Search

RIVM rapport:Fabrikanten voegen additieven toe aan tabaksproducten om producteigenschappen zoals smaak en vochtigheidsgraad te beïnvloeden. Additieven kunnen het gebruik van tabaksproducten aantrekkelijker, verslavender en schadelijker maken. Fabrikanten van tabaksproducten moeten daarom elk jaar opgeven welke additieven dat zijn en in welke hoeveelheden. Het RIVM analyseert sinds 2011 in hoeverre deze gegevens verschillen tussen producten, en of het gebruik van additieven door de jaren heen is veranderd. In 2014 is het aantal tabaksproducten op de Nederlandse markt verder gestegen tot 4212. Dat is een stijging van 5 procent ten opzichte van 2013. Het totale aantal additieven ligt redelijk stabiel op 1214. Bij de meeste tabaksproducten is het gebruik van additieven in de periode 2010-2014 niet of weinig veranderd. De meeste additieven worden als smaakstof aan de tabak toegevoegd. Dit zijn vaak zoete smaken zoals suikers, cacao, vanille of zoethout. Sigaretten bevatten naast zoete smaken vaak specifieke toevoegingen met smaken als koffie, kaas en selderij. Sigaren met een gewicht van minder dan 3 gram (cigarillo's en 'little cigars') lijken soms sterk op sigaretten, zowel in hun productnaam als in de samenstelling. Bij dit type sigaren komen ook buiten de tabak smaakstoffen voor, bijvoorbeeld in de filter. Dit type sigaren kan op de markt gezet worden als alternatief voor sigaretten, bijvoorbeeld om regelgeving over smaken voor sigaretten te omzeilen. Waterpijptabak verschilt duidelijk van pijptabak. Waterpijptabak, dat vooral bevochtigers, zoete en fruitsmaken bevat, heeft een hoger gehalte aan additieven dan pijptabak. In 2016 komt er vanuit de Europese tabaksproductenrichtlijn een verbod op sigaretten en shag met een 'kenmerkende smaak', zoals menthol. Voor het toezicht op dit verbod zijn gegevens over additieven niet toereikend. Daarvoor kan ook geur- en smaakbeoordeling door consumenten in zogeheten smaakpanels worden gebruikt., Tobacco product manufacturers use additives to modify product properties such as flavour and humidity. Additives can increase the attractiveness, addictiveness, and harmfulness of using tobacco products. Therefore, every year manufacturers have to submit which additives they use and in what amounts. Since 2011, RIVM has been analysing to what extent these data differ between products and if additive usage changes over time. In 2014, the number of tobacco products at the Dutch market increased to 4212. This is a 5 percent increase compared to 2013. The total number of submitted additives is quite stable at 1214. For most tobacco products, the additive usage shows no or little change in the period 2010-2014. Most additives are added to the tobacco as flavouring. These are often sweet flavours such as sugars, cocoa, vanilla, or liquorice. Cigarettes also contain specific additives with flavours such as coffee, cheese, and celery. Cigars with a weight less than 3 grams (cigarillos and 'little cigars') are sometimes very similar to cigarettes, both in product name and in composition. In this type of cigars, flavours are also present in non-tobacco materials, such as the filter. This type of cigars can be marketed as an alternative for cigarettes, for example to circumvent legislation on flavours in cigarettes. Water pipe tobacco clearly differs from pipe tobacco. Water pipe tobacco, which contains mainly humectants, sweet and fruit flavours, has a higher additive content than pipe tobacco. In 2016, the European tobacco products directive will lead to a ban on cigarettes and roll-your-own tobacco with a 'characterising flavour' such as menthol. For supervising this ban, data on additives are not sufficient. Here, smell and taste assessment by consumers in so-called flavour panels can be used.

