Izloženost i reaktivnost na stresne događaje kao medijatori i/ili moderatori efekata ličnosti na ishode

Na uzorku od 265 ispitanika, učenika viših razreda osnovnih škola, ispitani su izloženost i reaktivnost na stresne događaje kao medijatori i/ili moderatori efekata crta ličnosti na ishodne varijable. Pri tome je izloženost stresnim događajima operacionalizirana čestinom stresnih događaja, reaktivnost intenzitetom doživljenog stresa, a kao ishodne varijable ispitani su načini suočavanja sa stresom i školski uspjeh. Testirane su dvije hipoteze. Prva je hipoteza da će izloženost stresnim događajima biti bolji medijator odnosa između crta ličnosti i ishodnih varijabli u usporedbi s reaktivnošću, a druga je hipoteza da će efekti crta ličnosti na ishodne varijable biti u većoj mjeri moderirani reaktivnošću nego izloženošću stresnim događajima. Medijacijski efekti izloženosti i reaktivnosti na stresne događaje ispitani su path analizama, dok su moderatorski efekti ispitani hijerarhijskim regresijskim analizama. Rezultati djelomično potvrđuju i prvu i drugu hipotezu. Naime, jedino mjere izloženosti stresnim događajima posreduju efekte crta ličnosti na ishodne varijable, dok, s druge strane, jedino mjere reaktivnosti moderiraju efekte crta ličnosti na ishodne varijable. Dobiveni su rezultati komentirani u kontekstu nekih teorijskih objašnjenja funkcioniranja ličnosti u procesu stresa.