Search

The focus of the studies on the religion phenomenon in the social sciences literature has been on the fundamental transformation of traditional social institutions with modernization. The dominant approach in 19th and 20th century social sciences is that there is a tension relationship between religion and modernization. Religion, like other social institutions, as a source of the search for existential meaning and security, has gained new forms in the face of social change. The main weakness of some approaches that focus on the phenomenon of social change by focusing on the phenomenon of religion as a unit of analysis is that they focuses on images, not social patterns. It is not necessary to consider the change of representations. But it is essential to consider the transformation of religion / sacred in the recent intersections of the history of societies. This choice will allow us to draw a theoretical framework on the structural properties of social change.The aim of this paper is to provide the basis for new theoretical approaches by outlining the transformations of the phenomenon of religion during the periods of fundamental social change. In the first part of the paper, the reactions of religion / sacred in the face of the effects of modernization as a radical cultural change, in the second part of the paper, the effects of post-modernism and in the third part of the effects of globalization will be discussed. In the last section, the possibilities and problems of conceptualizations that try to explain the change of religion / sacred will be discussed., Sosyal bilimler literatüründe din olgusunu konu edinen çalışmaların odak noktası, modernleşme ile geleneksel sosyal kurumlarda gerçekleşen köklü dönüşüm olmuştur. XIX. ve XX. yüzyıl sosyal bilimlerindeki egemen yaklaşım, din ile modernleşme arasında gerilimli bir ilişki olduğudur. Sosyal değişmeye bağlı olarak varoluşsal anlam arayışının ve güvenliğin kaynağı olarak din, diğer sosyal kurumlar gibi form değiştirmektedir. Din olgusunu bir analiz konusu olarak merkeze alıp sosyal değişmeyi irdeleyen kimi yaklaşımların temel zaafı, sosyal örüntülere değil görüntülere odaklanmasıdır. Temsillerin değişimini değil toplumlar tarihinin yakın dönemdeki temel kavşaklarında dinin/kutsalın geçirdiği dönüşümü ele almak, sosyal değişmenin yapısal özellikleriyle ilişkili teorik bir çerçeve çizme imkânı sağlayacaktır.Bu çalışmanın amacı, din olgusunun büyük sosyal değişme süreçlerinde yaşadığı dönüşümlerin ana hatlarını ortaya koyarak yeni teorik yaklaşımlara katkı sağlamaktır. Makalenin birinci kısmında radikal bir kültürel değişme olarak modernitenin, ikinci kısmında post-modernitenin, üçüncü kısmında ise küreselleşmenin etkileri karşısında dinin/kutsalın gösterdiği reaksiyonlar ele alınmaktadır. Son kısımda ise dinin/kutsalın değişimini açıklamaya çalışan kavramsallaştırmaların imkân ve sorunları tartışılmaktadır.

