“Mapping Austrofascism” and Beyond : Report on the Digital Research Lab Campus Medius

The Campus Medius project Mapping Austrofascism explores and expands the possibilities of digital cartography in cultural and media studies. In this article, I elaborate on the project’s development from a historical case study to a mapping platform. The first chapter presents the initial version, an interactive map with a timeline displaying 15 events within 24 hours in Vienna on the weekend of May 13 and 14, 1933. The second part discusses the current version of the project that additionally focuses on the main event of this exemplifying time-space or chronotope: an Austrofascist “Turks Deliverance Celebration” (Türkenbefreiungsfeier) in the gardens of Schönbrunn Palace, which is imparted from a bird’s-eye perspective, panoramically, and in street view by five mediators each. The next chapter deals with the technological infrastructure and the data model of Mapping Austrofascism, which operationalizes the theoretical concepts of the dispositif and the actor-network. In conclusion, I outline our plans to establish a digital platform for describing and visualizing media experiences in everyday life.
Projekt „Mapowanie austrofaszyzmu” [Mapping Austrofascism] realizowany przez Campus Medius bada i poszerza możliwości kartografii cyfrowej w zakresie nauk o kulturze i mediach. W niniejszym artykule opisuję rozwój projektu od historycznego studium przypadku do platformy służącej do mapowania. Pierwsza część przedstawia pierwotną wersję projektu, interaktywną mapę ze skalą czasową, która pokazuje piętnaście zdarzeń, jakie zaszły w ciągu 24 godzin w weekend 13 i 14 maja 1933 roku w Wiedniu. Druga część przybliża aktualną wersję strony internetowej, która dodatkowo skupia się na głównym zdarzeniu tego przykładowego przedziału czasowego czy też chronotopu: austrofaszystowskich „obchodach zwycięstwa nad Turkami” w parku przy pałacu Schönbrunn. Zostały one pokazane z lotu ptaka, w ogólnym ujęciu oraz w perspektywie ulicy, w każdym przypadku na podstawie relacji pięciu pośredników. Kolejna część omawia infrastrukturę techniczną oraz model danych Mapping Austrofascism, który operacjonalizuje teoretyczne koncepcje dyspozytywu i sieci aktorów. Na koniec nakreślam nasze plany budowy platformy cyfrowej, na której doświadczenia medialne mogłyby być opisywane z wielu perspektyw i wizualizowane.