Search

Het weekblad Time kwalificeerde hem als een van de twintig meest invloedrijke Aziaten van de twintigste eeuw: ‘The father of the Green Revolution used his skills in genetic engineering and his powers of persuasion to make famine an unfamiliar word in Asia’. Tegelijkertijd wees hij al vroeg op de gevaren van een te grote afhankelijkheid van kunstmest en bestrijdingsmiddelen en milieugevolgen daarvan. Dr. Monkombu Sambasivan Swaminathan is een fervent pleitbezorger van de Evergreen Revolution, de permanente groene revolutie. Op 7 augustus werd hij 90 jaar. Louise Fresco en Rudy Rabbinge schetsen zijn enorme betekenis voor wetenschap en samenleving.

Over the last decades agricultural production increased drastically due to the use of external inputs. However, the use of external inputs has high environmental costs and may negatively influence ecosystem processes such as pollination and pest control that underpin agricultural production. Soil organic matter has been proposed as a potential alternative to external inputs as it relates to multiple yield promoting ecosystem processes. The aim of my thesis is to assess whether and how soil organic matter content alters the effect of some ecosystem processes and external inputs on crop yield. I examined whether soil organic matter alters biomass of wheat and oilseed rape under fertilizer supply. Other biotic and abiotic factors that operate at different spatial and temporal scales are also included in some of these experiments. I found that under controlled conditions soil organic matter may reduce the positive effect of mineral fertilizer supply on crop biomass. The reduction changed with the presence or absence of a pathogenic root fungus, but not with drought stress. Moreover, soil organic matter enhances performance of aphids under controlled greenhouse conditions, but the enhancement was less than fertilizer supply. None of these controlled experiments, however, showed that soil organic matter can be an alternative to mineral fertilizer supply. Under field conditions soil organic matter did not strongly affect plant nutrient availability or performances of aphid and its natural enemies. The relation between soil organic matter and plant biomass in a greenhouse experiment did not change with organic management or the duration of it, neither did it change with pollinator visitation rate, an ecosystem process that is managed on the landscape scale. These results suggest that soil organic matter may relate to ecosystem services that influence crop yield, whereas these relations might not be significant under field conditions. Collectively, all these results suggest that the relation between soil organic matter content and ecosystem processes that benefit crop yield is highly context dependent. I propose future research may focus on (1) the quality of soil organic matter rather than the content per se and (2) the relation between soil organic matter content and crop yield under realistic conditions in a longer term.

Projections of climate change impacts on crop yields are inherently uncertain1. Uncertainty is often quantified when projecting future greenhouse gas emissions and their influence on climate2. However, multi-model uncertainty analysis of crop responses to climate change is rare because systematic and objective comparisons among process-based crop simulation models1, 3 are difficult4. Here we present the largest standardized model intercomparison for climate change impacts so far. We found that individual crop models are able to simulate measured wheat grain yields accurately under a range of environments, particularly if the input information is sufficient. However, simulated climate change impacts vary across models owing to differences in model structures and parameter values. A greater proportion of the uncertainty in climate change impact projections was due to variations among crop models than to variations among downscaled general circulation models. Uncertainties in simulated impacts increased with CO2 concentrations and associated warming. These impact uncertainties can be reduced by improving temperature and CO2 relationships in models and better quantified through use of multi-model ensembles. Less uncertainty in describing how climate change may affect agricultural productivity will aid adaptation strategy development andpolicymaking.

T1, T2 en soms ook nog een T3. Veel tarwes worden volgens een vast spuitschema beschermd tegen schimmelziekten. „Vaak is dat zonde van het geld”, zegt graanonderzoeker Ruud Timmer van PPO Lelystad. Moderne rassen met goede resistenties vragen om een andere aanpak. „Stel de T1-bespuiting eens uit, of sla hem over.”

Het lukt nog niet om de tarweopbrengst te verhogen met een andere zaaitechniek; alle proeven met precisiezaaien, gebruik van grover zaaizaad en vroeger zaaien ten spijt. Hoewel op enkele plaatsen in Nederland nog naar de voordelen van precisiezaaien wordt gezocht, lijkt het voordeel ver te zoeken.