Historically, starting from Aristotle, the method has always been of capital importance in natural sciences and philosophy. The idea that metaphysical discussions include ontology, epistemology and methodology; in other words, the notion that existence and its knowledge can only be known by method, is one of the main arguments of ancient philosophical systems. The developments in the natural sciences since the 14th century, along with the Enlightenment period, put the importance of method into sharp relief for the social sciences as well. Having a specific method is one of the most distinctive features of scientific research. Scientific studies attribute special importance to methods, since the method is the most important element that determines the quality of the research. The quality that gives scientific character to scientific research is its method. Therefore, in migration studies, the scientific sensitivity of the methods used in the research and the attention in their execution increase the validity and reliability of reached data and comments. Within this context, this paper has attempted to develop a critique of the methods used in qualitative migration studies. This study, based on grounded theory, analyses how the methods are adopted and applied in some migration studies papers. The themes in this study have been created by using initial and focused coding techniques. Along with these themes, a critique of the methods in these papers have been made. The study argues that the researchers encounter problems in employing the methods adopted in their research. Therefore, this paper examines the effects of these problems on the reliability and the validity of these studies, and makes some suggestions to overcome these issues., Tarihsel olarak Aristoteles'ten başlayıp doğa bilimlerinden ve felsefe alanına kadar yöntem her daim büyük bir önem taşımıştır. Metafizik tartışmaların ontoloji, epistemoloji ve metodolojiyi içerdiği, başka bir deyişle varlığın ve onun bilgisinin ancak yöntemle bilinebileceği düşüncesi, kadim felsefe sistemlerinin ana argümanlarındadır. 14. yüzyıldan itibaren doğa bilimlerinde yaşanan gelişmeler Aydınlanma dönemiyle birlikte yöntemin sosyal bilimler için de önemini belirginleştirmiştir. Nitekim bilimsel araştırmaların en belirgin özelliklerinden biri, belirli bir yönteme sahip olmasıdır. Yöntem, araştırmanın niteliğini belirleyen en önemli unsur olduğundan bilimsel araştırmalarda yönteme özel bir önem atfedilir. Bilimsel bir araştırmaya bilimsellik karakterini kazandıran nitelik onun yöntemidir. Bu nedenle göç alanında yapılmış araştırmalarda kullanılan yöntemlerin bilimsel hassasiyetleri ve icrasında gösterilen özen ulaşılan verilerin ve yapılan yorumların geçerliliğini ve güvenilirliğini arttırmaktadır. Bu çalışmada belirlenen nitel desenli göç araştırmalarında kullanılan yöntemlerin nasıl icra edildiğine dair bir eleştiri geliştirilmeye çalışılmıştır. Gömülü teoriye dayanan bu çalışmada, araştırmaların hangi yöntemi benimsedikleri ve benimsedikleri bu yöntemi nasıl icra ettikleri ele alınmıştır. Araştırmada ele alınan makalelerde, başlangıç ve odaklı kodlama teknikleri kullanılarak temalar oluşturulmuştur. Araştırmamızda, bu temalar bağlamında nitel yönteme dayanan söz konusu göç araştırmalarında karşılaşılan yöntem problemlerine dair bir eleştiri yapılmıştır. Yapılan analizler neticesinde, nitel yöntemlerin icrasında araştırmacıların yöntemi kullanma konusunda sorunlarla karşılaştıkları görülmüş, karşılaşılan problemlerin çalışmanın güvenilirliğine olan etkisine bakılmış ve bu sorunların nasıl aşılabileceği konusunda önerilerde bulunulmuştur.

Üretim sürecini tamamen değişime uğratan endüstri 4.0, sadece akıllı ve bağlantılı sistemler ile ilgili değildir. Endüstri 4.0, dizilemeden nanoteknolojiye kadar birçok alanda dijital teknolojilerin iç içe geçip kaynaşmasını ve karşılıklı etkileşimlerini kapsarken bu teknolojik dönüşümün tamamına neoliberal küreselleşme eşlik etmektedir. Süreç ekonomik, siyasal, sosyal, kültürel ve mekânsal dönüşümler üzerinde belirleyiciyken neoliberal politikaların merkezinde yer alan özelleştirme, piyasalaştırma ve serbestleştirme uygulamaları ile devletler hizmet sunumundan ya göreli olarak çekilmiş ya da bu alanlardaki hizmet sunumunda dönüşüme gitmiştir. Böylece sağlık, eğitim vb. gibi alanlar piyasa dinamiklerine