Search

Objectives: Genetic variations of LGALS3 (Galectin-3) were found to be associated with treatment resistance, mortality, recurrence, high tumor volume and multiple tumor involvement in solid organ cancers. The modulators of extracellular matrix (ECM), which is a dynamic factor in the larynx tissue with high biomechanical and regenerating ability, can play an important role. We aimed to investigate the relationship between the genetic variants of LGALS3, one of these modulators, with Laryngeal Squamous Cell Carcinoma (LSCC). Methods: LGALS3 gene variations were genotyped by PCR-RFLP method using genomic DNA samples obtained from peripheral blood samples of 74 patients diagnosed with LSCC and 94 healthy controls. Results: The C allele carriage for the Rs4652 genetic variant was found to be higher (p=0.017) in patients with LSCC. Statistical relationships were found between homozygous genotypes of this variant (CC/AA) with advanced tumor stage (p=0.017) and presence of reflux (p=0.036). CC genotype for rs4644 was found to be higher in cases with positive family history (p=0.036). Conclusions: Our findings of LGALS3 gene variants, which are also found to be associated with other solid cancers, suggest that they may play a role in LSCC pathophysiology similarly., Amaç: LGALS3’ün (Galectin-3) genetik varyasyonlarının, solid organ kanserlerinde tedaviye direnç, ölüm oranı, nüks, yüksek tümör hacmi ve çoklu tümör tutulumu ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Biyomekanik açıdan rejenerasyon kabiliyeti yüksek larinks dokusunda, dinamik bir faktör olarak ECM modülatörleri önemli rol oynayabilir. Bu modülatörlerden LGALS3’ün genetik varyantları ile LSCC (Laringeal Skuamöz Hücreli Karsinom) arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: LSCC tanısı almış 74 hasta ve 94 sağlıklı kontrolün periferik kan örneklerinden elde edilen genomik DNA örnekleri kullanılarak LGALS3’ün genetik varyantları PCR-RFLP yöntemiyle genotiplendirildi. Bulgular: LSCC’li hastalarda Rs4652 genetik varyantı için C aleli taşıyıcılığının daha yüksek olduğu tespit edildi (p=0.017). Bu varyantın homozigot genotipleri (CC/AA) ile ileri tümör evresi (p=0.017) ve reflü varlığı (p=0.036) arasında istatistiksel ilişkiler bulundu. Aile öyküsü pozitif olan olgularda ise rs4644 genetik varyantı için CC genotipinin diğer genotiplere göre daha yüksek olduğu tespit edildi (p=0,036). Sonuç: Diğer solid kanserler tipleriyle de ilişkisi tespit edilen LGALS3 gen varyantlarına ait bulgularımız benzer şekilde LSCC patofizyolojisinde rol oynayabileceğini göstermektedir.

Molineria capitulata is an ornamental plant that has traditionally been used to treat several chronic diseases. The present study was designed to examine the antioxidant, cytotoxic, thrombolytic, anti-inflammatory, and analgesic activities of a methanolic extract of M. capitulata leaves (MEMC) using both experimental and computational models. Previously established protocols were used to perform qualitative and quantitative phytochemical screening in MEMC. A computational study, including molecular docking and ADME/T analyses, was performed. The quantitative phytochemical analysis revealed the total phenolic and flavonoid contents as 148.67 and 24 mg/g, respectively. Antioxidant activity was assessed by examining the reducing power of MEMC, resulting in absorbance of 1.87 at 400 µg/mL, demonstrating a strong reduction capacity. The extract exhibited significant protection against blood clotting and showed the highest protein denaturation inhibition at 500 µg/mL. In both the acetic acid-induced writhing and formalin-induced paw-licking models, MEMC resulted in significant potential pain inhibition in mice. In the computational analysis, 4-hydroxybenzaldehyde, orcinol glucoside, curcapital, crassifogenin C, and 2,6-dimethoxy-benzoic acid displayed a strong predictive binding affinity against the respective receptors. These findings indicated that M. capitulata possesses significant pharmacological activities to an extent supported by computational studies.

Bu çalışmada, Muğla Fethiye ilçesinde farklı olgunlaşma dönemlerinde toplanan Gemlik tipi zeytinlerin fenolik bileşenleri ve antioksidan kapasiteleri incelenmiştir. Zeytin 2 haftalık periyotlarda 4 kez toplandı. Toplanan zeytinlerde DPPH, ABTS, fenolik bileşik ve flavonoid içerik değişiklikleri tespit edildi. En yüksek fenolik bileşik, flavonoid ve ABTS miktarı, 3. periyotta toplanan zeytinlerde tespit edildi (sırasıyla; 657.02 mg / 100 g kateşin eşdeğeri, 397.03 mg / 100 g kateşin eşdeğeri, 527.44 mg / 100 g Trolox eşdeğeri). Birinci periyotta toplanan zeytinlerde DPPH'nin en yüksek miktarı 20,41 mg / 100 g Trolox eşdeğeri olarak bulundu.

OBJECTIVE Klebsiella pneumoniae, a Gram-negative pathogen, especially which produces carbapenemase, is seen as a major threat to public health due to rapid plasmid-mediated spread of resistance and limited therapeutic options available for treatment. Although colistin has been recognized as a "last resort" antimicrobial for multidrug-resistant K. pneumoniae infections, these isolates have developed resistance to colistin as a result of its intensive use. The aim of this study was to evaluate the efficacy of double-carbapenem treatment of colistin-resistant K. pneumoniae experimental sepsis in mice. METHODS In the study, 8-10-week-old Balb-c mice were divided as control groups (positive and negative) and treatment groups (colistin, ertapenem+meropenem, and ertapenem+meropenem+colistin). Sepsis was developed in mice by an intraperitoneal injection of colistin resistant K. pneumoniae. Antibiotics were given intraperitoneally 3 h after bacterial inoculation. Mice in each subgroup were sacrificed with overdose anesthetic at the end of 24-48 h and cultures were made from the heart, lung, liver, and spleen. Furthermore, homogenates of lung and liver were used to detect the number of colony-forming units per gram. Bacterial clearance was evaluated in lung and liver at different time points. RESULTS When the quantitative bacterial loads in the lung and liver tissues are evaluated, no statistically significant difference was observed between different antibiotic treatments (p>0.05). All three treatment options were not effective, especially in 24 h. Only the decrease in bacterial load at the 48th h of the group treated with ertapenem + meropenem + colistin was found significant (p

WOS:000567477200005 PMID: 32908848 Purpose: The purpose of our study was initially to explore the prognostic role of LDH-to-albumin ratio in patients with colorectal carcinoma (CRC) undergoing curative resection. Methods: The retrospective study included 295 CRC patients that underwent curative resection. According to time-dependent receiver operating characteristics (ROC) analysis, the optimal cutoff value for pretreatment LDH-to-albumin ratio was 52.7. Cox regression univariate and multivariate analyses were utilized to analyze the prognostic factors for disease-free survival (DFS) and overall survival (OS). Results: The 295 participants included 117 women (39.7%) and had an overall mean age of 55.8 ± 14.1 years. The median follow-up period was 31.8 ± 21 months (range, 6-78 months) and 53 patients (18.0%) died from cancer during the followup period. The 5-year DFS and OS rates were 65.4% and 68.5% in patients with LDH-to-albumin ratio

Molecular structures containing gold, such as auranofin, have been extensively studied in the diagnosis and treatment of many diseases, including cancer treatment. The pharmacological properties of the newly synthesized unique gold-ligand structures have been reported for different cancer cell lines. However, findings on bishydeten-metal salt complexes with gold are rare. In this work, the synthesis of five novel cyanide-bridged coordination compounds having the closed formulae [Ni(bishydeten)][Au(CN)(2)](2) (1), [Cu(bishydeten)][Au (CN)(2)](2) (2), [Zn(bishydeten)(2)Au-3(CN)(4)][Au-2(CN)(3)] (3), [Cd(bishydeten)(0,5)](2)[Au(CN)(2)](4).2H(2)O (4), and [Cd(bishydeten)(2)][Au(CN)(2)](2) (5) (where bisyhdeten = N,N-bis(2-hydroxyethyl)ethylene diamine), and their characterization by elemental, infrared, ESI-MS, X-ray (for 2) and thermic measurement methods were performed. Complexes 1 and 3 are thermally more stable than the other three complexes. For these, pharmacological adequacies were also tested. The nucleic acid and protein binding affinities of the Au (I) compounds were also estimated by spectroscopic and electrophoretic techniques. Au (I) complexes were identified as strong chemotherapeutic with mild cytotoxicity, and they demonstrated a dose-dependent inhibition on the growth of cancer cells with IC50 at 0.11 to 0.47 mu M. Investigation of mechanisms of action on cells revealed that Au (I) compounds managed to inhibit cell migration and led to a decrease in cytoskeletal proteins such as CK7 and CK20. However, Au (I) compounds failed to inhibit DNA topoisomerase I. Overall, and we suggest that potent antiproliferative activity, mild cytotoxicity, good solubility, and micromolar dosage of Au (I) compounds containing bisyhdeten-metal derivatives render them the potential focus of further studies as chemotherapeutic agents.

In this study, the 16S rDNA gene regions’ phylogenetic positions based on the sequence analysis were determined by examining some hydrolytic extracellular enzyme activities of the Acidithiobacillus bacteria isolated from the water and mud samples obtained from the Awasspi River in Sulaymaniyah province, northern Iraq and from the Darzilais sulphur cave in Sangaw district. While the catalase activity of the isolates was positive; lipase, protease, xylanase, and amylase activities were found to be negative. Genomic DNAs of the isolates were isolated and 16S rDNA gene region was realized with PCR amplification. To determine the distance between the species, Maximum Likelihood algorithm was used to form a phylogenetic tree. It was observed that gene strands belonging to Acidithiobacillus species acquired from NCBI and 2 isolates we used in our study clustered with a strong homology and their genetic positions were revealed., Bu araştırmada, Kuzey Irak'ın Süleymaniye şehrinde bulunan Awasppi nehrinden ve Sangaw'daki Darzilais sülfürkaynaklı mağaradan alınan su ve çamur örneklerinden izole edilen Acidithiobacillus bakterilerinin bazı hidrolitik ektraselülerenzim aktiviteleri incelenerek, 16S rDNA gen bölgelerinin sekans analizi temeline dayalı filogenetik pozisyonları belirlenmiştir.İzolatların katalaz aktivitesi pozitif iken, lipaz, proteaz, ksilanaz ve amilaz aktivitesi negatif olarak belirlenmiştir.İzolatların Genomik DNA’ları izole edilerek 16S rDNA gen bölgesi PZR amplifikasyonu ile gerçekleştirilmiştir. Türlerarasındaki uzaklığı belirlemek için Maximum Likelihood algoritması kullanılarak oluşturulan filogenetik ağaç NCBI’dan eldeedilmiş Acidithiobacillus türlerine ait gen dizileri ve çalışmamızda kullandığımız 2 izolat güçlü bir homoloji ile kümelendiğigözlemlenerek genetik pozisyonları ortaya konmuştur. Karşılaştırmalı 16S rDNA gen dizisi analizi sonucunda, G1 izolatınınAcidithiobacillus thiooxidans’a % 99 benzerlik gösterdiği ve G2 izolatının Acidithiobacillus ferrooxidans’a % 99 benzerlik gösterdiğibelirlenmiştir

Adaptation Study of the Mindful Eating Questionnare (MEQ) into Turkish Objective: In this study we aimed to define the mindful eating and discover the reliability and validity analyses of Mindful Eating Questionnare (MEQ) in Turkish sample, which has been developed to evaluate the relationship between eating behavior and mindful eating. Method: 360 volunteer university students included to our study. Participants in the survey asked to fill Turkish form of MEQ and Eating Attitude Test (EAT) completely. The study was completed with 318 participants fully filled the scales. Results: For reliability and validity of Turkish version of MEQ; internal consistency (cronbach alfa 0.733), item-total score analyses, factor analyses, parallel form correlations (As MEQ scores increase and both EAT scores and EAT score group (cutoff:30) increases) and factor correlations [As MEQ scores increase, Disinhibition (r=0.739), Emotional Eating (r=0.700), Control of Eating (r=0.594), Eating Discipline (r=0.449), Mindfullness (r=0.523), Enterferance (r=0.502) increasings are statistically significant (p [JCBPR 2016; 5(3.000): 125-134]

Quorum Sensing is a system that produces critical virulence factors, virulent get bacteria and manages the disease as a result, and when they realize that the bacteria reach the majority they want by enabling them to communicate with the signal molecules themselves. In this study, Quorum Sensing system of Aeromonas hydrophila (2 strains) which is the causative agent of fish infection Motile Aeromonas Septicemia (MAS) disease was studied. In the strains, primarily the production of N-butanoyl-L-homoserine lactone (BHL) and N-(3-octododecanoyl)-L-homoserine lactone (OdDHL) signaling molecules was investigated via Chromobacterium violaceum CV026 and Agrobacterium tumafeciens NT1 biosensor strains. A. hydrophila produced BHL signaling molecule in assay committed using C. violaceum CV026 strain, producing OdDHL signaling molecule in assay committed using A. tumefaciens NT1 strain. A. hydrophila was investigated as phenotypically by the detection of BHL and OdDHL signaling molecules and in the presence of virulence factors controlled by quorum sensing system such as ramnolipid, elastase, protease, amylase, hemolysis production dependent on these molecules. The ramnolipid, protease, amylase and hemolysis activities of A. hydrophila strains were found to be positive. A. hydrophila has less elastase activity than Pseudomonas aeruginosa PAO1 control strain. Research has emphasizing A. hydrophila strains are within a population and that they have a of quorum sensing system, shown that they act collectively that determined they produces dangerous virulence factors that cause disease in fish., Çevreyi algılama sistemi bakterilerin sinyal molekülleriyle kendi aralarında iletişim kurmalarını sağlayarak istedikleri çoğunluğa ulaştıklarını anladıkları anda da kritik virülens faktörlerini üreten, bakteriyi virülent hale getiren, sonucunda hastalık oluşturan ve bunu yöneten bir sistemdir. Araştırmada balık enfeksiyonu Hareketli Aeromonas Septisemisi (MAS) etkeni Aeromonas hydrophila (2 suş) suşlarının çevreyi algılama sistemi çalışılmıştır. Suşlarda öncelikle N-butanoyl-L-homoserin lakton (BHL) ve N-(3-okzododekanoyl)-L-homoserin lakton (OdDHL) sinyal moleküllerinin üretimi, Chromobacterium violaceum CV026 ve Agrobacterium tumafeciens NT1 biyosensör suşları aracılığıyla araştırılmıştır. A. hydrophila’nın C. violaceum CV026 suşu kullanılarak yapılan testte BHL sinyal molekülünü ürettiği, A. tumefaciens NT1 suşu kullanılarak yapılan testte OdDHL sinyal molekülünü ürettiği tespit edilmiştir. A. hydrophila’da BHL ve OdDHL sinyal moleküllerinin tespitiyle bu moleküllere bağımlı olan ramnolipid, elastaz, proteaz, amilaz, hemoliz üretimi gibi çevreyi algılama sistemi tarafından kontrol edilen virülens faktörlerinin varlığı bakımından fenotipik olarak araştırılmıştır. A. hydrophila suşlarının ramnolipid, proteaz, amilaz ve hemoliz aktiviteleri pozitif olarak bulunmuştur. A. hydrophila, Pseudomonas aeruginosa PAO1 kontrol suşuna göre daha az elastaz aktivitesine sahiptir. Araştırmayla A. hydrophila suşlarının bir topluluk içerisinde olduğunu anladığının ve toplu olarak hareket ettiğinin göstergesi olan çevreyi algılama sistemine sahip olduğu, balıklarda hastalık oluşturan tehlikeli virülens faktörlerini ürettiği belirlenmiştir.

