Assessment of relationship between PM10, PM2.5 and visibility in separation of synoptic codes, using Genetic Algorithm in Yazd

ذرات معلق با قطر کمتر از 5/2 میکرون (PM2.5)، از 5/2 تا ده میکرون (PM10) و دید افقی، به عنوان سه فراسنج مهم در پژوهش‎های مرتبط با ریزگردها و گرد و غبارهای تروپوسفری شناخته می‎شوند که آلودگی هوا تا اندازه‎ی زیادی وابسته به مقدار آنها در زمان است. هدف از این پژوهش، برآورد رابطه‎ی میان فراسنج‎های PM10، PM2.5 و دید افقی را با کاربست الگوریتم تکاملی ژنتیک است. منطقه‎ی مورد بررسی شهر یزد در جایگاه نماینده‎ی ایران مرکزی بوده است. داده‎های PM2.5 و دید افقی به تفکیک شرایط همدیدی کدهای 05، 06، 07 و 09 در یک بازه زمانی پنج ساله (2010 تا 2015) از دفاتر سینوپتیک اداره کل هواشناسی استان یزد، و داده‎های PM10 از ایستگاه‎های پایش آلودگی هوا وابسته به اداره کل محیط زیست استان یزد گرفته شده است. برای رسیدن به روابط ریاضی گفته شده، معادله خط رگرسیون، و توابع ویبول، گویا، توانی، چند جمله‎ای، نمایی، خطی، فوریر و گوسین مورد هم‎سنجی قرار گرفتند؛ که بر اساس مجموع و میانگین مربعات خطای نسبی و همچنین ضریب همبستگی، تابع چند جمله‌ای به عنوان مناسب‎ترین تابع برازندگی گزینش گردید. دست‎آوردهای این پژوهش، ارائه‎ی چهار تابع و رابطه‎ی ریاضی بر پایه‎ی مدل خطی تابع چند جمله‎ای با سطح اطمینان 95 درصد در زمینه گرد و غبار و ریزگردها، برای برآورد روابط ریاضی میان PM10، PM2.5 و دید افقی در حالت فراگیر؛ و همچنین هنگام رخداد کدهای همدید 05، 06 و 07 است.