RIVM rapport:Fabrikanten voegen additieven aan tabaksproducten toe om het product te verbeteren. Additieven worden meestal gebruikt als smaakstof. Daarnaast kunnen ze de conditie van het product verbeteren (zoals de vochtigheidsgraad en de houdbaarheid) en het product een eigen karakter geven. Additieven kunnen echter ook schadelijk zijn voor de gezondheid. Ze maken het tabaksproduct, dat giftig en verslavend is, namelijk aantrekkelijker om te consumeren. Bovendien kunnen verbrandingsproducten van additieven zelf giftig zijn, of verslavend. Tabaksfabrikanten gebruiken in totaal 673 verschillende soorten additieven in tabaksproducten. Uit onderzoek van het RIVM blijkt dat er per productsoort een stijging is te zien in het totaal aantal verschillende additieven; dit geldt vooral voor sigaren en pijptabak. Daarnaast blijkt dat voor sommige sigaren dezelfde additieven worden gebruikt als voor sigaretten, met als doel om van sigaren een aantrekkelijker product te maken. In landen zoals de VS, Duitsland en China nemen deze zogenaamde "little cigars" in populariteit toe. Verder blijkt dat de samenstelling van additieven in sigaretten binnen een merk door de jaren heen niet zoveel verandert. Wel verschilt de samenstelling van additieven tussen grote fabrikanten en kleine fabrikanten. De bevochtiger propyleenglycol bijvoorbeeld wordt door kleine en grote fabrikanten in verschillende hoeveelheden toegevoegd. De meest gebruikte additieven zijn smaakstoffen, zoals vanille en cacao, gevolgd door bevochtigers. Tabaksfabrikanten (en -importeurs) zijn wettelijk verplicht ieder jaar voor elk tabaksproduct alle additieven op te geven, inclusief de hoeveelheden, functies en gezondheidseffecten. Voor zover bekend heeft het RIVM als eerste een trendanalyse van tabaksproducten over de jaren 2010 tot en met 2013 uitgevoerd. Hiervoor is een methode ontwikkeld om de grote hoeveelheid data te kunnen verwerken. Voor dit onderzoek is de samenstelling van additieven tussen productsoorten, zoals sigaar en si, Tobacco product manufacturers use tobacco additives for product improvement. Additives are mostly added as flavors. Other purposes are to optimize the product's conditions, such as humidity, or to distinguish the product from competitors on the market. Additives may also induce adverse health effects, since increased attractiveness may stimulate consumption of the highly toxic and addictive tobacco products. Moreover, upon burning tobacco, some additives are transformed into toxic or even addictive combustion products. A total of 673 different types of additives are used by manufacturers in their tobacco products. Research by RIVM shows an increase in the number of additives used per tobacco product type over the years; in particular, manufacturers have increased the number of additives in cigars and pipe tobacco. Some cigars contain additives similar to those used in cigarettes. Additionally, in most cases, these cigars have cigarette-like characteristics, such as low tobacco weight and filters. Increase in attractiveness may be the reason of little cigars and cigarillo's gaining worldwide popularity. The additive composition of cigarettes does not change much over the years. However, additive composition is different between small and large cigarette manufacturers. The humectant propylene glycol, for example, is added by small and large manufacturers in different amounts. The most commonly used additives are flavors, such as vanilla and cocoa, followed by humectants. The Dutch law requires tobacco manufacturers (and importers) to submit for each tobacco product all additives, including the quantities, functions and health effects, on a yearly basis. This report is the result of a multiannual analysis of data reported in the years 2010-2013 and allows RIVM to show trends in the use of additives in various products and product types, such as cigarettes and cigars.