Het is mogelijk vroegtijdig het optreden van mycotoxinen te voorspellen. Een model berekent – al tijdens de teelt – de verwachte contaminatie van tarwe met Deoxynivalenol bij de oogst. De voorspellingen kunnen helpen de voer- en voedselveiligheid verder te verbeteren

De biologische landbouw kent voor sommige gewasssen specifieke knelpunten die via de teelt moeilijk aangepakt kunnen worden, maar die via de veredeling wél behandeld kunnen worden. In de afgelopen vier jaar heeft in het kader van Bioconnect een onderzoeksprogramma gelopen om de ontwikkeling van betere rassen te ondersteunen. Het onderzoek heeft zich vooral gericht op de weerbaarheid tegen trips (kool), zwarte vlekken (peen) en fusarium (tarwe) en op het ontwikkelen van nieuwe veredelingsstrategieën (ui)

Van 2014 tot 2016 heeft het Louis Bolk Instituut onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van een breder assortiment in gewassen voor de teler (op het veld) en voor de consument (op het bord). Aanleiding voor het onderzoek is dat het aantal rassen dat aangepast is aan biologische teeltomstandigheden (rassen die dus zonder gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen kunnen) beperkt is en blijft. Veel veredelingsbedrijven kunnen vanwege de ontwikkelingskosten geen aparte rassen ontwikkelen voor een kleine markt. Meestal worden rassen uit het bestaande (gangbare) assortiment geselecteerd voor biologische vermeerdering. Bovendien zijn biologische telers en handelaren meegegaan in de huidige eisen voor hoge opbrengst en uniforme eindproducten. Het aanbieden van zaadvaste rassen in plaats van bijvoorbeeld hybride rassen is daarmee commercieel niet meteen vanzelfsprekend. Divers en Dichtbij Van 2014 tot 2016 heeft het Louis Bolk Instituut onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van een breder assortiment in gewassen voor de teler (op het veld) en voor de consument (op het bord). Dit onderzoek is samen met Estafette Odin BV en de biologische dynamische telers GAOS in Swifterbant, De Groenen Hof in Esbeek en de Maatschap Dames en Heren Vos in Kraggenburg uitgevoerd. Het doel van dit project Divers en Dichtbij was de diversiteit op het veld en op het bord te vergroten. Daarmee bedoelen we niet alleen meer verschillende rassen, maar vooral andere type rassen of populaties die zelf meer genetische variatie bezitten. Dat kan door te kiezen voor zaadvaste rassen bij groentegewassen en populaties bij granen. Tot nu toe is populatieveredeling alleen toegepast bij granen en nog niet of nauwelijks bij groentegewassen (zie voor definities Box 1 op pagina 7). Dit betekent ook een keuze voor andere manieren van veredelen en selecteren. Aanleiding voor het onderzoek is dat het aantal rassen dat aangepast is aan biologische teeltomstandigheden (rassen die dus zonder gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen kunnen) beperkt is en blijft. Veel veredelingsbedrijven kunnen vanwege de ontwikkelingskosten geen aparte rassen ontwikkelen voor een kleine markt. Meestal worden rassen uit het bestaande (gangbare) assortiment geselecteerd voor biologische vermeerdering. Bovendien zijn biologische telers en handelaren meegegaan in de huidige eisen voor hoge opbrengst en uniforme eindproducten. Het aanbieden van zaadvaste rassen in plaats van bijvoorbeeld hybride rassen is daarmee commercieel niet meteen vanzelfsprekend. En toch heeft ons brede speurwerk in dit project wel degelijk een aantal interessante zaadvaste rassen opgeleverd! Want gelukkig zijn er in Europa en Amerika diverse biologische veredelaars actief in het veredelen van zaadvaste rassen en populaties. De informatie in deze brochure is bedoeld voor telers en andere ketenpartijen om meer te leren over de mogelijkheden van zaadvaste rassen bij groenten en populaties bij tarwe.