göre yeniden yapılandırılmış ve “sağlık”, sermaye birikiminin bir aracı hâline getirilmiştir. Dolayısıyla dijital teknolojilerin gelişmesi, kapitalizmin küreselleşmesi ve devletin neoliberal bir anlayışla yeniden biçimlendirilmesi sürecinde sağlık hizmeti sunumu, tüm failleri ve aktörleriyle birlikte tekrardan sorgulanmalıdır. Nitekim dijital hastane konseptinde bilgi ve iletişim teknolojileri aracılığıyla dönüşümler yaşanmaktadır. Yaşanan dönüşümlerin ürettiği gelişmelerin meşruiyeti, tartışmalara açık bazı dinamikleri (profesyonelizmin yitimi, yeni gözetim ve denetim pratikleri, mahremiyet ihlalleri gibi) üretebilme potansiyeli barındırmaktadır. Bu bağlamda bu çalışmada, dijitalleşmenin ve neoliberal kapitalizmin mekân olarak hastaneyi, hastayı ve hekimlik mesleğini nasıl dönüştürdüğü irdelenmektedir. Yine bu çalışmada hekimlik pratiklerinin dönüşümü ve profesyonelizmin yitimi, yeni gözetim ve denetim pratikleri ile mahremiyet tartışılmaktadır., Industry 4.0, which has completely transformed the production process, is not just about smart and connected systems. While industry 4.0 includes the intertwining and fusion of digital technologies in many fields from sequencing to nanotechnology, and also includes the mutual interactions, those digital technological developments are accompanied by the neoliberal globalization process. With the practices of privatization, marketization and deregulation which are at the center of neoliberal policies, states have either relatively withdrawn from service provision or have transformed their service provision in these areas, while the process was decisive on economic, political, social, cultural and spatial transformations, Thus, areas such as health, education, etc. have been restructured by basing on market dynamics and ‘health’ became a means of capital accumulation. Therefore, in the process of the development of digital technologies, the globalization of capitalism and the reshaping of the state with a neoliberal approach, health care delivery should be re-examined altogether with its agents and actors. As a matter of fact, transformations are taking place in the digital hospital concept through information and communication technologies. The legitimacy of the developments produced by the transformations has the potential to produce some controversial dynamics (such as the loss of professionalism, new surveillance and control practices, violations of privacy). In this regard, it is examined in this paper that how digitalization and neoliberal capitalism transform the hospital as a space, the patient and the medical profession. Accordingly, the transformation of medical practices and the loss of professionalism, new surveillance and control practices and privacy are discussed.

In the history of sociology, the research conducted by sociologists, the concepts they put forward and the theories they developed are significant fields or research. Recently, new research topics also attracted increasing attention such as how individual sociologists were received and understood in their own periods and authentic national sociological environments as well as in different times and grounds, and what kind of impact they had. This research focuses on how Ferdinan Tönnies (1855-1936) influenced the American sociological atmosphere. Beginning with the first reference to Tönnies in the United States in 1901 with “Social Control” and the first contact with Tönnies in 1904 when he presented a paper entitled “The Present Problems of Social Structure” at the St. Louis University Congress of Science and Art in 1904, Edward A. Ross attempts to identify the different ways in which Tönnies was received by American sociologists. The study argues that there are three modes of reception. The first of these is the Parkian reading, embodied in Robert E. Park (1864-1944), one of the founders of the Chicago School, who utilizes Tönnies' basic concepts and distinctions to make sense of the social transformation in Chicago. Secondly, we encounter the popularizing Sorokinian reading of Pitirim A. Sorokin (1889-1968), which is characterized as selective and to some extent reductionist. The Parsonsian reading, in which Tönnies is evaluated by Talcott Parsons (1902-1979) in the context of Tönnies' imagination of society as a system, is the last of the forms of reception