Fossiele watermol uit de Dinkelvallei

In het jaar 2000 vond ik een fossiel onderkaakje in een zandafgraving van de firma Erich Straten GmbH bij Gildehaus (Grafschaft Bentheim/Niedersachsen). Door de vondst werd ik, na determinatie door dr. Lars van den Hoek Ostende te Leiden, geconfronteerd met een mij tot dat moment onbekende diersoort: Desmana cf. moschata oftewel de watermol, die ook wel desman wordt genoemd. Literatuuronderzoek leert dat dit dier nog steeds voorkomt en dat men het beschouwt als een interessant 'levend fossiel'. Er zijn twee soorten water-mollen namelijk Desmana cf. moschata, de Russische desman, en Galemys pyrenaicus, de Pyrenese of Spaanse desman. Ondanks bescherming neemt hun aantal af. De ecologische omstandigheden in de vallei van de Dinkel - waar het fossiel werd gevonden - waren al veel eerder ongeschikt. Op basis van fossielen wordt aangenomen dat de watermol in Noordwest-Europa ongeveer 10.000 jaar geleden is uitgestorven. In 2002 vond Jan van der Steeg uit Losser in genoemde afgraving een bovenkaak-fragment en ruim een jaar later een mogelijk fragment van een scheenbeen.