Van 2014 tot 2016 heeft het Louis Bolk Instituut onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van een breder assortiment in gewassen voor de teler (op het veld) en voor de consument (op het bord). Aanleiding voor het onderzoek is dat het aantal rassen dat aangepast is aan biologische teeltomstandigheden (rassen die dus zonder gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen kunnen) beperkt is en blijft. Veel veredelingsbedrijven kunnen vanwege de ontwikkelingskosten geen aparte rassen ontwikkelen voor een kleine markt. Meestal worden rassen uit het bestaande (gangbare) assortiment geselecteerd voor biologische vermeerdering. Bovendien zijn biologische telers en handelaren meegegaan in de huidige eisen voor hoge opbrengst en uniforme eindproducten. Het aanbieden van zaadvaste rassen in plaats van bijvoorbeeld hybride rassen is daarmee commercieel niet meteen vanzelfsprekend. Divers en Dichtbij Van 2014 tot 2016 heeft het Louis Bolk Instituut onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van een breder assortiment in gewassen voor de teler (op het veld) en voor de consument (op het bord). Dit onderzoek is samen met Estafette Odin BV en de biologische dynamische telers GAOS in Swifterbant, De Groenen Hof in Esbeek en de Maatschap Dames en Heren Vos in Kraggenburg uitgevoerd. Het doel van dit project Divers en Dichtbij was de diversiteit op het veld en op het bord te vergroten. Daarmee bedoelen we niet alleen meer verschillende rassen, maar vooral andere type rassen of populaties die zelf meer genetische variatie bezitten. Dat kan door te kiezen voor zaadvaste rassen bij groentegewassen en populaties bij granen. Tot nu toe is populatieveredeling alleen toegepast bij granen en nog niet of nauwelijks bij groentegewassen (zie voor definities Box 1 op pagina 7). Dit betekent ook een keuze voor andere manieren van veredelen en selecteren. Aanleiding voor het onderzoek is dat het aantal rassen dat aangepast is aan biologische teeltomstandigheden (rassen die dus zonder gebruik van kunstmest en bestrijdingsmiddelen kunnen) beperkt is en blijft. Veel veredelingsbedrijven kunnen vanwege de ontwikkelingskosten geen aparte rassen ontwikkelen voor een kleine markt. Meestal worden rassen uit het bestaande (gangbare) assortiment geselecteerd voor biologische vermeerdering. Bovendien zijn biologische telers en handelaren meegegaan in de huidige eisen voor hoge opbrengst en uniforme eindproducten. Het aanbieden van zaadvaste rassen in plaats van bijvoorbeeld hybride rassen is daarmee commercieel niet meteen vanzelfsprekend. En toch heeft ons brede speurwerk in dit project wel degelijk een aantal interessante zaadvaste rassen opgeleverd! Want gelukkig zijn er in Europa en Amerika diverse biologische veredelaars actief in het veredelen van zaadvaste rassen en populaties. De informatie in deze brochure is bedoeld voor telers en andere ketenpartijen om meer te leren over de mogelijkheden van zaadvaste rassen bij groenten en populaties bij tarwe.

To assess the mechanisms causing genotypic differences in heat tolerance of wheat (Triticum aestivum L.), physiological responses to a heat shock in a vegetative (‘end of tillering’) or a reproductive (‘early grain filling’) stage were studied. Three cultivars — Lavett, Ciano-79 and Attila — differing in adaptation to heat were grown in a glasshouse at a day/night temperature regime of 15/10 °C and a 12-h daylength from sowing to ‘end of tillering’ and next at two day/night regimes of 25/20 and 18/13 °C under natural daylength. The heat-shock treatment consisted of an exposure of plants to temperatures raised gradually over a time-span of 12 hours to above 30 °C with a maximum of 38 °C during three hours at midday for three days either at the ‘end of tillering’ or at ‘grain filling’. A heat shock at the ‘end of tillering’ strongly reduced the rate of leaf photosynthesis. A similar heat shock during ‘grain filling’ decreased both rate of photosynthesis (source) and grain growth (sink). The rate of leaf photosynthesis was decreased by 40 to 70%, depending on cultivar and developmental stage. Photosynthesis fully recovered within 4 days after the heat-shock treatment was ended. The effects of the heat shock on biomass yield were more pronounced for treatments at ‘early grain filling’ than at ‘end of tillering’. However, the impact of a 3-day heat shock on biomass yield was less than the effects of the pre- and post-treatment growing temperature.