RIVM rapport:Tabaksfabrikanten voegen additieven aan tabaksproducten toe om het product te verbeteren. Additieven worden meestal toegevoegd als smaakstof, ze kunnen de eigenschappen van een product optimaliseren (zoals de houdbaarheid) en het product een eigen karakter geven. Daarmee maken ze het tabaksproduct aantrekkelijker om te consumeren. Additieven kunnen echter als bijeffect hebben dat ze de gezondheid van de consument schaden. Ze maken het tabaksproduct, dat giftig en verslavend is, namelijk aantrekkelijker om te gebruiken. Bovendien kunnen verbrandingsproducten van additieven zelf giftig zijn of zelfs verslavend. Bij de productie van tabaksproducten voor de Nederlandse markt worden 1077 verschillende additieven gebruikt. Van alle tabaksproducten bevatten sigaretten de meeste additieven; gemiddeld 30% van een sigaret bestaat uit additieven. Daarvan wordt 5 procent aan tabak toegevoegd, 25 procent aan het filter en papier. Aan tabak worden vooral de smaakstoffen suiker, cacao en vanilline toegevoegd. Ook de tabaksbevochtigers glycerol en propyleenglycol worden hiervoor veel gebruikt. Andere toevoegingen aan tabak zijn bindmiddelen en vulstoffen, die zowel in grote hoeveelheden toegevoegd als in veel verschillende merken worden gebruikt. Aan het filter en papier worden vooral filtermaterialen, vulstoffen, lijmen, kleurstoffen en weekmakers toegevoegd. Tabaksfabrikanten (en -importeurs) zijn wettelijk verplicht ieder jaar voor elk tabaksproduct alle additieven op te geven, inclusief de hoeveelheden, functies en gezondheidseffecten. Dit rapport is het resultaat van de analyse van deze gegevens over het jaar 2011, uitgevoerd door het RIVM. Dit is de tweede keer dat het RIVM de additieven in tabaksproducten verkennend geïnventariseerd heeft; eerder gebeurde dat in 2010. Als ook de gegevens over 2012 en 2013 geanalyseerd zijn, zal het RIVM een meerjarenanalyse doen om trends in het gebruik van additieven in diverse producten en productsoorten, zoals sigaretten, sigaren en cigar, Tobacco product manufacturers use tobacco additives for product improvement. Additives are mostly added as a flavorant. Other purposes are to optimize the product's conditions, such as humidity, or to distinguish the product from competitors on the market. Additives modify tobacco products in such a way that it is more attractive for consumption. A concern with additives is that they may also induce adverse health effects. Consumers are more likely to select tobacco products which are more attractive. Moreover, some additives are transformed into toxic combustion products upon burning a cigarette, cigar or other tobacco product. For tobacco products on the Dutch market, in 2011 there were 1077 different additives reported. Of all tobacco products, cigarettes contained the most additives; on average 30% of a cigarette consisted of additives. Of these, 5 percent were added to the tobacco itself and 25 percent were added to the filter and paper. The main flavorants added to tobacco included sugar, cocoa and vanilla. Furthermore, humectants such as glycerol and propylene glycol were also reported. Other tobacco additives include binders and fillers, which were used both in large quantities as well as in many different brands. Additives in the filter and paper of tobacco products (the so-called non-tobacco materials) included filter materials, fillers, glues, dyes, and plasticizers. The Dutch law requires tobacco manufacturers (and importers) to submit for each tobacco product all additives, including the quantities, functions and health effects, on a yearly basis. This report is the result of the analysis of these data for the year 2011 conducted by the RIVM. This is the second year that the RIVM analyses yearly submissions; an exploratory analysis as presented in this report has also been performed and published on the data obtained in 2010. After analysis of data from subsequent years, 2012 and 2013, a multiannual analysis can be performed. This will allow the RIVM to

