Poređenje subkliničke nefrotoksičnosti izazvane gadolinijumom i jodnim kontrastnim sredstvom kod dece sa normalnom bubrežnom funkcijom

Da se utvrdi razliku između gadolinijumskog i jodnog kontrasta u nastanku subkliničkog oštećenja bubrega iskazanog novim biomarkerima (NGAL i KIM). Da se ispita pojava eventualnog kliničkog oštećenja bubrega u populaciji dece sa normalnom bubrežnom funkcijom posle primene gadolinijumskog i jodnog kontrasta kao i mogućnost njenog što ranijeg otkrivanja upotrebom novih biomarkera, serumskog i urinarnog NGAL-a i urinarnog KIM-1. Da se evaluira eventualni uticaj intravenske hidracije pre i posle primene kontrasta na nastanak bubrežnog oštećenja kod dece sa normalnom bubrežnom funkcijom. Da se razmotri uticaj doze primenjenog kontrasta kao i istovremene primene antihipertenzivne terapije na nastanak bubrežnog oštećenja Metodologija: Naše prospektivno istraživanje je obavljeno kod 123 dece i adolescenata kod kojih su primenjene dve vrste kontrastnih snimanja u periodu od 1. januara 2013 godine do 31 decembra 2015 godine. Prva grupa (n=58) pacijenata sa acijanogenim urođenim srčanim manama je tokom angiografije primala nisko osmolarni, ne-jonski kontrast na bazi joda (iopromide, Ultravist® 370). Drugu grupu (n=65) su sačinjavali pacijenti sa suspektnim anomalijama urotrakta, bilo izvodnog sistema, bilo krvnih sudova bubrega kojima je rađena MR angiografija/urografija sa primenom gadolinijumskog kontrasta (gadopentetate dimeglumine, Magnevist®). Svakom pacijentu su uzimani uzorci urina pre snimanja (unutar 24h od snimanja, 0h), zatim posle 4, 24 i 48 sati od primenjenog kontrasta. Uzorci seruma su uzimani tri puta: pre snimanja, posle 24 i 48 sati od primenjene kontrastne procedure. Pored standardnih laboratorijskih parametara, u navedenim uzorcima su metodom ELISA određivani i serumski cistatin C, serumski i urinarni NGAL i urinarni KIM-1. Rezultati: Pacijenti koji su primili iopromide (n=58) su imali izraženiji pad eGFR posle 24 h (ΔGFR 10,77 (21,24) ml/min/1,73m2) u poređenju sa pacijentima koji su kao kontrasno sredstvo primili Gd-DTPA (n=65), (ΔGFR 5,93 (21,23) ml/min
To determine the difference between gadolinium and iodine contrast media in the development of subclinical kidney damage expressed with new biomarkers (NGAL and KIM). To investigate the possible occurrence of acute kidney injury in children with normal renal function after administration of iodinated and gadolinium based contrast and investigation the possibility of its early detection by using new biomarkers, such serum and urinary NGAL and urinary KIM-1. Also, to evaluate the possible effect of intravenous hydration before and after contrast on kidney function in children with normal renal function. And, to assess the impact of the dose of administered contrast media, as well as, evaluation of concomitant antihypertensive therapy on the possible renal impairment in children with normal kidney function. Material and Methods: We performed a prospective study of 123 children and adolescents undergoing contrast media exposure in a single center from January 1st, 2013 to December 31st, 2015. The first group (n=58) of patients with acyanotic congenital heart disease were undergoing angiography with low osmolar non-ionic, iodine based contrast administration (iopromide, Ultravist® 370). The second one (n=65) consisted of patients with suspected urinary tract anomalies who were undergoing MR angiography/urography with gadolinium based contrast administration (gadopentetate dimeglumine, Magnevist®). For each patient, four urine samples were obtained that corresponded to time 0 h (within 1-day pre contrast exposure), 4, 24 and 48 hours after procedure. The serum samples were obtained three times: within 1-day pre contrast exposure, 24 and 48 hours after procedure. In addition to standard laboratory parameters, serum cystatin C, serum and urinary NGAL and urinary KIM-1 were determined by ELISA. Results: Patients who have received iopromide (n = 58) had a more pronounced decrease eGFR after 24 h (ΔGFR 10.77 (21.24) ml / min / 1.73m2) as compared to patients who received a Gd