Meer dan vijf decennia lang bliezen toonaangevend Nederlandse wetenschappers hun partij mee in het internationale graanziektenonderzoek. Akkerbouwers en veredelaars plukken daar nog steeds de vruchten van. Vanwege de huidige kaalslag in het graanziektenonderzoek dreigen ze echter een achterstand op te lopen, die moelijk is in te halen. In deze derde van drie afleveringen belicht de auteur de geschiedenis, verworvenheden en bedreiging van het nationale graanziektenonderzoek

Het weekblad Time kwalificeerde hem als een van de twintig meest invloedrijke Aziaten van de twintigste eeuw: ‘The father of the Green Revolution used his skills in genetic engineering and his powers of persuasion to make famine an unfamiliar word in Asia’. Tegelijkertijd wees hij al vroeg op de gevaren van een te grote afhankelijkheid van kunstmest en bestrijdingsmiddelen en milieugevolgen daarvan. Dr. Monkombu Sambasivan Swaminathan is een fervent pleitbezorger van de Evergreen Revolution, de permanente groene revolutie. Op 7 augustus werd hij 90 jaar. Louise Fresco en Rudy Rabbinge schetsen zijn enorme betekenis voor wetenschap en samenleving.

Zymoseptoria tritici (Desm.) Quaedvlieg & Crous (previously known as Mycosphaerella graminicola) is the causal agent of septoria tritici blotch (STB), which is a devastating foliar wheat disease worldwide. It is responsible for significant yield losses occurring annually in all major wheat-growing areas and threatens global food security. Z. tritici is a hemi-biotrophic fungal pathogen that, after stomatal penetration, establishes a stealthy biotrophic and symptomless relation with its host plant that is followed by a sudden switch to a necrotrophic growth phase coinciding with chlorosis that eventually develops in large necrotic blotches containing many pycnidia producing asexual splash-borne conidia. Under natural conditions - once competent mating partners are present and conditions are conducive- pseudothecia are formed producing airborne ascospores. Disease management of STB is primarily achieved through fungicide applications and growing commercial cultivars carrying Stb resistance genes. However, the efficacy of both strategies is limited as strains resistant to fungicides frequently develop and progressively dominate natural populations, which hampers disease management; also the deployed Stb genes are often overcome by existing or newly developed isolates of the fungus. Hence, there is a need for discovery research to better understand the molecular basis of the host-pathogen interaction that enables breeders to identify and deploy new Stb genes, which will eventually contribute to more sustainable disease control. Chapter 1 introduces the subject of the thesis and describes various aspects of the lifestyle of Z. tritici with emphasis on dissecting the various stages and physiological processes during pathogenesis on wheat. In addition, it includes a short summary and discussion of the current understanding of the role of (a)virulence factors in the Z. tritici–wheat pathosystem. Chapter 2 describes new gateway technology-driven molecular tools comprising 22 entry constructs facilitating rapid construction of binary vectors for functional analyses of fungal genes. The entry vectors for single, double or triple gene deletion mutants were developed using hygromycin, geneticin and nourseothricin resistance genes as selection markers. Furthermore, these entry vectors contain the genes encoding green fluorescent (GFP) or red fluorescent (RFP) protein in combination with the three selection markers, which enables simultaneous tagging of gene deletion mutants for microscopic analyses. The functionality of these entry vectors was validated in Z. tritici and described in Chapters 3, 4 and 5. Chapter 3 describes the functional characterization of ZtWor1, the orthologue of Wor1 in the fungal human pathogen Candida albicans. ZtWor1 is up-regulated during initiation of colonization and fructification, and regulates expression of candidate effector genes, including one that was discovered after comparative proteome analysis of Z. tritici wild-type and ΔZtWor1 strains. Cell fusion and anastomosis occurred frequently in ΔZtWor1 strains, which is reminiscent of mutants of MgGpb1, the β-subunit of the heterotrimeric G protein. Comparative expression profiling of ΔZtWor1, ΔMgGpb1 and ΔMgTpk2 (the catalytic subunit of protein kinase A) strains, suggests that ZtWor1 is downstream of the cyclic adenosine monophosphate (cAMP) pathway that is crucial for pathogenicity of many fungal plant pathogens. Chapter 4 describes combined bioinformatics and expression profiling studies during pathogenesis in order to discover candidate effectors of Z. tritici important for virulence. In addition, a genetic approach was followed to map quantitative trait loci (QTLs) in Z. tritici carrying putative effectors. Functional analysis of two top effector candidates, small-secreted proteins SSP15 and SSP18, which were selected based on their expression profile in planta, showed that they are dispensable for virulence of Z. tritici. These analyses suggest that generally adopted criteria for effector discovery, such as protein size, number of cysteine residues and up-regulated expression during pathogenesis, should be taken with caution and cannot be applied to every pathosystem, as they likely represent only a subset of effector genes. Chapter 5 describes the functional characterization of ZtCpx1 and ZtCpx2 encoding a secreted and a cytoplasmic catalase-peroxidase (CP) in Z. tritici, respectively. Gene replacement of ZtCpx1 resulted in mutant strains that were sensitive to exogenously added H2O2 and in planta phenotyping showed they are significantly less virulent compared to wild-type. All mutant phenotypes could be restored to wild-type by complementation with the wild-type allele of ZtCpx1 driven by its native promoter. Additionally, functional analysis of ZtCpx2 confirmed that this gene encodes a secreted CP and is, however, dispensable for virulence of Z. tritici on wheat. However, we showed that both genes act synergistically, as the generated double knock-out strain showed a significantly stronger reduction in virulence than the individual single knock-out strains. Hence, both genes are required by Z. tritici for successful infection and colonization of wheat. In Chapter 6 I discuss and summarize the genetic approaches used in this study, reflect on the major findings and bottlenecks encountered, and propose new strategies to identify effectors of Z. tritici in the future.

