Degloving yaralanmalarda ticagrelor ve enoksaparin sodyumun doku sağkalımı üzerine ekilerinin karşılaştırılması ve analizi

ÖZETDeri ve subkutan dokunun tabanda yapışık olduğu derin fasiyadan ayrılmasına degloving (avülsiyon) yaralanması denir. Bu tip yaralanmalarda başlıca problem avulsiye kısmın subkutan vaskuler pleksusunun zedelenmesine bağlı olarak gelişen cilt nekrozudur. Plastik rekonsrüktif ve estetik cerrahi kliniklerinde çok sık rastlanılan degloving yaralanmalarıyla ilgili çalışmalar genelde tedavi ve sonrasını inceleyen klinik çalışmalardır. Deneysel çalışmalar ise sınırlı sayıdadır. Literatürde nekroz miktarını azaltmaya yönelik az sayıda deneysel makale bulunmaktadır. Bu amaçla enoksaparin ve ticagrelorun degloving yaralanmaları üzerine etkilerini ve doku sağkalımı açısından etkinliklerini araştırdık. Çalışmamızda 32 adet wistar albino rat kullandık. ratların kuyruklarında degloving yaralanması oluşturup, avulsiye şekilde 15 dakika bekledikten sonra flepleri takrar esk yerine sütüre ettik.Postoperatif dönemde ratları rastlantısal olarak dört gruba ayırdık. 1.grup ilaç verilmeyen kontrol grubu, 2. grup ticagrelor verdiğimiz grup, 3. grup enoksaparin verilen, 4. grup ise enoksaparin ile ticagrelorun kombine verildiği grup olarak ayrıldı. 14 gün ilaç verildikten sonra 15.gün çalışmamızı sonlandırdık. Ratların kuyruğunda gelişen nekroz oranlarını ve histopatolojik olarak ülser skorları hesaplandı. .klinik olarak kontrol grubuyla ilaç grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulundu (p