Raspodjela kadmija i cinka u sustavu tlo - voda - biljka nakon hidromelioracija

U uvodu autor ukazuje na štetno djelovanje kadmija na ljudsko zdravlje, čimbenike o kojima ovisi primanje kadmija od strane biljke, te problem transporta kadmija u tlu. Cilj istraživanja je bio utvrditi ukupan kadmij i cink u dreniranom i nedreniranom tlu, raspodjelu kadmija i cinka po frakcijama, sadržaj kadmija i cinka u različitim biljnim dijelovima, te njihovo ispiranje u podzemne i površinske vode. Pokus je bio postavljen po split-plot metodi u tri ponavljanja na agroekološkoj postaji Kapelna u blizini Donjeg miholjca tijekom 1997-1999 godine.Istraživanjima je utvrđeno da gnojidba kadmijem značajno utječe na količinu ukupnog kadmija u tlu. Najveća količina kadmija utvrđena je u oraničnom sloju tla 0-30 cm, a najniža u sloju 75-100 cm. Više koncentracije kadmija u oraničnom sloju utvđene su u nedreniranom tlu, a u podoraničnom sloju kod dreniranog tla. Najveći dio kadmija u kontrolnoj varijanti vezan je u rezidualnoj i Fe i Mn oksidnoj frakciji. U karbonatnoj i organskoj frakciji vezano je manje od 10 posto kadmija. Najveći dio cinka vezan je u rezidualnoj frakciji, a najmanji u karbonatnoj i zamjenjivoj frakciji. Gnojidba kadmijem i cinkom značajno je utjecala na njihov sadržaj u različitim dijelovima kukuruza, ozime pšenice i ozimog ječma. Signifikantno veće koncentracije kadmija i cinka utvrđene su u podzemnoj vodi varijanta gnojenih kadmijem i cinkom. Prema Pravilniku o zdravstvenoj ispravnosti vode za piće (N.N 46/94) koncentracije kadmija i cinka nisu prelazile maksimalno dozvoljene koncentracije za I i II kategoriju voda.