Afgelopen seizoen hield een nieuwe, agressieve gele-roestvariant (Puccinia striiformis) flink huis in de tarwe. Veel telers zagen de bui al hangen en kozen voor een extra fungicidebespuiting op T0. Na weer een zachte winter rijst de vraag: wordt zo’n vroege ziektebestrijding een gangbare aanpak?

Geschiedenis, verworvenheden en bedreiging van het nationale graanziekteonderzoek (roest in tarwe) in Nederland. Rubrieken in dit artikel: 1) Resistentieonderzoek; 2) Certificering en inputreductie; 3) Ziekteninventarisatie. Gegevens in bijgaande tabel: Incidentie van diverse graanziekten in Nederland (periode 1981-1983, 1994-2001)

Onkruidbestrijding in wintertarwe door met lagere doseringen te spuiten. In proeven van PPO-AGV op drie proeflocaties (Valthermond, Kollumerwaard, Nagele) zijn de effecten onderzocht van lagere doseringen van verschillende gangbare en experimentele herbiciden op het aanwezige onkruidbestand; daarbij is specifiek gekeken naar de bestrijding van veelknopige onkruiden. De effectiviteit van een lagere dosering wordt in belangrijke mate bepaald door grootte en soort van de onkruiden en de mate van afharding. Daarnaast is ook de standdichtheid van het gewas belangrijk

Onderzoek van PP wijst uit dat het bewerken van tarwe alvorens de kuikens te voeren geen betere resultaten oplevert.

Het rassenonderzoek wintertarwe levert vier nieuwe rassen op: Delmare, Julius, Marconi en Profilus. Een overzicht en tips voor hogere opbrengsten in 2010

Bij Praktijkonderzoek Pluimveehouderij Het Spelderholt (PP) is onderzocht of een voer met 50 maos betere broedresultaten oplevert dan een voer met 50 tarwe. Bij de overschakeling op 53 weken leeftijd op voer van een andere samenstelling en structuur vonden we bij de groep met 50 maos in het voer een daling van het percentage gezonde kuikens dat uit de bevruchte eieren is uitgekomen.

