Hoofdrichtingen voor risicobeheersing in kustplaatsen: Beheersing van kansen en gevolgen van kustafslag en overstroming tijdens zware storm in buitendijksgebied

In de Nederlandse kustplaatsen neemt de druk op de beschikbare ruimte voor wonen, werken, recreatie en mobiliteit toe. Tegelijkertijd zorgen zeespiegelstijging en grotere en langere golven ervoor dat de kans op schade aan buitendijkse bebouwing en infrastructuur bij extreme stormomstandigheden toeneemt. In de Nota Ruimte is daarom expliciet aandacht besteed aan de kustplaatsen en aan bebouwing op de waterkeringen. In tegenstelling tot de bebouwing achter de waterkering, die via de Wet op de Waterkering (1996) wordt beschermd, geniet buitendijkse bebouwing, op of voor de waterkering, namelijk geen wettelijke bescherming. Het is aan de gezamenlijke overheden om duidelijkheid te bieden wie welke rol moet, wil en kan vervullen bij de beheersing van buitendijkse risico’s in de kustplaatsen. De nota Pieken in de Delta en de Nota Ruimte onderstrepen de noodzaak van beleid voor buitendijkse bebouwing. De Nota Ruimte geeft aan dat “ontwikkeling van economische en toeristische activiteiten is toegestaan zolang de veiligheid van het achterland niet nadelig wordt beïnvloed en het niet leidt tot kostenverhoging van toekomstige versterkingswerken. Bij eventuele buitendijkse ontwikkelingen kan de veiligheid tegen overstromingen meestal niet worden geborgd”. In dit document worden vier verschillende hoofdrichtingen voor risicobescherming geformuleerd: A: Communicatie Variant B: Consolidatie Variant C: Maatwerk Variant D: Binnendijks Variant A: COMMUNICATIEVARIANT De gezamenlijke overheden geven bij de keuze voor hoofdrichting A invulling aan risicobeheersing in buitendijks gebied door: • burgers en ondernemers buitendijks te informeren over hun risico’s; • een ‘pool’ van verzekeraars in te stellen die de verzekerbaarheid van objecten tegen een redelijke premie mogelijk maakt; • het bestaande beleid voor kustlijnhandhaving te continueren. B: CONSOLIDATIEVARIANT De gezamenlijke overheden geven bij de keuze voor hoofdrichting B invulling aan risicobeheersing in buitendijks gebied door