Search

Afsluiting RAAK-MKB TBSO. Presentatie over de projecten van het lectoraat Juridische aspecten van ondernemerschap over sociaal ondernemerschap. O.a. Social Impact Beloond en Open Hiring.

De lokale overheid en particuliere beheerders spannen zich samen in om winkels, horecagelegenheden, voetbalwedstrijden en andere semipublieke plaatsen en evenementen veilig te houden. Cameratoezicht, fouillering, identificatie- en tassencontroles en het gebruik van zwarte lijsten zijn instrumenten waarmee publieke en private partijen het publiek kunnen screenen. Dit type privacygevoelig toezicht in het semipublieke domein past bij huidige behoefte aan ‘risk-profiling’. In lokale samenwerkingsverbanden wisselen publieke en private partijen informatie uit over (potentiële) overlastgevers en samen beheren zij zwarte lijsten. Eén zorg vanuit het perspectief van privacybescherming is dat bezoekers van het semipublieke domein makkelijk instemmen met beperkingen in hun privacy om toegang te krijgen, terwijl zij niet op de hoogte zijn van de mogelijke consequenties en het doorsluizen van persoonlijke informatie naar politie, het OM en de gemeente. In deze bijdrage wordt beschreven aan welke juridische randvoorwaarden deze publiek-private verzameling en uitwisseling van informatie moet voldoen.

Regeldruk in de Participatiewet, ervaringen van ondernemers en rol van de overheid daarbij.

Workshop Arbeid en Inclusie

De komst van de Participatiewet in 2015 stond niet op zichzelf. Van 2015 tot en met 2018 volgde een enorme hoos aan bijkomende wet- en regelgeving. De bedoeling van de wetgever was om met deze wetgeving ondernemers te stimuleren medewerkers met een beperking in dienst te nemen. Uit ons onderzoek blijkt dat de ondernemers die wij spraken ook zonder wet- en regelgeving over willen gaan tot inclusief werkgeverschap. De regelzucht van de rijksoverheid kan er juist toe leiden dat ook deze koplopers gaan afhaken, als de wet- en regelgeving niet ondersteunend is en leidt tot ongelijke behandeling.

De komst van de Participatiewet in 2015 stond niet op zichzelf. Van 2015 tot en met 2018 volgde een enorme hoos aan bijkomende wet- en regelgeving. De bedoeling van de wetgever was om met deze wetgeving ondernemers te stimuleren medewerkers met een beperking in dienst te nemen. Uit ons onderzoek blijkt dat de ondernemers die wij spraken ook zonder wet- en regelgeving over willen gaan tot inclusief werkgeverschap. De regelzucht van de rijksoverheid kan er juist toe leiden dat ook deze koplopers gaan afhaken, als de wet- en regelgeving niet ondersteunend is en leidt tot ongelijke behandeling.

Opportunities for new forms of public-private partnership in the Groningen earthquake zone

De uitoefening van sport en het bezoeken van sportwedstrijden en andere sportevenementen maakt een belangrijk onderdeel uit van het publieke leven; veel mensen beleven er plezier aan en het verrijkt hun sociale en persoonlijke leven. Tegelijkertijd is het beoefenen en bezoeken van sport niet altijd zonder gevaar. Als men denkt aan veiligheidsproblemen in de context van sport, dan zullen voetbalrellen het eerst op het netvlies komen. Bij de organisatie van voetbalwedstrijden is goed de spanning tussen het publieke en private domein te zien: het gaat om een evenement dat voor het publiek toegankelijk is, maar binnen het stadion is de private club en de KNVB de baas. Andersom kan geweld in de openbare ruimte weer verband houden met dit private feestje. Wie heeft in deze complexe publiek-private verhouding de zorg voor de openbare orde en veiligheid? Ook buiten de context van het voetbal speelt de discussie over de publieke én private zorg voor de openbare orde en veiligheid. Deze bijdrage gaat over de verdeling van de juridische verantwoordelijkheid voor de openbare orde en veiligheid bij sportevenementen en reguliere sportfaciliteiten. Bij de zorg die de overheid draagt voor openbare orde en veiligheid is een onderscheid te maken tussen het reguliere toezicht op en handhaving van wettelijke normen die betrekking hebben op veiligheid in de context van sport enerzijds en de verantwoordelijkheid voor handhaving in het geval van onmiddellijke verstoringen van de openbare orde en veiligheid. Welke privaatrechtelijke instrumenten hebben private organisaties en beheerders om te zorgen voor adequaat veiligheidsbeleid? Ten slotte werken publieke en private partijen veel samen en wisselen zij informatie uit met het oog op de risicobeheersing bij evenementen.

