Search

YÖK Tez No: 626695 Araştırmada, Bursa ilinde faaliyet gösteren tekstil firmalarında çalışan ustalar (üst) ile onların emri altında çalışan kadın emekçiler arasında yaşanan kişilerarası çatışmanın astın iş tatmini üzerinde etkileri ve bu bağlamda ustabaşının politik yetisinin bu ilişki üzerinde düzenleyici rolü olup olmadığı irdelenmektedir.Araştırma kapsamında 478 emekçi kadın ve 125 ustabaşına ait veriler yüz yüze anket yöntemiyle elde edilmiştir. Ölçeklerin güvenirliği Cronbach Alfa Katsayısı ile geçerlilikleri ise Açıklayıcı ve Doğrulayıcı Faktör analizi ile test edilmiştir. Son olarak araştırmada yer alan hipotezler Process ve HLM (Hiyerarşik Lineer Modelleme) uygulamaları ile test edilmiştir.Analizler sonucunda, Bursa ilinde faaliyet gösteren tekstil firmalarında görev alan kadın işçilerin ustabaşlarıyla yaşadıkları kişilerarası çatışmanın kadın işçilerin iş tatmini üzerinde negatif yönlü etkisi olduğu ortaya çıkarılmıştır. Öte yandan, ustabaşının kadın işçiler tarafından algılanan politik yetisinin kadın işçilerin iş tatmini üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı ve pozitif bir etkisi olduğu tespit edilirken ustabaşlarının kendisi tarafından algılanan politik yetisinin kadın işçilerin iş tatmini üzerinde doğrudan anlamlı bir etkisi olmadığı tespit edilmiştir. Dahası, kadın emekçiler ve ustabaşının kendisi tarafından değerlendirilen ustabaşının politik yetisinin bu ilişkide düzenleyici rolü olduğu bulunmuştur. In this study, it is examined that, in textile companies operating in Bursa province, the effects of the interpersonal conflict between the foremen and the women laborers working under these foremen on the job satisfaction of the subordinate, and whether the political skill of the foreman is a moderating role in this relationship. Within the scope of the research, data of 478 women laborers and 125 foremen were obtained through the face-to-face survey method. The reliability of the scales was tested with the Cronbach Alpha coefficient and their validity with the explanatory and confirmatory factor analyses. Correlation analysis of research variables was also performed. Finally, the hypotheses included in the research were tested with Process and HLM (Hierarchical Linear Modeling) methods.As a result of the analyses, it was revealed that the interpersonal conflict between the foremen and the women laborers working under these foremen has a significant negative impact on the job satisfaction of the women textile workers. On the other hand, it was determined that the political skill of the foremen perceived by women workers has a significant positive effect on the job satisfaction of women workers, while the political skill of the foremen perceived by themselves has no significant effect on the job satisfaction of women workers. Moreover, it was found that the political skill of the foreman that was evaluated by women laborers and the foreman himself has a moderating role in this relationship.

Araştırma; evli çiftlerin benlik farklılaşmaları ile ilişkide affedicilik, kıskançlık ve çatışma çözme tepkileri arasında ilişki doyumu, ilişki uyumu ve eşe duygusal bağlılığın aracılık rolünün olup olmadığının incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 120 evli çift (120 kadın, 120 erkek) olmak üzere 240 birey katılmıştır. Katılımcılara Kişisel Bilgi Formu, Benliğin Ayrımlaşması Ölçeği, Çok Boyutlu Kıskançlık Ölçeği, Duygusal Bağlılık Ölçeği, Evlilik Uyum Ölçeği, Evlilikte Suçu Affetme Ölçeği, İkili İlişkilerde Çatışma Çözme Tepkileri Ölçeği, İlişki Doyumu Ölçeği uygulanmıştır. Değişkenler arası ilişkiyi görebilmek için Pearson Korelasyon Katsayısı gerçekleştirilmiştir. Aracılık modelleri ise Process makrosu kullanılarak regresyon temelli bootstrapping tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın yapılan ön analizinde benlik farklılaşmasının; ilişki doyumu, ilişki uyumu, ilişkide affedicilik ve çatışma çözme tepkilerininin alt boyutu olan konuşma tepkisi ile pozitif yönde anlamlı ilişkili olduğu, ilişkide kıskançlık, çatışma çözme tepkilerininin alt boyutlarından olan çıkış tepkisi ve yok gibi davranma tepkisi ile ise negatif yönde anlamlı ilişkili olduğu, duygusal bağlılık ve çatışma çözme tepkilerininin alt boyutu olan bağlılık tepkisi ile ise anlamlı ilişki göstermediği bulunmuştur. İlişkide affetmenin; ilişki doyumu ve duygusal bağlılık tarafından pozitif yönde doğrudan anlamlı yordandığı, ilişkide uyum tarafından ise doğrudan anlamlı yordanmadığı bulunmuştur. İlişkide kıskançlığın; ilişki doyumu tarafından anlamlı yordanmadığı, ilişki uyumu tarafından negatif yönde ve duygusal bağlılık tarafından ise pozitif yönde anlamlı yordandığı belirlenmiştir. Çatışma çözme tepkilerinden çıkış tepkisinin; ilişki doyumu tarafından negatif yönde anlamlı yordandığı, evlilik uyumu ve duygusal bağlılık tarafından anlamlı yordanmadığı görülmüştür. Yok gibi davranma tepkisinin; ilişki doyumu ve ilişki uyumu tarafından negatif yönde anlamlı yordandığı, duygusal bağlılık tarafından anlamlı yordanmadığı bulunmuştur. Bağlılık tepkisinin; duygusal bağlılık tarafından pozitif yönde anlamlı yordandığı, ilişki doyumu ve ilişki uyumu tarafından anlamlı yordanmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Konuşma tepkisinin; duygusal bağlılık tarafından pozitif yönde anlamlı yordandığı, ilişki doyumu ve ilişki uyumu tarafından anlamlı yordanmadığı görülmüştür. İlişki doyumu, ilişki uyumu, eşe duygusal bağlılık değişkenlerinin aracı rolüne bakıldığında benlik farklılaşması ile hem affetme hem çıkış tepkisi hem de yok gibi davranma tepkisi bağlantısında yalnızca ilişki doyumunun dolaylı etkisinin anlamlı olduğu bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: Benlik Farklılaşması, İlişki Doyumu, İlişki Uyumu, Duygusal Bağlılık, Kıskançlık, Afferme, Çatışma Çözme The research is done in order to investigate self-differentiation in married couples and forgiveness in the relationship, relationship satisfaction between jealousy and conflict resolution reaction, whether there is a mediation role of relationship adjustment and emotional dependency. 240 individuals including 120 married couples (120 females, 120 males) participated in the study. Personal Information Form, Self-Differentiation Scale, Multidimensional Jealousy Scale, Emotional Dependency Scale, Marital Adjustment Scale, Forgiveness in Marriage Scale, Conflict Resolution Reaction Scale in Bilateral Relations, Relationship Satisfaction Scale were applied to the participants. Pearson's correlation coefficient was used to see correlation between variables. Process macro and regression based bootstrapping technique were used as mediation models. In the preliminary analysis of the study; relationship satisfaction, relationship adjustment, forgiveness in the relationship and with speech response, which is the sub-dimension of the conflict resolution reactions were found to be positively correlated with self-differentiation on the other hand jealousy in the relationship, the output response, which is one of the sub-dimensions of conflict resolution responses and ignoring the other were found to be negatively correlated, however there was no significant relationship with emotional dependency and conflict resolution, which is the sub-dimension of dependency reaction. It was predicted that, forgiveness was predicted positively in terms of relationship satisfaction and emotional dependency, however it was predicted there was no direct significant predictor between forgiveness and relationship adjustment. Jealousy in the relationship was predicted significantly in terms of relationship satisfaction, it was found to be negatively predicted by relationship adjustment and positively by emotional dependency. The output response from conflict resolution responses were negatively predicted by relationship satisfaction, however they were not significantly predicted by marital adjustment and emotional dependency. Ignoring reaction was negatively predicted by relationship satisfaction and relationship adjustment, however it was not significantly predicted by emotional dependency. Dependency reaction was predicted positively by emotional dependency, however it was not significantly predicted by relationship satisfaction and relationship adjustment. Dialog reaction was predicted positively by emotional dependency, however it was not significantly predicted by relationship satisfaction and relationship adjustment. Considering relationship satisfaction and relationship adjustment emotional dependency to peer as their intermediary role only relationship satisfaction was predicted to have indirect effect on the connection between self-differentiation and forgiveness and output response.Keywords: Differentiation of Self, Relationship Satisfaction, Relationship Adjustment, Emotional Dependency, Jealousy, Forgiveness, Conflict Resolution 122

