Search

Babanzāde Aḥmed Na'īm, (1872-1934) on dokuzuncu yüzyılın son çeyreği ile yirminci yüzyılın ilk yarısında yaşamış, dil, felsefe, psikoloji, aḫlāk ve ḥadīs alanlarındaki çalışmalarıyla temayüz etmiş müderris, mütercim ve düşünürdür. Osmanlı entelektüelleri arasında mektep ve medrese çatışmasının yoğun olarak yaşandığı bir dönemde mektep mezunu olup medrese ilimlerini de tahsil eden Babanzāde, İslam kültürünün yanı sıra dönemin modern kültürüne de vakıftır. Aḥmed Naīm, Osmanlıdan Cumhuriyete geçiş sürecine tanıklık etmesinin yanı sıra Osmanlı’nın son dönemleri ile Cumhuriyetin ilk yıllarındaki modernleşmenin doğası, sınırları ve muhtemel etkileri bağlamında yaşanan yoğun fikri tartışmalara görüşleri ile katkı sağlamıştır. İslam savunusu temelinde serdettiği bu görüşlerinde; dinî, ahlaki ve kültürel değerlerden uzaklaşmadan Batı’nın sunduğu ilmi ve fennî imkanlardan faydalanmayı esas almıştır. Bununla birlikte Babanzāde, tarihsel süreçte ilim, fen, felsefe, sanat gibi alanlardaki çalışmaları ile çığır açan ve bir medeniyet inşa eden Müslümanların bugün geldikleri noktayı eleştirerek geçmiş ile yaşanılan çağ arasındaki büyük uçuruma dikkat çekmiş; bu bağlamda İslam’a yöneltilen eleştirilere cevap niteliğinde savunu metinleri yazmıştır. Bu makale, Babanzāde’nin düşünsel arka planını dikkate alarak İslam savunusuna dair görüşlerini sistematik bir şekilde tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede Aḥmed Naīm’in İslam savunusunun merkezinde, fıtrat dini olarak gördüğü İslam’ın sunduğu evrensel değerler ile Batı’nın kültürel hegemonyasının dayattığı değerlerin kıyaslanması ve Batı değerlerinin taklit edilmesine yönelik eleştirileri bulunmaktadır. O, bazı Müslüman aydın ve bürokratların İslam toplumunun içinde bulunduğu ahvalden kurtuluşu için önerdikleri Batı/Frenk taklitçiliğini, Müslümanların selameti için bir çıkış yolu olarak görmediği gibi toplumsal fesadın temel saiki kabul etmektedir. Makalede, Babanzāde’nin İslam savunusunda hareket noktası olarak İslam’ın evrensel ilkeler içeren, akli, ahlaki, tutarlı ve ekmel bir din olduğu düşüncesini kabul ettiği, İslam toplumunun kurtuluşunu da bu ekmel dinin ilkelerine kesin bir dönüşe bağlı gördüğü tespit edilmiştir.

Nimet Okan’ın kaleminden çıkan “Canların Cinsiyeti Alevilik ve Kadın” adlı bu çalışma, yazarın “Alevilik ve Kadın/ Alevilikte Kadın” (2014) başlıklı doktora tezinden üretilmiştir. Çalışmanın sorunsalını, Alevilikte “kadın-erkek eşitliği” söyleminin ve bu söylemin Alevi kadınların sosyal, kültürel ve dini yaşamlarında nasıl bir seyir izlediği üzerine kurgulayan yazar, etnografik bir alan araştırmasına dayalı çalışma metodu benimsemiştir. Bu bağlamda, Alevi kökenli topluluklarda kadın-erkek eşitliğine dair argümanları “Anşabacılılar” adlı topluluk üzerine yoğunlaşarak irdelediğini vurgulayan yazar, köy ve kent olmak üzere iki ayrı yerleşim biriminde yapmış olduğu alan araştırmasını katılımlı gözlem yoluyla gerçekleştirdiğini, alana dair verilini ise gözlem, görüşme, görsel-işitsel belgeleme teknikleriyle alan notlarını derleyerek elde ettiğini aktarmıştır. Yazar, “Alevilikte kadın-erkek eşittir” söylemi aracılığıyla, kadınların sesini bastıran bir yaklaşımın aksine, kadınların sesine kulak vermeyi, yaşam anlatılarının dinlemesini yaptığı araştırmanın temel ilkesi şeklinde açıklayarak, gönüllülüğün esas alındığı görüşmelerin ilkini Sivas ilinin Yıldızeli ilçesi, Topalyurt köyünde, ikincisini ise İstanbul ilinin Sarıyer ilçesi ve Kocaeli ilinin Darıca ilçesinde yürüttüğünü belirtmiştir. İstanbul ilinde yaptığı görüşmeleri, 1970’li yıllarda Sivas ilinin Topalyurt köyünde göç eden Anşabacılı kadınlarla gerçekleştirdiği bilgisini veren yazar, eser içerisinde alan araştırmasında görüştüğü kişilerin isimlerini mahremiyete duyduğu saygıdan dolayı saklı tuttuğunu da aktarmıştır. Eser, giriş kısmının ardından sıralanan toplam beş bölüm ve sonuç kısmından oluşmaktadır.