RIVM rapport:De algemene hypothese bestaat dat NH4 gehalte in sigaretten en NO concentratie in sigarettenrook de nicotine beschikbaarheid in de longen beinvloedt en daardoor ook een factor speelt bij de tabaksverslaving. Een correlatie tussen het NH4 gehalte, de NO emissie en de gedeclareerde nicotine waarde kan gebruikt worden om de hypothese te ondersteunen. Het doel van dit rapport is om na te gaan of er een onderlinge correlatie bestaat tussen het NH4 gehalte, de stikstofoxide concentratie en de gedeclareerde teer en nicotine waarden. In dit rapport werden ammonium gehaltes in sigaretten en stikstof oxide (NO) in sigarettenrook van 100 verschillende sigaretten soorten bepaald. Het NH4 gehalte van de sigaretten werd via een extractiemethode bepaald. NO concentratie in sigarettenrook werd met behulp van rookmachine en een NO-analyser bepaald. De gedeclareerde teer en nicotine waarden werden afgelezen op de sigaretten verpakking. Om de correlaties tussen de sigaretten parameters te onderzoeken, werden de NH4, NO, teer en nicotine resultaten in grafieken in functie van elkaar uitgezet en de correlatie coefficienten berekend. Er werd een positieve correlatie gevonden tussen de teer en nicotine waarden (r2 = 0.95). Verder werd een zwakke correlatie tussen de gemeten NO concentratie en de gedeclareerde teer waarde gevonden (r2 = 0.47). Het NH4 gehalte was niet gecorreleerd met een van de parameters. De 100 verschillende soorten sigaretten werden onderverdeeld in verschillende groepen en deze groepen werden met elkaar vergeleken aan de hand van de NH4 gehalte, NO concentratie en de ratio tussen teer/nicotine. De merken werden onderverdeeld in de volgende groepen: filter/geen-filter sigaretten menthol/geen menthol filter sigaretten light of regular filter sigaretten De NO concentratie in sigarettenrook van menthol en light filter sigaretten waren significant lager dan van niet-menthol en van regular filter sigaretten. De ratio teer/nicotine was significant hoger in light sigaretten d, The general hypothesis exists that NH4 level in cigarettes and NO level in cigarette smoke do affect the nicotine availability in the lungs and subsequently play a role in the tobacco addiction. The objective of this report was to investigate whether correlations exist between the cigarette parameters: NH4 level, NO emission and the declared tar and nicotine values. These correlations can be used to support the postulated hypotheses. In this report the NH4 amount in cigarettes was determined by a wet-extraction method. The NO emission was determined by means of a smoking machine and an NO-analyser. The declared tar and nicotine values were read from the packages. he correlation was investigated by plotting the values of the cigarette parameters against each other and determining the respective correlation coefficient (r2). There was a positive correlation between the declared tar and the nicotine value (r2 = 0.95). Also, the NO emission and the tar value seems to be correlated with each other (r2 = 0.47). The NH4 amount did not correlated with any parameters. Furthermore, the 100 different cigarette brands were divided in several subsets. These subsets were:filter/non-filter cigarettes menthol/non-menthol filter cigarettes light/regular filter cigarettes Next, differences were examined within NH4 level, NO emission and ratio tar/nicotine between the subsets of the cigarette brands. The NO emission was significantly lower by menthol and by light filter cigarettes compared with NO emission by non-menthol and by regular cigarettes. The ratio tar/nicotine of regular cigarettes was significantly lower compared with that of light cigarettes. This study showed that the NH4 level in cigarettes is related to the cigarette brand. NO emission is weakly related to the declared tar value, probably due to the used tobacco raw material. The results of the present study do not support the hypotheses that added NH4 increases NO in smoke and subsequently contributes to an increased u

RIVM rapport:In dit rapport worden de gezondheids- en mogelijke verslavende effecten van het gebruik van zoethoutpreparaten als conditionerings- en smaakstof in tabaksproducten geevalueerd. Gebaseerd op literatuuronderzoek worden de blootstelling, farmacologie, farmacokinetiek, toxicologie, als ook de verslavende aspecten van glycyrrhizinezuur beschreven, de belangrijkste biologisch actieve component in zoethoutpreparaten.De hoeveelheid glycyrrhizinezuur in sigarettenrook en tabak is onbekend. Het lijkt niet waarschijnlijk dat de opname van glycyrrhizinezuur door het roken van tabaksproducten groter zal zijn dan de dagelijkse oraal ingenomen hoeveelheid. De aard van de verbrandingsproducten die gevormd worden tijdens het roken van tabaksproducten zijn een reden voor bezorgdheid. Het is onwaarschijnlijk dat een aan roken gerelateerde blootstelling aan glycyrrhizinezuur zal leiden tot een verhoging van de mineralocorticoide