Hiperglisemiaracılı oksidatif stres diyabetik nefropatinin (DN) patogenezinde önemli birrol oynar. Bu çalışmada, streptozotosin (STZ) ile indüklenmiş diyabetikratlarda ardıç (Juniper berry; JB) yağının renoprotektif etkisininaraştırılması amaçlandı. Bu amaçla, 40 adet erkek Wistar albino rat rastgele seçilerek;kontrol, diyabetes mellitus (DM), DM+akarboz, DM+ardıç yağı ve ardıç yağı olmaküzere beş gruba ayrıldı. Deneysel diyabet, tek dozluk (55 mg/kg, periton içi[i.p]) STZ enjeksiyonu ile oluşturuldu. DM+ardıç ve ardıç grubu ratlarınyemlerine 50 ml/kg JB yağı katılarak verildi. 28 günlük deneme süresi sonundaratlar sakrifiye edilerek kan ve doku örnekleri alındı. Böbrek dokusundahistopatolojik değişiklikler, immunohistokimyasal olarak caspase-3 (Kaspaz-3) ekspresyonu,biyokimyasal olarak malondialdehit(MDA) ve glutasyon (GSH) konsantrasyonları vekatalaz aktiviteleri çalışıldı. Serumda ise üre ve kreatinin düzeyleri incelendi. DM gruburatlarda, histopatolojik olarak tubulus epitel hücrelerinde dejenerasyon venekroz, glomerular yapıda bozulma gözlemlenirken, immunohistokimyasal olaraktubul epitel hücrelerinde caspase-3 immun reaktivitesi yüksek saptandı.Biyokimyasal olarak DM grubu ratların böbrek dokusunda, MDA konsantrasyonukontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek ve GSH konsantrasyonu ve katalazaktivitesi anlamlı olarak düşük bulundu. Ayrıca DM grubunda serum üre ve kreatinin konsantrasyonlarıkontrol grubundan anlamlı olarak yüksek bulundu. DM+ardıç grubu ratlarda ise,ardıç tedavisi sonucu histopatolojik değişikliklerin düzeldiği, caspase-3 immunreaktivitesinin azaldığı ve biyokimyasal parametrelerin iyileştiği tespitedildi. Sonuç olarak, ardıç yağının denysel diyabetik ratlarda böbreği koruyucuetkileri olduğu belirlendi., Hyperglycaemia-mediated oxidative stress plays animportant role in the pathogenesis of diabetic nephropathy. The present studyinvestigated the renoprotective effect of Juniper (Juniper berry; JB) oil inrats with streptozotocin (STZ)-induced diabetes. For this, 40male Wistar albino rats were divided into five group, namely, control, diabetesmellitus (DM), DM+acarbose, DM + JB oil and JB oil groups. Experimentaldiabetes was established by injecting the rats with a single dose (55 mg/kg) ofSTZ intraperitoneally. The rats in the DM+ardıç oil and ardıç oil groupsreceived 50 ml JB oil/kg diet. After 28 days, the rats were sacrificed andtheir blood and tissue samples were obtained. Histopathological changes,caspase-3 immunoexpression, malondialdehyde MDA and glutathione (GSH) concentration and catalase activities in thekidney tissues of the rats were examined. Moreover, serum urea and creatininelevels were examined. Histopathologically, the rats in the DM group showeddegeneration and necrosis of tubular epithelial cells and destruction ofglomerular structures. Immunohistochemically, these rats showed increasedcaspase-3 immunoreactivity in the tubular epithelial cells. Biochemically, MDAconcentration was significantly higher in the kidney tissue of the rats in theDM group than that of the rats in the control group. GSH concentration andcatalase activities were significantly lower in the kidney tissue of the ratsin the DM group than that of the rats in the control group. Moreover, serumurea and creatinine levels were significantly higher in the rats in the DMgroup than those in the control group. The rats in the DM + JB oil group showedan improvement in STZ-induced histopathological changes. Moreover, these ratsshowed decreased caspase-3 immunoexpression in the kidney tissue and improvedbiochemical parameters. Thus, these results indicate that JB oil exertsprotective effects in the kidneys of diabetic rats.

Bu calisma corek otu bitkisinin Kayseri ekolojik kosullarinda verim ve kalite ozelliklerinin belirlenmesi amaciyla yurutulmustur. Deneme, Erciyes Universitesi Tarimsal Arastirma ve Uygulama Merkezi arazisinde 2017- 2018 yazlik yetistirme doneminde kurulmustur. Deneme ‘’Tesaduf Bloklari Deneme’’ desenine gore uc tekerrurlu olarak kurulmustur. Calismada Gecit Kusagi Tarimsal Arastirma Enstitusu Mudurlugu (Eskisehir) tarafindan tescil edilen Cameli cesidi ( Nigella sativa L.) kullanilmistir. Calisma sonunda ortalama verilere toplu olarak bakildiginda; bitki boyu 44.22 cm, bitkide kapsul sayisi 8.77 adet/bitki, kapsulde tohum sayisi 91.89 adet/kapsul, bin tohum agirligi 2.63 g, biyolojik verim 274.65 kg/da, tohum verimi 71.84 kg/da, hasat indeksi % 26.31 ve sabit yag orani % 30.90 olarak bulunmustur.

Amac: Nobiletin, C 21 H 22 O 8 kimyasal formulu ve 402.39 kD molekul agirligina sahip, turuncgil kabuklarinda bulunan bir O-metillenmis flavanoiddir. Nobiletinin sahip oldugu antikanser, antiviral ve anti-inflamatuar etkilerden dolayi, kanser tedavisinde potansiyel terapotik bir ajan olarak dikkat cekmektedir. Prostat kanserinde metastaza neden olan kanser hucrelerinin invaziv ozelliginin yuksek olmasi, hastaligin tedavisini zorlastirmakta ve hastalarda kotu prognoza neden olan en onemli faktorlerden birisidir. Bu nedenle mevcut calismada, nobiletinin yuksek metastatik potansiyeli olan insan prostat kanseri (PC-3) ve insan gobek kordonu veni endotel hucrelerinde (HUVEC) sitotoksik ve apoptotik etkilerinin belirlenmesi amaclanmistir. Gerec ve Yontemler: Mevcut calismada, PC-3 ve HUVEC hucrelerinde nobiletinin sitotoksik etkisi WST-1 analizi ile, apoptotik etkisi ise Annexin V, akridin oranj boyamasi ve hucre siklusu analizleri ile kalitatif ve kantitatif olarak belirlenmistir. Bulgular: WST-1 analizi ile elde edilen bulgulara gore, 24 ve 48 saat boyunca farkli konsantrasyonlarda nobiletin uygulanan PC-3 hucrelerinde canlilik oraninin anlamli bir sekilde azaldigi belirlenmistir. Annexin V ve hucre siklusu analizleri ile elde edilen verilere gore, nobiletinin PC-3 hucrelerinde ozellikle erken apoptoza ve G0/G1 fazinda artisa neden oldugu belirlenmistir. Ayrica, HUVEC hucrelerinde 80 µM konsantrasyona kadar toksik etkisinin olmadigi belirlenmistir. Sonuc: Kontrol hucreleri ile karsilastirmali olarak nobiletinin metastatik prostat kanseri hucrelerinde anti-proliferatif etkisinin, erken apoptoz ve G0/G1 fazinda hucre miktarinda artis ile gerceklestigi gosterilmistir. Ancak, nobiletinin metastatik prostat kanserinde neden oldugu apoptotik olumun molekuler mekanizmasinin in vitro ve in vivo olarak detayli arastirilmasi gerekmektedir.

GİRİŞ:Yaşla birlikte göz boyut ve hacminde değişmeler olmaktadır. Bu çalışmada bulbusölçülerindeki değişikliğin, adolesan dönemde ve genç erişkin dönemlerindekiverilerin, önemli olup olmadığını araştırmayı amaçladık.YÖNTEM: Radyolojikliniği Görüntü Arşivleme ve İletişim Sistemi(PACS- Picture Archiving Communication Systems) üzerinden 07.11.2018 ile 15.11.2018tarihleri arasında Bilgisayarlı Tomografi (BT) görüntü kalitesi bulbus çapıölçümüne elverişli olan olgular değerlendirmeye alındı. Çalışma için üç grupoluşturuldu. Her yaş için 10 erkek ve 10 kadın olgunun BT görüntüleri üzerindenbulbus çapı oküler lens altından ölçüldü. Yine lens altından korneal kubbeye kadar olan uzaklık, yani yükseklikdeğerleri ölçüldü.BULGULAR:Çalışma kriterlerine uygun olan adolesandönemi için birinci grupta (15, 16 ve 17 yaş) 10 erkek ve 10 kadın olgu incelendi. Bulbus çapı ortalama değerleri 20,45mm ile 21,75 mm arasında değişmekte olduğu belirlendi. Yükseklik ortalama değerlerinin 6,64 mm ile 7,38 mmarasında olduğu tespit edildi. Genç erişkin (Grup 2: 25, 26 ve 27 yaş) dönemi için oluşturulan ikinci grupta bulbusçapı ortalama değerleri 23,28 mm ile 23,66 mm arasında, yükseklik ortalamadeğerlerinin ise 7,92 mm ile 8,5 mm arasında olduğu tespit edildi. Üçüncü grupta ise (35,36 ve 37yaş) bulbus çapı ortalama değerleri 23,36 mm ile 24,64 mm arasında, yükseklik ortalama değerlerinin ise 8,10 mm ile8,52 mm arasında değiştiği tespit edildi.SONUÇ Bu çalışmadaincelenen olgularda yaşla birlikte bulbus çapının ortalama değerlerinin arttığıtespit edilmiş olmakla birlikte bu artışın ardışık yaşlarda düzenli bir artışgöstermediği ve farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edildi. Buçalışma daha sonradan yapmayı planladığımız postmortem oküler yama çalışmasınaesas olmak üzere ön çalışma olarak planlanmıştır., Inroduction:There are changes in eye size and volume withage. In this study, we aimed to investigate whether the changes in ocular globemeasurements are significant in adolescents and young adulthood.METHODS: ComputedTomography (CT) image qualitative bulb diameter measurements were evaluated,between 07.11.2018 and 15.11.2018 through PACS (Picture Archiving CommunicationSystems) system in Radiology clinic. Three groups were formed for the study.For each age, 10 male and 10 female cases were measured under an ophthalmiclens with bulb diameters on CT images. Moreover, the distance from the bottomof the lens to the corneal dome, the height values, was also measured.Results: 10 male and 10 female patients in the firstgroup (15, 16, and 17 years old) who met the study criteria were evaluated. Bulbusdiameter mean values ranged from 20,45 mm to 21,7 mm. The average height valueswere found to be between 6,64 mm and 7,38 mm. In the second group for the youngadults (25, 26 and 27 years), the mean diameter of the eyeball was foundbetween 23,28 mm and 23,66 mm, theaverage height values were found to be between 7,92 mm and 8,5 mm. In the thirdgroup (35,36 and 37 years), mean diameter of the eyeball was determined between23,36 mm and 24,64 mm, the average height values were found to be between 8,10mm and 8,52 mm..Conclusion In this study, it was determined thatthe mean values of bulb diameter increased with age. However, it was found thatthis increase did not show a regular increase in successive ages and thedifference was not statistically significant.Thisstudy was planned as a preliminary study to be based on postmortem ocular patchstudy which we planned to perform later.