De uitoefening van sport en het bezoeken van sportwedstrijden en andere sportevenementen maakt een belangrijk onderdeel uit van het publieke leven; veel mensen beleven er plezier aan en het verrijkt hun sociale en persoonlijke leven. Tegelijkertijd is het beoefenen en bezoeken van sport niet altijd zonder gevaar. Als men denkt aan veiligheidsproblemen in de context van sport, dan zullen voetbalrellen het eerst op het netvlies komen. Bij de organisatie van voetbalwedstrijden is goed de spanning tussen het publieke en private domein te zien: het gaat om een evenement dat voor het publiek toegankelijk is, maar binnen het stadion is de private club en de KNVB de baas. Andersom kan geweld in de openbare ruimte weer verband houden met dit private feestje. Wie heeft in deze complexe publiek-private verhouding de zorg voor de openbare orde en veiligheid? Ook buiten de context van het voetbal speelt de discussie over de publieke én private zorg voor de openbare orde en veiligheid. Deze bijdrage gaat over de verdeling van de juridische verantwoordelijkheid voor de openbare orde en veiligheid bij sportevenementen en reguliere sportfaciliteiten. Bij de zorg die de overheid draagt voor openbare orde en veiligheid is een onderscheid te maken tussen het reguliere toezicht op en handhaving van wettelijke normen die betrekking hebben op veiligheid in de context van sport enerzijds en de verantwoordelijkheid voor handhaving in het geval van onmiddellijke verstoringen van de openbare orde en veiligheid. Welke privaatrechtelijke instrumenten hebben private organisaties en beheerders om te zorgen voor adequaat veiligheidsbeleid? Ten slotte werken publieke en private partijen veel samen en wisselen zij informatie uit met het oog op de risicobeheersing bij evenementen.

De uitoefening van sport en het bezoeken van sportwedstrijden en andere sportevenementen maakt een belangrijk onderdeel uit van het publieke leven; veel mensen beleven er plezier aan en het verrijkt hun sociale en persoonlijke leven. Tegelijkertijd is het beoefenen en bezoeken van sport niet altijd zonder gevaar. Als men denkt aan veiligheidsproblemen in de context van sport, dan zullen voetbalrellen het eerst op het netvlies komen. Bij de organisatie van voetbalwedstrijden is goed de spanning tussen het publieke en private domein te zien: het gaat om een evenement dat voor het publiek toegankelijk is, maar binnen het stadion is de private club en de KNVB de baas. Andersom kan geweld in de openbare ruimte weer verband houden met dit private feestje. Wie heeft in deze complexe publiek-private verhouding de zorg voor de openbare orde en veiligheid? Ook buiten de context van het voetbal speelt de discussie over de publieke én private zorg voor de openbare orde en veiligheid. Deze bijdrage gaat over de verdeling van de juridische verantwoordelijkheid voor de openbare orde en veiligheid bij sportevenementen en reguliere sportfaciliteiten. Bij de zorg die de overheid draagt voor openbare orde en veiligheid is een onderscheid te maken tussen het reguliere toezicht op en handhaving van wettelijke normen die betrekking hebben op veiligheid in de context van sport enerzijds en de verantwoordelijkheid voor handhaving in het geval van onmiddellijke verstoringen van de openbare orde en veiligheid. Welke privaatrechtelijke instrumenten hebben private organisaties en beheerders om te zorgen voor adequaat veiligheidsbeleid? Ten slotte werken publieke en private partijen veel samen en wisselen zij informatie uit met het oog op de risicobeheersing bij evenementen.

