Search

RIVM rapport:In Nederland bestaat voldoende aanbod van gezond en veilig voedsel. Hoewel ons voedsel in het algemeen veilig is, draagt ons huidige eetpatroon bij aan een aantal chronische ziekten, zoals hart- en vaatziekten en overgewicht. Ook het milieu ondervindt problemen. De productie van al ons voedsel, met name van dierlijke producten, gaat gepaard met de productie van broeikasgassen, land-, water- en fosfaatgebruik, verontreiniging van bodem en oppervlaktewater met nutriënten en gewasbeschermingsmiddelen, en met de productie van veel mest en afval. De Nederlands overheid heeft als doel gesteld om in Nederland minder producten van dierlijke oorsprong en meer van plantaardige oorsprong te consumeren en produceren. Met het minder produceren en consumeren van dierlijke producten als vlees, eieren en zuivel, zou een belangrijke bijdrage geleverd kunnen worden aan het verminderen van een aantal ziekten en van de zojuist genoemde milieuproblemen. Maar zo'n verandering heeft meer gevolgen, bijvoorbeeld voor de koopkracht van consumenten en voor de handelsbalans van Nederland. We verdienen bijvoorbeeld veel geld aan de export van dierlijke producten. Aan de andere kant genieten we misschien wel meer van onze omgeving als er stallen verdwijnen en als de stankoverlast minder wordt. Maar hoe kun je het gedrag van consumenten veranderen, hoe kun je ze minder vlees, zuivel of eieren laten kopen? En wat gebeurt er als we in Nederland stoppen met het eten en produceren van bijvoorbeeld varkens? In Fairplay4Food (Fp4F) beschrijven we de ontwikkeling van een methode waarmee we de effecten van een aantal scenario's (waarin we minder dierlijke producten kopen, eten en/of produceren) kunnen vergelijken. Verschillende experts op het gebied van gezondheid, milieu en economie is gevraagd om de gevolgen van die scenario's te beoordelen. Wat zijn de gevolgen voor onze gezondheid, voor ons milieu, voor onze economie als we in Nederland geen varkens meer produceren en/of eten? Ten slotte hebben we me, People in the Netherlands have plenty of healthy and safe food at their disposal and enjoy a long life expectancy. Although food in the Netherlands is generally safe from both a microbiological and toxicological standpoint, the current dietary patterns of the Dutch population cause substantial health losses, especially from chronic diseases. Besides, our current food system poses a major burden on the environment because of significant greenhouse gas emissions, land and resource use (e.g. water and phosphorus), soil and water contamination by nutrients and pesticides, as well as waste production. A protein transition, less consumption of animal-based protein and more consumption of plant-based protein could help to improve both our health and the environment. Apart from affecting our health and the environment, such a transition may also have consequences for economic and various socio-cultural aspects. Fairplay4Food (Fp4F) describes the effects of various scenarios that aim to contribute to a protein transition and aims to identify the best option. To this end, we built a multi-criteria decision analysis tool that was used to find a balance between health and sustainability, while accounting for the economic and socio-cultural aspects involved. Three scenarios were developed: a supermarket strategy with higher meat prices and/or an information nudge (1); a scenario in which consumers no longer consumed pork (2); and a scenario in which consumers no longer consumed pork and in which farmers no longer produced pigs (3). Experts were asked to value the effects of these scenarios on human health, the environment and socio-economic aspects. These values were included in the tool. Finally, we tested the developed tool. Four (virtual) policymakers who were responsible for either human health, the environment or economic affairs were asked to indicate their preference for the domains of health, the environment or for economics, by giving weight to these domains. After the

Background Malnutrition linked to noncommunicable diseases presents major health problems across Europe. The World Health Organisation encourages countries to conduct national dietary surveys to obtain data to inform public health policies designed to prevent noncommunicable diseases. Methods Data on 27334 participants aged 19-64y were harmonised and pooled across national dietary survey datasets from 12 countries across the WHO European Region. Weighted mean nutrient intakes were age-standardised using the Eurostat 2013 European Standard Population. Associations between country-level Gross Domestic Product (GDP) and key nutrients and nutrient densities were investigated using linear regression. The potential mitigating influence of participant-level educational status was explored. Findings Higher GDP was positively associated with total sugar intake (5.0% energy for each 10% increase in GDP, 95% CI 0.6, 9.3). Scandinavian countries had the highest vitamin D intakes. Participants with higher educational status had better nutritional intakes, particularly within lower GDP countries. A 10% higher GDP was associated with lower total fat intakes (-0.2% energy, 95% CI -0.3, -0.1) and higher daily total folate intakes (14μg, 95% CI 12, 16) in higher educated individuals. Interpretation Lower income countries and lower education groups had poorer diet, particularly for micronutrients. We demonstrate for the first time that higher educational status appeared to have a mitigating effect on poorer diet in lower income countries. It illustrates the feasibility and value of harmonising national dietary survey data to inform European policy regarding access to healthy diets, particularly in disadvantaged groups. It specifically highlights the need for strong policies supporting nutritional intakes, prioritising lower education groups and lower income countries.