Bu araştırmanın amacı lise öğrencilerinin kişilerarası problem çözme becerileri, öz anlayışlarıve bilişsel esneklikleri arasındaki ilişkiyi incelemek ve kişilerarası problem çözmenin özanlayış ve bilişsel esneklik tarafından anlamlı olarak yordanıp yordanamayacağınıincelemektir.Araştırma modeli ilişkisel tarama modelidir. Araştırmanın evrenini lise öğrencilerioluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi 2018-2019 eğitim öğretim yılında Ankara ili Sincanilçesinde farklı liselerde öğrenim görmekte olan öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırmaya 191kız ve 212 erkek toplam 403 öğrenci katılmıştır. Araştırmada verileri toplamak amacıylaKişilerarası Problem Çözme Envanteri, Öz Anlayış Ölçeği ve Bilişsel Esneklik Ölçeğikullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız t testi, pearson momentler çarpım korelasyonu veaşamalı regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır.vAraştırma sonucunda kız ve erkek öğrencilerin kişilerarası problem çözme özelliklerininfarklılaşmadığı bulunmuştur.Değişkenler ve alt boyutları arasındaki ilişkilere bakıldığında bilişsel esneklik ve öz anlayışile kişilerarası problem çözmenin alt boyutları olan yapıcı problem çözme ve ısrarcı-sebatkaryaklaşım arasında anlamlı ve pozitif yönde; probleme olumsuz yaklaşım, kendine güvensizlikve sorumluluk almama arasında anlamlı ve negatif yönde ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.Aşamalı regresyon analizi sonuçları incelendiğinde ilk aşamada öz anlayışın ve ikinciaşamada analize alınan bilişsel esnekliğin kişilerarası problem çözme puanlarını yordadığısonucuna ulaşılmıştır.Anahtar Kelimeler: Kişilerarası Problem Çözme, Öz-Anlayış, Bilişsel Esneklik The aim of this study is to observe the relationships between interpersonal problem solvingskills, self compassion and cognitive flexibility of high school students and study whetherinterpersonal problem solving is predicted meaningfully by self compassion and cognitiveflexibility.Search model is associational screening model. High school students compose the populationof search. The sample of search consists of the students who study in different high schools inSincan town in 2018-2019 academic year and selected with the method of accidentalpersonnel sample. One hundred ninety one (191) girls and two hundred twelve (212) boystotal four hundred and three (403) students participated in the search. In the search, with theaim of gathering data, interpersonal problem solving inventory, self compassion scale andcognitive flexibility scale are used.Independent T test, pearson moments,multiplyingcorrelation and gradual regression analysis tehcniques are used in the analysis of data.viiAs a result of the research, ıt is found that interpersonal problem solving features of girl andboy students don‟t differentiate.When the relationships between versions and their sub-dimensions are examined,ıt isachieved that there is a positively and meaningfully relationship between cognitiveflexibility,self compassion and constructive problem solving,insistent patient approach whichare sub-dimensions of interpersonal problem solving and there is a negative and meaningfullyrelationship between negative approach to problem,lack of self-confidencea and not takingresponsibilty.When gradual regression analysis results are viewed,ıt is achieved that in thefirst step self compassion and in the second step cognitive flexibility predict interpersonalproblem solving scores.Keywords: İnterpersonel Problem Solving, Self Compassion, Cognitive Flexibility. 87

