Polityka karna w Anglii i Walii (1970–2005)

Tekst porusza problematykę zmian w polityce karania na terenie Zjednoczonego Królestwa w Anglii i Walii jakie dokonały się w latach 1970-2005. Podstawę rozważań przedstawionych w artykule stanowi zwrot jaki dokonał się w brytyjskiej polityce karnej w latach dziewięćdziesiątych. Omawiany przez autora tekstu model brytyjskiej polityki karnej charakteryzował się wówczas wydłużeniem izolacji więziennej sprawców powrotnych i niebezpiecznych skutkując wzrostem populacji więziennej przy jednoczesnym spadku nasilania się przestępczości. A. Adamski prowadzi odbiorcę przez poszczególne etapy zmian i ewolucji polityki karnej w Zjednoczonym Królestwie w wybranych latach. W celu ilustracji swoich rozważań autor artykułu przedstawia wykresy ukazujące populację więzienną w Anglii i Walii w latach 1975–2005. W tekście przedstawione zostały poszczególne etapy stanowiące odzwierciedlenia zmian m. in tzw. „strategię martwego punktu” w latach 1975-1979, dwutorową politykę karną konserwatystów w latach 1979–1992 oraz wzrost represyjności brytyjskiego systemu karnego po 1993 roku. Opracowanie zawiera również charakterystykę współczesnego systemu karania w Anglii i Walii oraz strukturę orzekanych kar w systemie brytyjskim. W przedstawionych wnioskach autor tekstu stara się porównać politykę karną w Anglii i Walii z innymi krajami Europy Zachodniej. A. Adamski podkreśla, że brytyjski system sprawiedliwości cechuje się surowym traktowaniem sprawców przestępstw i skazywaniem ich na karę pozbawienia wolności. Wśród źródeł narastających tendencji rygorystycznych w krajach brytyjskich autor wskazuje na rozwój społecznego neoliberalizmu co podnoszone jest także przez innych badawczy zjawiska. Według niego na kształt polityki karnej i poziom represyjności największy wpływ ma istniejący w danym momencie klimat polityczny.