Francis Hutcheson’ın (ö. 1746) Hıristiyan Stoacılığı düşüncesi, on sekizinci yüzyıl boyunca İskoç ahlaki felsefesi ve dini üzerinde güçlü bir etki yapmıştır. Hutcheson'a ait Hıristiyan-Stoacı ilkelerin en coşkulu savunucusu ve bu ilkeleri tam olarak benimseyenlerden biri de Adam Ferguson’dur (1723-1816). Ferguson, çağdaşları olan on sekizinci yüzyıl felsefecileri ve okuryazar halk arasında saygın bir konum kazanmış olmasına rağmen günümüzde geri planda kalmış bir filozoftur. Ferguson'un fikirleri sonraki nesil entelektüeller arasında göz ardı edilemeyecek bir etkiye sahip olmuştur. Makalede Ferguson’un sahip olduğu teolojik düşünce ince ayrıntılarına kadar incelenmeyecektir. Bunun sebebi Ferguson’un bu konularda fikir belirtirken düşüncelerini genel hatları ile ortaya koymuş olmasıdır. Onun görüşlerinin temelinde olan ve birçok konudaki düşüncesini etkilemiş olan şeyin “İlahi Takdir” ve onun doğası olduğu tartışma götürmez bir gerçektir. Bu çalışmada Ferguson’un din ile ilgili düşüncelerinin genel olarak neler olduğu ortaya koyulduktan sonra Tanrı, sıfatları, Tanrı’nın varlığının delilleri, kötülük problemi, ruhun ölümsüzlüğü gibi diğer teolojik meselelerdeki detaylar ele alınacaktır.

Bu çalışmada Gözde Aynur Mirza'nın Yeni Dinselleşme Eğilimleri ve Maneviyat Arayışları isimli eseri değerlendirilmiştir.

After a synthetic reconstruction of the historical and religious development of this region, the aim of this essay is to examine the character of the gods worshiped in the Paphlagonian Poleis and in the countryside during the Hellenistic and Roman times by comparative analysis of the epigraphic and numismatic evidence. Furthermore, the notable parallels with the local rural cults of Phrygia and Lydia of the Roman period are highlight. A noteworthy peculiarity is also the use of religious epithets, derived from place-names. These epithets underline the strong relationship of the god with the territory, in which this divine being represents the main god worshiped within a rural community.

ABSTRACT: Symbolism is one of the oldest elements in human history. Various forms of symbols have been used in all religions and cultures. In addition to astronomical symbols, numbers, plants, animals, colors, monograms, objects are also used as symbols. While some symbols are used only in some religions or cultures, some symbols are common. Some symbols may have changed meaning over time, although they have a common meaning at the beginning. There are also symbols with completely different meanings. In this article, after examining the concept of west as geographical direction, the symbolic meaning loaded in the west direction in various religions and cultures will be investigated. In the article, the place, importance and symbolism of the West in Islam will be revealed. ÖZET :Sembolizm, insanlık tarihinin en eski unsurlarından biridir. Bütün dinlerde ve kültürlerde çeşitli şekillerde semboller kullanılmıştır. Astronomik sembollerin yanında sayı, bitki, hayvan, renk, monogram, objeler de sembol olarak kullanılmıştır. Bazı semboller sadece bazı dinlerde veya kültürlerde kullanılırken, bazı semboller ortaktır. Bazı semboller de başlangıçta ortak anlam taşımasına rağmen zaman içinde anlam değişikliğine uğramış olabilir. Bunların yanında tümüyle farklı anlamlara sahip semboller de vardır. Bu makalede coğrafi yön olarak batı kavramı incelendikten sonra çeşitli dinlerde ve kültürlerde batı yönüne yüklenen sembolik anlam araştırılacaktır. Makalede, coğrafi yön olarak batının İslam’daki yeri, önemi ve sembolizmi ortaya konulacaktır.

Résumé La reconstruction mammaire fait partie intégrante du traitement du cancer du sein. Elle doit être systématiquement évoquée lors de l'annonce de la maladie et proposée à un moment optimal lors de la prise en charge du cancer. En cas de carcinome canalaire in situ, la reconstruction doit être proposée dans le même temps que la mastectomie qui préserve généralement l'étui cutané. La conservation de la plaque aréolo-mamelonnaire doit faire l'objet d'évaluations complémentaires. En cas de carcinome mammaire invasif, la reconstruction mammaire est généralement proposée à distance du temps carcinologique, sauf pour les patientes ne nécessitant ni chimiothérapie ni radiothérapie postopératoire pour lesquelles la reconstruction peut être immédiate. Enfin, en cas de mastectomie controlatérale synchrone prophylactique, la reconstruction ne doit jamais retarder la prise en charge globale du cancer mammaire. Summary Breast reconstruction is an integral part of breast cancer treatment. It must be systematically mentioned when the disease is announced and proposed at an optimal time during cancer management. In case of ductal carcinoma in situ, reconstruction should be proposed at the same time as mastectomy, which generally preserves the skin. The conservation of the nipple-areolar complex should be further evaluated. In the case of invasive breast carcinoma, breast reconstruction is generally proposed at a distance from the oncological time, except for patients requiring neither chemotherapy nor postoperative radiotherapy for whom reconstruction can be immediate. Finally, in the case of prophylactic synchronous contralateral mastectomy, reconstruction should never delay the overall management of breast cancer. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Synergies Turquie is the property of GERFLINT (Groupe d'Etudes et de Recherches pour le Francais Langue Internationale) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi is the property of University of Cumhuriyet, Faculty of Sciences & Arts and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)