Het gaat goed met de kennis- en innovatieprogramma’s in de zeven greenportregio’s. Er zijn netwerken opgebouwd en er worden resultaten geboekt. Dat stellen LEI Wageningen UR-onderzoekers Floor Geerling-Eiff en Marijke Dijkshoorn-Dekker vast op basis van hun onderzoek. Ze constateren tegelijkertijd dat overheidssubsidie voorlopig nodig blijft om deze ontwikkelingen gaande te houden. Een betere koppeling en afstemming tussen verschillende subsidieregelingen zou daarbij tot meer samenwerking leiden.

Steeds meer onderzoek van Wageningen Universiteit wordt betaald en bepaald door externe financiers. Dat roept vragen op – wie stuurt het Wageningse onderzoek? Resource dook eens grondig in het promotieonderzoek, het leeuwendeel van de wetenschappelijke productie op de universiteit. De belangrijkste financiers zijn niet bedrijven. De EU en andere publieke financiers zijn veel belangrijker.

Workshop Social return: van plicht naar partnerschap. De overheid vraagt van ondernemers om inclusief te gaan via social return voorwaarden in aanbestedingen. Zo vragen zij ondernemers werk(ervarings)plekken te creëren voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Via de Wet Banenafspraak en quotum arbeidsbeperkten, die nog dwingender is, hangt werkgevers zelfs een boeteheffing boven het hoofd, als de banenafspraak niet wordt gehaald. Uit het onderzoeksproject MKB@Work blijkt dat ondernemers deze werkplekken wel willen creëren, maar nog steeds ervaren dat het lastig is ze vervuld te krijgen. Dit heeft onder andere te maken met de enorme hoeveelheid regelgeving die hierbij komt kijken en waar ook de ambtenaren mee moeten dealen. In deze workshop komen succesfactoren aan de orde voor samenwerking tussen ondernemers en overheid bij de creatie van werk.

De lokale overheid en particuliere beheerders spannen zich samen in om winkels, horecagelegenheden, voetbalwedstrijden en andere semipublieke plaatsen en evenementen veilig te houden. Cameratoezicht, fouillering, identificatie- en tassencontroles en het gebruik van zwarte lijsten zijn instrumenten waarmee publieke en private partijen het publiek kunnen screenen. Dit type privacygevoelig toezicht in het semipublieke domein past bij huidige behoefte aan ‘risk-profiling’. In lokale samenwerkingsverbanden wisselen publieke en private partijen informatie uit over (potentiële) overlastgevers en samen beheren zij zwarte lijsten. Eén zorg vanuit het perspectief van privacybescherming is dat bezoekers van het semipublieke domein makkelijk instemmen met beperkingen in hun privacy om toegang te krijgen, terwijl zij niet op de hoogte zijn van de mogelijke consequenties en het doorsluizen van persoonlijke informatie naar politie, het OM en de gemeente. In deze bijdrage wordt beschreven aan welke juridische randvoorwaarden deze publiek-private verzameling en uitwisseling van informatie moet voldoen.

Bespreking met klankbordgroep van het RAAK-MKB project MKB@Work over de spelregels voor structurele samenwerking in de Participatiewet van MKB met gemeenten met zoveel mogelijk zelfregie voor MKB en zo weinig mogelijk regels.

De topsectoren zijn van groot belang omdat hierbij actief wordt ingezet op de negen sectoren die voor Nederland BV erg belangrijk zijn. Het midden- en kleinbedrijf (MKB) neemt hierin een sleutelpositie in en kan binnen de topsectoren een rol vervullen die cruciaal is voor onze economie. De sector van de Tuinbouw en Uitgangsmaterialen bedraagt wel 10% van het bruto nationaal product (BNP). Ook andere Topsectoren, met name Agri&Food, zijn belangrijk voor specifiek de plantenziektekunde en voor de plantaardige productie als geheel. In dit artikel wordt ingegaan op het KNPV najaarssymposium ‘Plantenziektekunde in de Topsector op 19 november 2014.

