Search

Ovaj rad uspoređuje početne postavke Kantove i Hegelove filozofije te na temelju njih pokušava ustanoviti uzajamnu povezanost i udaljenost Kantova i Hegelova mišljenja antinomija čistoga uma. Rad sadrži: (1) uvod u Kritiku čistoga uma s ciljem smještanja antinomija čistoga uma i pokazivanjem njihovog značaja u djelu, (2) uvod u Hegelovu Nauku Logike s ciljem pronalaženja mjesta koje se neposredno tiče problema antinomija te njihovog ontologičkog utemeljenja, (3) osvrt na Kantovo i Hegelovo razlikovanje razuma i uma, kao i na razlikovanje iskustva i pojma, (4) izlaganje samih antinomijskih sukoba te naposljetku (5) Hegelov osvrt na izvore sukoba, sukobe same i njihove rezultate.

Uvod: Tokom perioda produžene krize javnog zdravlja doživljavamo različita negativna osećanja i primenjujemo široki spektar adaptivnih i maladaptivnih strategija prevladavanja. Najčešće manifestacije maladaptivnog prevlada- vanja su poricanje, povlačenje i zloupotreba supstanci sa ciljem redukovanja stresa. Od posebnog značaja je ispitivanje reakcija i maladaptivnih strategija kod studentkinja specijalne edukacije i rehabilitacije, s obzirom na to da se radi o budućim pružaocima profesionalne podrške osetljivim grupama. Cilj: Cilj aktuelne studije je istraživanje prediktivne uloge maladaptivnih stra- tegija prevladavanja u doživljavanju različitih negativnih emocija tokom pan- demije COVID-19. Metod: Učesnici u ovom onlajn istraživanju su studentkinje specijalne eduka- cije i rehabilitacije (N=222) na Univerzitetu u Beogradu. Podaci o doživljenom strahu, hostilnosti, krivici i tugi, dobijeni su putem skale osnovnih negativnih emocija Inventara za procenu pozitivnog i negativnog afekta (Positive and Negative Affect Schedule – Expanded Form). Maladaptivne strategije prevla- davanja (Upotreba supstanci, Poricanje i Povlačenje) procenjene su inventa- rom COPE. Rezultati: Testirana su četiri linearna regresiona modela sa maladaptivnim strategijama prevladavanja kao prediktorima i negativnim emocijama (hostil- nost, strah, krivica i tuga) kao kriterijumskim varijablama. U prvom modelu, Hostilnost [F(3,218)=4,036; p

The objective of this research was to examine and determine the degree of the specific stress coping strategies used by athletes; to determine if there are any differences in the prevalence of the specific strategies used for coping with stressful situations between more successful athletes, less successful athletes and non-athletes; and to determine whether at all, and to what extent, the prevalence of using different stress coping strategies is related to the notions of emotional competence, self-efficacy, dominant time perspective, achievement motivation and personality traits. Furthermore, one of the research objectives was to examine whether success in sports, not going in for sports, the type of sport one goes in for and the gender of the athlete play any moderator role in the correlation between emotional intelligence, selfefficacy, dominant time perspective, achievement motivation and personality traits, on one hand, and using different stress coping strategies, on the other hand. One general and seven specific hypotheses were defined based on these objectives. The hypotheses were verified on different examinee subsamples. The overall number of the examinees who took part in this research was 509 (340 athletes, 171 of whom belong to the subsample of more successful athletes, 169 to less successful athletes and 169 to the subsample of non-athletes). The research variables were adequately operationalised. The statistical techniques used for analysing the data were: the Pearson correlation coefficient, the t-test for independent samples, linear and hierarchical regression analysis (moderated multiple regression analysis). The most significant results obtained by this research are as follows: More successful athletes reveal statistical significance in the usage of problem-focused coping strategies in relation to less successful athletes; and an identical relation is revealed between athletes and non-athletes. Athletes in team sports are more prone to use avoidant coping strategies, just as women do in relation to men. Emotional intelligence, achievement motivation, self-efficacy, personality traits, conscientiousness and openness, are in a statistically significant and positive correlation to problem-focused strategies. Regarding the moderator effects that success in sport, type of sport, (not)going in for sports and gender have on the correlation between specific stress coping strategies and sociopsychological factors, the following conclusions may be reached: A) Success moderates the correlation between the emotion-focused strategy and self-efficacy, the correlation between the avoidant coping strategy and governing emotions, and the correlation between distraction as a coping strategy and governing emotions. B) Going in for sports moderates the correlation between avoidance and extraversions. C) The type of sport moderates the correlation between the problem-focused strategy and extraversion, between emotionality and social diversion, extraversion and social diversion. D) Gender moderates the correlation between conscientiousness and the problem-focused strategy, and the correlation between self-efficacy and the problem-focused strategy.

