Wortelresorptie als gevolg van orthodontische behandeling

Samenvatting. Apicale wortelresorptie is een biologisch proces dat op gang komt wanneer een orthodontische kracht op een gebitselement wordt uitgeoefend en lokale necrose van het parodontale ligament optreedt. Macrofagen zorgen ervoor dat het necrotische weefsel wordt verwijderd. Hierdoor kunnen differentiërende osteoclasten en aan het vrijgekomen tandoppervlak hechten en dan wortelresorptie veroorzaken. Er bestaat veel onzekerheid onder mondzorgverleners hoe om te gaan met klinisch relevante apicale wortelresorptie (≥ 2 mm) tijdens of na een orthodontische behandeling. Om meer inzicht te krijgen en de kwaliteit van zorg te verbeteren werd vanuit de Nederlandse Vereniging van Orthodontisten een klinische richtlijn ontwikkeld. Er zijn aanbevelingen geformuleerd voor het diagnosticeren van apicale wortelresorptie, mogelijke risicofactoren en het behandelbeleid om in de praktijk adequaat op dit probleem te kunnen reageren. SUMMARY Root resorption as a result of orthodontic treatment Apical root resorption is a biological process induced when orthodontic force is exerted on a tooth and local necrosis of the periodontal ligament occurs. Macrophages remove the necrotic tissue. In this way, differentiating osteoclasts can both attach to the now available dental surface and can then provoke root resorption. There is considerable uncertainty among dental practitioners on how to deal with clinically relevant apical root resorption (≥2 mm) during or after orthodontic treatment. To increase understanding and to improve the quality of care, the Dutch Association of Orthodontists has developed a clinical practice guideline. Recommendations have been formulated for the diagnosis of apical root resorption, possible risk factors and treatment management in order to respond adequately to this problem in practice.