Forenzička ispitivanja u maloj praksi

Sudska veterinarska medicina ili veterinarska forenzika je naučna disciplina koja se bavi vezom i primenom veterinarsko-medicinskih činjenica u pravnim problemima. Osnove bilo koje forenzičke veterinarske istrage su slične onima koje su u osnovi sudske medicine kod ljudi i podrazumevaju objektivnost, pažljivo vođenje evidencije i obezbeđivanje sledljivosti dokaza. Međutim, glavna razlika leži u velikom broj vrsta životinja koje se mogu ispitivati kada je u pitanju sudska veterinarska medicina. Stoga, nije realno očekivati da bilo koji veterinar bude upućen u sve vrste. U zavisnosti od vrste životinje, koriste se različite dijagnostičke i forenzičke metode. Kada su u pitanju kućni ljubimci najčešći razlozi za forenzička ispitivanja su slučajevi nezakonitog ubijanja i zlostavljanja životinja, ujedne rane usled međusobne borbe životinja, iznenadno uginuće, kao i slučajevipostojanjaodgovornosti veterinara za stručne grešake. Tokom forenzičkog ispitivanja i prikupljanja dokaza u cilju utvrđivanja uzroka uginuća životinja najčešće korišćena metoda jeste postmortalni pregled životinje. Obdukcijom se može utvrditi uzrok uginuća, ali i potvrditi/opovrgnuti postojanje stručne greške veterinara. Osim postmortalnog pregleda, važna dodatna dijagnostička metoda jeste histopatološki pregled organa koji se koristi u svim situacijama u kojima patoanatomskim pregledom ne može sa sigurnošću da se utvrdi razlog uginuća. Kao dodatne metode, u svim slučajevimapostojanja sumnje na ubijanje životinja iz vatrenog oružja koristi se rendgensko snimanje celog tela životinje da bi se utvrdilo prisusustvo projekila, ako su u pitanju ustrelne rane. Takođe, s obzirom na česta namerna trovanja kućnih ljubimaca, hemijsko-tokiskološke analize predstavljaju neizostavnu metodu u cilju potvrde sumnje na trovanje postavljene na obdukciji. Forenzičke metode u maloj praksi mogu se koristiti i kod živih životinja u slučajevima kada postoji sumnja na zlostavljanje životinja, u situacijama procene ujednih ran