Bu çalışma seçilen çatışma yönetimi stratejisiyle sergilenen duygusal emek davranışı arasındaki ilişkiyi incelemek için yapılmıştır. Araştırmanın katılımcıları duygusal emek davranışının yoğun olarak sergilendiği çağrı merkezi sektöründe çalışan müşteri temsilcileri olarak belirlenlenmişir. Araştırmada toplam 187 katılımcı yer almıştır. Yapılan korelasyon analizi sonucuna göre çatışma yönetimi stratejisiyle duygusal emek davranışı arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Bu ilişkiyi daha detaylı anlayabilmek için her bir çatışma yönetimi stratejisisinin her bir duygusal emek davranışının gösterilmesindeki açıklayıcı etkisini analiz etmek için hiyerarşik (step-wise) regresyon analizine başvurulmuştur. Bu analizler sonucunda yüzeysel duygusal emek davranışı göstermede hükmetme stratejisinin, derinlemesine duygusal emek davranışı ve samimi davranış göstermede ise iş birliği stratejisi seçmenin pozitif yönde anlamlı etkisi olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Duygusal emek davranışının ve çatışma yönetimi stratejilerinin demografik faktörlere göre farklılık gösterip göstermediğini anlamak için fark testleri yapılmıştır. Araştırma kapsamında cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim seviyesi, hizmet süresi ve departman değişkenleri demografik değişkenler olarak yer almıştır. Yapılan t-test ve anova testleri sonuçlarına göre cinsiyet, departman, hizmet süresi, medeni durum ve eğitim seviyesinin alt gruplarında duygusal emek davranışı açısından anlamlı fark bulunamamış; yaş değişkeni açısından ise alt gruplarda yüzeysel duygusal emek davranışı açısından fark tespit edilmiştir. Çatışma yönetimi stratejileri için yapılan analizler sonucunda ise cinsiyet, yaş ve medeni durum değişkenlerine göre seçilen çatışma yönetimi stratejilerinde anlamlı fark bulunamamışken; eğitim seviyesi, hizmet süresi ve departman değişkenlerine göre farklılıklar tespit edilmiştir. Departman bazında iş birliği ve uzlaşma stratejileri açısından; eğitim seviyesi bazında kaçınma ve hükmetme stratejileri açısından; hizmet süresi bazında ise iş birliği stratejisi açısından anlamlı fark tespit edilmiştir. İki değişken arasındaki anlamlı ve pozitif yöndeki ilişkide demografik faktörlerin düzenleyici rolü ayrıca analiz edilmiştir. Hükmetme stratejisi – yüzeysel davranış arasındaki ilişkide araştırmada yer alan 6 demografik faktörün hepsinde düzenleyici etki gözlemlenmiştir. İş birliği stratejisi – derinlemesine davranış arasındaki ilişkide ise departman faktörü hariç tüm faktörlerde düzenleyici etki görülmüştür. Son olarak iş birliği – samimi davranış arasındaki ilişkiye bakılmış; medeni durum ve departman faktörleri hariç, cinsiyet, yaş, eğitim seviyesi, hizmet süresi demografik faktörlerinde alt gruplarda düzenleyici etki gözlenmiştir. Bu sonuçlar seçilen çatışma yönetimi stratejisinin gösterilen duygusal emek davranışını üzerinde etki gösterdiğini doğrulamaktadır. Diğer bir deyişle özellikle çatışmaların işin bir parçası olduğu ve duygusal emeğin yoğun olarak gösterildiği sektörlerde, çalışanların duygusal emek yüküne etki edebilmek için çatışma yönetimi stratejilerine etki etmenin anlamlı olacağı yorumunu desteklemektedir. This study was conducted to explore the relationship between the selected conflict management strategy and displayed emotional labor. Research participants are selected from the call center industry where customer service representatives working intensively with emotional labor. In total, 187 participants took part in the research. Pearson correlation analyse pointed out that there was a significant positive relationship between conflict management strategies and displayed emotional labor. To understand this relationship more deeply, impact of conflict management strategies (integrating, obliging, dominating, compromising and avoiding) was tested over emotional labor behaviours (surface acting and deep acting) with conducting hierarchical (step-wise) regression. The results revealed that Dominating, Integrating, and Obliging Strategies had positive and significant impacts on displaying Surface Acting. It was also found that Integrating Strategy had a significant and positive impact on both deep acting and genuine display. To point out that if there was a significant difference both in emotional labor behaviours and conflict management strategies based on demographic factors (gender, age, marital status, education level, length of service and department), t-tests and Anova tests were conducted. Results showed there was not a significant difference on displayed emotional labor behaviours based on subgroups of gender, marital status, education level, length of service. The only significant difference was found in surface acting based of age subgroups. Additionally, it was found there was not a significant difference for types of conflict management strategies based on gender, age and marital status but it has been also revealed that there was a significant difference within education level, length of service and department. The differences were found in integrating and compromising strategies based on department, in dominating and avoiding strategies based on education level, in integrating strategy based on length of service. The moderator effect of demographic factors in the relationship between types of conflict managements strategies and displayed emotional labor was also analyzed using data visualizations. Moderator effects of all demographics were pointed out in the relationship between dominating strategy and surface acting. Additionally, in the relationship between integrating strategy and deep acting, moderator effect of all demographic factors were seen except department factor. Based on the relationship between integrating strategy and genuine display except marital status and department factors, there has been found a moderator effect based on gender, age, education level and length of service. These results confirm that there is a significant and positive relationship between types of conflict management strategies and displayed emotional labor. In other words, it means that it would be useful trying to understand how employees choose their conflict management strategies and so it can be predicted how they would display emotional labor. It is thought that this research can be helpful for the future researches on emotional labor specifically in the sectors use emotional labor intensively like call center sector. 151

