consequences. On the one hand we are dealing with the constitutional protection of health of an infertile couple, but on the other hand we have to remember about another constitutional value which should be protected – a life of an unborn child. The legislator noticed a necessity for regulation of methods of infertility treatment and therefore the Infertility Treatment Act of June 25, 2015 was adopted. The main topic of this article is to evaluate whether the legislator managed to provide legal protection for embryo’s ability to live and to what extent.

In this paper I intend to present the results of their qualitative research experience covering the issue of the impact of infertility on the lives of women affected by this disease. Allowed me to conclude that infertility is a condition affecting the individual not only in biology, but also socially, meaning that infertility is associated with the experience for them also social consequences. Among the areas that are affected by infertility are: perception of self by the sick, the relationship with the environment, attitude towards work, changes in the schedule of everyday life, a way of thinking about the past, present and future. These and other factors make a person infertile generate their own strategies for dealing with the social and psychological implications that are associated with the experience of infertility. Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00. Publikacja dofinansowana z budżetu Urzędu Miasta Łodzi w ramach Konkursu ofert na realizację zadania: „Współpraca z wyższymi uczelniami” w zakresie promocji Łodzi jako ośrodka naukowego i akademickiego

Wstęp. Niepłodność jest chorobą szczególną. Dotyczy zawsze dwojga młodych osób i to w okresie ich największej aktywności życiowej.Brak możliwości realizacji jednego z najważniejszych pragnień każdego człowieka - posiadania potomka - wywiera silny wpływ na stan psychoemocjonalny pary. Chęć posiadania dziecka jest zwykle tak wielka, że często dominuje nad wszystkimi innymi problemami i ambicjami życiowymi. Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone w latach 2009–2010 w grupie 110 osób leczących się z powodu niepłodności w Lublinie. Jako narzędzie badawcze wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety z wykorzystaniem Skali Becka. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej posługując się oprogramowaniem komputerowym STATISTICA 8.0 (StatSoft, Polska). Wyniki. Brak objawów depresji stwierdzono u 78,18% ankietowanych, a przyczyna niepłodności w badanych małżeństwach najczęściej pozostawała nieznana (51,82%). W badaniach wykazano, że objawy depresji występowały częściej wśród badanych, którzy mieli problemy z zajściem w ciążę ponad 5 lat. Pary podczas leczenia niepłodności miały problemy emocjonalne (53,64%) i finansowe (49,09%). W 61,82% przypadków respondenci przyznali, że leczenie niepłodności wzmocniło więzi małżeńskie, a pożycie seksualne nie uległo zmianom (69,91%). Objawy depresji występowały wśród badanych, którzy przyznali, że leczenie niepłodności spowodowało, że ich pożycie seksualne stało się mechaniczne. Wnioski. Zaburzenia emocjonalne częściej występują u osób niezadowolonych ze współżycia seksualnego oraz których leczenie niepłodności trwa ponad 5 lat. Objawy depresji występowały częściej wśród badanych, u których leczenie nadało mechaniczny charakter pożyciu seksualnemu. Introduction. Infertility is a specific disease, which always concerns two young people during their most active life. Inability to realize one of the most important desires of every human being - to have a child - has a strong influence on the psycho-emotional steam. The desire to have children is usually so great that often dominates over all other concerns and ambitions in life. Material and methods. The study was conducted in the years 2009/2010 in the group of 110 people treated for infertility in Lublin. Proprietary research tool was a questionnaire and Beck Depression Inventory. The results were statistically analyzed based on computer software STATISTICA 8.0 (StatSoft, Poland). Results. No symptoms of depression were found in 78.18% of the respondents, and the cause of infertility in most subjects remained unknown (51.82%). Studies have shown that depressive symptoms were more common among respondents who had problems getting pregnant for over 5 years. Couples during infertility treatment had emotional (53.64%) and financial (49.09%) problems. In 61.82% of respondents agreed that infertility treatment strengthened the marital relationship and sexual life has not changed (69.91%). Conclusions. Affective disorders are more common in those dissatisfied with sexual intercourse, and infertility treatment which lasts for over 5 years. Symptoms of depression were among the respondents who admitted that the treatment of infertility has made their sex life mechanical.

Celem artykułu jest przedstawienie przeglądu badań na temat psychologicznych konsekwencji niepłodności. Na początku przedstawiono zagadnienia wyjaśniające zjawisko niepłodności z perspektywy nauk medycznych. Następnie opisano wybrane badania na temat stresu, samooceny, osobowości i niepłodności. Później przeanalizowana została niepłodność z perspektywy relacji partnerskich. W końcowej części omówiono wyniki badań na temat różnic płci w przeżywaniu niepłodności. W podsumowaniu ukazano najważniejsze problemy metodologiczne w badaniu niepłodności oraz sposoby ich przezwyciężenia. The aim of this article is to present a research review about psychological aspects of infertility. In the first part medical understanding of infertility is explained. Next, research works on self-esteem, stress, and personality and their associations with infertility are shown. The following part shows infertility in the perspective of partner relationships. In the last part gender differences in the experience of infertility shown in research data are presented. In the conclusion, we show some important methodological problems which exist in the literature on infertility and its psychological aspects. We also give some recommendations to overcome these problems. Projekt Operacyjny Polska Cyfrowa POPC.02.03.01-00-0039/18

Blisko 21% populacji kobiet doświadcza poważnej depresji w ciągu życia. Nasilenie lęku i depresji występujące u kobiet z problemem niepłodności jest porównywalne do doświadczanych przez kobiety chorujące na raka czy też cierpiące na chorobę wieńcową. Celem pracy było określenie nasilenia poziomu i czynników lęku i depresji u kobiet leczonych z powodu niepłodności. W pracy zastosowano następujące metody badawcze: ankietę konstrukcji własnej, dotyczącą danych socjodemograficznych, Inwentarz Depresji Becka (Beck Depression Inventory - BDI) oraz Inwentarz Stanu i Cechy Lęku (State Trait Anxiety Inventory - STAI). U 33,65% badanych stwierdzono łagodną depresję, a u 10,58% - umiarkowaną. Jedyną istotną zmienną, która wpływała na nasilenie lęku i depresji, był brak wsparcia ze strony bliskich. Stwierdzono wysoki istotny związek dodatni pomiędzy lękiem jako cechą a nasileniem objawów lękowych. Bardziej nasilone objawy lęku były badane z depresją - zarówno o nasileniu łagodnym, jak i umiarkowanym - w porównaniu z ankietowanymi bez objawów depresji. The rate of depression among women during the life is about 21%. The level of anxiety and depression in infertile women seems to be similar to these experienced by women suffering from cancer or coronary disease. The aim of the study was to determine the intensity and the risk factors of anxiety and depression in women treated because of sterility. The group consisted of 104 women treated of infertility. In the work we applied the following investigative methods: questionnaire consisting of social and demographical data, Beck Depression Inventory (BDI), State and Trait Anxiety Inventory (STAI) 33.65% women confirmed minor depression disorder, 10.58% moderate depression. The only essential variable which influenced anxiety and depression was the lack of familiar support. The high essential positive relationship was confirmed among the anxiety as a trait and the anxiety symptoms. Women with depression had more anxiety symptoms in comparison to women without depression.