Experience in Clinical Pediatric Oncology Nursing Students: Qualitative Study

Aim: This study was conducted in order to determine the experiences of students in the pediatric oncology clinic. Material and Methods: The study was performed between March and May 2014 in the Health Vocational School of a university. The universeof the study consisted of 30 students who were in their junior year in the 2013 2014 academic year and who chose “pediatric oncology nursing” as a selective course. The study was conducted via in depth interviews with 14 students who chose this course and volunteered to participate in the study. A semi structured questionnaire was used in the interviews. Results: In the study, a majority of the students stated that they experienced nervousness, fear, and anxiety before first entering the service, that they had difficulties communicating with children and their families, and that this was especially the case when talking to both children and families about the disease. They stated that they had insufficient knowledge on approaching a child with cancer and his/her family, and all of the students stated that they were deeply affected by the intervention processes applied to the children. They also stated that, compared to other pediatric services, they thought that the communications of the doctors and nurses in the service were better with the children and their families. Conclusion: A need for developing the communication skills of the students for communicating with cancer patients and their families was determined. Their qualifications are suggested to be raised through trainings on the subject, and interactive environments where they can state the cases where they have difficulties are suggested to be formed.
Amaç: Çalışma hemşirelik öğrencilerinin çocukonkoloji kliniğindeki deneyimlerini belirlemek amacıy­la yapılmıştır. Gereçve Yöntem: Çalışma Mart-Mayıs 2014 tarihleri arasında birüniversitenin Sağlık Yüksekokulu’nda gerçekleştirildi. Çalışmanın evrenini2013-2014 akademik yılı bahar döneminde üçüncü sınıfta eğitim gören ve seçmeliderslerden “çocuk onkoloji hemşireliği” dersini seçen 30 öğrenci oluşturdu.Çalışma bu dersi seçen ve çalışmaya gönüllü olarak katılmak isteyen 14 öğrenciile derinlemesine görüşme yapılarak gerçekleştirildi.Görüşmelerde yarı yapılandırılmış soru formu kullanıldı. Bulgular: Çalışmada, öğrencilerin çoğunluğu servise ilk girmedenönce tedirginlik, korku, anksiyete yaşadıklarını, çocuk ve aile ile iletişimegeçmekte sıkıntı yaşadıklarını özellikle hem aile hem deçocukla hastalık hakkında konuşurken çok sıkıntı yaşadıklarını ifade etti.Kanserli çocuk ve ailesine yaklaşımla ilgili bilgilerinin yetersiz olduğunu ve öğrencilerin tümü çocuklara uygulanangirişimsel işlemlerden çok etkilendiklerini belirtti. Servisteki hekim ve hemşirelerin aile ve çocukla iletişimlerinin diğerçocuk servisleri ile kıyasladıklarında çok iyi olduğunu ifade etti. Sonuç:Öğrencilerin kanserli hasta ve ailesiyle iletişimbecerilerinin geliştirilmesinin gerekli olduğu belirlenmiştir. Buna yönelikeğitimler ile yeterliliklerinin arttırılması; güçlük yaşadıkları durumlarıifade edebilecekleri etkileşim ortamlarının oluşturulmasının sağlanmasıönerilmektedir.