Bu çalışmayla, lise öğrencilerinin anne-baba tutumlarının kişilerarası problem çözme becerileri ile İlgisi araştırılarak, ergenlerin kişilerarası problem çözme süreçlerinin anlaşılmasına bir katkı sağlamak amaçlanmıştır.Araştırma, 2016-2017 eğitim-öğretim yılında İstanbul İli Anadolu Yakasında liseye devam eden toplam 291, 9-12. Sınıf öğrencisini kapsamaktadır. Çalışmaya katılan öğrencilere, Kişilerarası Problem Çözme Envanteri (KPÇE) lise formu ve Leuven Algılanan Ana Babalık Ölçeği Ergen Formu (LAABÖ) anket yolyla uygulanmıştır. Öğrencilerin, babalarını, davranışsal denetim ve psikolojik kontrol bakımından orta düzeyde tutum gösterir olarak algıladıkları ancak duyarlık ve özerklik desteği bakımından ise yüksek düzeyde (olumlu) tutum gösterdiklerini düşündükleri bulunmuştur. Öğrencilerin, annelerini ise psikolojik kontrol bakımından düşük tutum, davranışsal denetim bakımından orta düzeyde tutum gösterir olarak algıladıkları, duyarlık ve özerklik desteği bakımından ise yüksek düzeyde (olumlu) tutum gösterdiklerini düşündükleri bulunmuştur.Öğrencilerin, kişilerarası problem çözme beceri düzeylerine ilişkin sonuçlara bakıldığında; probleme olumsuz yaklaşma ve kendine güvensizlik düzeylerinin düşük, yapıcı problem çözme, sorumluluk almama ve ısrarcı-sebatkâr yaklaşım düzeylerinin ise orta düzeyde olduğu anlaşılmaktadır.Öğrencilerin, anne-baba tutumlarının kişilerarası problem çözme becerileri üzerindeki etkisi doğrusal çoklu regresyon analizleri ile incelenmiş ve aşağıdaki sonuçlara varılmıştır;Baba psikolojik kontrol ve anne psikolojik kontrol alt boyutlarının anlamlı bir şekilde öğrencilerin probleme olumsuz yaklaşım düzeylerini yordamakta (tahmin etmekte) kullanılabileceği bulunmuştur. Baba psikolojik kontrol ve anne psikolojik kontrol alt boyutları ile öğrencilerin probleme olumsuz yaklaşım düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu, baba psikolojik kontrol boyutunun çok küçük bir farkla da olsa öğrencilerin probleme olumsuz yaklaşım düzeylerini açıklamada anne psikolojik kontrol boyutundan daha önemli bir değişken olduğu bulunmuştur.Baba özerklik desteği ve anne duyarlılık alt boyutlarının anlamlı bir şekilde öğrencilerin yapıcı problem çözme düzeylerini yordamakta (tahmin etmekte) kullanılabileceği bulunmuştur. Baba özerklik desteği ve anne duyarlılık alt boyutları ile öğrencilerin yapıcı problem çözme düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu, anne duyarlılık boyutunun küçük bir farkla da olsa öğrencilerin yapıcı problem çözme düzeylerini açıklamada baba özerklik desteği boyutundan daha önemli/etkili bir değişken olduğu bulunmuştur.Anne psikolojik kontrol alt boyutunun, anlamlı bir şekilde öğrencilerin kendine güvensizlik düzeylerini yordamakta (tahmin etmekte) kullanılabileceği bulunmuştur. Anne psikolojik kontrol alt boyutu ile öğrencilerin kendine güvensizlik düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu, diğer alt boyutların ise öğrencilerin kendine güvensizlik düzeylerini yordamakta (tahmin etmekte) katkıları olmadığı bulunmuştur.Baba psikolojik kontrol ve anne psikolojik kontrol alt boyutlarının, anlamlı bir şekilde öğrencilerin sorumluluk almama düzeylerini yordamakta (tahmin etmekte) kullanılabileceği bulunmuştur. Baba psikolojik kontrol ve anne psikolojik kontrol alt boyutları ile öğrencilerin probleme olumsuz yaklaşım düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu, anne psikolojik kontrol boyutunun çok küçük bir farkla da olsa öğrencilerin sorumluluk almama düzeylerini açıklamada baba psikolojik kontrol boyutundan daha önemli/etkili bir değişken olduğu bulunmuştur.Baba özerklik desteği ve anne duyarlılık alt boyutlarının anlamlı bir şekilde öğrencilerin ısrarcı-sebatkâr yaklaşım düzeylerini yordamakta (tahmin etmekte) kullanılabileceği bulunmuştur. Baba özerklik desteği ve anne duyarlılık alt boyutları ile öğrencilerin ısrarcı-sebatkâr yaklaşım düzeyleri arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu, anne duyarlılık boyutunun küçük bir farkla da olsa öğrencilerin ısrarcı-sebatkâr yaklaşım düzeylerini açıklamada baba özerklik desteği boyutundan daha önemli/etkili bir değişken olduğu bulunmuştur. With this study, it was aimed to contribute to the understanding of the interpersonal problem solving processes of adolescents by investigating the parental attitudes of high school students with their interpersonal problem solving abilities.The study was carried out in the year of 2016-2017 in Istanbul, Turkey. It includes the 291 high school students. The students who participated in the study were administered the Personal Problem Solving Inventory (high school form) and the Leuven Perceived Parenting Scale via a questionnaire.It was found that the students perceive their fathers as moderate attitudes in terms of behavioral and psychological control, but they think that they showed high (positive) attitudes in terms of sensitivity and autonomy support. It was found that the students perceived that their attitudes were low in respect of psychological control, perceived as moderate attitude in behavioral supervision, and high (positive) in attitude and autonomy support.When the results of the students' level of interpersonal problem solving skills were examined; approaching problems in a negative way and self-esteem levels were low, constructive problem solving, unwilling to take responsibility and insistent-persevering approach were moderate.The effect of students' parental attitudes on interpersonal problem solving skills was examined by linear multiple regression analyzes and the following conclusions were reached; It has been found that the subscales of parental psychological control and maternal psychological control can be used to predict students' probable approaching problems in a negative way. It had been found that there was a positive relationship between father's psychological control and maternal psychological control sub-dimensions and students' approaching problems in a negative way levels.It had been found that the subscales of parental autonomy and maternal sensitivity can be used to predict students' constructive problem solving levels significantly. It was found that there was a positive relationship between father autonomy support and maternal sensitivity subscales and constructive problem solving levels of students and mother sensitivity dimension was a more significant / effective variable in explaining constructive problem solving levels of students than in father autonomy support dimension.It had been found that the mother psychological control sub-dimension can be used to predict the levels of insecurity of the students in a meaningful way. It had been found that there was a positive relationship between the mother psychological control subscale and the self-insecurity levels of the students and the other subscales did not contribute to predict the self-insecurity levels of the students.It had been found that the subscales of parental psychological control and maternal psychological control can be used to predict (or predict) the level of non-responsibility of the students in a meaningful way. It had been found that there was a positive relationship between father's psychological control and maternal psychological control sub-dimensions and students' approaching problems in a negative way levels, mother's psychological control dimension was a more important / effective variable than father psychological control dimension in explaining the level of unwilling to take responsibility of students.Finally, it had been found that the subscales of parental autonomy and maternal sensitivity can be used to predict students' insistent-persevering approach levels. It was found that there was a positive relationship between the levels of father autonomy support and maternal sensitivity and insistent-persevering approach of the students and that the maternal sensitivity dimension was a more significant / effective variable in explaining the insistent-persevering approach levels of the students. 112

Kişilerarası çatışma çözme becerileri ölçeği alt ölçeği olan özel-genel davranışve yüzleşme hem evli hem de boşanma sürecinde olan bireyler için evlilik uyumuyordamaktadır. Affetme becerileri ölçeği alt ölçeği olan diğerlerini ve durumuaffetme yalnızca evli bireyler için evlilik uyumunu yordamaktadır.Kişilerarası çatışma çözme becerileri ölçeğinin alt ölçeği olan yüzleşme veduygusal ifade evli bireyler için, yüzleşme ve kendini açma ise boşanma sürecindeolan bireyler için evlilik doyumu alt ölçeği olan öfkeyi yordamaktadır.Kişilerarası çatışma çözme becerileri ölçeğinin alt ölçeği olan yüzleşme veaffeme becerileri yalnızca evli bireyler için evlilik doyumu alt ölçeği olan eşin ailesiile iletişimi yordamaktadır.Kişilerarası çatışma çözme becerileri ölçeğinin alt ölçeği olan özel-geneldavranış yalnızca evli bireyler için evlilik doyumunun alt ölçeği olan ekonomikanlayışı yordamaktadır.Kişilerarası çatışma çözme ölçeğinin alt ölçeği olan özel-genel davranışyalnızca boşanma sürecinde olan bireyler için evlilik doyumu alt ölçeği olanebeveynlik anlayışını yordamaktadır.Anahtar Kelimeler: Evlilik doyumu, kişilerarası çatışma çözme, affetm The aim of this thesis is to examine the satisfaction level of married individualsand individuals who are in the process of divorcement in terms of conflict solvingskills and forgiveness. 'Marital Satisfaction Scale' developed by Canel (2007) isused to measure marital satisfaction level, 'Interpersonal Conflict ResolutionApproach Scale' adapted by Arslan (2005) is used to measure interpersonal conflictresolution skills and 'Heartland Forgiveness Scale' adapted by Bugay and Demir(2010) is used to measure forgiveness skills of 400 participants taking place in theresearch,.In the data analysis with SPSS program, T-test, Mann-Whitney U test, PearsonMoments Multiplier Correlation Coeffficient technique and Hierarchical Regressionare used.The difference between the points of married individuals and the individuals viiwho are in the process of divorcement is not significant in terms of maritalsatisfaction and interpersonal conflict resolution skills. Significant differencebetween married individuals and the individuals who are in the process ofdivorcement is not found.Public-Private behavior and confrontation subdimensions of interpersonalconflict resolution apporach scale predicted marital harmony for the participants whoare in the process of divorcement and the married participants. The subdimensions offorgiveness skills scale; forgiveness of a case or the others predicted marital harmonyonly for married individuals.The subdimensions of interpersonal conflict resolition approach scale:confrontation and emotional expression for married individuals and confrontationand self-disclosure for individuals in the process of divorcement predicted angerwhich is subdimension of marital satisfaction scale.The subdimensions of interpersonal conflict resolition approach scale:confrontation and forgiveness skills predicted communication with the partner'sfamily only for married individuals, which is subdimension of martial satisfactionscale.Subdimensions of interpersonal conflict resolition approach scale; publicprivate behavior predicted economic approach which is subdimensions of maritalsatisfaction scale only for married individuals.Subdimensions of interpersonal conflict resolition approach scale; publicprivate behavior predicted parental comprehension which is subdimension of maritalsatisfaction scale only for individuals in the process of divorcement.Key Words: Marital Satisfaction, forgiveness, interpersonal conflict solving. 141

Yüksek Lisans Tezi, Bu araştırmada üniversite öğrencilerinin kişilerarası çatışma çözme becerilerinin, psikolojik sağlamlık ve öz anlayış açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırmanın çalışma grubunu, Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi ve Selçuk Üniversitesi'ne bağlı farklı bölümlerde okuyan üniversite öğrencileri oluşturmuştur. Çalışma grubu bu üniversitelerin farklı bölümlerinde öğrenim görmekte olan 1, 2, 3 ve 4. Sınıf öğrencilerinden seçilmiştir. Çalışma grubu 332 erkek ve 303 kız olmak üzere toplam 635 öğrenciden oluşmaktadır ve yaş ortalaması 22'dir. Üniversite öğrencilerinin psikolojik sağlamlık değerlerini ölçmek için "Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği", öz anlayış için "Öz-Anlayış Ölçeği" ve kişilerarası çatışma çözme becerileri için de "Kişilerarası Çatışma Çözme Yaklaşımları Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson momentler çarpım korelasyonu ve hiyerarşik çoklu regresyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular aşağıda özetlenmiştir: Üniversite öğrencilerinin psikolojik sağlamlıkları ile öz anlayışları arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki vardır. Üniversite öğrencilerinin psikolojik sağlamlık ve yüzleşme, duygusal ifade, yaklaşma/kaçınma, kendini açma puanları arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki bulunmuştur. Psikolojik sağlamlık ve özel/genel davranış puanları arasında ise anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Üniversite öğrencilerinin öz anlayış ve yüzleşme, özel/genel davranış, duygusal ifade, yaklaşma/kaçınma, kendini açma puanları arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki vardır. Öz anlayış ve psikolojik sağlamlık kişilerarası çatışma çözme becerilerinin; yüzleşme, duygusal ifade, yaklaşma/kaçınma, kendini açma alt boyutlarının yordayıcıdır. Öz anlayış kişilerarası çatışma çözme becerilerinin alt boyutu olan özel/genel davranışın yordayıcısı iken psikolojik sağlamlık yordayıcısı değildir., The aim of this study was to investigate the psychological resilience, self compassion and interpersonal conflict resolution skills of university students. The study group of this research is composed of university students from Konya Necmettin Erbakan University and Selçuk University. The study group was selected among the 1st, 2nd, 3rd and 4th grade students in various departments of these universities. The research group consisted of 635 students, 332 male and 303 female. The mean age of the students is 22 years. "Brief Psychological Resilience Scale" was used to measure the psychological resilience of university students, "Self-Compassion Scale" for self comppasion, and "Interpersonal Conflict Resolution Approaches Scale" was used for interpersonal conflict resolution skills. In the research, relational screening model was used. Pearson product-moment correlation and hierarchical multiple regression analysis techniques were used for data analysis. The findings of the research are summarized below: It was found that there was a significant and positive relationship between the psychological resilience and self compassion of university students. A significant and positive relationship was found between the psychological resilience and confrontation scores, emotional expression scores, approach/avoidance scores, and self-disclosure scores of the university students. There was no significant relationship between psychological resilience and private/general behavior. There is a significant and positive relationship between self compassion and confrontation, special/general behavior, emotional expression, approach/avoidance and self-disclosure scores of university students. Self compassion and psychological resilience of interpersonal conflict resolution skills; it is predictive of confrontation, emotional expression, approach/avoidance, and self-disclosure. Self compassion is the predictor of private/general behavior, which is the sub-dimension of interpersonal conflict resolution skills, but not psychological resilience predictor.

Bu çalışmanın amacı narsisizm, makyavelizm ve psikopatiden oluşan karanlık üçlü kişilik özellikleri ile reddedilmeye karşı duyarlılık düzeyleri, yetişkin bağlanma biçimleri ve kişilerarası ilişkilerde kullanılan çatışma çözme stilleri arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Çalışmanın ikincil amacı ise, karanlık üçlü kişilik özelliği barındıran kişilerin sahip oldukları erken dönem uyumsuz şemaların araştırılması ve bu şemaların ana değişkenler arasındaki ilişkide üstlendikleri aracı rolün incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini İzmir ilinde yaşayan, 18-60 yaş aralığında 236 kadın toplamda 300 katılımcı oluşturmuştur. Katılımcılara Karanlık Üçlü Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-2, Kişilerarası Çatışma Çözme Yaklaşımı Ölçeği, Young Şema Ölçeği Kısa Form-3 ve Yetişkin Reddedilme Duyarlılığı Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin analizinde korelasyon analizi, basit ve çoklu doğrusal regresyon analizi, hiyerarşik regresyon analizi, Sobel aracılık analizi ve AMOS yol analizinden yararlanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda karanlık üçlü kişilik özellikleri arttıkça bireylerdeki kaygılı bağlanma düzeyi, reddedilme duyarlılığı ve erken dönem uyumsuz şemalarının da arttığı ve kaygılı bağlanma stilinin karanlık üçlü kişilik özellikleri varyansının %19'unu, reddedilme duyarlılığı %10'unu ve erken dönem uyumsuz şemalar %16'sını açıkladığı tespit edilmiştir. Katılımcıların karanlık üçlü kişilik özellikleri arttıkça kişilerarası çatışma çözme stillerinden duygusal ifade ve yüzleşme davranışları azalırken, tartışmaya yaklaşma ve genel davranış stillerinin arttığı gözlenmiştir. Ayrıca karanlık üçlü kişilik özelliklerini yordayıcı etkiye sahip olan şemaların onay arayıcılık, terk edilme, kendini feda, hastalık ve zarar görme karşısında dayanıksızlık, cezalandırıcılık ve yüksek standartlar olduğu gözlenmiştir. Kaygılı bağlanma ile karanlık üçlü kişilik özellikleri arasındaki ilişki ile reddedilme duyarlılığı ve karanlık üçlü kişilik özellikleri arasındaki ilişkide ise erken dönem uyumsuz şemaların tam aracılık etkisi olduğu sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Karanlık Üçlü Kişilik, Reddedilme Duyarlılığı, Erken Dönem Uyumsuz Şemalar, Kişilerarası Çatışma Çözme Stilleri, Yetişkin Bağlanma Stilleri This study aimed to investigate the relationship between dark triad personality traits including narcissism, machiavellianism and psychopathy; rejection sensitivity; adult attachment styles and conflict resolution strategies in interpersonal relationships. The secondary goal of the study was to examine the early maladaptive schemas of the individuals with dark triad traits and to analyze the mediating role of these schemas in a relationship between the main variables. The sample of this study comprised of 300 participants living in Izmir – 236 of them were women, their age varied between 18 and 60. Dark Triad Dirty Dozen Scale, Experiences in Close Relationships-Revised, Conflict Communication Scale, Young Schema Questionnaire-Short Form-3 and Adult Rejection Sensitivity Questionnaire were applied to all the participants. The data were evaluated by correlation analysis, simple and multiple linear regression analysis, hierarchical regression analysis, Sobel test and AMOS path analysis. The results showed that when the dark triad traits increased, individuals' anxious attachment level, rejection sensitivity, and early maladaptive schemas increased. Moreover, individuals' anxious attachment style explained 19% of the dark triad traits variance, the rejection sensitivity explained %10 of the dark triad trait variance and early maladaptive schemas explained 16% of the dark triad trait variance. While participants' have more dark triad traits their emotional expressions and confrontation behavior, which are parts of interpersonal conflict resolution styles decreased and their approach and public behavior traits increased. In addition to these, the schemas could predict the dark triad traits were observed as approval seeking, abandonment, self sacriface, vulnerability to harm and illness, punitiveness, and unrelenting standards. It was found that early maladaptive schemas have mediating role on the relations between anxious attachment and dark triad traits and between rejection sensivity and dark triad traits.Keywords: Dark Triad Traits, Rejection Sensitivity, Early Maladaptive Schemas, İnterpersonal Conflict Resolution Styles, Adult Attachment Styles 138

