Meme kanseri tanısı almış hastaların teşhisten önce stresli yaşam olaylarıyla karşılaşma durumları ve psikolojik dayanıklılık düzeylerinin belirlenmesi

Araştırma meme kanseri hastalarının teşhisten önce stresli yaşam olaylarını saptamak ve psikolojik dayanıklılık düzeylerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma, Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Çukurova Üniversitesi Hastanesi'nde Şubat 2012- Haziran 2013 tarihleri arasında, meme kanseri tanısı almış 201 hasta ile yürütülmüştür. Veriler, 'Kişisel Bilgi Formu', 'Stresli Yaşam Olayları Formu' ve 'Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği' ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzde dağılımı, ortalama ve standart sapma, Independent t-testi ve Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır. Çalışmaya katılan hastaların %97'si kadın olup yaş ortalaması 49.4±10.6'dır. Hastalara teşhisten önce yaşadıkları stresli yaşam olayları sorulduğunda, tamamına yakını ağır bir hastalık geçirdiğini, %70.1'i parasal sorunlar yaşadığını, %64.2'si deprem yaşadığını, %57.7'si aileden birini kaybettiğini, %54.2'si bir yakınının ağır bir hastalık geçirdiğini, %51.2'si eşinin işsiz kaldığını, %42.8'i evlilikte karşı cinsle ilişkilerinde uyuşmazlıklar yaşadığını söylemiştir. Hastaların %30.8'inin kürtaj olması, %29.9'unun sözel olarak şiddete maruz kalması, %22.4'ünün cinsel sorunlar yaşaması ve %20.4'ünün de dayak yediğini söylemesi oranları azımsanmayacak diğer stresli yaşam olaylarındandır. Hastalara uygulanan psikolojik dayanıklılık ölçeğinin toplam puan ortalaması 123.68±17.45 olarak bulunmuş ve ölçeğin alt boyutlarından sosyal yeterlilik boyutu en yüksek, gelecek algısı boyutunun da en düşük olduğu saptanmıştır. Hastalardan, stresli yaşam olayları bildirmeyenlerin, hastalığının sorumluluklarını yapmasına engel olmadığını söyleyenlerin, iyileşmek ve eski yaşantısına dönmek istediğini belirtenlerin, destek kaynakları bulunanların ve intihar düşüncesi olmayanların psikolojik dayanıklılıkları yüksek bulunmuştur (p