RIVM rapport:In 2015 dronk rond de 80 procent van de Nederlandse jongeren van dertien tot achttien jaar nooit of minder dan een keer per week energiedranken. Bij de meeste jongeren die energiedrank drinken is er geen reden tot zorg. Dit product past echter niet in een gezond voedingspatroon, alleen al vanwege het hoge gehalte aan suiker. Daarnaast bevatten vrijwel alle merken van deze dranken cafeïne en twee andere stoffen (taurine en D-glucuronolacton). Als je te veel van deze stoffen binnenkrijgt, kan dat klachten veroorzaken als hartkloppingen en duizeligheid. Wanneer dat is, verschilt per persoon en hangt onder andere af van het gewicht. Een kleine groep jongeren (1 tot 2 procent) drinkt regelmatig drie of meer blikjes per dag, dus dagelijks minstens 750 ml. Hierdoor lopen zij het risico gezondheidsklachten te krijgen. Deze jongeren vertonen ook vaker ander risicogedrag, zoals roken en meer alcohol drinken, ten opzichte van jongeren die geen energiedrank drinken. Om de hoge consumptie bij deze groep jongeren tegen te gaan, zouden de Jeugdgezondheidszorg en (kinder)artsen het gebruik (nog) beter kunnen signaleren. Dat gebeurt bijvoorbeeld door dit onderwerp aan te kaarten bij het 'contactmoment' met middelbare scholieren van de Jeugdgezondheidszorg. Zij en (kinder)artsen kunnen voorlichting geven en alert zijn op energiedrankgebruik bij klachten. Specifieke aandacht voor de risicogroep is daarbij van belang. Het RIVM-onderzoek bevestigt het huidige advies van het Voedingscentrum over energiedrank voor dertien- tot achttienjarigen: drink het liever niet, en anders maximaal één blikje per dag. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het Ministerie van VWS in samenwerking met onder andere zes GGD's. Ruim 60.000 jongeren zijn (deels anoniem) bevraagd naar de mate waarin zij energiedrank drinken. Ook zijn risico's van de desbetreffende stoffen bekeken. Daarnaast is geïnventariseerd welke klachten kunnen optreden als jongeren veel energiedrank drinken, bijvoorbeeld meer dan een, In 2015, 80% of the Dutch adolescents aged 13-18 years did not consume energy drinks at all or less than once a week. For most of the young consumers, drinking energy drinks is no reason for concern. However, energy drinks do not fit into a healthy diet because they contain high amounts of added sugar. Energy drinks also contain caffeine and two other substances (taurine and D-glucurono-?-lactone). If you drink too many energy drinks, they may cause complaints such as palpitations or dizziness. The occurrence of these complaints depends on a person's characteristics, such as body weight. A small group of Dutch adolescents (1-2%) regularly consumes at least three cans of energy drinks a day, amounting to a daily intake of at least 750 ml. This group may be at risk of developing health complaints. Besides their high consumption of energy drinks, they also display other unhealthy behaviour, such as excessive use of alcohol and smoking. Measures can be taken to reduce a high consumption of energy drinks. Youth Health Care (YHC) and (pediatric) physicians could identify excessive intake. For example this issue could be addressed during regular controls by YHC in secondary schools. YHC and (pediatric) physicians could provide education and would also be aware of possible excessive intake in case of complaints. These measures should specifically target the high consumers of energy drinks. Our research supports the recommendations of the Netherlands Nutrition Centre for adolescents (13-18 yrs): preferably do not drink energy drinks at all, or no more than one can a day. This research was commissioned by the Dutch Ministry of Health. RIVM collaborated with six municipal public health services and other parties. More than 60,000 adolescents completed (partly anonymously) questionnaires about their consumption. Furthermore, we summarized the health risks of the specific substances. We also identified the type of health complaints resulting from the excessive consumption of ene

The aim of the present paper is to summarise current and future applications of dietary assessment technologies in nutrition surveys in developed countries. It includes the discussion of key points and highlights of subsequent developments from a panel discussion to address strengths and weaknesses of traditional dietary assessment methods (food records, FFQ, 24 h recalls, diet history with interviewer-assisted data collection) v. new technology-based dietary assessment methods (web-based and mobile device applications). The panel discussion ‘Traditional methods v. new technologies: dilemmas for dietary assessment in population surveys’, was held at the 9th International Conference on Diet and Activity Methods (ICDAM9), Brisbane, September 2015. Despite respondent and researcher burden, traditional methods have been most commonly used in nutrition surveys. However, dietary assessment technologies offer potential advantages including faster data processing and better data quality. This is a fast-moving field and there is evidence of increasing demand for the use of new technologies amongst the general public and researchers. There is a need for research and investment to support efforts being made to facilitate the inclusion of new technologies for rapid, accurate and representative data.

The aim of the present paper is to summarise current and future applications of dietary assessment technologies in nutrition surveys in developed countries. It includes the discussion of key points and highlights of subsequent developments from a panel discussion to address strengths and weaknesses of traditional dietary assessment methods (food records, FFQ, 24 h recalls, diet history with interviewer-assisted data collection) v. new technology-based dietary assessment methods (web-based and mobile device applications). The panel discussion ‘Traditional methods v. new technologies: dilemmas for dietary assessment in population surveys’, was held at the 9th International Conference on Diet and Activity Methods (ICDAM9), Brisbane, September 2015. Despite respondent and researcher burden, traditional methods have been most commonly used in nutrition surveys. However, dietary assessment technologies offer potential advantages including faster data processing and better data quality. This is a fast-moving field and there is evidence of increasing demand for the use of new technologies amongst the general public and researchers. There is a need for research and investment to support efforts being made to facilitate the inclusion of new technologies for rapid, accurate and representative data.