ÖZETBireyler arasındaki rekabet ve anlaşmazlık durumu çatışmanın kaynağını oluşturmaktadır. Bu anlaşmazlığın altında ise tarafların sahip olduğu değerler, pozisyonlar ve çıkarlar arasındaki farklılıklar yatmaktadır. Tarafların anlaşmazlık konusuna verdiği önem, yetiştiği kültür, kişilik özellikleri ve duyguları kapsayan bu farklılıklar ise, tarafların davranış dizilerini belirlemekte ve çatışmaların yönünü tayin etmektedir. Çatışma esnasındaki davranışsal yönelimleri tanımlayan çatışma stilleri uyum, uzlaşı ve işbirliği ikliminin oluşmasına katkı sağlayabilmektedir. Bununla birlikte ayrımcılığa, yer değiştirmiş saldırganlığa, sözlü ve fiziksel saldırganlığa da sebep olabilmektedir. Ortaya çıkan bu davranışsal sonuçların ipuçları ise çatışma stillerinin dil ifadelerinde gizlidir. Çatışma odaklı çalışmaların büyük bir çoğunluğu çatışmayı yönetilmesi gereken bir süreç olarak ele almaktadır. Oysa ki çatışmayla birlikte ortaya çıkacak davranışsal sonuçları önceden kestirebilmek mümkündür. Bu çalışmada “çatışma stilleri” ve bunların dil ifadeleri literatür taramasıyla irdelenmiş, davranışsal sonuçları da örneklem olarak alınan bir film incelenerek ortaya konmuştur. İstenmeyen davranışsal sonuçları engelleyebilmek için de öneriler geliştirilmiştir.ABSTRACTCompetition and disagreement among individuals constitute the source of conflict. Below this dispute lies the differences between the values, positions and interests of the parties. These differences, which include the importance given by the parties to the issue of disagreement, the culture they are trained, personality traits, and emotions, determine the behavior sequences of the parties and determine the direction of the conflicts. Conflict styles that define behavioral orientations during conflict can contribute to the formation of harmonization, reconciliation and cooperation climate. It can also lead to discrimination, displaced aggression, verbal and physical aggression. The cues of these resulting behavioral consequences are hidden in the language expressions of the conflict styles.The vast majority of conflict-focused work deals with conflict as a process to be managed. However, it is possible to foresee the behavioral consequences that will occur with the conflict. In this study, "conflict styles" and their language expressions were examined by literature review and behavioral results were also revealed by examining a film taken as a sample. Suggestions have also been developed to prevent unwanted behavioral consequences.

Doktora Tezi, Bu çalışmanın amacı, Kişilerarası Çatışma Çözme Becerilerini Din Temelli Geliştirme Programının, kişilerarası çatışma çözme becerileri üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırma, kontrol gruplu ön test, son test ve izleme testi modeline dayalı deneysel bir çalışmadır. 2013-2014 öğretim yılında Selçuklu Mehmet-Halil İbrahim Hekimoğlu Ticaret Meslek Lisesinde öğrenim gören öğrenciler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın deney ve kontrol grupları 25 öğrenciden oluşmaktadır.Deney grubundaki öğrencilerle 2013 yılının ekim, kasım ve aralık aylarında haftada bir defa olmak üzere 11 hafta süren dinî kişisel grup rehberliği yapılmıştır. Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin kişilerarası çatışma çözme beceri düzeyleri ön test, son test ve izleme testi aşamalarında çatışma çözme eğilimi ölçeği ile ölçülmüştür. Araştırmayla sınanan Kişilerarası Çatışma Çözme Becerilerini Din Temelli Geliştirme Programı, çatışma çözme eğilimi ölçeği ile ölçülebilen 5 farklı çatışma çözme becerisini kapsamaktadır. Dinî kişisel grup rehberliğiyle kişilerarası çatışma çözme becerileri kazandırılmaya çalışılırken, model alma, pekiştirme, beyin fırtınası, soru-cevap ve anlatım teknikleri kullanılmıştır. Elde edilen veriler, Mann Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ile analiz edilmiştir. Bulgular, dinî kişisel grup rehberliğinin lise öğrencilerinin kişilerarası çatışma çözme becerileri üzerinde olumlu bir etki oluşturduğunu ortaya koymaktadır., The aim of the study is to examine the effect of Religion-based Programme for Developing The Skills of Resolving Interpersonal Conflicts on the level of high school students' the skills of resolving interpersonal conflicts. This study is a experimental work which has control group pre-test, post-test and permanence test model. The study was made with high school students at Selçuklu Mehmet-Halil İbrahim Hekimoğlu Commerce Vocational High School in 2013-2014 teaching year. Test and control groups of the study consisted of 25 students. Religious personal group guidance programme was conducted to test group students. This programme took 11 weeks and one sessions per week in october, november and december of 2013. The level of high school students' the skills of resolving interpersonal conflicts at test, control and permanence group phase were assessed with The skills of resolving interpersonal conflicts scale.Research's religious personal group guidance programme consists of 5 the skills of resolving interpersonal conflicts which can be tested by The skills of resolving interpersonal conflicts scale. While these skills were being gained during religious personal group guidance programme; following of model, strengthening, cerebration, catechism and giving information techniques were used.Data was analyzed with Mann Whitney U Test ve Wilcoxon Signed Rank Test techniques ago and after experimental procedure.Findings indicated that religious personal group guidance programme tested in this research was influential at increasing the levels of high school students' the skills of resolving interpersonal conflicts.