discussed in this article., Sosyoloji tarihinde sosyologların gerçekleştirdikleri araştırmalar, ortaya koydukları kavramlar ve geliştirdikleri teoriler kadar, bunların gerek kendi dönemlerinde ve otantik ulusal sosyoloji ortamlarında gerekse farklı zaman ve zeminlerde nasıl karşılanıp anlaşıldıkları, nasıl bir etkiye sahip oldukları da önemli bir araştırma alanı olarak öne çıkmaktadır. Bu araştırmada Ferdinand Tönnies’in (1855-1936) Amerikan sosyoloji ortamını nasıl etkilediği üzerinde durulmaktadır. ABD’de Edward A. Ross’un 1901 yılında “Toplumsal Kontrol” başlıklı çalışmasında Tönnies’e yaptığı ilk atfı Tönnies’in 1904 yılında St. Louis Üniversitesi Bilim ve Sanat Kongresi’nde bizzat sunduğu “Toplumsal Yapının Güncel Sorunları” başlıklı bildiri takip etmiştir. Araştırma söz konusu ilk temaslardan başlayarak Tönnies’in Amerikan sosyologları tarafından farklı alımlanma biçimlerini teşhis etmeye çalışmaktadır. Bunlardan ilki (Parkçı okuma), Chicago Okulu’nun kurucularından Robert E. Park (1864-1944) özelinde cisimleşmekte, Tönnies’in temel kavram ve ayrımlarını Chicago’da yaşanan toplumsal dönüşümü anlamlandırmak için değerlendirmektedir. İkincisi (Sorokinci okuma) Pitirim A. Sorokin (1889-1968) özelinde karşımıza çıkmakta ve seçmeci, pedagojik ve bir ölçüde indirgemeci bir nitelik arz etmektedir. Üçüncü ve sonuncu okumada (Parsonsçı okuma) ise Tönnies, Talcott Parsons (1902-1979) tarafından ortaya konan “sistem olarak toplum” tasavvuru çerçevesinde değerlendirilmektedir.

Toplumda deizm inancına yönelen bireylerin öncelikle kendilerinde, dünyaya dair görüşlerinde ve sosyal çevrelerinde doğal olarak bazı değişim ve dönüşümler yaşanmaktadır. Deizm gibi akımlar çok öncelerden beridir dünyanın büyük bir çoğunluğunun yüzleştiği bir durum olsa da daha görünür olmalarının yanında hacimleri, şiddetleri ve kendine özgü tepkisel boyutları artarak devam etmektedir. Bu tebliğde problemimiz, bireylerin deizm inancına yönelmesinde toplumsal ve zihinsel dönüşümün etkisini anlamaya yönelik olacaktır. Teknolojik ve bilimsel gelişmelerden önceki toplumlar, karşılık bulamadığı soruları din yoluyla çözüme kavuşturma yoluna gitmişlerdir. Bilimi tek referans kabul eden bireylerin, akla ve mantığa uygun cevaplar bulamadığında din gibi hassas konularda tereddüt yaşamaları ve şüpheye düşmeleri kaçınılmazdır. Çalışmamızda modern yaşamın topluma sunduğu bu hızlı gelişim çağında, deist bireylerin toplumsal ve kültürel entegrasyonunun ne yönde olduğu ve toplumsal normlara uyumlarını anlayabilme amaçlanmaktadır. Dinleri, insanlığın uygarlık seviyesine erişimin önündeki en büyük engel olarak gören deist bireylerin teolojik argümanlarını toplumsal ve zihinsel ilerlemeler ışığında irdelemek konunun sosyolojik boyutlarıyla ele alınmasına katkı sunması açısından araştırmamızın önemini artırmaktadır. Çalışmamızda literatür taramasına dayalı dökümantasyon yöntemi kullanılarak elde ettiğimiz veriler metne yansıtılmıştır. Din dilinin gecikmiş söylem ve içeriğiyle bağdaşmayan yönleri, doğasını ve derinliğini tam olarak algılayamadığımız söylem ve olguların gölgesine hapsedilmesine sebebiyet vermektedir. Dolayısıyla bu söylem ve olguları günümüzün şartlarına uygun bir çözümlemeyle gerekçelendirmeliyiz. Her coğrafyanın farklı algı ve kabulleri olduğu gibi, her çağın da kendine özgü tepkiselliği ve ön kabulleri vardır. Bu yüzden her dönemi kendi kabul ve şartlarına göre değerlendirerek, deneyimlenen toplumsal refleksleri izleme ve gelişim çizgisinin izini sürme gayreti içerisinde olmalıyız., Individuals who believe in deism in society naturally experience some changes and transformations in themselves, in their views of the world and their social environment. Although movements such as deism have been a situation faced by the majority of the world for a long time, they continue to increase in volume, intensity and specific reactive dimensions as well as being more visible. In this paper, our problem is to understand the effect of social and mental transformation on the tendency of individuals to believe of deism. Before technological and scientific developments, societies sought to solve the questions that they could not find an answer through religion. It is inevitable for individuals who accept science as the only reference to have hesitations and doubts on sensitive issues such as religion when they cannot find