Η επίδραση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη στη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων

Ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης αποτελεί μια ευρωπαϊκή συνθήκη κατοχύρωσης και προστασίας εργασιακών και ευρύτερα κοινωνικών δικαιωμάτων που παρέμενε επί μακρόν άγνωστη στο ευρύ κοινό. Ωστόσο, η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών στάθηκε η αιτία ώστε ο Χάρτης να βρεθεί στο επίκεντρο του νομικού ενδιαφέροντος (και) στην Ελλάδα, οδηγώντας σε πλούσια συγγραφική παραγωγή εκ μέρους της θεωρίας του εργατικού δικαίου αλλά και στην ολοένα αυξανόμενη νομολογιακή επεξεργασία των διατάξεών του. Με την αφορμή αυτή, η παρούσα μελέτη εξετάζει την εφαρμογή του Χάρτη ως διεθνούς συνθήκης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ελληνική έννομη τάξη, και ειδικότερα την επίδρασή του στη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων μέχρι σήμερα. Η ανάλυση καταδεικνύει τις δυνατότητες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη και των μηχανισμών ελέγχου εφαρμογής του να προσδώσουν σημαντική ώθηση στην προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων σε εθνικό επίπεδο, και να λειτουργήσουν ως προπύργιο κατά της υποτίμησης της εργασίας και της υπονόμευσης την οποία υφίστανται τα κοινωνικά δικαιώματα εν καιρώ κρίσης.