The effect of different concentrations ofgarlic (Allium sativum) supplement infish diet on growth parameters of hybrid tilapia (Oreochromis niloticus x O.aureus)fingerlings was investigated. Fish (2.57 ± 0.01 g) were separated into threeexperimental groups of 0% (controls), 0.5%, and 1% concentrations of garlic indiet and fed at 2% body weight per day. At the end of the experimental feedingperiod, it was observed that garlic supplemented diet did not have anysignificant effect on weight gain of hybrid tilapia fingerlings when comparedto fish in the control diet. However, final fish weight of high level garlicadded group was higher (8,09±0,84g) than the others (7.41±0.64 and 7.44±0.30g)respectively (P>0.05). But Fish fed higher concentrations of garlic in dietshowed significantly differences in YDO of among the groups (P, Bu çalışmada melez tilapia yavrularının (Oreochromis niloticus x O.aureus) farklı oranlarda sarımsak desteğiyle (Allium sativum) beslenmesi sonucunda, büyüme parametreleri üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Balıklar (2.57 ± 0.01 g), beslemede 0% (kontrol), 0.5% ve %1 sarımsak konsantrasyonlarına sahip üç deney grubuna ayrılmış ve günlük vücut ağırlıklarının %2'si kadar beslenmiştir. Deneysel beslenme periyodunun sonunda, düşük seviyede sarımsak takviyeli grubun balıkları, kontrol gruplarındaki balıklarla karşılaştırıldığında melez tilapia yavrularının canlı ağırlık kazancında herhangi bir belirgin etkisi olmadığı görülmüştür. Bununla birlikte, yüksek düzeyde sarımsak eklenmiş grubun ise diğer gruplardan önemli düzeyde daha iyi büyüdüğü saptanmıştır (P> 0,05). Elde edilen büyüme değerleri sırasıyla 7,41 ± 0,64g, 7,44 ± 0,30g, 8,09 ± 0,84g’dır. Ancak, diyette yüksek sarımsak katkılı yemle beslenen balıklar ile diğer gruplar arasında yem değerlendirme oranları açısından önemli düzeyde farklı bulunmuşlardır (P

Bu araştırmada, Aydın ilinde üretilen taze peynirlerden izole edilen Escherichia coli suşlarının RAPD-PCR yöntemi ile genotiplendirilerek filogenetik yakınlıklarının ve ekolojik çeşitliliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, Aydın ili ve çevresinde farklı mandıralarda üretilip, mandıra satış noktalarında, marketlerde ve semt pazarlarında satışa sunulan toplam 100 adet taze peynir numunesi koliform bakteri sayısı ile E. coli varlığı yönünden incelenmiştir. Her bir numuneden 250 gram olacak şekilde steril poşetler içerisinde soğuk zincir altında laboratuvara getirilmiştir. Taze peynir örneklerinin zenginleştirilmiş ve selektif besiyerlerine ekimlerini takiben izole edilen E.coli şüpheli bakterilerin biyokimyasal yöntemlerle identifikasyonu yapılmıştır. İdentifikasyon sonuçları PCR ile doğrulanmıştır. İzole edilen E.coli suşları RAPD-PCR yöntemi ile genotiplendirilmiştir. Sonuç olarak araştırmamızda 77 adet taze peynir örneğinde ortalama 4,83 log kob/g koliform bakteri saptanmış, koliform bakteri saptanan 77 adet taze peynir örneğinin 22 sinden 44 adet E.coli izolatı elde edilmiştir. Elde edilen 44 adet izolat PCR yöntemi ile de E.coli olarak doğrulanmıştır. Bu izolatların RAPD-PCR ile genotiplendirilmesi sonucu 22 farklı genotip belirlenmiştir.

İnsan norovirüsü (HNoV), çevresel etkenlere oldukça dirençli bir RNA virüsüdür ve akut viral gastroenteritin nedeni olan ana etkenlerden birisidir. Hızlı evrim yeteneği nedeniyle 7 genogrubu vardır ve bunlardan GI, GII ve GIV insan enfeksiyonları ile ilişkilidir. Sular HNoV için salgın aracı olarak tanımlamaktadır. Bu bilgiler ışığında, çalışmamızda, lokal kuyular ve derelerden alınan su numunelerinde özellikle insanlarda enfeksiyonları ile ilişkili HNoV genogrup (G)I, GII ve GIV varlığının gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (real-time PCR) ile tanımlanarak moleküler epidemiyolojik bir veri sağlanması amaçlanmıştır.Çalışma için lokal kuyulardan ve derelerden, Ocak 2017 – Ocak 2018 döneminde toplanan 60 adet su numunesi çalışmamıza dahil edildi. RNA izolasyonu ve cDNA sentezi sonrası HNoV GI, GII ve GIV spesifik primer problar ile LightCycler 480 sisteminde real-time PCR yöntemi ile çalışıldı ve sonuçlar değerlendirildi.Çalışmamıza dâhil edilen 60 numunede, HNoV GII’nin %10 düzeyinde saptandığı, bunu sırasıyla GI (%5) ve GIV (%1.67) varlığının takip ettiği tespit edildi. 10 numunede (%16.67) HNoV GI, GII ve GIV pozitifliği bulundu. Lokal kuyulardan 3 (%8.57) tanesinde ve derelerden alınan numunelerden de 7 (%28) tanesinde pozitiflik saptandı.Sonuç olarak, ülkemizde ilk defa kuyu suları ve derelerden alınan sularla yaptığımız çalışmamızla, moleküler epidemiyolojik olarak HNoV varlığını saptadık. HNoV’lar arasında GII’nin ön planda tutulması gerektiğini ama GI ve GIV’ünde bulunduğunu tespit ettik. HNoV için salgınlarında sular göz önünde bulundurulmalı ve gelişen moleküler tekniklerle, sular gibi önemli enfeksiyon kaynaklarından epidemiyolojik veriler sağlanarak durum ortaya konabilir ve bu bilgiler ile bölgesel aşı geliştirme çalışmaları içinde ön veriler sağlanabileceği kanaatindeyiz.

Bu calismada cyclophosphamide (CYP) ile induklenen nefrotoksisitede Naringin’in protektif etkilerinin arastirilmasi amaclanmistir. Arastirmamizda yaklasik 200-250 g agirliginda, 40 adet erkek eriskin Sprague Dawley irki rat kullanildi ve 5 grup olusturuldu. Hematolojik ve biyokimyasal parametrelerin olcumu Abocus Junior Vet5 hemogram cihazinda rat modunda ve Moduler PP otoanalizorunde yapildi. CYP’li gruplarda alyuvar sayisi, akyuvar sayisi, hematokrit deger, trombosit sayisi ve lenfosit (%) dusmesine ragmen, notrofil (%) ve monosit (%) miktari artti (P

Microsporidia are parasites that can cause infections in many vertebrate and invertebrate organisms and produce small spores resistant to environmental conditions. As they are obligate intracellular parasites, axenic cultures cannot be performed. The aim of this study was to investigate the reproductive potential of the parasite in human colon epidermal adenocarcinoma (Caco-2), human monocytic (U937), African green monkey renal epithelial (VERO) and human kidney epithelial (HEK-293) cell lines of tissue and organs where the parasite is located by following the culture of the parasites and the amount of spores for six weeks. RPMI-1640 medium was used for the cultivation of U937 cells, while DMEM was used for other cell lines and the immature U937 cells were stimulated with Phorbol-12-Myristate-13-Acetate before infection. All of the host cell groups were infected with freshly collected Encephalitozoon intestinails spores in ratio 1:30 and free spores in the culture media were removed after overnight incubation at 37 degrees C under 5% CO2 condition for parasite invasion. The first release of the spores from the infected cells was observed and recorded by following for six weeks. Furthermore, the spore density released from each cell groups was evaluated by measuring the parasite load by Thoma cell counting chamber and quantified by real-time PCR. As a result of the study, it was observed that four cell lines could be infected by E.intestinalis and the spore production can be maintained for six weeks. It was observed that the monolayer macrophages and CaCo-2 cells, started to be detached from the culture flasks in few days following the parasite invasion, thus decreasing the number of host cells. After 1-2 weeks, HEK-293 cells were also detached from the surface, thus negatively affected the pure spore production by contaminating the media with dead host cell suspension. Spores started to appear in VERO cell media at the end of the second week after initial infection, while it took longer time for other cells to start releasing spores. Over the course of six weeks, the VERO cell line had the highest spore-producing potential among the other cell lines. In conclusion, this study compared the potential for reproduction of E.intestinalis in three human cell lines and monkey originated VERO cell line. This study demonstrated that cells derived from the tissues or organs where Microsporidia species causes disseminated infections could be infected by the parasitic spores in vitro. Additionally, the parasite can survive and propagate longer than six weeks. The authors believe that the results of this study will contribute to the further studies related to the parasite in the area of genetics, pharmacology, biochemistry, immunology and eradication studies.

GIRIS ve AMAC: Bu calismanin amaci kuru kemik servikal vertebralarda aksesuar FT insidansini arastirmaktir. YONTEM ve GERECLER: Dokuz Eylul Universitesi Tip Fakultesi Anatomi Anabilim Dali Laboratuvar’ina ait 81(seksenbir) adet yas ve cinsiyetleri bilinmeyen kuru kemik servikal vertebra incelendi.Tum servikal vertebralar aksesuar FT varligi acisindan makroskopik olarak degerlendirildi. BULGULAR: Servikal vertebralarin 10’unda (% 12,34) aksesuar FT saptandi.Bunlardan 2’sinde (% 2,47) cift tarafli,8’inde (% 9,87) tek tarafli aksesuar FT oldugu gozlendi. Tek tarafli olanlarin 6’si (%75) sagda, 2’si (%25) solda gozlendi. TARTISMA ve SONUC: Bu varyasyonlarin bilinmesi bu bolgeye yapilacak cerrahi girisimlerde hem ameliyat yontemini secmede hem de postoperatif komplikasyonlarin gelismesini onlemede cerrahlar icin onemlidir. Anahtar Kelimeler: Servikal vertebra, foramen transversarium, aksesuar Turkce Kisa Baslik: Foramen transversarium INTRODUCTION: The purpose of this study was to determine the incidence of the accessory transverse foramen on dry cervical vertebrae. METHODS: Eighty-one dry human cervical vertebrae examined from the bone collections in Laboratory of the Anatomy Department of Dokuz Eylul University Medical School were unknown age and sex. All cervical vertebrae were evaluated for the presence of the accessory transverse foramen macroscopically. RESULTS: The frequency of double transverse foramen was found 10 (12.34 %) of the 81 cervical vertebrae. Double transverse foramen was bilateral in 2 (2.47 %) of them and unilateral in 8 ( 9.87 %) of them. DISCUSSION AND CONCLUSION: The surgeons must be aware of about these variations before the deciding surgical approach around the cervical vertebrae to avoid post-operative complications. Keywords: Cervical vertebrae, transverse Ingilizce Kisa Baslik: Transverse foramen

Masum olarak bilinen(pet hayvanlarına yönelik) bebek şampuanlarının bir köpeğin epidermisi için 150kat fazla asidik olduğunu biliyor muydunuz? Aslında bu editöre mektup tarzındahazırlanan makale ile hem klinisyen meslektaşlarımıza hem de hasta sahiplerineortak dille hitap etmeyi amaçladık., Did you know thatinnocent baby shampoos (for pet animals) are 150 times more acidic for theepidermis of a dog? In fact, with this article in the form of an editorialletter, we aimed to address both our clinician colleagues and patient patients.

Levan gıda, kozmetik ve ilaç sanayi gibi birbirinden farklı endüstrilerde kullanım alanına sahip bir fruktoz polimeridir. Levansukrazlar sakkarozu substrat olarak kullanarak fruktoz polimerleri oluşumunu katalizleyen enzimlerdir. Bakteriler tarafından hücre dışına salgılanan levansukrazlar bakterinin yüksek sakkaroz konsantrasyonunda levan ve/veya fruktooligosakkarit polimerlerini sentezlemesini sağlar. Bu çalışmada Zymomonas mobilis NRRL B-14023 kullanılarak levansukraz enziminin üretilmesi ve levan polimeri üretme koşulları incelenmiştir. Yapılan çalışmada Z. mobilis levansukrazı üretilmiş ve ham enzimin levan aktivitesi gösterilmiştir. Levansukraz, Z. mobilis B-14023 hücreleri tarafından 36 saat boyunca 30.3 °C’de 159 g/L sakkaroz, pH 4.91 ortamında statik kültürde üretilmiştir. Levansukrazın levan üretimi için optimum inkübasyon süresi ve sıcaklığı 24 saat ve 25 °C olarak bulunduktan sonra aktiviteye etki eden faktörler araştırılmıştır. Artan NaCl konsantrasyonunda levan üretiminde azalma olduğu görülmüştür. Ayrıca 10 mM EDTA ve MgCl2 varlığında enzimin levan üretim aktivitesinde azalma olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak Z. mobilis NRRL B-14023 levansukrazı ile ortalama 62.42 g/L levan üretilmiştir., Levan has a wide range of uses in different industries such as food, cosmetics and pharmaceutical. Levansucrases are enzymes, which catalyze the formation of fructose polymers using sucrose as substrate. Levansucrases are produced and secreted by bacteria and enable them to synthesize levan/fructooligosaccharides in medium containing high sucrose concentrations. In this study, Zymomonas mobilis levansucrase was produced and its levan activity was investigated. Levansucrase was produced by Z. mobilis NRRL B-14023 cells in static culture in medium with 159 g/L sucrose, pH 4.91 at 30.3 °C for 36 h. The optimum incubation time, temperature of crude enzyme for levan production were found as 24 h and 25 °C. The levan production of levansucrase decreased with increasing NaCl concentrations. Furthermore the presence of 10 mM EDTA and MgCl 2 showed an inhibitory effect on levan production. As a result, on average 62.42 g/L levan was produced using Z. mobilis NRRL B-1423 levansucrase.