Sarah Blossom Ware promoveerde op 30 oktober 2006 aan Wageningen Universiteit op het proefschrift 'Aspects of sexual reproduction in Mycosphaerella species on wheat and barley: genetic studies on specificity, mapping, and fungicide resistance'. Een overzicht van het proefschrift en zijn conclusies

Dit proefschirft levert een belangrijke bijdrage aan de wetenschap dat drug transporters een significant rol spelen bij gevoeligheid en (multi)drug-resistentie van schimmels tegen fungiciden. Bij M. graminicola kan de transporter MgMfs1 bijdragen aan een normale fitness van strobilurine-resistente veld-isolaten. Dit inzicht is nieuw en draagt bij tot een beter inzicht in de overlevingskansen van fungiciden-resistente populaties van het pathogeen. Het is niet uitgesloten dat vergelijkbare drug transporters een rol spelen bij resistentie tegen andere specifiek werkende middelen en in andere plantenpathogenen. De rol van de ABC-transporter MgAtr7 met een nog niet eerder beschreven functie in ijzerevenwicht dient nader te worden onderzocht. Het vermogen van niet-fungitoxische modulatoren om plantenziekten te bestrijden is ook niet eerder gepubliceerd. Tot nu toe zijn slechts enkele middelen met een indirecte werking toegelaten voor de bestrijdingvan plantenziekten. Mogelijk kan het uitgevoerde onderzoek dienen als leidraad bij de ontwikkeling van nieuwe ziektewerende middelen met een indirecte werking

In de overheidsvisie op de biobased economy ‘de keten sluiten’ uit 2007 is de waardepiramide geïntroduceerd als een model voor de verdere ontwikkeling van technologie. In de afgelopen jaren is de piramide steeds meer wijdverbreid geraakt en gebruikt als aanzet voor debat. Hierbij is de waardepiramide en de daaraan gekoppelde cascadering in de discussies over biobased economy ook betrokken op duurzaamheid en de sociaal ethische aspecten van inzet van biomassa. De vraag die centraal staat in dit onderzoek is om een benadering te geven van het volume en de waarde per eenheid van de grondstoffen en producten die zich in de verschillende trappen van de piramide bevinden, en daarbij tevens grondstoffen en producten uit biomassa, waar relevant, te vergelijken met grondstoffen en producten uit fossiele bronnen. In dit onderzoek is teruggegaan naar de kern van de waardepiramide en wordt de waardepiramide kwantitatief onderbouwd vanuit een economisch perspectief.

In de overheidsvisie op de biobased economy ‘de keten sluiten’ uit 2007 is de waardepiramide geïntroduceerd als een model voor de verdere ontwikkeling van technologie. In de afgelopen jaren is de piramide steeds meer wijdverbreid geraakt en gebruikt als aanzet voor debat. Hierbij is de waardepiramide en de daaraan gekoppelde cascadering in de discussies over biobased economy ook betrokken op duurzaamheid en de sociaal ethische aspecten van inzet van biomassa. De vraag die centraal staat in dit onderzoek is om een benadering te geven van het volume en de waarde per eenheid van de grondstoffen en producten die zich in de verschillende trappen van de piramide bevinden, en daarbij tevens grondstoffen en producten uit biomassa, waar relevant, te vergelijken met grondstoffen en producten uit fossiele bronnen. In dit onderzoek is teruggegaan naar de kern van de waardepiramide en wordt de waardepiramide kwantitatief onderbouwd vanuit een economisch perspectief.

Meerjarige granen, waaronder Thinopyrum intermedium, wortelen dieper en intensiever en houden daardoor bodem, voedingsstoffen en water goed vast. Voor Nederlandse omstandigheden zou de teelt van dergelijke gewassen dan ook kunnen zorgen voor minder water en/of winderosie, minder milieubelasting (minder uitspoeling) en zuiniger gebruik van inputs.

Meerjarige granen, waaronder Thinopyrum intermedium, wortelen dieper en intensiever en houden daardoor bodem, voedingsstoffen en water goed vast. Voor Nederlandse omstandigheden zou de teelt van dergelijke gewassen dan ook kunnen zorgen voor minder water en/of winderosie, minder milieubelasting (minder uitspoeling) en zuiniger gebruik van inputs.

In februari van 1996 is een nieuw koppel leghennen in de batterijstal van PP geplaatst. Er worden weer diverse onderwerpen onderzocht: vroegrijpheid, tarwe bijvoeren, laag-eiwitvoer, snavelkappen en mestdroging.

Eén van de vragen bij het bijvoeren van tarwe aan vleeskuikens is welke invloed het tarweras heeft. Het Praktijkonderzoek Pluimveehouderij (PP) heeft twee veel gebruikte tarwerassen, Ritmo en Vivant, vergeleken.