Disertacije je u najširem smislu usmerena na ispitivanje faktora koji doprinose povišenju preoprativne anksioznosti kod dece. Teorijski okvir rada predstavlja Proksimo-distalni model ponašanja dece tokom akutnih medicinskih procedura (Blount, Bunke, & Zaff, 2000a; 2000b; Varni, Blount, Waldon, & Smith, 1995). Prema modelu, sva ponašanja, kako roditeljska tako i dečija, mogu da se podele na ona koja produbljuju uznemirenost (“distress” ponašanja), i ona koja olakšavaju prevladavanje stresne situacije (“coping” ponašanja). Takođe se naglašava da interakciju između deteta i roditelja za vreme akutnih medicinskih procedura treba posmatrati u širem kontekstu, uz isticanje da veliki broj faktora utiče na suočavanje sa akutnim medicinskim stresom. Proveravano je na koji način su osobine dece (ankioznost i temperament), osobine roditelja (anksioznosti) i ponašanja dece i roditelja („coping“ i „distress“) povezani sa stepenom izraženosti preoperativne anksioznosti i procenom bola kod dece. Dodatno, proveravan je efekat psihološke preoperativne pripreme na roditelje različitog stepena izraženosti osobine anksioznosti. Uzorak u istraživanju je činilo 99 dece predškolskog uzrasta (3-6 godina) koja su imala zakazanu operaciju krajnika (Dg Tonsillectomia i/ili Adenoidectomia) na Institutu za zdravstvenu zaštitu dece i omladine Vojvodine u Novom Sadu. Interakcija između roditelja i dece, kao i preoperativna anksiozna ponašanja kod dece su snimana video kamerom i merena u sedam situacija: prilikom prijema u bolnicu, po ulasku u prostoriju premedikacije, pre primljenog sedativa, za vreme primanja sedativa, nakon primljenog sedativa, prilikom separacije od roditelja i za vreme stavljanja maske kod uvoda u anesteziju. Posmatran je međusobni uticaj roditeljskog i dečijeg ponašanja kroz različite vremenske tačke pri čemu su podaci analizirani tzv. “Actor-Partner Interdependence modelom” (APIM; Cook & Kenny, 2005). Rezultati pokazuju da mlađa deca sa izraženijom separacionom anksioznošću u odnosu na stariju i mlađu decu sa slabije izraženom separacionom anksioznošću imaju viši stepen preoperativne anksioznosti u svim situacijama, ali je ta razlika posebno izražena u situaciji separacije i stavljanja maske kod uvoda u anesteziju. Deca će intenzivnije procenjivati bol nakon injekcije ukoliko imaju viši stepen preoperativne anksioznosti, kada su pored njih roditelji koji imaju visoko izraženu osobinu anksioznosti i pokazuju viši stepen ponašanja kojim podstiču „distress“ dece. Prilikom procene interakcije između roditelja i dece u pojedinačnim fazama procedure rezultati pokazuju da ispoljena ponašanja u prethodnim fazama utiču na ponašanja u sledećim fazama procedure. Viši stepen preoprativne anksioznosti kod dece u prethodnim fazama procedure utiče na ponašanja roditelja u sledećim fazama procedure. Ukoliko se ponašanja dece i roditelja iz različitih faza sumiraju, rezultati pokazuju da su „coping“ ponašanja dece i roditelja u vezi sa nižim stepenom preoperativne anksioznosti, dok su „distress“ ponašanja u vezi sa višim stepenom preoperativne anksioznosti. Rezultati sugerišu da neposredno nakon psihološke preoperativne pripreme, dan pre operacije, dolazi do pada situacione anksioznosti kod roditelja nezavisno u kom stepenu imaju izraženu osobinu anksioznosti. Na dan operacije, efekat pripreme se smanjuje i anksioznost se vraća gotovo na nivo pre psihološke pripreme. Praktične i teorijske implikacije rezultata će biti predstavljene u radu.

