Vergence eye movements in bipolar disorder

Cel pracyW odniesieniu do choroby afektywnej dwubiegunowej (ChAD), dotychczasowe prace wskazują na zaburzenia ruchów sakadycznych, głównie pod postacią wydłużenia czasu reakcji (latencji) w testach prosakad i antysakad. Dotychczas nie przeprowadzono oceny ruchów wergencyjnych gałek ocznych u osób z ChAD. Głównym celem naszego badania jest ocena parametrów konwergencji (zbieżne ruchy gałek ocznych) w tej grupie klinicznej.MetodaDo badania włączono 30 pacjentów z ChAD w stanie remisji objawowej i 23 zdrowych ochotników. Uczestników poddano badaniu optometrycznemu oceniającemu punkt bliski konwergencji przy użyciu pręta fiksacyjnego. Badanie okulometryczne przeprowadzono przy pomocy okulografu wykorzystującego promieniowanie podczerwone z dedykowanym stymulatorem wergencji.WynikiPacjenci z ChAD wykazali istotnie większy średni błąd pozycji konwergencji do celu oraz większą liczbę wtrąceń sakadycznych w porównaniu do grupy kontrolnej. Analiza składowych głównych przeprowadzona na zmiennych okulometrycznych pokazała istotne różnice między pacjentami z ChAD a zdrowymi ochotnikami. Wykazano obecność istotnych korelacji między zaburzeniami ruchów wergencyjnych a liczbą wtrąceń sakadycznych.WnioskiPacjenci z ChAD ujawnili zaburzenia ruchów wergencyjnych gałek ocznych podobne do zaburzeń opisywanych w trakcie śledzenia bodźców poruszających się w płaszczyźnie czołowej. Podczas gdy zaburzenia wergencji były opisywane w innych zaburzeniach psychicznych, nasza praca po raz pierwszy obiektywnie zmierzyła to zjawisko w ChAD.