reasonable and logical answers. Our study aims to understand the social and cultural integration of deist individuals and their adaptation to social norms in this era of rapid development that modern life offers to society. Examining the theological arguments of deist individuals, who see religions as the biggest obstacle in front of humanity’s access to the level of civilization, in the light of social and mental progress, increases the importance of our research in terms of contributing to the sociological dimensions of the subject. In our study, the data we obtained using the documentation method based on the literature review were reflected in the text. The aspects of the language of religion that are incompatible with its delayed discourse and content cause it to be imprisoned in the shadow of discourses and phenomena, the nature and depth of which we cannot fully perceive. Therefore, we must justify these discourses and facts with an analysis appropriate to today’s conditions. Just as every geography has different perceptions and assumptions, every age has its reactivity and presuppositions. For this reason, we should try to follow the social experienced social reflexes and follow the development line by evaluating each period according to its acceptance and conditions.

Translation starts with a document in one language and ends with a document with the same meaning in another language. Technical communication entails designing and writing a document from scratch in one language. The answer to the question of "Which, of translation or writing, comes first?" seems relatively obvious - the document needs to be written before it can be translated. However, when looking at translation and technical communication as professions and examining how the professionals are trained, the answer is not quite as clear-cut. In the United States, translators and technical communicators have different qualifications, different skills - in particular different language skills - and have degrees in different fields. Only recently has there appeared a certain convergence between the professions. In Europe, and more specifically in France, the profession of technical communicator is quite recent, as are the corresponding academic programs. Many technical communicators came to the profession from translation. The convergence therefore is perceived as being far greater. The purpose of this paper is to launch a comparative study of the competences or skills of translators and technical communicators, based on the existing European Master's in Translation (EMT) list of competences for translators. The goal of this study would be to define the core skills for technical communicators, to examine to what extent they overlap with the competences of translators and ultimately, to establish a referential for training programs in technical communication., Çeviri, kaynak dilde bir belge ile başlar ve hedef dilde aynı anlama gelen bir başka belge olarak son bulur. Teknik iletişim, bir belgeyi sıfırdan tek bir dilde tasarlamayı ve yazmayı gerektirir. "Çeviri mi yazı mı daha önce gelir?" sorusunun cevabı ise nispeten açık görünmektedir – belgenin çevrilebilmesi için önce yazılması gerekmektedir. Ancak, çeviri ve teknik iletişime birer meslek olarak bakıldığında ve profesyonellerin nasıl yetiştirildiği incelendiğinde, cevap o kadar da net değildir. Amerika Birleşik Devletleri'nde çevirmenler ve teknik iletişimciler farklı niteliklere, farklı becerilere- özellikle farklı dil becerilerine - ve farklı alanlarda eğitimlere sahiptir. Ancak son zamanlarda bu iki alan arasında gözle görünür bir yakınlaşma olmuştur. Avrupa'da ve daha spesifik olarak Fransa'da, teknik iletişimci mesleği ve ilgili akademik programlar oldukça yenidir. Teknik iletişim alanındaki birçok kişi mesleğe çeviri alanından geçmiştir. Bu nedenle bu yakınlaşma çok daha büyük olarak algılanır. Bu makalenin amacı, çevirmenler için mevcut Avrupa Çeviride Yüksek Lisans (EMT) yeterlilik listesine dayalı olarak çevirmenlerin ve teknik iletişimcilerin yeterlilikleri veya becerileri hakkında karşılaştırmalı bir çalışma başlatmaktır. Bu çalışmanın amacı, teknik iletişimciler için temel becerileri tanımlamak, çevirmenlerin yetkinlikleri ile ne ölçüde örtüştüğünü incelemek ve nihayetinde teknik iletişim eğitim programları için bir referans oluşturmak olacaktır.