Amaç: Araştırmanın amacı hemşirelerin üstleri ve akranları ile yaşadıkları çatışmalarda kullandıkları çatışma yönetim stillerini ve etkileyen faktörleri belirlemektir.Yöntem: Araştırma Antalya ili Alanya ilçesinde hizmet veren bir özel ve kamu hastanesinde çalışan, araştırmaya katılmaya gönüllü veri toplama sürecinde raporlu ve izinli olmayan 136 hemşire ile yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu ve Rahim Örgütsel Çatışma Envanteri II-A ve II-C formları kullanılmıştır. Veriler SPSS 17,0 istatistik paket programıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde frekans, yüzde dağılımı, aritmetik ortalama, t testi, tek yönlü Varyans analizi (ANOVA), Kruskall-Wallis analizi ve Cronbach Alpha katsayısı kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada hemşirelerin sırasıyla en çok iletişim yetersizliğinden, aşırı iş yükünden, görev ve yetki belirsizliğinden dolayı çatışma yaşadıkları saptanmıştır. Hemşirelerin üstleriyle çatışmalarında en çok uzlaşma stilini, en az hükmetme stilini, hemşirelerin akranları ile çatışmalarında ise en çok bütünleştirme stilini, en az kaçınma stilini kullandıkları saptanmıştır. Hemşirelerin üstleriyle çatışmalarında kullandıkları stillerin eğitim, pozisyon, mesleki deneyim süresi, sosyoekonomik durum, çatışma yönetiminde kendini başarılı bulma durumu, kurumdan ayrılma düşüncesi ve mesleği bırakma düşüncesine göre farklılaştığı; akranlarıyla çatışmalarında kullandıkları stillerin ise cinsiyet, eğitim durumu ve çalışılan kuruma göre farklılaştığı bulunmuştur.Sonuç: Hemşirelerin üstleri ve akranları ile çatışmalarında farklı çatışma yönetimi stillerini kullandıkları ve bu stillerin bazı demografik özelliklere göre farklılaştığı belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: akranlarla çatışma, çatışma, çatışma yönetim stilleri, hemşirelik, üstlerle çatışma Objective: The aim of the research is to determine the conflict management styles and factors that nurses utilize to deal with conflicts with their superiors and peers.Method: The study was conducted with 136 nurses working in a private and public hospital in Alanya, Antalya, who were not on annual or sick leave and who volunteered in the voluntary data collection process to participate in the survey. A Personal Information Form and Rahim Organizational Conflict Inventory II-A and II-C forms were used to collect data. The data were analyzed with SPSS 17.0 statistical package program. Frequency, percentage distribution, arithmetic average, t test, variance analysis (ANOVA), Kruskall-Wallis analysis and Cronbach Alpha coefficient were used in the analysis of the data.Results: It was concluded that the nurses had conflicts due to insufficient communication, work burden and uncertainty of authority, respectively. It was also found that the nurses used the compromise style most frequently, the dominant style the least frequently. It was further reported that in their conflicts with their peers, they used integration style most frequently and avoidance style least frequently. They used a variety of conflict management styles in conflicts with their superiors depending on educational status, position at work, socioeconomical status, self-esteem in conflict management, duration of professional service, intent to leave the institution, and intent to leave job while the conflict management styles in conflicts with their peers differed according to gender, educational status and workplace.Conclusion: It was reported that nurses used different conflict management styles in their conflicts with their superiors and peers, and these styles varied according to certain demographic characteristics.Key words: conflict, conflict management styles, conflict with peers, conflict with superiors, nursing 101

Bu çalışmanın temel amacı, beyaz yakalı konumundaki bireylerin iş arkadaşlarıyla yaşadıkları bir çatışma durumunda daha çok hangi tür çatışma yönetim yaklaşımlarını tercih ettiklerini belirlemek ve tercih edilen çatışma yönetimi yaklaşımlarıyla (problem çözme, uyma, zorlama, kaçınma ve taviz verme stratejisi) çalışanların iş tatmini, kariyer tatmini, iş performansı ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkileri yapısal eşitlik modeli kullanarak araştırmaktır. Bunun yanı sıra, araştırmada kullanılan demografik ve kontrol değişkenlerine (işletme türü, çalışan sayısı, mevki, kıdem, toplam deneyim) göre farklılık gösterip göstermediğini ortaya koymaktır.Araştırmanın evrenini Osmaniye Organize Sanayi Bölgesi Müdürlüğü'nde kayıtlı özel sektör işletmelerindeki beyaz yakalı çalışanların oluşturduğu çalışma sonucunda; problem çözme stratejisini tercih eden çalışanların iş tatmin düzeylerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir. Problem çözme ve zorlama stratejisini tercih eden çalışanların iş performans düzeylerinin yüksek, problem çözme stratejisini tercih eden çalışanların işten ayrılma niyetlerini ilişkin ortalamaların düşük, taviz verme stratejisini tercih eden çalışanların işten ayrılma niyetlerine ilişkin ortalamaların ise yüksek olduğu tespit edilmiştir. Çalışanların iş tatminleri arttıkça hem kariyer tatminleri hem de iş performanslarının arttığı buna karşın çalışanların işten ayrılma niyetlerinin azaldığı sonucuna varılmıştır. İş tatmininin, problem çözme stratejisi ile kariyer tatmini arasındaki ilişkide tam aracılık, iş performansı üzerinde ise kısmi aracılık rolünün olduğu belirlenmiştir. The main purpose of this study is to examine that in the event of a conflict in which white-collar individuals live with their colleagues, to determine which types of conflict management approaches they prefer, and to investigate the relationship between employees' job satisfaction, career satisfaction, job performance and turnover intention using the structural equation model with preferred conflict management approaches (problem solving, obliging, dominating, avoiding and compromising strategy). Moreover, to determine if the variables used in the survey show any differences according to demographic and control variables (eg. tenure, total experience, wage, position, number of employees, type of enterprises). As a result of the study, of which the universe of the research constitutes only white collar people in the private sector enterprises that are registered in the Osmaniye Organized Industrial Zone, it was found that employees who prefer problem solving strategy more frequently have high job satisfaction levels. It was found out that employees who prefer the problem solving and dominating strategy have high levels of job performance, employees who prefer the problem solving strategy tend to have lower average turnover intentions, employees who prefer the compromising strategy tend to have higher average turnover intentions. It was seen that as the job satisfaction levels of the employees increase, both the career satisfaction and job performances of them will also increase, none the less, turnover intention of the employees is decreasing. It has been determined that while job satisfaction has full mediation role on the relationship between problem solving strategy and career satisfaction, it has partial mediation role on job performance 269

