Critique of the Phenomenology of the Political and Juridical

The aim of this paper is toreveal the role of the political and juridical within the flow of motionconceptually. For this purpose, the function of the phenomenological approachin the illustration of the political and juridical will be determined. Withinthis frame the paper attempts to illustrate the dimensions of present phenomenaby emphasizing the relations and differences between the political andjuridical. İf the political as it is the focus of objection is source touncertain human action, it must always place the juridical in the universal.Regimes’ claims of objectification versus its renouncers’ arguments of universality(to apply to the juridical, human rights, humanity) constitute the unique’s anduniversal’s scene. Scenes, wherein every universality retains a singularity andevery singularity retains a universality are also scenes of the political.In the light of these argumentsthe paper explains the differentiation of the political and juridical withrespect their phenomenal and phenomenological character in the framework of thecomponents identification and difference. It tries to show that periods of wideturbulence (the age of transition) disrupt the “normal” order of theidentification and difference principles. For this reason the ascendancybetween the positions of universality and particularity are replaced byascendancy through weapons. The components of universality and particularity inthe formation of identity depending on identification makes it difficult toretract freedom from obligation therefore limiting the movement of theindividual. This paper displays within the framework of these matters of fact,the importance of the critique of the phenomenology of freedom.
Bu makalenin amacı, siyasalve hukuksalın bilinç ve eylem akışı içindeki yerini kavramsal olarak ortayakoymaktır. Bu amaçla makalede fenomenolojik yaklaşımın siyasal ve hukuksalınortaya konmasındaki işlevi belirlenecektir. Bu çerçevede siyasal ve hukuksalarasındaki fark ile onlar arasındaki ilişkileri ortaya koyarak günümüzfenomenlerinin boyutları orta koymaya çalışılmıştır. Siyasal (olan) itirazlarınmerkezi olarak belirsiz insan eylemine kaynaklık ederken her zaman hukuksalıevrenselin içinde konumlandırmaktadır. Bütün rejimlerin nesneleştirme iddialarıkarşısında onu reddedenlerin evrensellik iddiaları (hukuka, insan haklarına,insanlığa başvurma) evrenselin ve tekilin sahnelerini oluşturmaktadır. Herevrenselliğin bir tekilliği her tekilliğin de evrenseli içerdiği bu sahnemeleraynı zamanda siyasalın sahnelenmesidir. Makale bu argümanlar ışığında siyasal vehukuksalın fenomenal ve fenomenolojik karakterleri açısından farklılaşmasınıözdeşlik ve farklılık öğeleri çerçevesinde açıklamaktadır. Makale, yaygınkargaşa dönemlerinin özdeşlik/farklılık ilkelerinin “normal” düzenini kesintiyeuğrattığını, bu nedenle de evrensellik ve tekillik konumları arasındakiüstünlüğün yerini silahların üstünlüğüne bıraktığını göstermeye çalışmaktadır.Kimliğin oluşumundaki evrensellik ve tekillik bileşenlerinin özdeşlikbileşenine yaslanması özgürlüğün zorunluluğun içinden çekip çıkarılmasını zorlaştıraraköznenin hareketini kuşatmaktadır. Makale bu olgular çerçevesinde özgürlüğünfenomenolojisinin eleştirisinin önemini ortaya koymaktadır. &nbsp