RIVM rapport:In Nederland nemen weinig mensen meer vitamine D in dan het maximum dat wordt aanbevolen. Wel zijn er supplementen in omloop die meer vitamine D bevatten dan volgens de wet is toegestaan. De supplementen met een hoge dosering worden vooral via internet aangeschaft. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM, dat in opdracht van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) is uitgevoerd. Tot voor kort was weinig bekend over wie in welke mate supplementen met vitamine D gebruikt. Vitamine D stimuleert de opname van calcium uit de darm en zorgt voor sterke botten. Het wordt door de huid aangemaakt onder invloed van zonlicht, maar ook voeding is een bron van vitamine D, zoals vette vis en margarine. De laatste jaren wordt vitamine D in verband gebracht met bijvoorbeeld een verbeterde spierfunctie, een sterker immuunsysteem en een lager risico op (darm)kanker. Wanneer mensen lange tijd heel veel vitamine D innemen, kan dit schadelijk zijn voor de gezondheid. Er kunnen dan nierstenen ontstaan en kalkafzetting rondom organen en weefsels. De Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) heeft daarom bepaald dat volwassenen maximaal 100 microgram per dag mogen binnenkrijgen. In de Nederlandse wet is vastgelegd dat een voedingssupplement maximaal 25 microgram mag bevatten. Voor dit onderzoek hebben meer dan 55.000 volwassenen online een vragenlijst ingevuld. Hierbij is aanvullende informatie verzameld over persoons- en leefstijlkenmerken. Van de ondervraagden namen 43 mensen (0,08 procent) elke dag meer dan 100 microgram vitamine D in via supplementen. Het zijn vooral vrouwen, vaak met een gemiddeld opleidingsniveau (bijvoorbeeld MBO), die vaker alternatieve genezers bezoeken. Ze gebruiken vaak supplementen die meer dan de wettelijk toegestane hoeveelheid vitamine D bevatten., In the Netherlands few people take more vitamin D than the advised upper level. However, food supplements are sold that contain more vitamin D than legally allowed. Supplements with high levels are often purchased via internet. This shows in research of RIVM, commissioned by the Netherlands Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA). Until recently, little was known about who used food supplements with vitamin D and how much they took. Vitamin D enhances the uptake of calcium from the gut and increases bone health. The skin when exposed to sun light produces it. Foods such as fatty fish and margarine are also sources of vitamin D. Recently vitamin D has been associated with improved muscle function, stronger immune system and decreased risk of colorectal cancer. Long term intake of large quantities of vitamin D can be detrimental to health. Kidney stones and calcification of tissues and organs may result. The European Food and Safety Authority (EFSA) has therefore set a maximum intake of 100 microgram per day. The Dutch law states that a food supplement cannot contain more than 25 microgram. For this investigation more than 55,000 adults were surveyed online. Extra information regarding personal lifestyle characteristics was obtained. 43 (0.08%) of the surveyed people used more than 00 microgram vitamin D per day via supplements. They were mostly women, with an average education, who visited alternative healers. They often used supplements that contained more vitamin D than was allowed by law.

