Experiences of poverty in İstanbul and coping strategies of urban poor

Bu araştırma, literatürde kent yoksulları diye isimlendirilen ekonomik açıdan dezavantajlı kentli grupların refahın kapitalist dağılımı ile baş etme yöntemlerini, başvurdukları mekanizmaları, bu amaç doğrultusunda kurulan muhtemel enformel ekonomiyi ve dayanışma ağlarını irdelemek; yani dezavantajlılığın ve yoksulluğun insanların gündelik ekonomik ve sosyal pratiklerini nasıl etkilediğini tasvir etmek, bu pratiklerin kişilerin benliklerini ve gelecek tahayyüllerini nasıl şekillendirdiğini anlamaya çalışmak ve bu çalışmaya konu olan mahalledeki özgül mekanizmaların Türkiye'nin refah rejimine dair ne tür ipuçları taşıdığını analiz etmek amacını taşımaktadır. Araştırmanın örneklemini oluşturan kişiler ekonomik açıdan alt sınıfa dahil olup Üsküdar'a bağlı fakat Üsküdar – Ümraniye – Beykoz üçgeninde yer alan ve oldukça merkezi bir mahalle sayılabilecek Yavuztürk Mahallesi'nde yaşayan Türkiye vatandaşlarıdır. This study aims to examine the economically disadvantagous urban groups called the urban poor and their methods of dealing with capitalist distribution of welfare, mechanisms they employ, and the possible informal solidarity networks they adapt. This means, the study will first describe how poverty shapes people's daily social and economic practices, second try to understand how these practices shape people's self-reflections, and third analyze the spesific mechanisms in the Yavuztürk Neighborhood in the context of Turkey's welfare distriubtion. The sample of the study consists of poor Turkish people living in Yavuztürk Neighborhood that is a part of Üsküdar District, but located in the triangle of Beykoz, Ümraniye and Üsküdar Districts. 97