Horecagelegenheden, winkels, openbaar vervoer, en voetbalwedstrijden zijnvoorbeelden van plaatsen die voor het publiek toegankelijk zijn, maar dieworden beheerd door particulieren. Mensen maken gebruik van dit typesemipublieke ruimte om te recreëren, werken, elkaar te ontmoeten en reizen.Helaas is ongestoord genot van de voorzieningen in het semipubliekedomein niet vanzelfsprekend en om rellen bij voetbalwedstrijden,winkeldiefstallen en agressie in het openbaar vervoer te voorkomen en tebestrijden, richten particuliere beheerders eigen sanctiestelsels in. Eenbekend voorbeeld is het stadionverbod in de context van het voetbal. Om dedoelmatigheid van het particuliere veiligheidsbeleid te vergroten werken departiculieren samen met de overheid.Dit roept vragen op: hoe ver kunnenparticuliere beheerders gaan om hun personeel en klanten te beschermentegen de overlast van een ander en waar ligt hier een taak voor de overheid?Om deze vraag te beantwoorden, bevat dit boek een analyse van deverschillende juridische instrumenten die de particulieren tot hun beschikkinghebben, de toepasselijkheid van grondrechten, de beschikbaarheid vanadequate rechtsbescherming en de juridische toelaatbaarheid vansamenwerking tussen de overheid en de particuliere beheerders.

Horecagelegenheden, winkels, openbaar vervoer, en voetbalwedstrijden zijnvoorbeelden van plaatsen die voor het publiek toegankelijk zijn, maar dieworden beheerd door particulieren. Mensen maken gebruik van dit typesemipublieke ruimte om te recreëren, werken, elkaar te ontmoeten en reizen.Helaas is ongestoord genot van de voorzieningen in het semipubliekedomein niet vanzelfsprekend en om rellen bij voetbalwedstrijden,winkeldiefstallen en agressie in het openbaar vervoer te voorkomen en tebestrijden, richten particuliere beheerders eigen sanctiestelsels in. Eenbekend voorbeeld is het stadionverbod in de context van het voetbal. Om dedoelmatigheid van het particuliere veiligheidsbeleid te vergroten werken departiculieren samen met de overheid.Dit roept vragen op: hoe ver kunnenparticuliere beheerders gaan om hun personeel en klanten te beschermentegen de overlast van een ander en waar ligt hier een taak voor de overheid?Om deze vraag te beantwoorden, bevat dit boek een analyse van deverschillende juridische instrumenten die de particulieren tot hun beschikkinghebben, de toepasselijkheid van grondrechten, de beschikbaarheid vanadequate rechtsbescherming en de juridische toelaatbaarheid vansamenwerking tussen de overheid en de particuliere beheerders.

Het CBBE wil in 2017 een grotere slagkracht krijgen. Een krachtenbundeling rondom de vier innovatieroutes moet leiden tot meer impact op de biobased en circulaire economie in ons land.

