Basın hak ve özgürlüklerinin yeni medya üzerinden değerlendirilmesi: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti örneği

1st International Conference on New Trends in Communication Basın hak ve özgürlükleri, basının, temel bir iletişim alanı olması nedeniyle, iletişim bilimini; hak ve özgürlüklerin ise, etik ve hukuki düzenlemeler ile söz konusu olması sebebi ile, hukuk bilimini ilgilendiren, interdisipliner bir konu olma niteliğini haizdir. Ana akım medya çalışanları için, basın hak ve özgülüklerine ilişkin çeşitli milletlerarası hukuki belgelerde, anayasalarda ve yasalarda düzenlemeler yer almakla birlikte; artık ana akım medya olarak adlandırılan yapıya, önemli bir alternatif oluşturan yeni medya (internet ortamı, sosyal medya) üzerinden, basın mensubu olarak çalışan bireylerin hak ve özgürlüklerine ilişkin ayrı düzenlemeler bulunmamakta; ana akım medya mensupları ile ilgili hak ve düzenlemelere tabi oldukları kabul görmektedir. Bu durum KKTC açısından da, geçerlidir. Ancak, KKTC’de, ana akım medya mensuplarının hak ve özgürlükleri ile ilgili dahi, kapsamlı düzenlemeler bulunmadığı için; ana akım medya üzerinden bir çok etik olmayan haberin yapıldığı görülmektedir. Ortam ve özellikle de hız olgusu ile, ana akım medyadan farklılaşan yeni medya üzerinden ise, çok daha vahim sonuçlara ulaşan, etik olmayan haberlerin yayılması ve bir çok kişinin haklarının ihlali söz konusu olmaktadır. Çalışmamız, basın hak ve özgürlüklerinin genel olarak tanımlanması, sınırlarının çizilmesi ve özellikle de, yeni medya üzerinden KKTC’de basın mensubu olarak çalışan bireylerin etik ihlallerinin önlenmesi için somut çözüm önerileri sunma amacını taşımaktadır. The rights and freedom of the press has an interdisciplinary nature related with the media and the law. It is a well-known subject that the main stream media employees have established rights and freedom regulated through international law, documents, national constitutions and codes. Now, such regulations are accepted as valid for the alternative / new / social media employees who have not got separate regulations. This must be valid for the TRNC as well. However, here, even the regulations for the main stream media have deficiencies therefore un-ethical media coverage may appear there too. No need to say, such social media appearances, differing from the other’s ones in its fastness, not only violate the personal rights but also create more catastrophic consequences. The current work presents concrete solutions to prevent such un-ethical coverage of the social media employees and to determine the limits of the the rights and freedom of the press.