RIVM rapport:Dit rapport bevat een erratum d.d. 08-07-2015 op de laatste pagina Kalium heeft een gunstig effect op de bloeddruk omdat het het bloeddrukverhogende effect van natrium (NaCl, 'keukenzout') tegenwerkt. Belangrijke bronnen van kalium zijn groente en fruit, aardappelen en vlees. Het is vrijwel onmogelijk om via voeding te veel kalium binnen te krijgen. Bij gezonde personen wordt bijna al het ingenomen kalium weer uitgescheiden via de nieren. De belangrijkste groep mensen die een risico kan lopen op een verhoogd kaliumgehalte in het bloed (hyperkaliëmie) zijn patiënten met ernstige nierschade. Zij zijn gebonden aan een kaliumbeperkt dieet. Ernstige hyperkaliëmie kan voor iedereen levensbedreigend zijn doordat hartritmestoornissen, een acute hartstilstand of spierverlammingen kunnen optreden. Andere groepen zouden mogelijk risico kunnen lopen op hyperkaliëmie door een combinatie van factoren. Het gaat dan bijvoorbeeld om mensen die niet weten dat ze een verstoorde nierfunctie hebben, en daarnaast veel kalium via supplementen binnenkrijgen of tegelijkertijd bepaalde medicijnen gebruiken, zoals ACE-remmers (tegen hartklachten) of kaliumsparende diuretica ('plaspillen'). Hoe groot dit risico is tegen de achtergrond van de huidige kaliuminname in Nederland, is nu niet te zeggen. Hiervoor is verder onderzoek nodig. Dit blijkt uit een eerste inventarisatie van het RIVM in opdracht van het ministerie van VWS. Hierin zijn beschikbare gegevens over de kaliuminname in Nederland en de potentiële risicogroepen voor hyperkaliëmie in kaart gebracht. De Gezondheidsraad (GR) bereidt momenteel een nieuw advies Richtlijnen Goede Voeding voor en kan deze informatie daarvoor gebruiken. Aanleiding voor dit onderzoek is dat Nederlanders te veel zout binnenkrijgen. Gestimuleerd door het Nederlandse beleid om dit te verbeteren heeft de voedingsmiddelenindustrie aangegeven de hoeveelheid zout in de vorm van natriumchloride in producten te verlagen. Dit zou het risico op hoge bloeddruk en hart- e, Potassium has a beneficial effect on blood pressure levels because it counters the blood raising effect of sodium (NaCl, 'salt'). Important sources of potassium are fruit and vegetables, potatoes and meat. It is nearly impossible to get an overdose of potassium from natural food sources. Almost the entire daily intake of potassium is excreted by the kidneys in healthy individuals. The most important group at risk of developing abnormal high levels of potassium in the blood (hyperkalaemia) are patients with severe kidney damage. They need to follow a potassium-restricted diet. Severe hyperkalaemia can be lifethreatening because it can cause cardiac arrhythmias, cardiac arrest or muscle weakness. Other groups could potentially be at risk for developing hyperkalaemia by a combination of factors. For instance, individuals at risk are those who are not aware they have impaired renal function and at the same time take supplemental potassium or use certain medications such as ACEinhibitors (heart medications) or potassium-sparing diuretics. The magnitude of this risk relative to the current potassium intake in the Netherlands is yet unknown. To answer this question more research is needed. These results have been demonstrated in an inventory performed by the RIVM commissioned by the Ministry of Health, Welfare and Sport. In this