De problemen die in het aardbevingsgebied zijn ontstaan is het resultaat van een samenwerking tussen de Nederlandse Aardolie maatschappij (NAM) en de Nederlandse Staat. Hierbij ontvouwt zich onmiddellijk een paradoxaal scenario. Met de komst van het Gasgebouw, waarin de Staat en de Nederlandse Aardoliemaatschappij (NAM) verenigd zijn in een maatschap, is de winning en de exploitatie van aardgas in het Groningenveld middels Publiek-Private Samenwerking (PPS) vormgegeven. Vijfenvijftig jaar en vele aardbevingen later blijkt dat in navolging van het advies van de Commissie Duurzame Toekomst Noord-Oost Groningen (Commissie Meijer, 2013) en in de uitvoering van het bestuurlijk akkoord ‘Vertouwen op herstel, herstel van vertrouwen’ niet alleen miljarden worden uitgetrokken voor hestel van de uit de grondbewegingen voortvloeiende schade, maar ook expliciet wordt ingezet op samenwerkingsverbanden tussen publieke en private partijen om het vertouwen van de burger in dat gebied terug te winnen. Inmiddels is een tweetal PPS-entiteiten rechtstreeks uit het bestuurlijk akkoord en bijbehorend pakket van maatregelen voortgekomen. Dit zijn de Dialoogtafel Groningen en de Economic Board Groningen (EBG). Beide entiteiten zijn niet primair gericht op de materiële afwikkeling van de bevingschade in het aardbevingsbegied Groningen, maar op het hestel van het vertrouwen van de burger door enerzijds het vergroten van transparantie (Dialoogtafel) en anderzijds het versterken van de economie in de regio (EBG). Wat op papier mooi lijkt, blijkt in de praktijk weerbarstiger. De Dialoogtafel Groningen bleek een kort leven beschoren en deze Tafel is inmiddels opgeheven. Een deel van de taken van de Dialoogtafel is inmiddels neergelegd bij de Nationaal Coördinator Groningen. De EBG is weliswaar al meer dan drie jaar operationeel, maar van verschillende kanten is zij aan kritiek onderhevig. Deze kritiek ziet vooral op het mandaat van de Board, de interpretatie van de opdracht en de manier waarop de Board is georganiseerd. Het voorgaande roept de vraag op of vanuit bestuurlijk oogpunt inzicht kan worden gegeven in de wijze waarop beide PPS-entiteiten tot stand zijn gebracht en of lering kan worden getrokken uit de ervaringen met deze vormen van samenwerking. Aan de hand van een onderzoek naar de bestuurlijk juridische afwegingen en motieven die ten grondslag liggen aan de oprichting en de inrichting van PPS, worden de Dialoogtafel Groningen en de EBG als uitvoeringsinstrument van het pakket van maatregelen in het aardbevingsgebied Groningen kritisch geanalyseerd.

Het CBBE wil in 2017 een grotere slagkracht krijgen. Een krachtenbundeling rondom de vier innovatieroutes moet leiden tot meer impact op de biobased en circulaire economie in ons land.

Horecagelegenheden, winkels, openbaar vervoer, en voetbalwedstrijden zijn voorbeelden van plaatsen die voor het publiek toegankelijk zijn, maar die worden beheerd door particulieren. Mensen maken gebruik van dit type semipublieke ruimte om te recreëren, werken, elkaar te ontmoeten en reizen. Helaas is ongestoord genot van de voorzieningen in het semipublieke domein niet vanzelfsprekend en om rellen bij voetbalwedstrijden, winkeldiefstallen en agressie in het openbaar vervoer te voorkomen en te bestrijden, richten particuliere beheerders eigen sanctiestelsels in. Een bekend voorbeeld is het stadionverbod in de context van het voetbal. Om de doelmatigheid van het particuliere veiligheidsbeleid te vergroten werken de particulieren samen met de overheid.Dit roept vragen op: hoe ver kunnen particuliere beheerders gaan om hun personeel en klanten te beschermen tegen de overlast van een ander en waar ligt hier een taak voor de overheid? Om deze vraag te beantwoorden, bevat dit boek een analyse van de verschillende juridische instrumenten die de particulieren tot hun beschikking hebben, de toepasselijkheid van grondrechten, de beschikbaarheid van adequate rechtsbescherming en de juridische toelaatbaarheid van samenwerking tussen de overheid en de particuliere beheerders.

