Utjecaj agroklimatskih čimbenika na stupanj razvoja CO2 iz tla tijekom uzgoja soje

U kopnenim ekosustavima, tla mogu djelovati kao ponori ili izvori ugljika, ovisno o načinu gospodarenja i klimatskim uvjetima. Disanje tla predstavlja jedan od glavnih izvora ugljikovog dioksida (CO2). Stupanj razvoja CO2 iz tla ovisi o mnogim čimbenicima, a jedan od njih su agroklimatski elementi. Da bi se utvrdio utjecaj temperature i vlage tla na stupanj razvoja CO2 iz tla, praćeno je disanje tla odnosno emisija C-CO2 iz tla u kontinentalnom dijelu Hrvatske u blizini grada Zagreba tijekom 2019. godine. Emisija C-CO2 iz tla mjerena je metodom zatvorenih statičkih komora u vegetaciji soje (Glycine max L.). Disanje tla povećavalo se s razvojem usjeva, i bilo je najviše u srpnju a najmanje u listopadu prije žetve soje. Disanje tla kretalo se u rasponu od 4, 5- 31, 2 kg ha-1 dan-1, s godišnjim prosjekom od 15 kg ha-1 dan-1. Temperatura i vlaga tla kretale su se u rasponu od 7, 7-37, 1 °C, odnosno 17, 3- 39, 8 %, s godišnjim prosjekom od 19, 6 °C, odnosno 29, 1 %. Vlaga tla imala je veći utjecaj na disanje tla u odnosu na temperaturu tla. S obzirom da je disanje tla pod utjecajem složenih interakcija nekoliko čimbenika ; preporuča se daljnje proširenje istraživanja i na druge kontrolirajuće čimbenike.