Barındırdığı tüm risklere karşın devlet iktidarını sosyal-bilimsel nesneleştirmenin önemi âşikârdır. Üzerinde uzlaşılmış fikrisabitlerin çokluğu devlete dair analitik sorgulamanın üzerini örtmektedir. Bu nedenle devleti hem fiziksel anlamıyla bir mekân hem de farklı iktidar mücadelelerinin, iktidar kaynaklarının ve toplumsal çelişkilerin kesiştikleri ve çatıştıkları sosyo-mekânsal bir iktidar örüntüsü olarak ele almak gerekmektedir. Devlet iktidarının çeperlerindeki gerilimleri anlamak bu iktidarın bizzat kendisinin ürettiği yerleşik politik tözlere başvurmadan bu örtüyü kaldırma imkanını beraberinde getirmektedir. Etnografi, antropoloji ve siyasî coğrafya gibi farklı disiplinlerin çalışma alanı olan sınır bölgeleri, devletin kendi teritoryasında harekete geçirdiği farklı iktidar kaynaklarını görme ve inceleme imkanı verir. Sınır bölgeleri hem güvenlikleştirme hem içerme hem de dışlama pratiklerini barındırdığı için, diğer bölgelere nazaran bu bölgelerde farklı devlet refleksleri görmek mümkündür. Özellikle devletin bu bölgelerde kaçakçılığa karşı yürüttüğü mücadeleye odaklanmak, devletin bir özü ve sabit-tekil bir doğasının olmadığını, devletin var olduğu stratejik alanda farklı yatkınlıklar sergileyebileceğini görmemizi sağlar. Bir siyasî coğrafya çalışması olan bu metin, sınırlarına ve bu sınırlardaki kaçakçılıkla mücadelesine odaklanarak, devletin askerî, ekonomik, ideolojik ve siyasal iktidar kaynaklarının örtüşüp örtüşmediğini, devlet iktidarı-nın “yekpare bir blok” olup olmadığını tartışmayı amaç edinmektedir., Despite all the risks it carries, the importance of social-scientific conceptualization of the state power is obvious. The multiplicity of agreed upon fixed ideas obscures the analytical inquiry into the state. For this reason, it is necessary to consider the state both as a physical space and as a socio-spatial power pattern where different power struggles, power sources and social contradictions intersect and clash. Understanding the tensions at the peripheries of state power brings the possibility of removing this veil without resorting to the established political substances produced by this very power itself. Border regions, which are the study areas of different disciplines such as ethnography, anthropology, and political geography, provide the opportunity to see and examine the different sources of power that the state has mobilized in its territory. Since border regions contain practices of securitization, inclusion, and exclusion, it is possible to see different state reflexes in these regions compared to other ones. Focusing especially on the state's fight against smuggling in these regions allows us to see that the state does not have an essence and a fixed-singular nature, and that the state may exhibit different tendencies in the strategic area in which it exists. This paper, which is a study of political geography, aims to discuss whether the military, economic, ideological, and political power sources of the state overlap, and its nature as a “mon-olithic bloc”, by focusing on its borders and its fight against smuggling within these borders.