In recent times, popularity of blockchain based cryptocurrencies (bitcoin and ethereum) have been increased. Blockchain system has decentralized peer topeer (P2P) network, all transactions are recorded in a public ledger that canonly be appended. The miners constitutethe nodes of this network and every miner has local copy of ledger. Inblockchain, PoW consensus algorithm is used to verify transaction and give permissionto append new blocks to chain. To get reward, miners compete with each other tocomplete transactions on the peer to peer network. The reward system popularized Bitcoin, which uses block-chain, but at thesame time attracted the atention of the attackers in the block chain. In this paper,current attacks against the block-chain are presented. In the first part,attack types to P2P architecture, consensus protocol and transaction areinvestigated. In this part, 51%, Double Spending, Finney, Vector76, Brute Force,Sybil, Eclipse and Balance attacks are explained and solutions are proposed. Inaddition, pool mining attacks such as block withholding attack (BWH), Poolhoping attack, Blacklisting via Punitive Forking, Feather Forking and briberyattack are presented. In the last part, thefuture of cryptography used in blockchain infrastructure has been discussed andeffects of Post Quantum Cryptography have been mentioned, Son zamanlarda; blok zinciri tabanlı kripto para ödemesistemleri(bitcoin, ethereum) oldukça popüler olmuştur. Merkezi olmayan eşlerarası(P2P) ağ yapısına sahip olan bu sistemde tüm işlemler, sadece eklemeyapılabilen bir ana defterde(ledger) tutulmaktadır. Madenciler ise bu ağyapısındaki düğümleri oluşturmaktadır, her madenci defterin yerel kopyasınasahiptir. Blok zincirinde, PoW uzlaşma protokolü işlemi onaylamakta ve zincire yeniblok eklenmesine izin vermektedir. Ödülü almak için, madenciler eşler arasıağda işlemi tamamlamak için birbirleriyle yarışırlar. Ödül sistemi, blok zinciri kullanan bitcoin’ipopülerleştirmiş, fakat aynı zamandasaldırganların blok zincirine ilgisini artırmıştır. Saldırganlar tarafındanblok zincirinin madenci havuzuna ve ağ yapısının güvenliğine farklı saldırılaryapılmıştır. Bu makalede, blok zinciri alt yapısına karşı mevcut saldırılarsunulmuştur. İlk bölümlerde, P2P mimarisine, uzlaşma protokolüne ve işlemlereyönelik saldırı tipleri araştırılmıştır. Bu bölümde, %51 saldırısı, Çiftharcama, Finney, Vector76, Kaba Kuvvet, Sybil, Eclipse, Denge gibi saldırılar açıklanmışve çözümler önerilmiştir. Daha sonra, Bencil madencilik ve Blok Atma, BlokTutma(BWH), Blok Tutma SonrasıÇatallanma(FAW), Havuz sıçrama saldırısı, Cezalandırıcı Çatallanma ile KaraListeye Alma, Köpük saldırısı ve Rüşvet Saldırısı gibi madencilik havuzunakarşı saldırılar incelenmiş ve savunma stratejileri sunulmuştur. Son bölümde deblok zinciri altyapısında kullanılan kriptografi’nin geleceği üzerinde tartışılmışve Post Kuantum Kriptografi’nin etkilerinden bahsedilmiştir

Parrots are birds that naturally spread in the tropical regions of the world. International trade is carried out according to the CITES Convention. 135 parrot species were imported and 40 parrot species were re-exported between 1982 and 2016 in Turkey. Two of these exotic species have started to spread and established breeding populations in wild in Turkey. Nine species have been monitored in wild as cage escapes. Establishing breeding populations of alien species in the country is undesirable because alien species can have adverse effects on the resident species of the countries. The sale of the Rose ringed parakeet (Psittacula krameri) and the Alexandrine parakeet (Psittacula eupatria)'s as cage birds must be banned to prevent the expansion of their spread because they have established breeding populations in Turkey. Grey Parrot (Psittacus erithacus) is the most imported and exported species in Turkey. Very high number of individuals in some species which were imported to Turkey have been detected. It is known that the populations of these species have decreased in the regions where their natural distribution areas. Therefore, Turkey should implement quotas and restrictions based on species in the parrot trade., Papağanlar dünyanın tropikal bölgelerinde doğal yayılış gösteren kuşlardır. CITES Sözleşmesi’ne bağlı olarak uluslararası ticareti yapılmaktadır. Türkiye’de 1982 – 2016 yılları arasında 135 papağan türü ithal ve 40 papağan türü yeniden ihraç edilmiştir. Bu egzotik türlerden ikisi Türkiye’de yayılış göstermeye başlayıp doğada üreme popülasyonu kurmuştur. Dokuz tür, kafes kaçkını olarak doğada görülmüştür. Yabancı türlerin ülkelerin yerli türleri üzerinde olumsuz etkileri olabildiği için doğada üreme popülasyonları kurması istenmeyen bir durumdur. Türkiye'de üreyen popülasyonlar kurmuş olan Yeşil papağan (Psittacula krameri) ve İskender papağanı (Psittacula eupatria)'nın yayılış alanını genişletmemesi için kafes kuşu olarak satışının yasaklanması gerekmektedir. Türkiye’de en çok ithal edilen ve ihraç edilen tür Gri papağan (Psittacus erithacus)’dır. Türkiye’ye ithal edilen bazı türlerde oldukça yüksek birey sayıları tespit edilmiştir. Bu türlerin, doğal yayılış gösterdiği bölgelerde, popülasyonunun azaldığı bilinmektedir. Bu nedenle, Türkiye papağan ticaretine tür temelli olarak kota ve kısıtlamalar getirmelidir.

In this study, total phenolic content, total anthocyanincontent and some individual phenolic and anthocyanin compounds were determinedin Öküzgözü wines produced by the application of four kinds of macerationtechniques (classical maceration, classical maceration with enzyme added, cold maceration,cold maceration with enzyme added) in the years of 2009 and 2010. According to results,in 2009 and 2010, the highest total phenolic contents were determined in “coldmaceration with enyzme added”(1165.45 mg GAE/L) wines and “classic maceration withenzyme added” (2075.91 mg GAE/L) wines, respectively. The highest totalanthocyanin contents in the wines of 2009 and 2010 were found in “coldmaceration with enyzme added” (140.60 mg ME/L) and "cold maceration"(374.89 mg ME/L) wines respectively. Processes of “cold maceration” and “enzyme-appliedcold maceration” generally resulted in high malvidin 3-glucoside levels inwines every two years. The phenolic compound with the highest content in mustand wines was (+)-catechin, which is included in the flavanols group. In wines,the most abundant phenolic compounds after (+)-catechin were gallic acid and(-)-epicatechin respectively., Bu çalışmada, 2009 ve 2010 yılllarında hasat edilenÖküzgözü üzüm çeşidinden 4 farklı maserasyon (klasik maserasyon, enzim ilaveliklasik maserasyon, soğuk uygulamalı maserasyon, enzim ilaveli soğuk maserasyon)uygulamasıyla elde edilen şarapların çeşitli kimyasal özellikleri, toplamfenolik madde içeriği, toplam antosiyanin içeriği, bazı bireysel fenolik veantosiyanin bileşikleri belirlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, en yüksektoplam fenolik madde içeriği 2009 ve 2010 yıllarında sırasıyla “enzim ilavelisoğuk maserasyon” (1165.45 mg gallik asit eşdeğeri (GAE)/L) ve “enzim ilaveliklasik maserasyon” (2075.91 mg GAE/L) şaraplarında belirlenmiştir. Öküzgözüşaraplarında en yüksek toplam antosiyanin içeriği 2009 ve 2010 yıllarındasırasıyla “enzim ilaveli soğuk maserasyon” (140.60 mg malvidin-3-O-glikoziteşdeğeri (ME)/L), “soğuk maserasyon” (374.89 mg ME/L) örneklerinde saptanmıştır. "Soğukmaserasyon” ve “enzim uygulamalı soğuk maserasyon” proseslerinin her iki yılşarapları için genel olarak yüksek malvidin 3-glikozit içeriği verdiği belirlenmiştir.Şıra ve şaraplarda en yüksek oranda bulunanfenolik bileşik flavanoller grubuna dahil olan (+)-kateşindir. Şaraplarda,(+)-kateşinden sonra en fazla bulunan fenolik bileşikler sırasıyla gallik asitve (-)-epikateşin olarak belirlenmiştir.

Bu çalışma, bıldırcınlarda göğüs etinin rengi (parlaklık: L*, kırmızı renk: a*, sarı renk: b*) ve pH’sı üzerine yaş, cinsiyet ve vücut ağırlığının etkilerini araştırmak amacıyla yürütülmüştür. Bu amaçla, 168 adet Japon bıldırcını kullanılmış ve deneme 10 hafta sürdürülmüştür. Altıncı ve 10. haftada kesilen bıldırcınlarda göğüs etinin rengi ve pH’sı ölçülmüş ve karşılaştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, deneme gruplarının (yaş, cinsiyet ve canlı ağırlık) L* değerleri arasındaki farklılıklar önemsiz, a* ve b* değerleri arasındaki farklılıklar ise önemli (P

Bir mantar (mikobiyont) ve bir yeşil algin ve/veya siyanobakterinin (fotobiyont) bir araya gelmesiyle oluşan likenler; bu ortak yaşam sonucunda kendilerine özgü sekonder metabolitler üretirler. Yapılan araştırmalarda likenlerin bu sekonder metabolitler sayesinde çeşitli biyolojik aktivitelere ve antibakteriyel etkilere sahip oldukları bildirilmektedir. Bu çalışmada bir epifitik (ağaç üzerinde yetişen) dalsı liken Pseudevernia furfuracea (L.) Zopf türüne ait örneklerden elde edilen aseton ekstrelerinin ATCC 29212 Enterococcus faecalis, ATCC 25923 Staphylococcus aureus, CECT 4122 Pseudomonas aeruginosa, ATCC 25922 Escherichia coli suşları üzerindeki antibakteriyel aktiviteleri disk difüzyon yöntemi ile araştırılmıştır. Ayrıca aynı liken ekstrelerinin antioksidan kapasiteleri Bakır (II) İndirgeyici antioksidan kapasite (CUPRAC) metodu kullanılarak değerlendirilmiştir. P. furfuracea aseton ekstrelerinin antibakteriyel aktiviteleri Gram negatif bakterilere karşı etkisiz olurken Gram pozitif bakterilerin gelişimini inhibe etmiştir. Antioksidan olarak ise 9,653 ± 0,102 µg TE/gr değerinde hesaplanan yüksek düzeyde kapasite göstermiştir. Doğadan elde edilmiş olan P. furfuracea likeninin farmakoloji alanında aktif olarak kullanılabilecek potansiyele sahip olduğu görülmektedir. Lichens are formed by the combination of a fungus (mycobiont) and a green alga and / or a cyanobacterium (photobiont), and as a result they produce unique secondary metabolites. Studies have shown that lichens have various biological and antibacterial effects due to these secondary metabolites. In this study, an antibacterial activity of acetone extracts from an epiphytic (growing on tree) fruticose lichen Pseudevernia furfuracea (L.) Zopf were investigated by disk diffusion method against aTCC 29212 Enterococcus faecalis, aTCC 25923 Staphylococcus aureus, CECT 4122 Pseudomonas aeruginosa and aTCC 25922 Escherichia coli strains. also antioxidant capacities of the same extracts were assessed by Cupric Reducing Antioxidant Capacity (CUPRAC) method. According to the results obtained, the antibacterial activities of P. furfuracea acetone extracts were ineffective against Gram negative bacteria but inhibited the development of Gram positive bacteria. In addition, a high level of antioxidant activity was calculated with a value of 9.653 ± 0.102 μg TE / gr. It is seen that P. furfuracea has a potential to be used as a natural resource in the field of pharmacology.

Eksozomlar, vücutta bulunan hücrelerin neredeyse tamamı tarafından salgılanan, 40-100 nanometre (nm) çapında ve çift fosfolipid tabaka ile çevrili ekstrasellüler veziküllerdir. İçlerinde proteinler, lipitler, çok çeşitli RNA molekülleri ve DNA fragmenleri gibi birçok biyomolekül taşırlar. Bu biyomoleküller vasıtasıyla, alıcı hücrelerde gen ifadelerini düzenleyerek, immün regülasyon, hücre farklılaşması, hücreler arası haberleşme, hücre göçü gibi birçok biyolojik fonksiyonda rol alırlar. Tümör kökenli eksozomlar ise içlerinde taşıdıkları biyomoleküller vasıtasıyla kanserin gelişimi ve yayılımına yardım etmek için lokal ve sistemik çevreyi düzenlerler. Eksozom içeriklerinin kanserin tanısında ve hastalık seyrinin izlenmesinde biyobelirteç olarak kullanım potansiyellerini araştıran çalışmalar hızla artmaktadır. Ayrıca son yıllarda kanser tedavisinde eksozomların hedeflendiği ya da kullanıldığı yaklaşımlar da bulunmaktadır. Bu derlemenin amacı eksozomların yapısının, kanser gelişimindeki ve metastazdaki rollerinin ve kanser tedavisindeki kullanım potansiyellerinin ortaya konmasıdır. Exosomes are lipid bilayer extrasellularvesicules between 40-100 nm in diameter and secreted by nearly all of the cells in the body. They carry many biomolecules inside them such as proteins, lipids, various types of RNA molecules and DNA fragments. They take part in many biological functions including immune regulation, cell differentiation, intercellular communication, cell migration by regulating gene expressions in recipient cells by means of these biomolecules. Tumor derived exosomes regulate local and systemic environment to promote cancer development and invasion by means of biomolecules they carry. Studies investigating the potential use of exosome contents as biomarkers in cancer diagnosis and prognosis have been increasing rapidly. In recent years, there are also several approaches targeting exosomes or using them in cancer treatment. The purpose of this review is to present exosomes structure, their roles in cancer development and metastasis and their potential use in cancer treatment