De problemen die in het aardbevingsgebied zijn ontstaan is het resultaat van een samenwerking tussen de Nederlandse Aardolie maatschappij (NAM) en de Nederlandse Staat. Hierbij ontvouwt zich onmiddellijk een paradoxaal scenario. Met de komst van het Gasgebouw, waarin de Staat en de Nederlandse Aardoliemaatschappij (NAM) verenigd zijn in een maatschap, is de winning en de exploitatie van aardgas in het Groningenveld middels Publiek-Private Samenwerking (PPS) vormgegeven. Vijfenvijftig jaar en vele aardbevingen later blijkt dat in navolging van het advies van de Commissie Duurzame Toekomst Noord-Oost Groningen (Commissie Meijer, 2013) en in de uitvoering van het bestuurlijk akkoord ‘Vertouwen op herstel, herstel van vertrouwen’ niet alleen miljarden worden uitgetrokken voor hestel van de uit de grondbewegingen voortvloeiende schade, maar ook expliciet wordt ingezet op samenwerkingsverbanden tussen publieke en private partijen om het vertouwen van de burger in dat gebied terug te winnen. Inmiddels is een tweetal PPS-entiteiten rechtstreeks uit het bestuurlijk akkoord en bijbehorend pakket van maatregelen voortgekomen. Dit zijn de Dialoogtafel Groningen en de Economic Board Groningen (EBG). Beide entiteiten zijn niet primair gericht op de materiële afwikkeling van de bevingschade in het aardbevingsbegied Groningen, maar op het hestel van het vertrouwen van de burger door enerzijds het vergroten van transparantie (Dialoogtafel) en anderzijds het versterken van de economie in de regio (EBG). Wat op papier mooi lijkt, blijkt in de praktijk weerbarstiger. De Dialoogtafel Groningen bleek een kort leven beschoren en deze Tafel is inmiddels opgeheven. Een deel van de taken van de Dialoogtafel is inmiddels neergelegd bij de Nationaal Coördinator Groningen. De EBG is weliswaar al meer dan drie jaar operationeel, maar van verschillende kanten is zij aan kritiek onderhevig. Deze kritiek ziet vooral op het mandaat van de Board, de interpretatie van de opdracht en de manier waarop de Board is georganiseerd. Het voorgaande roept de vraag op of vanuit bestuurlijk oogpunt inzicht kan worden gegeven in de wijze waarop beide PPS-entiteiten tot stand zijn gebracht en of lering kan worden getrokken uit de ervaringen met deze vormen van samenwerking. Aan de hand van een onderzoek naar de bestuurlijk juridische afwegingen en motieven die ten grondslag liggen aan de oprichting en de inrichting van PPS, worden de Dialoogtafel Groningen en de EBG als uitvoeringsinstrument van het pakket van maatregelen in het aardbevingsgebied Groningen kritisch geanalyseerd.

De transitie naar een Biobased Economy (BBE) is al jaren een 'hot item' in Nederland, zowel binnen de Nationaal Wetenschapsagenda als binnen de topsectoren. De MKB-erst, elk in eigen niches, spelen hierbij een bepalende rol. Hiernaast hebben de hogescholen op dit domein de ambitie om een belangrijke rol voor het MKB als kennisleverancier te spelen (onderwijs en onderzoek). In dit rapport probeert helderheid te creëren over hoe dit proces verloopt.

