Westra, E.H., de Koning, Arjan, Bruijnes, Chris, Kennedy, Steve, Ruoff, Cathrien, van der Voet, Esther, ten Klooster, Roland, Welink, Jan-Henk, Westra, E.H., de Koning, Arjan, Bruijnes, Chris, Kennedy, Steve, Ruoff, Cathrien, van der Voet, Esther, ten Klooster, Roland, and Welink, Jan-Henk
Verpakkingen zijn een noodzakelijk kwaad. De consument wil ze eigenlijk niet,en gooit ze zo snel mogelijk weg. Maar verpakkingen zijn nu eenmaal nodig omproducten te beschermen. Deze gedachte, dat het nu eenmaal niet anders kan,hield vele decennia stand, maar daar komt nu langzaam verandering in. Watals je het eens over een heel andere boeg gooit? Als je een product bedenkt dat(bijna) verpakkingsloos is? Zoals een plant die je zelf uit een grow kit kan latengroeien. Of een koolzuurkraan waarmee je zelf thuis frisdrank kunt maken zodatje veel transportvolume en plastic bespaart. Of door een product als een dienstaan te bieden, zoals een abonnement op een auto, fiets, koelkast, plant of watdan ook, waardoor de aanbieder het product én de verpakking zelf weer kaninnemen en hergebruiken.De laatste jaren ontstaat er steeds meer bewustwording dat zulke radicaalnieuwe businessmodellen nodig zijn, omdat we het milieu te veel belasten metons productie- en consumptiegedrag. Onze economie is nu lineair ingericht –het is een take, make, waste-systeem waarin grondstoffen na gebruik meestalafval worden. Dat is anders in een circulaire economie waarin reduce, reuse enrecycle centraal staan en grondstoffen blijven circuleren en hun waarde behouden.Ondanks dat er stappen richting een circulaire economie worden gezet, zijn weer nog lang niet. ‘Wat we nu aan het doen zijn, op aarde, is totaal onhoudbaar’,zegt een van de geïnterviewden, Cathrien Ruoff van de Hogeschool vanAmsterdam, hierover verderop in dit stuk.