The effects of entrepreneurship education on entrepreneurial intentions : exploring Turkish universities

Şimdiye kadar birçok yeni mezun öğrenci, yeni işlerini kurmakta ve kendi işini kurmakta güçlüklerle karşılaşmakta, bu sayede kurum veya şirketlerde istihdam sağlanmaktadır. Bazen, bu mezunlar birkaç yıl işsiz kalırlar. Girişimcilik, günümüzde tüm ülkelerin siyasi gündeminin önemli bir konusu olan son küresel ekonomik krizin neden olduğu işsizlik ve büyüme sorunlarına çare olarak rol oynamaktadır (Aşkun ve Yıldırım, 2011).Ancak, Türkiye'de ulusal düzeyde girişimciliğin artırılması ve yeni işler, yeterli insan kaynağı ve bilgi tabanı oluşturabilecek girişimciler yaratılmasına şiddetle ihtiyaç duyulmaktadır. Girişimcilik, yenilik, fırsatların peşinde koşma, risk alma, yetenekli değişim ve davranışsal faaliyetlerle ilgilidir. Bunları herhangi bir istikrarsız ekonomik bağlamda öğrenmek ve girişimlerini oluşturmak ve serbest meslek veya daha iyi finansal statü elde etmek için fırsatlardan tam olarak yararlanmak için Girişimciler oluşturmak önemlidir. Buna ek olarak, dünya ekonomisinin genel vizyonu, yaşlı iş adamlarından genç iş adamlarına dönüşmüştür ve genç iş adamları, girişimcilik faaliyetlerine eskisinden daha uygundur (Lévesque & Minniti, 2011).Bu, öğrencileri hem bilgi hem de gerekli becerilerle donatan, böylece girişimci bir zihniyet geliştiren ve öğrencilerin niyetlerini değiştiren girişimcilik eğitiminin gerekliliğine yol açmaktadır. Üniversitelerin rolü, öğrencileri mesleki beceriler, eğitim, iş zekası ve nihayetinde istihdam ile donatan eğitim ve bilgi yoluyla ekonomik kalkınmayı desteklemektir (Florida, 1999). Girişimcilik ikliminin arz tarafında temel bir bileşen olarak girişimcilik eğitimi, gerekli kaynakların ana sağlayıcısıdır.Üniversite eğitimi ile girişimcilik eğitimi arasında öğretim üyesi rolü (Otache, 2019), ders tasarımı ve içeriği (Fulgence, 2015), üniversite politikası (Yıldırım ve Aşkun, 2012) ve girişimcilik niyetleri gibi etkileşimler olduğu varsayılmaktadır. Bu çalışma, özellikle öğrencilerin bakış açılarından öğretim görevlilerinin, ders içeriğinin ve politikaların rolüne odaklanmaktadır. Bu çalışma, Türk üniversitelerinde öğretim görevlisinin, ders içeriğinin ve politikanın rolünü, öğrencilerin girişimcilik eğitimi çıktılarına ilişkin bakış açıları aracılığıyla girişimcilik niyetlerini teşvik etmedeki rolünü incelemektedir.Bu çalışma, üniversitelerdeki stratejik planlayıcıların ve politika yapıcıların, girişimcilik eğitimi, ders içeriği ve politika değerlendirmelerine yönelik politikalar oluştururken belirli ayrıntıları ve araştırma sonuçlarını yeniden gözden geçirmelerine yardımcı olmakta ve girişimcilik öğretim üyesinin rolünü geliştirmektedir. Şimdiye kadar, girişimcilik eğitiminin bir sonucu olan girişimcilik niyetleri hakkında bilinenler sınırlıdır (Genç vd., 2020). Bu çalışma, üniversitelerdeki girişimcilik girişimlerinin mevcut zorluklarla yüzleşmesi için öneriler sunmaktadır. Until now, many newly graduated students face difficulties establishing their new job and creating self-employment, thereby gaining employment within organizations or companies. Sometimes, these graduates spend several years unemployed. Entrepreneurship plays a role as a remedy for unemployment and growth problems that are caused by the recent global economic crisis, a major issue in the political agenda of all countries today (Aşkun & Yildirim, 2011). However, enhancing entrepreneurship and creating entrepreneurs who can construct new jobs, adequate human resources, and knowledge-base are strongly required at the national level in Turkey. Entrepreneurship is about innovation, the pursuit of opportunities, risk-taking, skilled change, and behavioral activities. It is important to learn these within any unstable economic context and create Entrepreneurs to create their ventures and make full use of opportunities to obtain self-employment or better financial status. In addition, the general vision of the world economy has changed from old businesspeople to young businesspeople, where the latter is more suited for entrepreneurship activities than the former (Lévesque & Minniti, 2011). This leads to the necessity of entrepreneurship education that equips students with both knowledge and required skills, thereby developing an entrepreneurial mindset and change in students’ intentions. The role of universities is to support economic development through education and knowledge which equip students with professional skills, training, business acumen, and ultimately, employment (Florida, 1999). Entrepreneurship education as a basic component on the supply side of the entrepreneurship climate is the major provider of the required resources. It is supposed that there are interactions between university education and entrepreneurship education including lecturer role (Otache, 2019), course design and content (Fulgence, 2015), university policy (Yıldırım & Aşkun, 2012), and entrepreneurial intentions. This study focuses on the role of lecturers, course content, and policy specifically from students' perspectives. This study examines the role of the lecturer, course content, and policy in Turkish universities through students’ perspectives about entrepreneurship education deliverables in promoting entrepreneurial intentions. This study helps strategic planners and policy makers at universities to reconsider certain details and research results while constructing policies towards entrepreneurship education, course content, and policy assessments, and enhances the role of the entrepreneurship lecturer. Until now, what is known about entrepreneurship intentions that are a result of entrepreneurship education is limited (Genç et al., 2020). This study provides recommendations for entrepreneurship initiatives at universities to face existing challenges.