Actualisering van de kennis van de zouttolerantie van landbouwgewassen, op basis van literatuuronderzoek, expertkennis en praktische ervaringen

De tekorten aan zoetwater voor een aanvullende watervoorziening van de landbouw in Nederland zullen door klimaat-verandering in ernst en omvang toenemen. Dit vraagt om anders omgaan met zoet water maar ook om actualisering van kennis van de zouttolerantie van landbouwgewassen in de open vollegrond. Deze actualisatie is aan de hand van literatuuronderzoek, expertkennis en praktische ervaring uitgevoerd. Daarbij is aangesloten op de in de buitenlandse literatuur gebruikelijke indeling van gewassen in vier zouttolerantieklassen, met bijbehorende schadefuncties. Voor het waterbeheer is de relatie tussen chlorideconcentraties in bodemwater en die in het beregeningswater c.q. het oppervlaktewater van belang. Deze relatie is sterk afhankelijk van de weersomstandigheden en bodemeigenschappen en is alleen met simulatiemodellen te operationaliseren. Voor een worst case situatie is een tabel opgesteld waarmee de zoutschade aan landbouwgewassen door het gebruik van zouthoudend beregeningswater kan worden bepaald. In de discussie wordt ingegaan op de vraag of de resultaten van in het buitenland uitgevoerde proeven mogen worden gebruikt. Een belangrijke conclusie is dat het omgaan met verzilt water door zowel agrariërs als waterbeheerders kan worden verbeterd. Dit rapport geeft hiervoor handreikingen.