Çiğ köfte günlük olarakhazırlanıp, birkaç saat içerisinde tüketilmesi gereken, raf ömrü kısa vemikrobiyal açıdan riskli bir gıdadır. Bu araştırmada; çiğ köfte numunelerinebelirli oranlarda değişik baharat ekstrakları ilave edilmesinin, çiğ köftelerinraf ömrü üzerine etkisi etkileri incelenmiştir. Çalışmada kullanılacak çiğköfte hazırlandıktan sonra, %0,5 ve %1 oranında bitki ekstraktları (yeşil çay,hibiskus, tarhun, ceviz kabuğu, limon kabuğu yağı, portakal kabuğu yağı) ilaveedilerek +4oC de 21 gün süreyle depolanmıştır. Depolamanın 0, 7, 14ve 21. günlerinde, Lactobacillus spp., Lactococcus spp., maya ve küf, Pseudomonas spp., Escherichia coli, , Staphylococcusaureus, toplam koliform, Listeria spp., Salmonella spp., toplam aerobik mezofilik ve toplam aerobikpsikrofilik mikroorganizma varlığı araştırılmış; ayrıca depolama süresince,baharatların çiğ köftenin rengine etkisi de incelenmiştir. Depolama süresiboyunca numunelerin sırasıyla parlaklık-koyuluk, kırmızı-yeşil ve sarı-mavirenk göstergesi olan; L*, a*ve b değerlerinde artış gözlenmiştir.Yapılan mikrobiyolojik analiz sonuçlarına göre ise numunelerin hepsindemaya-küf sayısı, Pseudomonas cinsibakteri sayısı, laktik asit bakteri sayısı ve Lactococcus cinsi bakteri sayılarında azalma görülürken; toplamaerobik mezofilik bakteri sayısında kullanılan ekstrakta göre farklılıkgözlemlenmiş, patojen mikroorganizma ve Staphylococcusaureus cinsi bakterilerin üreme göstermediği tespit edilmiştir., Raw meatballs is afood which should be prepared daily and consumed within a few hours, shelf lifeis short and microbial in terms of risk. This research was carried out with theaim of determining the effect of various spices and modification of rawmeatballs on shelf life. The effects of the spice extracts on the shelf lifewere investigated by adding the spice extracts to the prepared raw meat ballsamples at certain ratios. After preparing the raw meatballs to be used in thestudy, plant extracts (green tea, hibiscus, tarragon, walnut shell, lemon peeloil, orange peel oil) were added at the rates of 0,5% and 1% and stored at + 4° C for 21 days. On days 0, 7, 14 and 21 of storage; total aerobic mesophilicbacteria, yeast and mold, total coliform bacteria, Lactobacillus spp.,Lactococcus spp., Pseudomonas spp., Listeria spp., Salmonella spp.Escherichia coli and Staphylococcus aureus counts has been researched. Inaddition, the effect of the spice on the color of raw meatballs during storagewas also examined. During the storage period; the samples were ofbrightness-darkness, red-green and yellow-blue color indicator, respectively; L*, a * and b * values were increased. According to the microbiological analysisresults; yeast-mold count, Pseudomonas spp., lactic acid bacteria and Lactococcus bacteria counts decreased inall samples. In contrast, the total aerobic mesophilic bacterial countsdiffered according to the extract used. In addition, Listeria spp, Salmonella spp, Escherischia coli and Staphylococcus aureus were found not toreproduce.

ÖZETAmaç: Bu çalışma, sıçanlarda deneysel olarakoluşturulan böbrek iskemi-reperfüzyon hasarında güçlü antioksidan olan Klorojenik asitin antiinflamatuar veantioksidan etkilerini araştırmayı hedeflemektedir. Gereç ve Yöntemler: Otuz altı adet erişkin,Wistar albino cinsi dişi sıçan, rastgele dört gruba ayrıldı. Sham grubundakisıçanlar (Grup I), sırt bölgesinden açılarak sağ nefrektomi yapıldı.İskemi-reperfüzyon grubunda (Grup II), sıçanların sırt bölgesi açılıp sağ nefrektomiyapıldıktan sonra sol renal arter klemplendi. Grup III ‘te 5 mg/kg Klorojenikasit iskemiden 10 dk önce ve reperfüzyondan 10 dk önce olmak üzere iki dozşeklinde intraperitoneal olarak uygulandı. Sol böbreğe 1 saatlik iskemidensonra 24 saatlik reperfüzyon uygulandı. Grup IV’te Grup III’ten farklı olarak10 mg/kg Klorojenik asit uygulandı.Böbrek dokusunda total antioksidan düzeyi (TAS), total oksidan düzeyi (TOS),süperoksit dismutaz (SOD), malondialdehit (MDA) ve myeloperoksidaz (MPO)seviyeleri spektrofotometrik yöntemlerle ölçüldü. Oksidatif stres indeksi (OSI)hesaplandı.Bulgular: Grup II’de Grup I’e kıyasla TOS, MDA ve MPOdüzeylerinin arttığı; TAS ve SOD düzeylerininise azaldığı görüldü (her bir parametre için p

Amaç Glioblastoma multiform (GBM), primer beyin tümörleri arasında en sık görülen agresif bir malign kanser türüdür. Bu hastalığın tedavisinde karşılaşılan en büyük zorluk tümörün kendi doğasındaki karmaşıklık ve ilaç direncine sebep olan sayısız mekanizmaya dayanmaktadır. GBM ‘de tedaviye karşı oluşan direnci heterojenik hücre populasyonu içindeki kanser hücrelerinden farklı olan hücrelerin gösterdiği öne sürülmüştür. Bu hücrelerin kök hücrelerine benzer simetrik/asimetrik çoğalma kabiliyetine sahip oldukları ve kök hücre belirteçleri taşıdıkları gösterilmiştir. Bu çalışmadaki hedefi miz GBM kök hücrelerinin ilaca karşı oluşturdukları direncin rolünü araştırarak GBM tedavisini daha etkili hale getirmektir. Sakarya Tıp Dergisi, 2018, 8(2):379-387 ) Gereç ve Yöntem Glioblastoma hücre hatlarından kök hücre özellikleri taşıyan kanser hücreleri Neurosefi r Kültür modeli kullanılarak elde edildi. Nöronal kök hücre belirteçleri olan CD133 ve Sox 1 protein ekspresyonları Western blot analizi ile bakıldı. GBM kanser kök ve farklılaşmış kanser hücrelerinin temozolomide karşı oluşturdukları sitotoksisite hücre canlılık testi ile araştırıldı. Bulgular Bu çalışmada öncelikle GBM hücre hatlarından kanser kök hücreleri (KKH) Neurosefi r Kültür modeli kullanılarak başarıyla izole edildi. Bu hücrelerin, nöronal kök hücre belirteçleri olan CD133 ve Sox 1 eksprese ettikleri gösterilerek karakterizasyonları yapıldı. Kanser kök hücrelerinin TMZ ile ölüm oranlarının farklılaşmış kanser hücrelerinden daha düşük olduğu tespit edildi. Sonuç Bu çalışmada, KKH farklılaşmış kanser hücrelerine kıyasla TMZ'ye daha dirençli olduğunu gösterdik. Glioblastoma multiform’un tedavisinin daha etkili olarak yapılabilmesi, hastanın sağkalım süresinin uzatılması ve tümörün tamamen yok edilmesi için kanser kök hücrelerinin uygulanan tedaviye oluşturdukları direncin yok edilmesinin hedef alınması gerektiğini göstermektedir., Purpose Glioblastoma multiforme (GBM) is the most common and aggressive form of malignant brain tumour. Treatment of this disease become the greatest challenge due to the complexity of a tumour and numerous mechanisms involving drug resistance. TMZ- resistant cells have different characteristics from cancer cells in the heterogeneous cell population. Further analysis indicates some physiological and biological properties of stem cells such as markers and symmetrical/asymmetrical proliferative capacity. In this study, our aim is to make GBM therapy more effective by investigating the role of GBM stem cells in drug resistance. ( Sakarya Med J, 2018, 8(2):379-387 ). Materials and Methods Cancer cells with stem cell characteristics are generated from the glioblastoma cell lines using Neutrosphere Culture model. Expression of neuronal stem cell markers such as CD133 and Sox1 are examined by Western blot analysis. Temozolomide cytotoxicity of GBM cancer stem and differentiated cancer cells investigated by cell viability assay. Results In this study, cancer stem cells are successfully isolated from GBM cell lines using Neurosphere Culture model. These cells are further characterized by looking at the expression of neural stem cell markers such as CD133 and Sox 1. The results demonstrated that after Temozolomide treatment Cancer stem cells (CSC) had lower viability compare to differentiated cancer cells. Conclusion In this study, we demonstrate that CSC is more resistant to TMZ compare to differentiated cancer cells. The results of this study suggest that to improve patient outcome, CSC resistance needs to be targeted to achieve more effective treatment and improve patient outcome

Pneumococcal diseases, including pneumonia with or without bacteremia, remain an important cause of morbidity and mortality in adults, especially among the elderly and those with certain medical conditions, including immunocompromising conditions all over the world. Two pneumococcal vaccines are currently licensed for adults in Turkey, 13-valent pneumococcal conjugate vaccine (PCV13) and 23-valent pneumococcal polysaccharide vaccine (PPSV23). PPSV23 has been available for many years for use in adults. A 7-valent pneumococcal conjugate vaccine (PCV7) included in the Expanded Programme on Immunization for use in infants and children in 2008, and thereafter PCV13 replaced PCV7 in 2011. Recently, the Ministry of Health of Turkey accepted risk groups for vaccine-preventable diseases, and implemented their immunization schedules in accordance with the decisions of Immunization Advisory Committee, including adult pneumococcal vaccination greatly compatible with those of updated U.S. Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) recommendations such as PCV13 for selected high-risk adults and for all adults >= 65 years of age. Furthermore, surveillance of invasive pneumococcal disease has already been included as part of the Surveillance of Vaccine-Preventable Invasive Bacterial Diseases announced that would be started soon in Turkey. In this consensus report prepared by Study Group for Adult Immunization of the Turkish Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases, relevant literature and international recommendations were reviewed, and recommendations agreed are presented. Examples of some selected recommendations are as follows: [1] All individuals aged >= 65 years should receive PCV13 followed by PPSV23, as well as adults of any age with the high-risk conditions (ie, patients with an immunocompromising condition, functional or anatomic asplenia, a cerebrospinal fluid leak, and a cochlear implant). [2] Pneumococcal vaccination is also recommended for adults = 1 year after PCV13 for most immunocompetent adults, it should be administered >= 8 weeks later for high-risk patients. [5] In patients who have already received PPSV23, >= 1 year should elapse before they are given PCV13. [6] For immunocompromised and asplenic patients, a booster dose of PPSV23 is recommended >= 5 years after the first dose. [7] A booster dose of PCV13 is not recommended for any age group. [8] Both vaccines may be administered concurrently with influenza vaccine, but at a separate site. [9] Use of PCV13 in adults may not always provide expected benefit because of the trend for vaccine strains to disappear from the population following childhood immunization with same vaccine. Therefore, surveillance for adult pneumococcal diseases is highly important to understand local epidemiology including serotype distribution and antibiotic resistance rates.

Objective: We aimed to evaluate risk factors, transmission routes and dynamics of Acinetobacter baumannii infections and colonization in the intensive care unit (ICU).

In this study, we aimed to investigate the incidence of Dientamoeba fragilis with different diagnostic methods in patients with gastrointestinal symptoms and determine the sensitivity and specificity of existing diagnostic methods. Fecal samples collected from 101 patients with gastrointestinal complaints (especially upper abdominal pain, abdominal and pelvic pain, nausea and vomiting, gastroenteritis and colitis, unexplained fever and diarrhea) and 20 control cases from various clinics were included in the study. Samples were first examined with native-Lugol (N-L) method and cultured in Robinson medium. All 121 stool and culture samples were stained with iron hematoxylin stain (IHS) and trichrome stain (TS) methods and examined by PCR and QPCR for D.fragilis. Among 121 stool samples 13 (10.7%), 2 (1.7%), 7 (5.7%) 13 (10.7%), and 7 (5.8%), 4 (3.3%), 2 (1.7%), 3 (2.5%) of cultured samples were determined positive with IHS, TS, PCR, QPCR respectively. Fifteen of the 121 stool samples were determined as diarrheal. All diarrheal stool samples were negative with IHS and TS. One of the diarrheal stools and 6 (4.9%) of the non-diarrheal stools were positive by PCR. All of the diarrheal stools were negative. Thirteen of the non-diarrheal stool samples (10.7%) were positive by QPCR. When the QPCR method was considered as gold standard, sensitivity and specificity values were determined as 46% and 93% in IHS, 0% and 99% in TS, 54% and 100% by PCR and sensitivity and specificity values were 67% and 96% in IHS, 33% and 98% in TS, 67% and 100% by PCR among cultured stool samples. As a result, it was determined that there was a statistically significant difference between the samples of the patients and the control groups and the sensitivity and specificity of the conventional and molecular methods (IHS, TS, PCR and QPCR) determined in this study supported the results of other compared studies. It has been determined that staining methods used for the diagnosis of D.fragilis gave false positivite or negativite results. In addition, the QPCR method is more advantageous in terms of time saving for the diagnosis and initiation of the treatment and in cases where QPCR is not available, IHS and conventional PCR methods should be used together. In our opinion, this study will contribute to the results of epidemiological and scientific studies on D.fragilis in Turkey.