De problemen die in het aardbevingsgebied zijn ontstaan is het resultaat van een samenwerking tussen de Nederlandse Aardolie maatschappij (NAM) en de Nederlandse Staat. Hierbij ontvouwt zich onmiddellijk een paradoxaal scenario. Met de komst van het Gasgebouw, waarin de Staat en de Nederlandse Aardoliemaatschappij (NAM) verenigd zijn in een maatschap, is de winning en de exploitatie van aardgas in het Groningenveld middels Publiek-Private Samenwerking (PPS) vormgegeven. Vijfenvijftig jaar en vele aardbevingen later blijkt dat in navolging van het advies van de Commissie Duurzame Toekomst Noord-Oost Groningen (Commissie Meijer, 2013) en in de uitvoering van het bestuurlijk akkoord ‘Vertouwen op herstel, herstel van vertrouwen’ niet alleen miljarden worden uitgetrokken voor hestel van de uit de grondbewegingen voortvloeiende schade, maar ook expliciet wordt ingezet op samenwerkingsverbanden tussen publieke en private partijen om het vertouwen van de burger in dat gebied terug te winnen. Inmiddels is een tweetal PPS-entiteiten rechtstreeks uit het bestuurlijk akkoord en bijbehorend pakket van maatregelen voortgekomen. Dit zijn de Dialoogtafel Groningen en de Economic Board Groningen (EBG). Beide entiteiten zijn niet primair gericht op de materiële afwikkeling van de bevingschade in het aardbevingsbegied Groningen, maar op het hestel van het vertrouwen van de burger door enerzijds het vergroten van transparantie (Dialoogtafel) en anderzijds het versterken van de economie in de regio (EBG). Wat op papier mooi lijkt, blijkt in de praktijk weerbarstiger. De Dialoogtafel Groningen bleek een kort leven beschoren en deze Tafel is inmiddels opgeheven. Een deel van de taken van de Dialoogtafel is inmiddels neergelegd bij de Nationaal Coördinator Groningen. De EBG is weliswaar al meer dan drie jaar operationeel, maar van verschillende kanten is zij aan kritiek onderhevig. Deze kritiek ziet vooral op het mandaat van de Board, de interpretatie van de opdracht en de manier waarop de Board is georganiseerd. Het voorgaande roept de vraag op of vanuit bestuurlijk oogpunt inzicht kan worden gegeven in de wijze waarop beide PPS-entiteiten tot stand zijn gebracht en of lering kan worden getrokken uit de ervaringen met deze vormen van samenwerking. Aan de hand van een onderzoek naar de bestuurlijk juridische afwegingen en motieven die ten grondslag liggen aan de oprichting en de inrichting van PPS, worden de Dialoogtafel Groningen en de EBG als uitvoeringsinstrument van het pakket van maatregelen in het aardbevingsgebied Groningen kritisch geanalyseerd.

Ever since the recognition of the causality between earthquakes in the Region Groningen, gas production and the ensuing damage to houses and buildings in that area, government faces big challenges in policy-making. On the one hand liability for damages must result in fast and effective repair of houses and buildings and in safety safeguards for the infrastructure. On the other hand public trust in governmental institutions in the Earthquake area Groningen has to be restored.As a result of the advice of the Commission ‘Sustainable Future North East Groningen’ a comprehensive package of measures called ‘Trust in restoration, Restoration of trust’ (‘Vertrouwen op herstel, Herstel van vertrouwen’) was announced in which public-private partnerships were introduced for the purpose and in favor of the economic perspective of the region, including the establishment of local initiatives on sustainable energy, damage repair and guaranteeing a confidential approach by the government.Multiple actors are involved in the execution of this package of measures, since the competence of decision-making lies at State, regional and local level. Together with the emergence of public-private partnerships this all results in a very complex case of multi-level governance and policy-making.The central research question this paper addresses is whether public-private partnerships contribute in a legal and effective manner to policy-making following the package of measures ‘Trust in restoration, Restoration of trust’ in the Energy Port Region Groningen. The central question in this paper is whether the chosen form of governance attributes to a sustainable future of the region. This is done by a critical analysis of the Economic Board Groningen, being a public-private partnership-initiative in the earthquake area Groningen and its additional value in achieving the objectives of the comprehensive package of measures, including the above mentioned economic perspective in the Energy Port Region Groningen and related local energy initiatives. Analytical notions of multi-level governance will be integrated in concepts and discourses found in the literature on modes of governance and policy-making related to public-private partnerships. We will demonstrate a gap between effectual approaches of governance and regulatory impediments as well as a description of policy-accumulation in this multi-level governance setting.

Vormen van publiek private samenwerking in het aardbevingsgebied Groningen.Presentatie Kenniscafé 26 mei 2016: Governance op de schaal van Richter.