Soja u ishrani monogastričnih životinja

Soja (Glycine max) je biljna vrsta koja pripada mahunarkama. Ona je jedan od najvećih i najefikasnijih izvora biljnih proteina sa bogatim i uravnoteženim profilom amino kiselina, ali i značajan izvor ulja. Visoko vrednim hranivima u ishrani životinja se smatraju i proizvodi od soje (griz, sačma, pogača). Pored visokoverdnih sastojaka, zrno soje sadrži i materije (kao što su inhibitori tripsina i himotripsina, enzim ureaza itd.) koje smanjuju biološku vrednost ovog hraniva pa je neophodna termička obrada ovog hraniva. Veća potražnja za sojom je iziskivala genetske modifikacije zbog uticaja na prinos, sorte otporne na bolest, varijetete sa pojačanom hranljivom vrednošću kao i sorte tolerantne sušu. Česte su i alergijske reakcije na soju. Soybean ( ) is a plant species belonging to the legumes. It is one of the largest and Glycine max most ef6icient sources of vegetable protein with a rich and balanced amino acid pro6ile, but also a signi6icant source of oil. Highly valuable nutrients in animal nutrition are considered and soy products (full-fat soy meal, meal, cake). In addition to the high value ingredients, soybean contains a substance (such as inhibitors of trypsin and chymotrypsin, the enzyme urease, etc.) That reduce the biological value of the feed is required thermal treatment of the feed. Increasing demand for soybean genetic modi6ication is necessitated due to the impact on yield, disease-resistant varieties, varieties with enhanced nutritional value as well as the varieties tolerant to drought. Often there are allergic reactions to soy. Zbornik kratkih sadržaja