Çekal abrazyon modelinde lodoksamid'in peritoneal adezyon ve anti-oksidan düzeyleri üzerine etkisi

Çekal Abrazyon Modelinde Lodoksamid'in Peritoneal Adezyon ve Anti-oksidan Düzeyleri Üzerine EtkisiAbdominal cerrahi sonrasında gelişen adezyonlar, neden oldukları problemler nedeniyle günümüzdeki önemini korumaktadır. Mast hücre aktivasyonu, adezyon gelişiminde rol oynayan önemli etkenlerden biridir. Bu aktivasyonun önlenmesi ile adezyon gelişiminin azaltılabileceğini düşünerek güçlü bir mast hücre stabilizatörü olan Lodoksamid'in yapışıklık ve anti-oksidan düzeyleri üzerine etkisini araştırmayı planladık.Bu çalışmada 30 adet Wistar Albino cinsi erkek sıçan, 3 gruba ayrıldı. Birinci gruba sadece laparotomi, 2. gruba laparotomi ve çekal abrazyon, 3. gruba ise laparotomi yapılıp çekal abrazyon yapılmadan önce Lodoksomid verilerek 15 dk. beklendikten sonra abrazyon oluşturuldu. Postoperatif 7. günde tüm ratlar sakrifiye edilerek gelişen adezyonlar evrelendirildi. Tüm ratlardan peritoneal örnekler alınarak rat spesifik t-PA-1, PAI-1 ve MDA, SOD, GSH-Px, KAT çalışıldı. Mikroskopik olarak fibrozis ve inflamasyon skorlaması yapıldı.Evans skoru ile karşılaştırıldığında tüm gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki mevcut idi. Adezyon skorları; Lodoksamid grubunda, abrazyon grubundan daha düşük idi. Gruplar arasında t-PA, PAI-1, t-PA/PAI-1 değerleri açısından istatiksel açıdan anlamlı ilişki saptanmadı. Tüm gruplar arasında fibrozis ve enflamasyon açısından anlamlı ilişki mevcut idi. GSH-Px düzeyleri açısından Lodoksamid ile kontrol grubu arasındaki farkın istatiksel açıdan anlamlı olduğu saptandı. KAT düzeyleri açısından da kontrol ile abrazyon grubu arasında istatiksel açıdan anlamlı fark saptandı.Lodoksamidin, PPA oluşmasında en önemli başlangıç basamaklarından birisi olan mast hücre aktivasyonlarının önlenmesinin adezyon oluşumunu makroskopik ve mikroskobik istatistiksel olarak anlamı düzeyde azalttığı, tüm parametreleri istatistiksel olarak anlamlı olmasa da oksidatif stresi azalttığı, enflamasyonu baskılamak suretiyle anti oksidan düzeylerini değiştirdiği saptandı. Bu etkiyi, fibrinolitik sistem üzerinden daha ziyade oksidatif stresi azaltarak ve direkt fibroblastları etkileyerek oluşturduğu ön görüsüne varıldı.Anahtar Kelimeler: Antioksidan, çekal abrazyon modeli, lodoksamid, mast hücre stabilizatörü, peritoneal adezyon Effect of Lodoxamide on Peritoneal Adhesion and Antioxidant Levels in a Cecal Abrasion ModelAdhesions following abdominal surgery remain significant because of the problems they may cause. Mast cell activation is one of the important factors in the development of adhesions. We designed a study of the effect of lodoxamide, a potent mast cell stabilizer, on adhesion and the levels of antioxydant substances, to explore the hypothesis that impairing mast cell activation may reduce the formation of adhesions.The study used 30 male albino Wistar rats, ditributed into three groups. Group 1 underwent laparatomy only, while Group 2 animals had laparatomy and cecal abrasion and those in Group 3 received lodoxamide 15 minutes prior to laparatomy and cecal abrasion. All animals were sacrificed on postoperative day 7 and their adhesions were staged. Rat-specific tissue plasminogen activator (t-PA-1), plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1), malone dialdehyde (MDA), superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GSH-Px), and catalase levels were determined in peritoneal samples taken from all animals. The degree of fibrosis and inflammation in these samples was graded by microscopic examination.Comparison of Evans' scores resulted in significant differences among the groups. Adhesion scores were lower in the lodoxamide group than in Group 2. No statistically significant differences could be found between the groups for t-PA, PAI-1, t-PA/PAI-1 values. A significant difference between groups, however, was seen in fibrosis and inflammation levels. The lodoxamide group (Group 3) was significantly different in this than the control group (Group 1), as were different Groups 1 and 2 with respect to CAT levels.Lodoxamide was thus found to significantly reduce the formation of postoperative peritoneal adhesions through mast cell activation, as seen by microscopic and macroscopic means; to reduce somewhat oxidative stress, even if the statistical significance could not be established for all parameters; finally to modify the antioxidant levels by inhibiting inflammation.We hypothesize that this action is mediated by oxidative stress reduction rather than the fibrinolytic system, and by direct action on the fibroblasts.Key Words: Antioxidants, cecal abrasion model, lodoxamide, mast cell stabilizer, peritoneal adhesion 77