This study was conducted in order to determine the seed plant diversityand systematics of Avşar Campus, Kahramanmaraş Sütçü İmam University (KSU). Theresearch area was located within the borders of Kahramanmaraş province and C6according to Davis' square (Grid) system. In this study, plant samples thatwere collected during the field studies conducted between April 2016 and June2017 were evaluated. Total of 279 seed plant taxa belonging to 194 genus of 65families were determined. Two of these taxa (0.71%) (Papaver clavatum, Trigonellakotschyi) were endemic to Turkey. Also, Liquidambarorientalis, which is relict endemic taxon known only from Muğla and itsenvirons, is found as planted for ex-situ conservation within the campus.Twenty-one (7.5%) of the taxa that can be identified phytogeographical regionbelong to Irano-Turanian region, 10 taxa (3.5%) belong to Euro-Siberian regionand 54 taxa (19.3%) belong to Mediterranean region. 194 taxa, which aremulti-regional or unknown, have a ratio of 69.5%. The richest families includingFabaceae with 54 taxa (19.4%), Asteraceae with 29 taxa (10.4%), Poaceae with 21 taxa (7.5%), Rosaceae with 11 taxa (3.9%), Apiaceae and Brassicaceae with 10 taxa each (3.6%) were determined., Bu çalışma Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Avşar yerleşkesitohumlubitki çeşitliliğini belirlemek ve sistematiğinin oluşturulması amacıylayapılmıştır. Araştırma alanı Kahramanmaraş ili sınırları içinde ve Davis’inkarelaj (Grid) sistemine göre C6 karesinde yer almaktadır. Bu araştırmada,Nisan 2016 – Haziran 2017 tarihleri arasında yapılan arazi çalışmalarındatoplanan bitki örnekleri değerlendirilmiş ve 65 familya, 194 cinse ait 279tohumlu bitki taksonu tespit edilmiştir. Bu taksonlardan 2 adeti (% 0.71) (Papaver clavatum, Trigonella kotschyi) Türkiyeiçin endemiktir. Ayrıca Türkiye için endemik olup yalnızca Muğla ve çevresindenbilinen Liquidambar orientalis var. orientalis taksonu yerleşkeiçerisinde ex-situ olarakbulunmaktadır. Fitocoğrafik bölgesi belirlenebilen taksonların 21’i (% 7.5)İran – Turan bölgesine, 10’u (% 3.5) Avrupa – Sibirya bölgesine, 54’ü (% 19.3)Akdeniz bölgesine dâhildir. Çok bölgeli veya bölgesi bilinmeyen 194 takson ise% 69.5 oranına sahiptir. En çok taksona sahip familyalar, Fabaceae 54 takson (% 19.4), Asteraceae29 takson (% 10.4), Poaceae 21 takson(% 7.5), Rosaceae 11 takson (% 3.9), Apiaceae ve Brassicaceae ise 10’ar taksona (% 3.6) sahiptir.

This study was carried out between May 2013 and December 2015 in the Göynük Stream (Bingöl) that is one of the most important tributaries of the Murat River. Considering the stream tributaries connected to the Göynük Stream, the samples were captured from five stations: Garip Village, Ilıcalar Creek, Derinçay, Taşlıçay and Kale. In this study, 1349 fish samples were recorded in a total of 21 taxa including 14 taxa belonging to Cyprinidae, 3 to Nemacheilidae, 1 to Cobitidae, 2 to Sisoridae, and 1 to Mastacembelidae. Therefore, Cyprinidae was the predominant family. 1057 (78%) samples from the 14 taxa of Cyprinidae and 292 (22%) samples from the remaining 7 taxa of other 4 families were reported at the end of the study. The most dominant species in this study were: Capoeta umbla, Capoeta trutta, and Squalius semae from Cyprinidae family. Garra rufa and Cyprinion macrostomum species, which are endemic to the Euphrates and Tigris basin and have an important place in the freshwater fish literature in the world, were particularly abundant in Ilıcalar Creek, a section of the Göynük Stream. The aim of this study was to determine the fish fauna of the Göynük Stream on which there are five irrigation pump stations and HES reservoirs., Bu çalışma, Murat Nehri’ni besleyen en önemlikollardan biri olan Göynük Çayı’nda, Mayıs 2013 ve Aralık 2015 tarihleriarasında gerçekleştirilmiştir. Göynük Çayı’na bağlanan dere kolları da dikkatealınarak, örnekler Garip Köyü, Ilıcalar deresi, Derinçay, Taşlıçay ve Kaleolmak üzere beş istasyondan yakalanmıştır. Çalışma boyunca toplam 21 taksonda1349 balık örneği kaydedilmiştir. Bu 21 taksonun, 14’ü Cyprinidae, 3’üNemacheilidae, 1’i Cobitidae, 2’si Sisoridae ve 1’i de Mastacembelidaefamilyalarına ait olduğu tespit edilmiştir. Çalışma sonunda, Cyprinidae’den 14taksona ait 1057 (%78), diğer 4 familyaya ait 7 taksonda ise 292 (%22) adet veoranda örnek yakalanmıştır. Bu çalışmada öne çıkan baskın türlerinCyprinidae’den Capoeta umbla, Capoeta trutta ve Squalius semae olduğu görülmüştür. Fırat ve Dicle nehir sisteminderastlanan ve dünya tatlısu balık literatüründe önemli yeri olan Garra rufa ve Cyprinion macrostomum türlerinin özellikle Göynük Çayı’nı besleyenIlıcalar Deresi ve buna yakın kesimlerde popülasyonca daha fazla olduğukaydedilmiştir. Bu çalışma, üzerinde beş adet sulama ve HES barajı bulunanGöynük Çayı'nın balık faunasını tespit etmek amacıyla yapılmıştır

Amaç: Zeytin bitkisinin Akdeniz ve benzeri iklime sahip bölgelerde yetişiyor olması zeytinyağı üretiminde ve tüketiminde belirli bölgelerin öne çıkması sonucunu doğurmaktadır. Bu çalışmada önemli miktarda zeytin ve zeytinyağı üretiminin yapıldığı İzmir ili Dikili ilçesinde farklı sosyo-ekonomik özellikler gösteren dört mahallede yaşayan tüketicilerin zeytinyağı tüketim tercihleri incelenmiştir. Çalışmanın amacı, tüketicilerin zeytinyağı tüketimlerini hem gelir gruplarına hem de yaşadıkları mahallelere göre ortaya koymak ve bazı sosyal özellikler açısından zeytinyağı tüketimi ile ilgili eğilimlerini belirlemeye çalışmaktır. Materyal ve Metot: Çalişmada oransal örnekleme formülünden yararlanarak tespit edilen 123 tüketiciyle yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Veriler basit istatistiksel yöntemlerle analiz edilmiştir. Bulgular: İzmir ili Dikili ilçesinde tüketicilerin zeytinyağı tüketimlerinin ve zeytinyağı tüketim davranışlarının incelendiği bu araştırmada gelire ve yaşam standartlarına göre zeytinyağı kullanım sıklığının farklılıklar gösterdiği, zeytin üretiminin yaygınlığı ve yöresel yemek kültürü, alışkanlık gibi unsurların zeytinyağı tüketimine doğrudan etkisi olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Tüketimi arttırmaya yönelik politikalarda tüketicilerin gelirleri, bilinç düzeyleri ve yemek kültürleri gibi faktörlerinde dikkate alınması gerekmektedir. Ayrıca farklı sosyo-ekonomik ve kültürel özelliklere sahip bölgelerde zeytinyağı tüketimine yönelik yapılacak çalışmaların sayısının artması, karar vericilere politika oluşturma konusunda yardımcı olabilecektir., Objective: The fact that the olive orchard grows in the Mediterranean and other similar regions, results in the emergence of certain regions in the production and consumption of olive oil. In this study olive oil consumption preferences of consumers who live in four neighborhoods which have different socioeconomic features in the province of Dikili, İzmir province where olive and olive oil production are made in significant quantities, were examined. The aim of the study is to reveal consumers’ consumption of olive oil according to income groups and neighborhoods and to try to determine the trends related to olive oil consumption in terms of some social characteristics. Material and Methods: Face-to-face interviews were conducted with 123 consumers identified by using the proportional sampling formula. The data were analyzed with simple statistical methods. Results: In this study where olive oil consumption and olive oil consumption behaviors of consumers in İzmir province are examined, it is determined that olive oil usage frequency differs according to income and living standards, the prevalence of olive production and local food culture and habits have a direct effect on olive oil consumption. Conclusion: Consumers should be taken into account in factors such as income, levels of consciousness and food cultures for increasing consumption. In addition, increasing the number of studies on olive oil consumption in regions with different socio-economic and cultural characteristics can help policy makers in decision-making.

In this study, it was aimed to determinehabits of fish consumption in the province of Konya. The survey was conductedbetween September 2015 and October 2016 with a face to face question and answerformat with 424 individuals, 128 of whom were randomly selected and 296 weremen. It was determined that the individuals participating in the survey weremost in the 19-24 age group (27%). It was determined that 40% of theindividuals participating in the survey were students, and 53 % of them wereuniversity and 26 % were high school graduates. It was seen that 51 % of theparticipants consumed seafood once a month and 97 % preferred fresh seafood. Ithas been determined that 60% of the customers prefer to cook fish by frying.While 4 % of the respondents consume all types of meat, 27% consume red meat,13% chickens and 12% prefer fish meat. It was determined that 49% of consumerprefer sea fish. The consumption rate of fish was anchovy (Engraulis encrasicolus), seabass (Dicentrarchus labrax) and seabream (Sparus auratus) respectively., Bu araştırmada Konya ili su ürünleri tüketimalışkanlıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Anket, Eylül 2015-Ekim 2016tarihleri arasında, önceden belirlenen sorular tesadüfiolarak seçilen 128’i kadın ve 296’sı erkek olmak üzere 424 bireye yüzyüze ve soru cevap şeklinde uygulanmıştır.Ankete katılan bireylerin 19-24 (%27) yaş grubu ile en fazla oranda olduğutespit edilmiştir. Araştırmaya katılan bireylerin % 40’ının öğrenci olduğu veonların da % 53’ünün üniversite, % 26’sının lise mezunu olduğu saptanmıştır.Katılımcıların %51’inin ayda bir defa su ürünleri tükettiği ve %97’sinin tazeürünleri tercih ettiği görülmüştür. Katılımcıların su ürünlerini pişirme şekli%60 oranda kızartma olarak belirlenmiştir. Ankete katılan bireylerin % 47’si bütün et çeşitlerini tüketirken,%27’sinin kırmızı eti severek tükettikleri, %13’lük bir oranın tavuk etini ve%12’sinin de balık etini tercih ettiği görülmüş ve tüketicilerin %49 oranladeniz balıklarını tercih ettiği tespit edilmiştir. Balık tüketim oranlarınagöre en çok tüketilen balıkların hamsi (Engraulisencrasicolus), levrek (Dicentrarchuslabrax) ve çipura (Sparus auratus)olduğu belirlenmiştir.

Son yıllarda sağlıklı beslenmeye yönelikolarak toplumun bilinçlenmesi ve tüketicilerin doğal gıdalara gösterdikleriilginin artmasıyla bu konuda yapılan araştırmalar da hız kazanmıştır. Yüksekbesin değerine sahip olan mantarlar uzun yıllardır gıda olarak tüketilmekte veiçerdikleri biyoaktif bileşenler nedeniyle ilaç, kozmetik ürün, diyet takviyesive fonksiyonel gıda üretimi alanında kullanılabilme potansiyelitaşımaktadırlar. Mantarlara karşı ilginin giderek artması Dünya’da ve ülkemizdemantar üretim ve tüketiminde önemli gelişim ve değişimlere neden olmuştur.Mantarlar, yüksek oranda protein, karbonhidrat, lif, vitamin, mineral vebiyoaktif bileşenler içermektedirler. Bunun yanında sodyum, yağ, kolesterol vekalori değerleri düşüktür. Bu özellikler mantarları sağlıklı ve dengeli birdiyetin parçası olabilecek gözde gıdalar haline getirmektedir. Bu çalışmadamantarların üretim ve tüketimi, besleyici değerleri, sağlık üzerine etkileri veet ürünlerinde kullanımlarına yönelik bilgiler derlenerek sunulmuştur., In recent years,awareness of the community towards healthy nutrition and the interest thatconsumers have shown in natural foods have accelerated the research conductedin this field. Mushrooms with high nutritional value have been consumed for manyyears as food and they have the potential to be used in medicine, cosmetics,dietary supplement and functional food production due to the bioactivecomponents they contain. The growing interest in mushrooms has led tosignificant developments and changes in mushroom production and consumption inthe World and in our country. Mushrooms include high protein, carbohydrates,fiber, vitamins, minerals and bioactive components. In addition, sodium, fat,cholesterol and calories are low. These properties make mushrooms the favoritefood that can be a part of a healthy and balanced diet. In this study,information on production and consumption of mushrooms, nutritive values,health effects and usage in meat products is compiled and presented.

Bu çalışmada; yerfıstığı formlarının (Püre ve Susam) vebunların farklı kullanım oranlarının (%0, %7.5, %15 ve %22.5) sanayi tipi kek(top kek) nitelikleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Böylece katkı maddesizve doğal yerfıstığı formlarını içeren kek üretimi gerçekleştirilmeyeçalışılmıştır. Üretilen keklerin yapısal ve tekstürel özelliklerini de kapsayananalitik nitelikleri ve duyusal özellikleri saptanmıştır. Farklı formlarda veoranlarda yerfıstığı kullanımı kek niteliklerini etkilemiştir. Belirli birdüzeye (%15) kadar yerfıstığı kullanılması kek niteliklerinde sınırlı ölçüde,%22.5 düzeyinde yerfıstığı kullanılması ise ürün niteliklerinde belirgingerilemelere yol açmıştır. Sırasıyla, %7.5 ve %15 düzeylerinde Püre ve Susamyerfıstığı kullanılarak beğenilir nitelikte, üstün kalitede top keküretilebileceği ve bu ürünlerin gıda sanayisine sunulabileceği kanısınavarılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler bir arada incelendiğinde,yerfıstığı türevlerinin kek formülüne başarıyla adapte edilebildiği ve bunlarınduyusal olarak kek niteliklerini geriletmediği hatta kekte hoşa giden güzel birlezzet ve aroma oluşturdukları ve yerfıstıklı keklerin çeşnili kek olarakpiyasaya arz edilebilecekleri kanısına varılmıştır., In this study; the effects ofpeanut forms (Puree and Sesame) and their various usage ratios (0%, 7.5%, 15%,and 22.5%) on the industrial-type cake (cupcake) properties were investigated.Therefore, we aimed to produce additive-free cake which includes natural peanutforms. Sensorial properties and analytical characteristics that includestructural and textural properties of the cakes have been determined. The useof peanuts in different forms and proportions has affected cupcake qualities.Using peanut in cake production up to a particular level (15%) resulted in alimited deterioration, while peanut use of 22.5% resulted in certaindeterioration in the product quality. High-quality and preferable cupcake canbe produced by using peanut in Puree and Sesame forms at the levels of 7.5% and15% and these products can be used in the food industry. It is concluded basedon the examined together of data obtained from the study that, peanutby-products can be efficiently adapted to the cake formula, which did notdeteriorate the sensorial cake quality, even created a delicious taste andaroma in the cake and the cakes with peanut can be put in the food industry asflavored cakes.