The acceleration of global climate change has led researchers to focus on the effects of human activities on the environment. This study investigates the possible impact of economic growth, energy use, and fertility rate on ecological footprint and biocapacity by the ARDL model to evaluate the environmental quality of Turkey for the period 1970-2016. Therefore, the paper tests the Environmental Kuznets Curve (EKC) hypothesis to reveal the relationship between economic growth and environmental quality. The findings point that the EKC hypothesis is valid for Turkey. After determining the cointegration relationship between the ARDL model and series, the long-term coefficients are estimated. The results show that energy use positively affects ecological footprint, while it negatively affects biocapacity. This means that energy use causes environmental degradation in terms of both ecological footprint and biocapacity. Besides, the study reaches that fertility rate positively affects both ecological footprint and biocapacity. The error correction results of the model indicate that the deviations from the equilibrium between the series in the short run converge to the equilibrium point in the long run., Küresel iklim değişikliğinin hız kazanması ve etkilerinin her geçen gün daha fazla hissedilmesi, araştırmacıların beşerî faaliyetlerin çevre üzerindeki etkilerine odaklanmasına yol açmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’nin çevresel kalitesini değerlendirmek amacıyla ekonomik büyüme, enerji kullanımı ve doğurganlık oranının ekolojik ayak izi ve biyolojik kapasite üzerindeki etkisi ARDL modeli ile incelenmiştir. 1970-2016 döneminin ele alındığı çalışmada, ekonomik büyüme ve çevresel kalite arasındaki ilişkinin ortaya çıkarılması için Çevresel Kuznets Eğrisi (Environmental Kuznets Curve) hipotezi test edilmiş ve hipotezin Türkiye için geçerli olduğu sonucuna varılmıştır. ARDL modeli ile seriler arasında eşbütünleşme ilişkisi tespit edildikten sonra uzun dönem katsayıları tahmin edilmiştir. Uzun dönem katsayı sonuçlarına göre enerji kullanımının ekolojik ayak izini pozitif, biyolojik kapasiteyi negatif etkilediği saptanmıştır. Bu durum, enerji kullanımının çevresel bozulmalara sebep olduğunu göstermektedir. Doğurganlık oranının ise ekolojik ayak izi ve biyolojik kapasite üzerinde pozitif bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir. Uzun dönem katsayıların tahmininin ardından hata düzeltme modelleri tahmin edilmiş ve bu modellerin sonuçlarına göre seriler arasında kısa dönemde ortaya çıkan dengeden sapmaların uzun dönemde denge noktasına yakınsadığı görülmüştür.

Ankara, başkent olarak kuruluşundan beri resmî söylemlerde ve kendi gerçekliğinde çoklu bir kimliğe sahip olmuştur. “Yoktan var edilen Ankara” söylemi ile birlikte “geçmişiyle, toplumsal mirasıyla var olmaya çalışan Ankara”, bu çoklu kimliğin izdüşümünde iki temel gerçeklik alanı kurmaktadır. Bu alanlar geçmişten günümüze Ankara’nın bilinen, duyulan, görülen, anlatılan ve hissedilen anlamlarına yansımakta ve toplumsal imgelemde Ankara imgesini şekillendirmektedir. Bu anlamları oluşturan, dönüştüren ve aktaran dil; Ankara’nın canlı, yaşayan bir temsilini dimağlarda türlü siluetlerde var etmektedir. Bu çalışmada, Ankara’nın şehir kimliğinin resmî ve popüler söylemlerdeki anlatısı ve öz unsurları görsel unsurlar kullanılarak karşılaştırmalı şekilde ele alınmış ve yorumlanmıştır. Ankara’nın tarihi, mimarisi, mekânı, coğrafyası ve müziği bu çoklu okumanın yapıldığı beş temel alandır. Nihayetinde Ankara’nın söylemlerde yer aldığı şekline karşın temsil ettiği değerler ortaya konularak Ankara’nın dili ve özgün şehir kimliği bu unsurlar üzerinden anlatılmıştır., Ankara has a multiple identity in formal discourses and its’ reality from the establishment as a capital city. With the discourse “Ankara, having been created out of nothing” and “Ankara trying to survive with its’ history, social heritage”, establishes two fundamental realms in the projection of that multiple identity. These realms reflect known, heard, seen, told and felt meaning of Ankara and form Ankara image in the social imagination from past to present. Language which constitutes, transforms and transfers these meanings, creates an alive, vital presentation of Ankara in several forms in minds. In this paper, formal and popular discourses and self-elements of Ankara’s urban identity have been elaborated comparatively and interpreted via using visual materials. History, architecture, sphere, geography and music are five fundamental dimensions that have been interpreted comparatively. Eventually, values of Ankara have been represented contrary to the discourses and Ankara’s language and unique urban identity is presented via these elements.