The Crop Growth Monitoring System (CGMS) is regularly applied for regional monitoring of growing conditions, for simulating growth and yields of the main arable crops, and for producing regional yield forecasts over Europe. These crop growth simulations are done with CGMS-WOFOST to calculate the potential and water limited yields for the main crop types over Europe, of which we analyze here the results for winter wheat. The yield gaps for winter wheat in regions over Europe are subsequently derived from the difference between these potential (for irrigated areas) and water- limited (for rain fed areas) yields and the actual yields. The strengths and limitations of the use of the CGMS yield data for calculating the yield gap for winter wheat over Europe are analyzed. Main conclusions are that for most regions over Europe the yield gap can be based on the simulated water limited yields minus the actual yields, and the simulated potential and water limited yields and other simulated crop characteristics appear to be plausible for most regions over Europe. In small areas in Spain and Italy the applied method did not provide plausible result as a result of unrealistic simulated harvest index, maximum leaf area index and biomass. However, these problems can easily be solved and after small changes, CGMS-WOFOST is suitable to calculate yield gaps over Europe with sufficient precision., JRC.H.4-Monitoring Agricultural Resources

Projections of climate change impacts on crop yields are inherently uncertain1. Uncertainty is often quantified when projecting future greenhouse gas emissions and their influence on climate2. However, multi-model uncertainty analysis of crop responses to climate change is rare because systematic and objective comparisons among process-based crop simulation models1, 3 are difficult4. Here we present the largest standardized model intercomparison for climate change impacts so far. We found that individual crop models are able to simulate measured wheat grain yields accurately under a range of environments, particularly if the input information is sufficient. However, simulated climate change impacts vary across models owing to differences in model structures and parameter values. A greater proportion of the uncertainty in climate change impact projections was due to variations among crop models than to variations among downscaled general circulation models. Uncertainties in simulated impacts increased with CO2 concentrations and associated warming. These impact uncertainties can be reduced by improving temperature and CO2 relationships in models and better quantified through use of multi-model ensembles. Less uncertainty in describing how climate change may affect agricultural productivity will aid adaptation strategy development andpolicymaking.

This report illustrates case studies with an in-depth analysis of the interactions of energy efficiency measures with farm economics and the environmental impact (GHG) of the measures across Europe. The analyses followed a common methodology considering the farm gate as the system boundary. Therefore, considerable energy use in the post-processing of agricultural products were only taken into account, when they can be assumed to be realized on the farm. The analyses of the energy use, economic and environmental effects follow an LCA approach taking into account all costs of the production, including those for machines according to the concept of “useful life” of the machines used. The environmental effects of energy saving were illustrated with the greenhouse gas emission effect of the energy efficiency measures. The case studies are only a selection of specific energy saving measures across Europe and therefore cannot be regarded as representative for all Europe. Nevertheless, they will help to understand constraints and opportunities for increased energy efficiency in agriculture, which can be used to translate to an agenda of practical action or applied research. The findings are valid sometimes only in the specific regional settings, sometimes they are of general validity.

This report illustrates case studies with an in-depth analysis of the interactions of energy efficiency measures with farm economics and the environmental impact (GHG) of the measures across Europe. The analyses followed a common methodology considering the farm gate as the system boundary. Therefore, considerable energy use in the post-processing of agricultural products were only taken into account, when they can be assumed to be realized on the farm. The analyses of the energy use, economic and environmental effects follow an LCA approach taking into account all costs of the production, including those for machines according to the concept of “useful life” of the machines used. The environmental effects of energy saving were illustrated with the greenhouse gas emission effect of the energy efficiency measures. The case studies are only a selection of specific energy saving measures across Europe and therefore cannot be regarded as representative for all Europe. Nevertheless, they will help to understand constraints and opportunities for increased energy efficiency in agriculture, which can be used to translate to an agenda of practical action or applied research. The findings are valid sometimes only in the specific regional settings, sometimes they are of general validity.

leder jaar wordt in het Verenigd Koninkrijk een congres georganiseerd waar allerlei aspecten van de kalkoenhouderij aan bod komen. In april 1995 werd het congres gehouden in Renfrew, Schotland. P. Ferket