Objectivering

In gesprek met de existentiële fenomenologie zoals ontwikkeld in het werk van Sartre, Merleau-Ponty en De Beauvoir laat dit artikel zien dat seksualiteit per definitie en in een specifieke zin objectivering inhoudt. In de eerste plaats houdt de affectieve intentionaliteit van de seksualiteit een gerichtheid op de ander in, waarin die verschijnt onder het aspect van diens seksuele aantrekkingskracht, In de tweede plaats impliceert dit een specifieke gewaarwording van het eigen lichaam, waarin onze aandacht geheel op dat lichaam is gericht. In de derde plaats houdt seksualiteit een relatie tot de ander in waarin beiden tot lichaam worden en elkaar als lichaam beogen te bereiken. Kritische beschouwingen van objectivering zouden de fenomenologische analyse in beschouwing moeten nemen.