Search

Staphylococcus aureusis the leading cause of skin and soft tissue infections. It remains incompletely understood how skin-resident immune cells respond toS. aureusinvasion and contribute to an effective immune response. Langerhans cells (LCs), the only professional antigen-presenting cell type in the epidermis, senseS. aureusthrough their pattern-recognition receptor langerin, triggering a pro-inflammatory response. Langerin specifically recognizes the β-1,4-linkedN-acetylglucosamine (β-GlcNAc) modification, which requires the glycosyltransferase TarS, on the cell wall glycopolymer Wall Teichoic Acid (WTA). Recently, an alternative WTA glycosyltransferase, TarP, was identified in methicillin-resistantS. aureusstrains belonging to clonal complexes (CC) 5 and CC398. TarP also modifies WTA with β-GlcNAc but at the C-3 position of the WTA ribitol phosphate (RboP) subunit. Here, we aimed to unravel the impact of β-GlcNAc linkage position for langerin binding and LC activation. In addition, we performed structure-binding studies using a small panel of unique chemically-synthesized WTA molecules to assess langerin-WTA binding requirements. Using FITC-labeled recombinant human langerin and genetically-modifiedS. aureusstrains, we observed that langerin similarly recognized bacteria that produce either TarS- or TarP-modified WTA. Furthermore, using chemically-synthesized WTA, representative of the differentS. aureusWTA glycosylation patterns, established that β-GlcNAc is sufficient to confer langerin binding. Functionally,tarP-expressingS. aureusinduce increased cytokine production and maturation ofin vitro-generated LCs compared totarSexpressingS. aureus. Overall, our data suggest that LCs are able to sense all β-GlcNAc-WTA producingS. aureusstrains, likely performing an important role as first responders uponS. aureusskin invasion.

De pneumokok is de belangrijkste veroorzaker van ernstige infecties als longontsteking, bloedvergiftiging en hersenvliesontsteking. Deze infecties komen het meest voor bij ouderen met minder weerstand en bij kinderen onder de vijf jaar. Bij ouderen veroorzaakt de bacterie vooral longontsteking. In Nederland worden ongeveer 10.000 patiënten per jaar in het ziekenhuis opgenomen vanwege een pneumokokkeninfectie. Vooral ouderen hebben een groter risico (10 tot 20 procent) om hieraan te overlijden. In februari 2018 heeft de Gezondheidsraad geadviseerd om mensen van 60-80 jaar elke vijf jaar een pneumokokkenvaccinatie (PPV23) aan te bieden. Het was de bedoeling dat hiervoor alle mensen van 60, 65, 70 of 75 jaar in de herfst van 2020 zouden worden uitgenodigd. Vanwege de COVID-19-pandemie heeft de Gezondheidsraad in april 2020 geadviseerd om de vaccinatie eerst aan te bieden aan de oudste leeftijdsgroepen (70-79-jarigen). Zij hebben zowel een grotere kans op ernstige pneumokokkeninfecties als op een ernstig verloop van COVID19. Aangezien er onvoldoende vaccins zijn om alle mensen van 70 tot 79 jaar in 2020 te vaccineren, worden in het najaar eerst mensen van 73 tot 79 jaar uitgenodigd. In december 2020 zal de Gezondheidsraad adviseren welke leeftijdsgroepen in 2021 voor de pneumokokkenvaccinatie in aanmerking komen. Als ondersteuning van dat advies heeft het RIVM nu de beschikbare en relevante wetenschappelijke informatie bijeengebracht. Het gaat onder meer om het aantal mensen dat in Nederland ziek wordt van pneumokokken vlak voor en tijdens de COVID-19 pandemie. Het aantal patiënten met pneumokokkenziekte is sinds april 2020 tot 80 procent lager dan voorgaande jaren. Dit komt waarschijnlijk doordat pneumokokken minder worden verspreid door de maatregelen tegen COVID-19. Ook staat er informatie in het rapport over nieuwe pneumokokkenvaccins die momenteel ontwikkeld worden.