Cilj istraživanja za potrebe doktorskog rada bio je da se na uzorku dece i adolescenata koji su oboleli od različitih malignih bolesti i njihovih roditelja (N=120) ispitaju različite psihološke reakcije tokom aktivnog kombinovanog onkološkog lečenja. Psihološke reakcije koje su ispitane kod dece uzrasta (7 – 12 god.) (N=30) i adolescenata (13-19 god.) (N=30) su anksioznost (izmerena RCMAS skalom – The Revised Children`s Manifest Anxiety Scale), depresivnost (izmerena CDI upitnikom– The Children`s Depression Inventory), osećanje umora (ispitano FACIT - F scale – The Pediatric Functional Assesment of Chronic Illness Therapy – Fatigue scale), uz procenu doživljaja kvaliteta života (ispitano PCQOL – 32 instrumentom – The Pediatric Cancer Quality of Life Inventory) i mehanizama prevladavanja (ispitano instrumentom - KIDCOPE scale, dve verzije, jedna verzija za mlađu i jedna verzija za stariju grupu).Kod roditelja koji sa decom borave na odeljenju tokom kombinovanog onkološkog lečenja procenjeni su doživljaj kvaliteta života (ispitano Peds Q1-Upitnik za procenu kvaliteta života roditelja i procena detetovog kvaliteta života od strane roditelja PCQOL – 32 Parent Proxy Report Form) , umor (ispitano PFS instrumentom - Parent Fatigue Scale), mehanizmi prevladavanja (ispitano Brief Cope Parents Inventory – BCPI) i roditeljski stres (izmeren PSI/SF indeksom – Parenting Stress Index – short form). Porodična kohezija i porodična fleksibilnost (sa aspekta roditelja koji je uz dete tokom lečenja) ispitane su FACES IV paketom. Dobijeni rezultati: Statistički značajna razlika se pokazala na skali anksioznosti i to na subskalama: Fiziološka anksioznost (adolescenti imaju niži skor) (t=2.258, df=58, p=,028) (p lt 0,05) i Socijalna anksioznost (adolescenti imaju niži skor) (r=-.228, t=.0,40 (p lt 0,05).T testom za nezavisne uzorke testirane su razlike dece i adolescenata na ska-lama anksioznosti, depresivnosti, doživljaju umora, percepciji kvaliteta života i u načinu prevladavanja. Statistički značajne razlike su dobijene na skali depresivnosti i to na sledećim subskalama: anhedonia (deca iz mlađe grupe imaju viši skor) (t=2.274, df=58, p=.027) (p lt 0,05); nisko sampoštovanje (deca iz mlađe grupe imaju viši skor) (t=2.325, df=58, p=.024 (p lt 0,05); total skor na skali depresivnosti (deca iz mlađe grupe imaju viši skor) (t=2.125, df=58, p=.038 (p lt 0,05). Analiza je pokazala da statistički značajna razlika postoji na subskali fizičko funkcionisanje PCQL – 32 Patient Self Report skali kvaliteta života (dečaci imaju viši skor od devojčica (t=2.006, df=58, p=,049 (p lt 0,05). T testom za nezavisne uzorke testi-rane su razlike između dva pola dece preko skala za roditelje.Analiza je pokazala da statistički značajna razlika postoji samo na skali PCQL-32. Parent Proxy Report Form i to na subskali socijalno funkcionisanje (dečaci imaju viši skor) (t=2.00, df=58, t=.049 (p lt 0,05) (roditelji procenjuju da deca i adolescenti muškog pola lošije socijalno funkcionišu nego što oni sami sebe procenjuju)... Using a sample of (N total=120), 60 children and adolescents who are affected by various malignant diseases and who are treated for different malignant diseases (ages 7 – 12) (N=30) and (ages 13 – 19) (N=30) and their parents (N=60), this study aimed to investigate different psychological reactions during the oncological treatment.The subject of the research - can psychological reactions such as: anxiety, depression and fatigue during the treatment be properly estimated and how they affect the quality of life and efficiency of the prevalence in children and adolescents aged 7 to 19 who are treated for different malignant diseases with existing instruments and with the objective to construct a model for providing adequate psychological and psycho-social support. Anxiety measured by following instrument RCMAS – The Revised Children`s Manifest Anxiety Scale; Depression measured by following instrument CDI – The Children`s Depression Inventory; Quality of life tested by following instrument PCQOL – 32 – The Pediatric Cancer Quality of Life Inventory; Fatique tested by following instrument FACIT - F scale – The Pediatric Functional Assesment of Chronic Illness Therapy – Fatigue scale; Coping measured by following instrument KIDCOPE scale- two different forms for younger and older group of children.Parents psychological reactions such as quality of life , fatique , coping mechanisms and parental stress, measured by following instruments : QOL (measured by PCQOL – 32 Parent Proxy Report Form and PCQOL – 32 Parent Proxy Report Form for parents assesment of children QOL), fatique (measured by PFS - Parent Fatigue Scale), coping mechanisms (measured by BCPI -Brief Cope Parents Inventory) and parental stress measured by PSI/SF – Parenting Stress Index – short form.Cohesion and stability of the family (from the aspect of a parent present during the tratment of the child) tested with FACES IV. Results: Statistically significant difference was also demonstrated on the anxiety scale (The Revised Children’s Manifest Anxiety Scale – RCMAS) and on subscales: Physiological anxiety (lower score in adolescents) (t=2.258, DF=58, p= 0,028) (p lt 0,05) and Social anxiety (lower score in adolescents) (r= -.228, t= 0,40 (p lt 0,05).We applied T tests for independent samples for testing the difference between pediatric and adolescent population (the first group of children age 7 to 12, and the other group of adolescents age 13 to 19) at the scale for anxiety, depression, fatigue experience, quality of life and way of coping. Analysis demonstrated statistically significant differencies at the depression scale (CDI - The Children Depression Inventory) on the following subscales: anhedonia (higher score in children) (t=2.274, df=58, p=.027) (p lt 0,05); low self-respect (higher score in children) (t=2.325, df=58, p=.024 (p lt 0,05); total depression score (higher score in children) (t=2.125, df=58, p=.038 (p lt 0,05)...