activiteit en onder sommige omstandigheden tot hypertensie. De bewering dat glycyrrhizinezuur de bronchiaalboom verwijdt, kan niet worden bevestigd op basis van de huidig beschikbare literatuur. De mogelijkheid dat zoethoutpreparaten als smaakstof direct of indirect de verslaving aan sigaretten verhogen kan niet worden uitgesloten. Er is meer onderzoek nodig naar de gezondheids- en verslavingsrisico's van toevoeging van zouthout preparaten aan tabaksproducten, Reported here is the evaluation of the health effects and possible addictive effects of liquorice preparations as a conditioning and flavouring agent in tobacco products. Based on the literature survey, the evaluation describes the exposure to, and the pharmacology, pharmacokinetics and toxicology of glycyrrhizic acid, the main biologically active component of liquorice preparations. The report also goes into the addictive aspects of glycyrrhizic acid. The level of glycyrrhizic acid in cigarette smoke or in tobacco products is not known. Furthermore, it is improbable that the intake of glycyrrhizic acid during cigarette smoking will exceed the daily oral intake. A point of concern is the nature of the combustion products formed during cigarette smoking. It is unlikely that smoking-related exposure to glycyrrhizic acid will increase mineralocorticoid activity and result under some conditions in hypertension. The statement that glycyrrhizic acid acts as a bronchodilatator could not be confirmed from the currently available literature. The possibility that liquorice preparations directly or indirectly increase addiction to cigarettes can not be excluded. The health and addiction risks of adding liquorice preparations to tobacco products need to be studied further.

RIVM rapport:In dit rapport wordt de huidige kennis op het gebied van nicotineverslaving bediscussieerd. Er is een speciaal hoofdstuk gewijd aan roken onder jongeren, omdat de meeste rokers op jeugdige leeftijd beginnen met roken. De overgangsjaren van basisschool naar middelbare school (13 tot en met 14 jaar oud) blijken een hoog-risico periode te zijn voor het beginnen met roken. Hoe eerder een kind begint met roken hoe waarschijnlijker het is dat hij of zij verslaafd raakt. Daarnaast correleert vroeg starten met veel roken op latere leeftijd. Omdat nicotine in staat lijkt te zijn om verslaving te veroorzaken in een korte tijdsperiode, is het belangrijk om te voorkomen dat kinderen met sigaretten gaan experimenteren. Studies hebben aangetoond dat zware rokers minder aversieve effecten hebben ervaren tijdens het roken van hun eerste sigaret dan lichte rokers. 'Light' sigaretten en smaakverbeterende additieven kunnen waarschijnlijk aversieve effecten verminderen tijdes het roken vergeleken met gewone sigaretten zonder zulke additieven. Daarom kan het verbieden van 'light' sigaretten en het verbieden van smaakverbeterende additieven, bijdragen aan het voorkomen dat kinderen een tweede sigaret proberen en zo uiteindelijk bijdragen aan het voorkomen van verslaving onder de jeugd., This report discusses the current knowledge on nicotine dependence, devoting a special chapter to smoking among youths, given that most smoking careers start in adolescence. The transition period, in which youths go from elementary to high school (ages 13-14), showes to be particularly risky for smoking initiation. The earlier youths start smoking, the more likely they will become dependent, and the more likely they will be heavier cigarette smokers in adult life. Since nicotine seems to be able to cause addiction in a short period of time, the aim should be to prevent children experimenting with cigarettes. Studies have shown that heavy smokers experience less aversive effects during their first smoke than light smokers. 'Light' cigarettes and flavour-enhancing additives could reduce aversive effects during smoking compared to regular cigarettes without such additives. Therefore, prohibiting the use of 'light' cigarettes and the use of flavour-enhancing additives could prevent adolescents from trying a second cigarette and ultimately contribute to preventing addiction among youths.

Door een actief ontmoedigingsbeleid op de vestiging in Almelo wordt ongeveer 80% van de leerlingen van het roken afgehouden

Deze drie-in-een vereniging behartigt de belangen van de planters op velerlei vlakken. De vereniging maakt de brug tussen de telers en de verwerkers enerzijds en tussen de telers en de diverse overheden anderzijds