This study was carried out to determine quality, yield and yieldcomponents and suggesting suitable maize varieties for the region. The researchwas laid out as randomized complete block design with four replications in 2015maize growing season in DiyarbakırGAP International Agricultural Research and Training Center. PR31D24, Kalipso,70MAY82, Suerto, P1921, DKC6724 grain maize varieties with different propertieswere used as material. According to the obtained results, there weresignificant differences among varieties in terms of ear length, ear diameter,stem diameter, the number of ear per plant, kernel/ear rate, 1000 kernelweight, grain moisture at harvesting, starch rate, crude fat rate andhectoliter. The P1921 variety sustained the highest yield of 1518.10 kg da-1., Buçalışma, farklı özelliklere sahip tane mısır çeşitlerinde kalite, verim veverim unsurlarınınbelirlenmesi ve bölgeye uygun tane mısır çeşidinin önerilmesi amacıyla 2015yılında Diyarbakır GAPUluslar Arası Tarımsal Araştırma ve Eğitim merkezi Müdürlüğü deneme alanında,tesadüf blokları deneme desenine göre 4 tekerrürlü olarak yürütülmüştür.Çalışmada materyal olarak 6 mısır çeşidi (PR31D24, Kalipso, 70MAY82, Suerto, P1921, DKC6724) kullanılmıştır. Elde edilensonuçlara göre çeşitler arasında, koçan uzunluğu, koçan kalınlığı, sapkalınlığı, bitkide koçan sayısı, tane/koçan oranı, 1000 tane ağırlığı, tane nemi, nişasta oranı, ham yağ oranı,hektolitre ağırlığı özellikleri yönünden istatistiki farkların önemli olduğubelirlenmiştir. En yüksek tane verimi 1518.10 kg da-1 ile P1921çeşidinden elde edilmiştir.

Enterokoklar normal sindirim sistemi florasında bulunmakla birlikte, özellikle Enterococcus faecalis ve E. faecium gibi türler, insan ve çok sayıda hayvan türünde önemli hastalıklar oluşturmaktadır. Mandaların diğer hayvanlarda olduğu gibi bazı hastalıkların duyarlı hayvan popülasyonlarına ve insanlara bulaştırılmasında rol oynadıkları bilinmektedir. Bu çalışmada Samsun ili ve ilçelerinde yetiştiriciliği yapılan Anadolu mandalarına ait 1000 dışkı örneği enterokok türleri yönünden selektif zenginleştirme standart kültürel metodu ile incelendi. Örneklerin 100’ünden (%10) E. faecalis, 92’sinden (%9.2) E. faecium, 48’inden (%4.8) E. hirae ve 32’sinden (%3.2) de E. durans olmak üzere, toplam 272 (%27.2) enterokok izole ve identifiye edildi. İzolatlar vankomisin ve teikoplanine %2.9, trimetofrin-sülfamethaksole %3.7, ampisiline %5.1, penisiline %7.4, sefoperazone %8.8, basitrasine %15.4, streptomisine %19.9, amikasin ve gentamisine %20.6, tetrasikline %26.5 ve eritromisine %33.8 oranında dirençli bulundu. İzolatların 126’sında (%46.3) iki ve daha fazla antibiyotiğe direnç tespit edilmesi, çoğul antibiyotik dirençliliği açısından önemli olarak değerlendirildi. Bu araştırma ile bölgemizde ilk kez Anadolu mandalarına ait dışkı örnekleri enterokok türleri açısından incelendi. Araştırmadan elde edilen verilerin, yöremizde yapılacak benzer çalışmalara kaynak teşkil edebileceği kanısına varıldı. Although enterococci found in the normal gastrointestinal flora, especially species such as Enterococcus faecalis and E. faecium, cause important infections in people and a large number of animals. Buffaloes as in other animals known to play a role in certain diseases transmitted to susceptible animals and human populations. In this study, 1000 fecal samples collected from Anatolian buffaloes in breeding Samsun and around were examined for Enterococcus species using selective enrichment standard cultural methods. In total 272 (27.2%) Enterococcus including 100 (10%) E. faecalis, 92 (9.2%) E. faecium, 48 (4.8%) E. hirae and 32 (3.2%) E. durans were isolated and identified from samples. The isolated strains were found to be resistance to vancomycin and teicoplanin 2.9%, trimethoprimsulfamethoxazole 3.7%, ampicillin 5.1%, penicillin 7.4%, cefoperazone 8.8%, bacitracin 15.4%, streptomycin 19.9%, amicasin and gentamicin 20.6%, tetracycline 26.5% and erythromycin 33.8%. Of 272 isolates in 126 (46.3%) detecting resistance to two or more antibiotics was considered significant in terms of multiple antibiotic resistance. Fecal samples obtained from Anatolian buffaloes were examined first time in our region respect to Enterococcus species. We concluded that the data obtained this research can constitute a resource to similar studies in our region.

Turkiye Cumhuriyeti kuruldugu tarihten bu gune kadar cografi konumu, tarihi ve misafirperver tutumu sebebi ile bircok ulkeden siginmaci, gocmen ve multeci tarafindan tercih edilmistir. Bu makalede Suriye Cumhuriyeti’nde meydana gelen ic karisiklik sebebi ile Mart 2011 tarihinden Aralik 2017 tarihine kadar Turkiye’ye siginan Suriye vatandaslarina yonelik uygulanan saglik politikalarinin tarihsel olarak degerlendirilmesi amaclanmistir. Bu makalede Suriyeli siginmacilara yonelik uygulanan saglik politikalarinin yasal dayanaklari, bu politikalarin gelisim ve uygulama sureci, Suriye’de meydana gelen ic karisikliklardan etkilenen diger bazi ulkeler ile karsilastirma ve Turkiye’de uygulanan saglik politikalarinin uygulanma sonuclari incelenmistir. Bu calisma ile ulkemizde siginmacilara yonelik saglik politikalarinin nasil gelistigine ve degistigine dair bir bakis acisi kazandirmak ve bundan sonra siginmacilara yonelik saglik politikalari hakkinda arastirma yapacak kisiler icin bir temel olusturmak amaclanmaktadir.

Malus communis L., local cultivar is known Piraziz Apple by the local people, grown in Piraziz(Giresun). This cultivar was patented by the Turkish Patent and Trademark Office (No: 204 Patent’ s Owner:Piraziz Ziraat Odası). Plants has been used by people against various diseases as protective and therapeutic overyears. Piraziz apple, grown for years Piraziz-Giresun, is an apple variety. Piraziz apple tart and juicy. It is alsoquite good quality. Antidiabetic property of apple have been known by peoples for years. Samples were obtainedfrom ‘The Piraziz Apples essence of fruits’ project garden. The antioxidant capacity of this cultivar’ s apple wasassessed by using different antioxidant test methods such as hydrogen peroxide scavenging activity (HPSA), DPPHradical scavenging activity (FRSA), Metal-chelating activity, total phenol content (TPC) and total flavonoid content(TFC). Antidiabetic activity was determined by spectrofotometric assay of a-amylase and a-glicosidase inhibition.a-amylase and a-glikosidase inhibition levels were measured as 501.08 and 924.93 mg/ml (IC50) respectively.Acarbose, used as control, was determined as 94.35 and 75.20 mg/ml (IC50). We aimed to investigate the antioxidantcontent and antidiabetic effect of the Piraziz apple, which was tested in our study. As a result, it was determined thata-amylase activity and a-glycosidase activity of the Piraziz apple was 5 times and 12 times lower than acarbose,respectively., Yöre insanları tarafından Piraziz elması olarak bilinen Malus communis L., Piraziz’ de (Giresun) yetişir.Bitkiler insanlar tarafından çeşitli hastalıklara karşı gerek tedavi edici gerekse koruyucu olarak binlerce yıldırkullanılmaktadır. Piraziz elması Giresun ili Piraziz ilçesinde yüzyıllardan beri yetiştirilen, kışlık mahalli birelma çeşididir. Piraziz elması mayhoş ve sulu özelliktedir. Piraziz elmasının yenilebilme kalitesi de oldukça iyidüzeydedir. Piraziz elmasının halk arasında antidiyabetik özellik taşıdığı da uzun yıllardır bilinmektedir. Pirazizelmaların temini Piraziz Kaymakamlığı İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünce yürütülmekte olan,“Meyvenin Hası Piraziz Elması’’ Projesi kapsamındaki kapama bahçesinden yapıldı. Hidrojen peroksit gidermeaktivitesi, Demir indirgeme aktivitesi, DPPH radikal giderme aktivitesi, Demir iyon bağlama aktivitesi, Totalfenolik ve Total flavonoid içeriği ölçülerek antioksidan aktivitesi belirlendi. Antidiyabetik aktivite, a-amilaz vea-glikozidaz inhibisyonunun spektrofotometrik yöntemle ölçülmesiyle belirlendi. Yapılan analizlerde örneğe aita-amilaz ve a-glikozidaz inhibisyon değerleri IC50 cinsinden değerleri sırasıyla 501.08 ve 924.93 mg/ml olarakbelirlendi. Kontrol olarak kullanılan akarboz IC50 94.35 ve 75.20 mg/ml olarak tespit edildi. Çalışmamızda patentialınmış olan Piraziz elmasının antioksidan içeriği ve antidiyabetik etkisini araştırmayı amaçladık. Sonuç olarak,elde edilen verilere göre Piraziz elmasının a-amilaz ve a-glikozidaz aktivitesinin akarboz aktivitesine göre sırasıyla5 ve 12 kat düşük olduğu tespit edilmiştir.

Respiratorysyncytial virus (RSV) is the most important cause of lower respiratory tractinfections ( LRTI ) in infants under 2 years of age. It particularly affectschildren who have premature birth stories, congenital heart disease or immunesystem disease and younger than 6 months old. In addition, having lowsocioeconomic status, crowded living conditions, exposure to cigarette smoke,family history of asthma and atopy increases the risk of RSV infectionregardless of. The aim of the study was to investigate the frequency andclinical characteristics of RSV in patients 0-2 years of age who were clinicallydiagnosed with LRTI in our study. 100 patients who were diagnosed as LRTI weretaken into the study. A nasopharyngeal swab was taken from the patients and RSVrespi-strip rapid diagnostic kit was used to screen RSV antigen. Patients whowere diagnosed as RSV positive and who did not have RSV were compared in termsof clinical, laboratory, resume, family characteristics. RSV frequency in ourpatients was 63%. There was no significant difference in RSV frequencyaccording to sex. There is a significant difference in nutritional and carepatterns of RSV-positive children, number of siblings, history of congenitalheart disease, family history of asthma, smoking at home. RSV is a major causeof lower respiratory tract infections in Turkish children under 2 years of age.It also leads to significant mortality and morbidity in infants, especially inthe risky group. RSV antigen detection (as a rapid diagnostic method) from aswab specimen is an appropriate and effective diagnostic method., Respiratuar Sinsityal Virüs (RSV) 2 yaş altı süt çocuklarında en önemlialt solunum yolu enfeksiyonu (ASYE) etkenidir. Özellikle 6 aydan küçük sütçocuklarını, prematüreleri, doğumsal kalp hastalığı olanları ve immün sistemhastalığı olan çocukları etkilemektedir. Ayrıca yaştan ve kişiden bağımsızolarak düşük sosyoekonomik düzey, nisan ve eylül arası aylarda doğum, kreş veyurtlarda kalmak, kalabalık yaşam koşulları, okula giden kardeşin varlığı,sigara dumanına maruziyet, ailede astım ve atopi gibi risk faktörlerine sahipolmak da RSV ye bağlı enfeksiyon ihtimalini artırmaktadır. Çalışmamızda klinikolarak ASYE tanısı konulan 0-2 yaş grubundaki hastaların RSV sıklığının veklinik özelliklerinin araştırılması amaçlanmıştır. ASYE tanısı 100 hastaçalışmaya alındı. Tekrarlayan hışıltılı solunum öyküsü olan bebekler, eşlikeden ciddi hastalığı bulunanlar, nörolojik ve metabolik bozukluğu olanlar,önceden bilinen immün yetersizliği olanlar, 24 aydan büyük olanlar çalışma dışıbırakılmıştır. Hastalardan nazofaringeal sürüntü örneği alınarak RSVrespi-strip ile RSV antijeni tarandı. RSV pozitif saptanan ve saptanmayan hastalarklinik, laboratuvar, özgeçmiş, aile özellikleri açısından karşılaştırıldı.Hastalarımızda RSV sıklığı % 63 olarak saptandı. Cinsiyete göre RSV sıklığıaçısından anlamlı fark saptanmadı. RSV antijeni pozitif saptanan çocuklarınbeslenme ve bakım şekilleri, kardeş sayısı, gelir düzeyi, doğumsal kalphastalığı, ailede astım öyküsü, evde sigara içilmesi, arasında anlamlıfarklılık saptanmadı. RSV, 2 yaş altındaki Türk çocuklarında önemli alt solunumyolu enfeksiyonu nedenidir. Ayrıca süt çocukluğu döneminde özellikle riskligruptaki hastalarda önemli oranda mortalite ve morbiditeye yol açmaktadır.Nazofaringeal sürüntü örneğinden RSV antijen saptanması uygun ve etkin bir tanıyöntemdir.