inventory, available data on potassium intake in the Netherlands and the potential risk groups for developing hyperkalaemia are described. The Health Council of the Netherlands is currently preparing a new advisory report Guidelines for a Healthy Diet for which this information will be used. his study was performed in the context of the high salt consumption of people in the Netherlands. To stimulate a healthy diet, the Dutch government has made voluntary agreements with the food industry to contribute to a lower salt intake by decreasing the salt (as sodium chloride) levels in processed foods. One method to reduce the salt content of foods is by u

RIVM rapport:Een voeding die minder vlees en zuivel bevat en meer duurzame plantaardige voedingsmiddelen kan voldoende eiwitten, mineralen en vitaminen leveren. Daarvoor is het wel nodig gevarieerd te kiezen uit plantaardige producten. De belangrijkste bronnen van plantaardige eiwitbronnen zijn noten, peulvruchten en volkoren graanproducten. Peulvruchten en noten worden nu echter nauwelijks gegeten als vervanger van dierlijke producten. Voor bepaalde vitaminen en mineralen (ijzer, calcium, vitaminen B2 en B12) kunnen ook verrijkte vlees- en zuivelvervangers een goede bron zijn. Dit geldt vooral voor B12, aangezien deze vitamine niet in plantaardige voedingsmiddelen zit. Dit blijkt uit verkennend onderzoek van het RIVM. Hierin is onderzocht wat een verschuiving in een menu van de traditionele, dierlijke eiwitbronnen naar meer duurzamere plantaardige betekent voor de inname van eiwitten, en een selectie van vitaminen en mineralen. Vlees en zuivel leveren in Nederland ongeveer de helft van de eiwitconsumptie. Mensen die geen vlees consumeren, eten meestal wel zuivelproducten. Voor hen zijn zuivel- en graanproducten momenteel de belangrijkste bronnen van eiwit. Daarnaast dragen vlees en zuivel in belangrijke mate bij aan de inname van de vitamines A, B1, B2, en B12 en de mineralen calcium, ijzer, fosfor, selenium en zink. Aanvullend onderzoek is nodig om de inname van voedingsstoffen bij verschillende consumptiepatronen met minder vlees en zuivel, verder te kwantificeren., Diets with less meat and dairy and more sustainable plant based foods can provide enough protein, minerals and vitamins, provided that a varied choice of plant foods is consumed. Main sources of plant proteins are nuts, pulses, and whole grain cereals. Current consumption of pulses and nuts as a replacer of meat is low. Fortified meat and dairy substitutes can also be a source of certain vitamins and minerals (iron, calcium, vitamins B2 en B12). This is especially true for vitamin B12, since it cannot be supplied by plant sources. RIVM carried out an exploratory study on the nutritional consequences of a shift from conventional animal to (more) sustainable protein rich plant foods. The focus was on protein, amino acids and selected micronutrients. In the Netherlands, meat and dairy deliver half of the daily protein intake. People consuming no meat typically do consume dairy products. In addition to dairy, grains are the main source of protein for them. Meat and dairy are major sources of vitamins A, B1, B2, en B12 and minerals calcium, iron, phosphorus, selenium en zinc. Further studies are needed to quantify the effects of different dietary patterns in which meat and dairy intake is reduced.