Der Beitrag diskutiert einen der späten Texte von Jacques Derrida. Der Text erlaubt es, Derrida als einen Denker der fortgeschrittenen Moderne zu interpretieren. Systematisch lässt sich die Moderne durch die Figur der Überwindung lesen, die sowohl im Sinne des Fortschritts als der Restauration verstanden werden kann. Derridas Frage lautet: Wie kann das Freiheitspotenzial der Überwindung beibehalten werden, ohne der in ihr liegenden Teleologie anheimzufallen? Eine Antwort ergibt sich durch den Begriff einer Zukunft, die als das schlechthin Unverfügbare in keiner Geschichte mehr situiert werden kann. Allerdings misslingt Derridas Versuch, diese unverfügbare Zukunft in Anlehnung an Kants praktische Philosophie normativ aufzuladen und als eine Form der Vernunft auszuweisen. Der Begriff bleibt leer, wie in Abgrenzung zu Nietzsche gezeigt werden kann. In Nietzsches Begriff des Übermenschen entwirft sich die Moderne auf eine Zukunft, die sie aus dem Zwang der Geschichte befreit. Nietzsche reflektiert die Figur der Überwindung, ohne sie, wie Derrida, zu entleeren., U prilogu se diskutira jedan od kasnijih tekstova Jacquesa Derride. Tekst dopušta interpretirati Derridu kao mislioca uznapredovale moderne. Sistematski je moguće modernu čitati kroz figuru prevladavanja, koja se može razumjeti u smislu napretka kao i restauracije. Derridino pitanje glasi: kako se može očuvati potencijal slobode prevladavanja, a da se ne podlegne teleologiji koja leži u njemu? Odgovor se nadaje u pojmu budućnosti, koja se kao ono jednostavno neovladljivo ne može više situirati ni u jednoj povijesti. No, propada Derridin pokušaj da tu neovladljivu budućnost normativno ispuni u osloncu na Kantovu praktičku filozofiju i legitimira je kao formu uma. Pojam ostaje prazan, kako se može pokazati u razgraničenju spram Nietzschea. U Nietzscheovu pojmu nadčovjeka nabacuje se moderna kao budućnost, koja je oslobađa prisile povijesti. Nietzsche reflektira figuru prevladavanja, a da je ne osiromašuje poput Derride., The paper discusses one of the later texts by Jacques Derrida. The text allows Derrida to be interpreted as a thinker of advanced modernity. Systematically it is possible to read modernity via the image of overcoming, which may be understood both in the sense of progress and restoration. The question Derrida asks is this: how can the potential of freedom to overcome be preserved without succumbing to teleology that informs it? The answer lies in the notion of future, which as the simply uncontrollable cannot be situated in any history. However, Derrida‘s attempt to normatively fill the uncontrollable future by relying on Kant‘s practical philosophy and legitimise it as a form of the mind fails. The notion remains empty, as can be shown by setting the boundary against Nietzsche. Nietzsche‘s notion of Übermensch hints at modernity as a future that liberates it from the pressure of history. Nietzsche reflects the figure of overcoming without impoverishing it the way Derrida does.

Autor u članku govori o kritici orijentalizma na temelju radova Saida i Burume i Margalita. Zapad nije tek pojam civilizacije, nego ponajprije ideologijske strukture moći koja djeluje u globalnome poretku. Problem koji otuda nastaje jest kako uspostaviti novi pojam kulture na osnovu dijaloga, tolerancije i sporazumijevanja između Zapada i njegova Drugoga ako se više ne može govoriti o fiksnome i nepromjenljivome identitetu.

Nema sažetka

Rad obrađuje vrijeme s kraja 7. i početka 6. st. pr. Kr. kad je izraelski narod bio odveden u sužanjstvo i suočio se s razaranjima, uništavanjem i opasnošću pred konačnim nestankom s povijesne pozornice. Međutim, vjera ovoga naroda održala ga je i u nemogućim uvjetima Jeremijina vremena.