Amaç: Bu çalışma, kamuya bağlı bir üniversite hastanesinin temiz alanlarında hava akış hızı ve dağılımı, hava debisi ve partikül sayısının ölçülerek ve DIN 1946-4 hastanelerde havalandırma standartı ve ISO 14644-1 Temiz Oda Standartına uygunluğunun değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirildi. Materyal-Metot: Ölçüm noktalarının yeri ve sayısı standartlar doğrultusunda belirlenerek hastanenin tüm ameliyathaneleri ve anestezi ve çocuk yoğun bakım üniteleri olmak üzere 82 farklı noktasında yapıldı. Belirlenen alanlarda hava hızı, sıcaklık ve nem ölçümleri, hava debisi ve alanlar arasındaki basınç farkı, filtre sızdırmazlık ölçümü ve partikül sayısı ölçümleri yetkili firma aracılığıyla gerçekleştirildi. Ölçüm sonuçları ile DIN 1946-4ve ISO14644 - 1 kabul kriterleri ile karşılaştırılarak değerlendirildi ve hava temizlik sınıfları belirlendi. Bulgular: Yoğun bakım ve izolasyon odalarında ve iki ameliyathanede el yıkama alanlarında hava değişim oranının düşük olduğu (

Sonuç ve Öneriler: Araştırmanın bulgularına dayalı olarak,Suriyeli öğrenciler için planlı bir eğitim ve uyum programı hazırlanması veöğretmenlere hizmet içi eğitim verilmesi önerilmektedir.Bulgular: Araştırmanın bulgularına göre, Suriyeli öğrencilerinyaşadıkları en büyük problemin Türkçe bilmemeleri ve akranları ile uyum sorunuyaşamaları olduğu; sınıfında Suriyeli öğrenci bulunan öğretmenlerin yaşadıklarıen büyük problemlerin ise, Suriyeli öğrencilerle iletişim kuramamak ve onlarıeğitim-öğretim sürecine katamamak olduğu tespit edilmiştir.Yöntem: Araştırmada nitel araştırma yöntem ve tekniklerikullanılmıştır. Araştırma verileri, yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluylatoplanmış ve içerik analiziyle çözümlenmiştir.Problem durumu: Bu çalışmanın amacı, eğitimlerine Türkiye’dekiokullarda devam eden Suriyeli çocukların okula uyum süreçleri hakkındaöğretmenlerin görüşlerinin alınmasıdır., Conclusion andSuggestions: In the findings, the most important problem that the Syrianstudents have experienced was that they could not speak Turkish and adaptationproblems in communicating with their peers; the biggest problem that theteachers have experienced was that they could not communicate with the Syrianstudents and could not integrate them to the educational process. Accordingly,preparation of an educational plan for Syrian students is recommended.Findings: The themesthat emerged in the research result; approaches of Turkish teachers to Syrianstudents, approaches of Turkish students to Syrian students, the situation ofSyrian students in Turkish schools and the approach of the parents.Method: Qualitativeresearch methods and techniques were used in this study. Research data werecollected through semi-structured interviews and analyzed by content analysis.Problem statement: Theaim of this study is to take the opinions of the teachers based on theirexperience in the adaptation process of the Syrian students attending toschools in Turkey.

It was carried out in the area of ​​500 m2 of the nurseryparcel of Manisa Viticulture Research Institute for the purpose ofdetermination of soil microfungi in grapevine nursery production parcel beforeand after the application of solarisation. It was determined that afterisolation, done by soil dilution method before the application of solarisation,there was 99x103 colonyforming unit (CFU) microfungi per a gram of grapevine soil and these contain in10 genera that belong to the fungal divisions of Ascomycota . The fungi taxadetermined in the study, according to the order of alphabetic, are as follows; Acremonium, Alternaria, Aspergillus, Cylindrocarpon, Epicoccum, Fusarium, Mortierella, Mucor,Myrothecium, Penicillium, Rhizopus andTrichoderma . When considered interms of species richness, it was identified that Fusarium, Aspergillus, Trichoderma, Penicillium, Acremonium prominent. When the study isevaluated in terms of colony numbers, it is understood that Fusarium genera first and it is followed by Aspergillus, Epicoccum, Penicillium and Acremonium. According to this, it has been concluded that in termsof both species richness and number of colonies, Fusarium is in the first place. In the other phase of the work,solarisation was applied for 8 weeks in July-August using a transparentpolyethylene cover with a thickness of 0.125 mm. After solarisationapplication, isolation was repeated with soil dilution method in the parcel.After isolation, it was determined that the most common genera were,respectively, Trichoderma, Penicillium, Aspergillus and Alternaria.It has been determined that the microfungal taxa and genera grapevine nurserysoils decreased after solarisation application. We believe that the findings ofthe study will contribute to the evaluation of the effect of abiotic factors onsoil fungi., Bu çalışma, asma fidanıüretim parseli toprağında solarizasyon öncesi ve sonrası mikrofunguslarınbelirlenmesi amacıyla, Manisa Bağcılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü fidanlıkparselinin 500 m2’lik alanında 2014 yılında yürütülmüştür. Solarizasyonuygulaması öncesi toprağı seyreltme yöntemi ile gerçekleştirilen izolasyonsonrasında; asma fidanlığı toprağının bir gramında 99x103 kolonioluşturan birim (KOB) mikrofungus bulunduğu, bunların Ascomycota bölümüne ait10 cins içerdiği belirlenmiştir. Çalışmada tespit edilen fungus cinsleri,alfabetik sıraya göre; Acremonium, Alternaria, Aspergillus, Cylindrocarpon,Epicoccum, Fusarium, Mortierella, Mucor, Myrothecium, Penicillium,Rhizopus ve Trichoderma olduğu tespit edilmiştir. Tür zenginliği bakımından elealındığında; Fusarium, Aspergillus, Trichoderma, Penicillium, Acremoniumcinslerinin öne çıktığı belirlenmiştir. Araştırma, koloni sayıları bakımındandeğerlendirildiğinde Fusariumcinsinin ilk sırayı aldığı, bunu Aspergillus,Epicoccum, Penicillium ve Acremoniumcinslerinin izlediği anlaşılmıştır. Buna göre, gerek tür zenginliği ve gereksekoloni sayısı bakımından, Fusariumcinsinin ilk sırayı aldığı tespit edilmiştir. Çalışmanın diğer aşamasında, temmuz-ağustosaylarında, 0.125 mm kalınlığında şeffaf polietilen örtü kullanılarak 8 haftasüreyle solarizasyon uygulaması yapılmıştır. Solarizasyon uygulaması sonrasıparselde toprağı seyreltme yöntemi ile izolasyon çalışmaları tekrarlanmıştır.İzolasyon sonrası en yaygın cinslerin ise sırasıyla, Trichoderma, Penicillium,Aspergillus ve Alternaria olduğu belirlenmiştir. Asma fidanlık topraklarındasolarizasyon uygulaması sonrası mikrofungal türlerin ve çeşitliliğinin azaldığıbelirlenmiştir. Çalışma bulgularının, toprak fungusları üzerine abiyotikfaktörlerin etkisinin değerlendirilmesine yönelik çalışmalara katkıoluşturacağı kanısındayız.

Yazarlar Icin Bilgi linkinde makale gonderimi icin bilgiler verilmistir. Lutfen uygun sekilde hazirla Amac: Bu calismada hiperbilirubinemi nedeni ile yatirilan saglikli term bebeklerin klinik ve laboratuar ozellikleri, indirekt hiperbilirubinemi acisindan gunumuz risk faktorlerinin belirlenmesi ve bu sorunun bolgemizdeki durumunun gozden gecirilmesi amaclandi. Yontemler: Bu calisma; Ocak 2014-Ocak 2016 yillari arasinda, Konya Beyhekim Devlet Hastanesi Cocuk Sagligi ve Hastaliklari Klinigi, Yenidogan Yogun Bakim Unitesine tedavi amaciyla yatirilmis olan 240 indirekt hiperbilirubinemili yenidogan bebek ile hasta kayitlarindan alinan bilgiler isiginda geriye donuk olarak yapildi. Hasta dosyasindan; cinsiyet, dogum tartisi, hastaneye yatirildigindaki tarti, sariligin baslangic gunu, kacinci gun yatirildigi, etyolojik etmenler ile ilgili bilgiler geriye donuk olarak toplandi. Bulgular: Degerlendirmeye alinan 240 hastanin 132’si (%55,0) erkek, 108'i (%45,0) kiz idi. Hastalarin ortalama dogum agirliklari 3046,94±422,71 gr olup, 29 (%12,08) hasta 2500 gramin altinda idi. Yatista vucut agirliklari ortalama 3094,25±471,02 gr idi. Olgularin %7,5’i gec preterm bebeklerdi. Hastalara tani konuldugu yas 4,95±2,29 gun idi. Sonuc: Indirekt hiperbilirubinemi, gelismis yontemler ve tedavilere ragmen gunumuz yenidogan acil yaklasim pratiginde halen guncelligini ve onemini korumaktadir. diginiz yazilarinizi http://my.ejmanager.com/ adresinden yukleyiniz

Kapsaisin Capsicum türlerinde büyük oranda meyvede bulunan ana acılık bileşenidir. Acılık kalıtsal birözelliktir, ancak kültürel uygulamalar ve çevre faktörlerinden de etkilenir. Sadece baharat ve lezzet verici olarakdeğil aynı zamanda farmakolojik ve fizyolojik etkileri nedeniyle medikal ve tedavi amaçlı kullanılmaktadır.Kapsaisinden özellikle organik tarımda böcek ve akar gibi zararlılar için uzaklaştırıcı özelliğinin yanında bazıpatojenik mantar ve bakterilere karşıda yararlanılmaktadır. Ancak, metabolizması, taşınımı ve bitki gelişimi üzerineetkisiyle ilgili bilgiler sınırlıdır. Bu makalede günümüze kadar kullanıla gelen kapsaisin ile ilgili kısa bilgi verilmişve bazı araştırma sonuçları sunulmuştur. Capsaicin, existing in fruit, is the major pungent component of Capsicum spp. Pungency is a hereditary feature but is also influenced by environmental factors and cultural applications. It does not only add flavor and spice to the food but also useful for medical or therapeutic purpose due to pharmacological and physiological effects in human. In addition to its repelling property for pests such as insects and mites, it is used against some pathogenic fungi and bacteria, especially in organic agriculture. However there is limited information on its metabolism, its transport, and its impact on plant growth In this paper, it is given short information about capsaicin which used since ancient time, and results of some investigations dealing with capsaicin are reviewed.

Anaplasmosis, causedby the genus Anaplasma related to the family Anaplasmataceae the orderRickettsiales, is an infectious disease occurs in mammals in tropical andsubtropical climatic regions. Bovine anaplasmosis is usually associated with Anaplasma marginale infection in cattleand its can be transmitted bothmechanically by biting flies or and biologically by ticks. The purpose of thisstudy was to investigate the presence of Anaplasma spp. in cattle in Van, Mus, Siirt and Diyabakirprovinces. cELISA was used to detect specific anti-Anaplasma spp. antibodies inthe serum samples. 52 (28.6%) of the 182 asymptomatic cattle were seropositiveagainst Anaplasma. The prevalence of anaplasmosis in female and male cattle wasfound as 29.3% and 27.3%, respectively and this difference was not foundsignificant. Seropositive rate was statistically differ among the age groups ofcattle and the highest seropositive rate was found in 3-5 years. Moreover, thehighest seropositive rate of study sites was determined in Siirt as 78.7%. As aresult, this is serologic survey for subclinical and chronic Anaplasma spp. infections performed on cattlein Van, Mus, Siirt and Diyabakir province., Rikettsiales dizisi,Anaplasmatacae ailesindeki Anaplasma türlerinin meydana getirdiği anaplasmosis,tropik ve subtropik iklim bölgelerindeki memeli hayvanlarda görülen enfeksiyözbir hastalıktır. Sığır anaplasmosisi genellikle Anaplasma marginale ile ilişkilendirilir ve bu hastalık hem kanemici sinekler ile mekanik hem de keneler ile biyolojik yolla nakledilir. Buçalışma Van, Muş, Siirt ve Diyarbakır İllerinde sığırlarda Anaplasma spp.seroprevalansının araştırılması amacıyla yapılmıştır. Serum örnekleri ticaricELISA kiti ile Anaplasma’ya karşı gelişen antikorlar yönünden analiz edilmiştir.Çalışma sonucunda incelenen 182 sığırın 52’sinde (%28,6) Anaplasma spp.antikorları bakımından seropozitiflik saptanmıştır. Dişi sığırlardaseroprevalans %29.3, erkeklerde ise %27.1 olarak belirlenmiş ve bu farklılıkistatistiksel açıdan önemsiz bulunmuştur. İstatiksel olarak sığırlarda yaşgruplarına göre farklı seropozitiflik saptanmış olup, en yüksek oran 3-5(%45.1) yaş arasındaki hayvanlarda bulunmuştur. Ayrıca çalışma merkezleriarasında en yüksek seropozitiflik %78.7 oranı ile Siirt ilinde belirlenmiştir.Sonuç olarak, Van, Muş, Siirt ve Diyarbakır illerinde sığırlarda subklinik vekronik Anaplasma enfeksiyonlarının varlığı ortaya konulmuştur.