ANKARA KEÇİÖREN EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ KAWASAKİ HASTALIĞI DENEYİMİ

ÖZET Amaç: Kawasaki hastalığı çocukluk çağının en yaygın vaskülitlerinden biridir. Bu çalışmada son 10 yılda pediatri kliniğinde Kawasaki hastalığı tanısı alan hastaların geriye dönük olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Materyal-Metod: Bu çalışmada, 2007-2017 yılları arasında tanı kriterlerine göre Kawasaki hastalığı tanısı almış olan 44 olgunun demografik ve klinik özellikleri, ekokardiyografi bulguları ve laboratuvar bulguları, tedavi ve izlem sonuçları dosya kayıtlarından geriye dönük olarak incelendi. Sonuçlar: Çalışmaya 24 (54%) erkek, 20 (%46) kız olmak üzere toplam 44 olgu dâhil edildi. Tanı esnasında hastaların ortalama yaşı 49,2±31,4 (7-160) aydı. Ortalama ateş süresi 8,1±2,1gün iken ortalama hastane yatış süresi 8,4gün ±2,9 gün olarak tespit edildi. Tanı alan olguların 36 (%81) komplet Kawasaki hastalığı, 8 (%19) hasta inkomplet Kawasaki hastalığı olarak değerlendirildi. Bazı olgularda serum sodyum, albümin ve/veya D vitamini düzeyi düşüklüğü ve/veya sterilpiyüri saptandı. Olguların hepsine yüksek doz intravenöz immünoglobulin (2 g/kg) ve antienflamatuvar dozda aspirin (80-100 mg/kg/gün) başlandı. İki olguya IVIG sonrası ateşin devam etmesi üzerine tekrarlayan intravenöz immünoglobulin infüzyonu verildi. Olguların tamamında klinik ve laboratuar bulguları tedavi ile düzelirken yalnızca bir olguda rekurrens gelişti. Tartışma: Kawasaki hastalığının erken dönemde tanı alması, bu hastalığa bağlı gelişebilecek ciddi komplikasyonları önleme açısından oldukça önemlidir. Hiponatremi, hipoalbüminemi, artmış serum transaminaz düzeyleri ve/veya steril piyüri varlığının Kawasaki hastalığıtanısını destekleyen laboratuvar bulguları olduğu düşünüldü.