This study discusses the issue of women's labor, which has become more visible during the process of COVID19 pandemic, on the axis of paid labor and care work. It examines the effects of the conditions of pandemic on the paid and unpaid labor of women, which are the important points of gender inequality. First, the participation of women in the workforce during the pandemic is addressed along with the employment models that have developed based on gender and the supply of employment gaps in economies with unequal labor conditions. Second, the roles of women, who are regarded as the primary social actors of domestic labor, in the care economy are examined within the context of pandemic conditions. In this regard, the COVID-19 pandemic, on one hand, has served as a litmus paper to observe once more the dominant patriarchal control over paid women's labor and care labor. On the other hand, the pandemic conditions reminded once again that it would not be sufficient to consider capitalism and patriarchy as two separate systems that create their own inequalities and have different spheres of influence and analyze them accordingly. The COVID-19 pandemic, which is also defined as the crisis of capitalism and patriarchy, reveals the cooperation between the capitalist system and patriarchal domination relations to understand how both paid and unpaid women's labor can be sacrificed, devalued, and made insecure. Based on these points, this study aims to shed light on the problem of gender inequality, which has become evident and deepened during the COVID-19 pandemic, through the positioning of women's labor in the public and private spheres., Bu çalışma COVID-19 pandemisi sürecinde daha görünür hâle gelen kadın emeği konusunu ücretli emek ve bakım emeği ekseninde tartışmaktadır. Toplumsal cinsiyet eşitsizliğinin önemli noktalarından olan kadınların ücretli ve karşılıksız emeği üzerinde pandemi koşullarının etkilerini incelemektedir. İlk olarak kadınların salgın süresince işgücüne katılımı, toplumsal cinsiyete bağlı gelişen istihdam modelleri ile ekonomilerdeki istihdam açıklarının eşitsiz emek koşullarıyla karşılanması ele alınmaktadır. İkinci olarak ev içi emeğin birincil toplumsal aktörleri olarak görülen kadınların bakım ekonomisinde üstlendikleri roller pandemi dönemine özgü koşullar bağlamında değerlendirilmektedir. Bu bağlamda COVID-19 pandemisi bir yandan ücretli kadın emeği ile bakım emeği üzerindeki baskın ataerkil denetimi bir kez daha gözlemlemek açısından turnusol kâğıdı işlevi üstlenmiştir. Diğer yandan salgın koşulları kapitalizm ile ataerkilliği kendilerine özgü eşitsizlikler yaratan ve farklı etki alanları olan iki ayrı sistem gibi düşünmenin ve bu doğrultuda analiz etmenin yeterli olmayacağını yeniden hatırlatmıştır. Kapitalizm ve ataerkillik krizi olarak da tanımlanabilen COVID-19 pandemisi hem ücretli hem de ücretsiz kadın emeğinin nasıl gözden çıkarılabildiği, değersizleştirildiği ve güvencesiz hale getirildiğini anlamak açısından kapitalist sistem ile ataerkil tahakküm ilişkileri arasındaki iş birliğini açığa çıkarmaktadır. Bu noktalardan hareketle bu çalışma, COVID-19 pandemisi sırasında belirginleşen ve derinleşen toplumsal cinsiyet eşitsizliği sorununa kamusal ve özel alandaki kadın emeğinin konumlandırılışı üzerinden ışık tutmayı amaçlamaktadır.