Background/Objectives: The EPIC-Soft program (the software initially developed to conduct 24-h dietary recalls (24-HDRs) in the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC) Study) was recommended as the best way to standardize 24-HDRs for future pan-European dietary monitoring. Within European Food Consumption Validation (EFCOVAL), EPIC-Soft was adapted and further developed on various aspects that were required to optimize its use. In this paper, we present the structure and main interview steps of the EPIC-Soft program, after implementation of a series of new specifications deemed to satisfy specific requirements of pan-European monitoring surveys and other international studies. Subjects/Methods: Updates to optimize the EPIC-Soft program were ascertained according to the following stepwise approach: (1) identification of requested specifications to be potentially implemented through an ad hoc 'EPIC-Soft specifications questionnaire' sent to past, current and possible future users of the software; (2) evaluation of the specifications in collaboration with two ad hoc task force groups and through a workshop; (3) development of a technical solution for each retained specification; (4) implementation of the specifications by software developers; (5) testing and amendment of bugs. Results: A number of new specifications and facilities were implemented to EPIC-Soft program. In addition, the software underwent a full reprogramming and migration to a modern Windows environment, including changes in its internal architecture and user interface. Although the overall concept and structure of the initial software were not changed substantially, these improvements ease the current and future use of EPIC-Soft and increase further its adaptation to other countries and study contexts. Conclusions: EPIC-Soft is enriched with further functions and facilities expected to fulfil specific needs of pan-European dietary monitoring and risk assessment purposes. Th

The sympathetic nervous system is involved in the control of energy metabolism and expenditure. Diet-induced thermogenesis is mediated partly by the ss-adrenergic component of this system. The aim of the present study was to investigate the role of genetic variation in the beta(2)-adrenoceptor in diet-induced thermogenesis. Data from twenty-four subjects (fourteen men and ten women; BMI 26.7(sem 0.8) kg/m(2); age 45.2(sem1.4) years) with different polymorphisms of the beta(2)-adrenoceptor at codon 16 (Gly16Gly, Gly16Arg or Arg16Arg) were recruited for this study. Subjects were given a high-carbohydrate liquid meal, and the energy expenditure, respiratory exchange ratio, and plasma concentrations of NEFA, glycerol, glucose, insulin and catecholamines were measured before and over 4 h after the meal. The AUC of energy expenditure (diet-induced thermogenesis) was not significantly different between polymorphism groups, nor was the response of any of the other measured variables to the meal. In a multiple regression model, the only variable that explained a significant proportion (32 %) of the variation in diet-induced thermogenesis was the increase in plasma adrenaline in response to the meal (P<0.05). The beta(2)-adrenoceptor codon16 polymorphisms did not contribute significantly. In conclusion, an independent contribution of the codon 16 polymorphism of the beta(2)-adrenoceptor gene to the variation in thermogenic response to a high-carbohydrate meal could not be demonstrated. The interindividual variation in thermogenic response to the meal was correlated with variations in the plasma adrenaline response to the meal. AD - Department of Human Biology/NUTRIM, Maastricht University, Maastricht, The Netherlands. j.oomen@hb.unimaas.nl