Czy kątowo zagięta szyja tętniaka aorty brzusznej jest zawsze przeciwwskazaniem do leczenia wewnątrznaczyniowego?

Wstęp: Liczba chorych z tętniakami aorty brzusznej leczonych metodą wewnątrznaczyniową stale wzrasta. Wynika to zarówno z częstszego wykrywania tętniaków u chorych bezobjawowych w badaniu USG wykonywanym z innego powodu jak również z doskonalenia stentgraftów i techniki zabiegów. Przyjęte w latach 90. kryteria naczyniowych warunków anatomicznych kwalifikujące chorych z tętniakami aorty brzusznej do leczenia przy użyciu stentgraftów ulegają zmianom, co także powiększa liczbę leczonych chorych. Celem pracy była ocena wyników leczenia chorych z tętniakami aorty brzusznej, u których bliższa szyja tętniaka była zagięta pod katem większym niż 60°. Materiał i metody: W latach 2004-2006 leczono 173 chorych z tętniakami aorty brzusznej metodą wewnątrznaczyniową. U 21 chorych (12%) bliższa szyja tętniaka była zagięta pod kątem większym niż 60°. Wśród tych chorych było 19 mężczyzn i 2 kobiety. Największa średnica worka tętniaka wynosiła 57-82 mm, a długość szyi bliższej 11-34 mm. Tętniaki zostały zaopatrzone stentgraftem Zenith w 12 przypadkach, Excluder w 5 przypadkach, a u 4 chorych stentgraftem Aorfix. Przy wyborze stentgraftu kierowano się długością szyi, jej kształtem oraz stanem i miejscem odejścia tętnic nerkowych. Chorzy są kontrolowani w badaniu USG co 6 miesięcy i KT raz w roku. Wyniki: We wszystkich przypadkach zabieg umiejscowienia stentgraftu tuż poniżej odejścia tętnic nerkowych zakończył się powodzeniem. U jednego chorego stwierdzono objawy niewielkiego przecieku typu I do worka tętniaka w kontrolnej angiografii wykonywanej bezpośrednio po zabiegu. Również u jednego chorego obserwowano przeciek typu II od strony tętnicy lędźwiowej, który nie był widoczny w kontrolnym badaniu USG po 6 miesiącach. W badaniu KT wykonanym u 19 chorych 12 miesięcy i u 8 chorych 24 miesiące po zabiegu nie stwierdzono przemieszczenia stentgraftu. Nie stwierdzono również objawów późnego przecieku typu I. Wnioski: Wyniki leczenia chorych z tętniakami aorty brzusznej i zagięciem bliższej szyi tętniaka pod kątem większym niż 60° mogą być pomyślne przy właściwym doborze typu stentgraftu i jego wymiarów. [ABSTRACT FROM AUTHOR]