Search

The municipality of Amsterdam is facing the challenge to deal with uncertainties accompanied with the maintenance planning of maintenance activities on bridges. Long term asset planning (LTAP) has the goal to show the proposed expenditures, capital and operational expenditures (CAPEX and OPEX), for the long term to be able to build up a monetary buffer to absorb the CAPEX which is necessary when a period of large expenditures due to multiple major overhauls and replacements comes up. LTAP also gives the opportunity to program the more expensive activities which create the advantage of spreading expenses over a longer term. The Long Term Asset Planning of Amsterdam makes use of a deterministic time value for activities on bridges, while in fact this value does not give a reliable image of the actual situation. The majority of maintenance activities seems to be performed after the deterministic time value has been reached. Thus, the long term asset planning copes with uncertainties which results in an unreliable outcome and prospect in the expenditures for maintenance. Uncertainties can partly be solved by the use of deterioration models. The parameters involved that predict the physical behavior are mostly an assumption and not known with certainty. Data can be derived from historical maintenance data. A problem faced by all municipalities in the Netherlands is the absence of reliable registered quantitative data. Even the presence of past data would not guarantee its future reliability due to the dynamic characteristic of an urban environment. A method has to be found to retrieve the necessary data alternatively to improve the reliability concerning maintenance intervals for bridges in order to improve the reliability of long term asset planning for municipalities like Amsterdam. Expert judgement is a method that has proven to be a mature and scientific tool for achieving the necessary data that is unavailable at this moment and will be used for this research to dev, Civil Engineering | Construction Management and Engineering

Zowel grasklaver en luzerne is uitstekend veevoer, dat staat buiten kijf. Toch kiezen akkerbouwers en tuinders er soms voor grasklaver en luzerne niet af te voeren, maar op het eigen bedrijf te gebruiken als maaimeststof. Anders dan bij een groenbemester wordt het gewas niet ingewerkt op het perceel waar het is gegroeid. In plaats daarvan wordt het gewas gemaaid, gehakseld, en als plantaardige meststof (maaimeststof) op een ander perceel gebruikt. Wat zijn maaimeststoffen en waarom worden ze gebruikt? Hoe kunnen maaimeststoffen worden ingezet, en waar moet u op letten bij het gebruik? Dat staat in deze folder. Bovendien worden praktijkervaringen met maaimeststoffen beschreven.

Op een kleigrond is in de voorafgaande jaren een teeltsysteem ontwikkeld voor de teelt van courgette na een grasklaver voorvrucht op bedden gefreesd in de grasklaver, en met aangepaste en verminderde en bemesting. Timing van stikstof, voor een optimale opbrengst stond hierbij voorop (Timmermans et al., 2010a; 2010b). De onderzoeksvraag voor het huidige proefjaar was om een stap te maken naar de ontwikkeling van een dergelijk systeem voor witte kool. Het gaat dan om witte kool geteeld op bedden gefreesd in grasklaver, met aangepaste bemesting. De behandelingen betroffen voorvrucht grasklaver, voorvrucht courgette (bedden die al een jaar oud waren), beiden met drie N-niveaus. De grasklaver stroken naast de kool werden tijdens de teelt gemaaid en ingezet als maaimeststof. Als vergelijking is er een praktijkbehandeling meegenomen, met voorvrucht grasklaver die ondergeploegd is met varkensdrijfmest. De resultaten laten zien dat het systeem voor witte kool nog niet bedrijfsklaar is. De praktijkbehandeling had een veel hogere opbrengst dan de witte kool op de bedden. Dit had te maken met een lager niveau van beschikbaar stikstof in de proef, maar ook met een systeemverschil: de combinatie van frezen in plaats van ploegen, concurrentie van de grasklaver met de randrijen van de witte kool op de bedden, en minder koolplanten per hectare. Geconcludeerd wordt dat de teelt geoptimaliseerd dient te worden met een hogere en andere bemesting en bredere bedden waarop de kool verbouwd wordt. Verder wordt geconcludeerd dat vers gemaaide grasklaver, gedurende de teelt ingezet als maaimeststof, weinig bijdraagt aan de stikstof beschikbaarheid.

Op een kleigrond werd in samenwerking met een tuinbouwer een systeem ontwikkeld voor de teelt van courgette na gras/klaver voorvrucht. Het betreft de teelt op bedden met een aangepaste bemesting. De behandelingen waren courgette na gras/klaver als volgt: 1. op bedden gespit in de verder groeiende grasklaver, en 2. op bedden gefreesd in de verder groeiende gras/klaver. Beide behandelingen kregen geen aanvullende bemesting. Als vergelijking is een praktijkbehandeling meegenomen, van courgette volvelds, na witte kool, met een bemesting van vinasse (119 kg N per ha). De resultaten laten zien dat het systeem voor courgette nog niet bedrijfsklaar is. De praktijkbehandeling had in eerste instantie grotere planten en een hogere opbrengst. Dit had te maken met meer beschikbaar N in een wat vroeger stadium van het groeiseizoen. In een later stadium had vooral de behandeling van courgette na gras/klaver op gespitte en gefreesde bedden in de gras/klaver een hogere opbrengst dan die van de praktijkbehandeling. Hierdoor was in totaal de opbrengst van de courgette praktijk vergelijkbaar met die van de courgette na gras/klaver op gespitte en gefreesde bedden. We concluderen dat de courgette de teelt verder geoptimaliseerd kan worden. wat betreft timing van de beschikbaar komende stikstof. Vervolgonderzoek zal zich daarom richten op een teelt van courgette na gras/klaver op gefreesde bedden met een beperkte mestgift om in een vroeger stadium van het groeiseizoen het beschikbare stikstof niveau te verhogen.