Μελέτη της επίδρασης της αναισθησίας σε νευροεκφυλιστικές παθήσεις του εγκεφάλου

Ο σκοπός της διατριβής αυτής ήταν η διερεύνηση της επίδρασης τουισοφλουράνιου όταν αυτό χρησιμοποιείται για την αναισθησία μυών πουυποβάλλονται σε μόνιμη χειρουργική απόφραξη της μέσης εγκεφαλικήςαρτηρίας (permanent Middle Cerebral Artery Occlusion, pMCAO) μόνο του ήμετά από χορήγηση της νευροπροστατευτικής ουσίας σιμβαστατίνης σταεγκεφαλικά έμφρακτα.Για το σκοπό αυτό επιλέχθηκαν μύες της φυλής C57BL / 6J (n = 40) οιοποίοι υποβλήθηκαν σε χειρουργική μόνιμη απόφραξη της μέσης εγκεφαλικήςαρτηρίας (pMCAO) για την πρόκληση εγκεφαλικής ισχαιμίας. Για τηναναισθησία χρησιμοποιήθηκε είτε μίγμα ενέσιμων αναισθητικών ουσιών,κεταμίνη και ξυλαζίνη είτε εισπνευστικό ισοφλουράνιο, απουσία ή παρουσίασιμβαστατίνης.Ακολούθησε συγκριτική μελέτη των πειραματικών ομάδων με ποιοτικέςκαι ποσοτικές μεθοδολογίες για την αξιολόγηση των ισχαιμικών εμφράκτων καιτον θάνατο των κυττάρων του εγκεφάλου σε αυτά.Συνοπτικά τα αποτελέσματα έδειξαν παρόμοια επίδραση των δύοαναισθητικών σχημάτων στο μέγεθος των εμφράκτων καθώς και στο κυτταρικόθάνατο των νευρώνων εντός αυτών. Η χορήγηση σιμβαστατίνης είχε τοαναμενόμενο νευροπροστατευρικό αποτέλεσμα στο μοντέλο της pMCAO τοοποίο δεν δαφοροποιήθηκε χρησιμοποιώντας κεταμίνη/ξυλαζίνη ή ισοφουράνιο.Συμπερασματικά επιβεβαιώθηκε η ασφαλής χρήση του ισοφλουρανίουως αναισθητικού για την χειρουργική μόνιμη απόφραξη της μέσης εγκεφαλικήςαρτηρίας σε μύες ειδικά σε προκλινικές μελέτες αποτελεσματικότητας νευρο-προστατευτικών ουσιών στις οποίες το ισοφλουράνιο δεν «αλλοιώνει» με τηδράση του την δράση υπό εξέταση πιθανών νευροπροστατευτικών ουσιών.