Bu çalışmada örgütlerde meydana gelen ve örgüt amaçlarına ulaşılmasına engel olan çatışma türlerinin belirlenmesine, çözümlenmesine, çatışma sonuçlarının örgütsel açıdan işlevsel olup olmamasına bağlı olarak örgütlerde yarattığı etkilere değinilmeye çalışılmıştır. Çatışma evrensel bir olgudur. Geniş bir perspektiften bakarsak çatışma, canlıların bulunduğu her ortamda kaçınılmaz olarak vardır. Çatışmanın olmadığı ortamlar; değişime, gelişime ve ilerlemeye açık değildir. Buradan hareketle çatışmanın kaçınılmazlığını göz önüne alarak yapılması gereken, çatışma sonucu ortaya çıkan sonuçların yararlı olmasını sağlamaya çalışmak, onu bir fırsat olarak değerlendirmek ve muhtemel zararlı, yıkıcı sonuçları engellemek olmalıdır. Çatışmanın çözümlenmesi ve etkin bir yönetiminin sağlanması modern yönetimin anlayışının bir gereğidir. Etkin bir çatışma yönetimine örgütlerin sahip olabilmesi için; çatışmaların muhtemel sonuçları itibariyle fonksiyonel veya fonksiyonel olmayan çatışmalar olup olmadığının ön görüsünde bulunabilen, çatışmalara doğru yöntemle ve zamanında müdahale edebilme yetenek ve kabiliyetine haiz yöneticilere sahip olmaları gerekmektedir. Bu kapsamda; bu çalışmada örgütlerde hangi tür çatışmalar olabileceği ve bunun temelinde yatan sebeplerin neler olduğu literatür taraması yapılarak incelenerek, elde edilen bilgiler ışığında var olan ve/veya potansiyel çatışmaların çözümüne ve yönetimine dair yöntemlere yer verilerek, genel sonuç ve çözüm önerilerinde bulunulmaya çalışılmıştır. In this study, attempt is made to distinguish the types conflicts and solutions of conflicts which occur in organizations and that hinder the achievement of organizational goals, and the influence of the results of these conflicts are touched upon from the perspective of functionality. Conflict is a universal event. From a wide perspective there is an inevitable conflict in environments in which living beings exist. Environment which lack conflicts are not open to change, development and improvement. From this point onwards the thing to do is while considering the inevitability of conflicts, use it as an opportunity, and to stop is possible harmful and destructive results. The resolution of conflicts and their effective management is a part of modern management approach. In order that organizations to possess an effective conflict resolution management it should be foreseen whether conflicts are functional or dysfunctional and managers should interfere with them with the correct methods and at proper time and with proper skills. Within this scope, the possible types of conflicts in organizations and their causes are searched and present through a literature survey and in light of obtained data general results and solution advices are provided through presenting methods regarding conflict resolution. 102

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin görüşlerine göre okul yöneticilerinin duygusal zekâ yeterliklerini iş yaşamında kullanma düzeyleri ile duygusal emek ve çatışmayı çözme stratejileri arasındaki ilişkiyi saptamaktır. Araştırma, ilişkisel tarama modelindedir. Araştırma modelinde, biri bağımsız/dışsal (okul yöneticilerinin duygusal zekâ yeterliklerini iş yaşamında kullanma düzeyi), ikisi bağımlı/içsel (duygusal emek ve çatışmayı çözme stratejileri) olmak üzere üç değişken bulunmaktadır. Ancak duygusal emek değişkeni, kurulan yapısal modelde, aracı (mediator) değişken olarak da ifade edilebilir. Araştırmanın evrenini Bilecik ili eğitim bölgesi sınırları içerisindeki 102 devlet ilköğretim kurumunda görev yapan 1290 öğretmen oluşturmaktadır. Evrene ilişkin örneklem çok aşamalı örnekleme (multi-stage sampling) yöntemi ile belirlenmiştir. Birinci aşamada tabakalı örnekleme (stratified sampling) yöntemi; ikinci aşamada basit seçkisiz örnekleme (simple random sampling) yöntemi kullanılmıştır. Örnekleme için belirlenen Merkez, Bozüyük, Söğüt ve Osmaneli ilçelerinde toplam 22 okuldaki 592 öğretmenden 313 öğretmen anketleri doldurmuştur. Ancak eksik bilgilerin yer aldığı 1 anket, analiz öncesi veri tarama aşamasında çıkartılmış, geriye kalan 312 anket ile analizler yapılmıştır. Araştırmada, veri toplama aracı olarak, Duygusal Zekâ Yeterliklerini İş Yaşamında Kullanma Düzeyi Ölçeği, Duygusal Emek Ölçeği ve Örgütsel Çatışma Envanteri kullanılmıştır. Verilerin analizi için SPSS 21.0 ve LISREL 8.80 istatistik paket programları kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, okul yöneticileri duygusal zekâ yeterliklerini iş yaşamında sıklıkla kullanmakta, duygusal emek davranışını çoğu zaman göstermekte ve çatışmayı çözme stratejilerini ara sıra uygulamaktadırlar. Duygusal zekâ, çatışmayı çözme stratejileri üzerinde, duygusal emeğe kıyasla daha güçlü bir etkiye sahiptir. Ancak duygusal zekânın, duygusal emek üzerindeki etkisi, çatışmayı çözme stratejileri üzerindeki etkisine göre daha fazladır. Çatışmayı çözme stratejileri üzerinde duygusal zekâ yeterliklerini iş yaşamında kullanmanın doğrudan etkisi ve duygusal emek aracılığıyla da dolaylı etkisi söz konusudur.Anahtar Kelimeler: Duygu, duygusal zekâ, duygusal emek, çatışma, çatışmayı çözme stratejisi The aim of this research is to determine the relationship between levels of using emotional intelligence competences in business life of school principals and emotional labor and conflict resolution strategies according to the perception of primary school teachers. This research is conducted with relational screening model. The research model consists of three variables in total which are an independent/external variable (the level of using emotional intelligence competences in business life) and two dependent/internal variables (the emotional labor and the conflict resolution strategies). However, the emotional labor variable may be expressed as mediator variable in the structural model. The population of the study consisted of 1290 teachers working in 102 primary schools of Ministry of National Education in central education districts of Bilecik. The sample set of research were chosen from the population with the multi-stage sampling method. The first stage was stratified sampling and the second stage was simple random sampling. In the districts of Merkez, Bozüyük, Söğüt and Osmaneli determined for the sample, 313 teachers from 592 teachers in 22 schools filled the surveys. However, the 1 survey with missing information, was removed during the preliminary data screening procedure and 312 surveys were analyzed in the study. As the data collection tool Level Of Using Emotional İntelligence Competences İn Business Life Scale, Emotional Labor Scale and Rahim Organizational Conflict Inventory II have been utilized. For the analysis of the collected data, SPSS 21.0 ve LISREL 8.80 statistical software packages have been used. The findings of the research show that school principals use emotional intelligence competencies in business life frequently, demonstrate emotional labor behavior most of the time, they occasionally apply the conflict resolution strategies. Emotional labor behaviors are also increasing as school principals use their emotional intelligence qualities in business life additionally conflict resolution strategies are conclude in positive and constructive preferences. Emotional intelligence has a stronger predictor influence than emotional labor, on conflict resolution strategies. But the impact of emotional intelligence on emotional labor is greater than the impact on conflict resolution strategies. The use of emotional intelligence competencies in business life has a direct impact on conflict resolution strategies and an indirect impact through emotional labor.Key Words: Emotion, emotional intelligence, emotional labor, conflict, conflict resolution strategy 170

Bu çalışma, bir kuruma bağlı öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri ile öğretmenlerin demografik değişkenleri göz önünde bulundurarak çatışma stilleri arasındaki ilişkiyi incelemek için yapılmıştır. Araştırma deseni nicel araştırmadır ve tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul ili ile sınırlandırılıp devlet ve özel ilk ve ortaokullarında çalışan ve tesadüfi örnekleme yöntemi ile ulaşılan 390 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplamak için kullanılan Örgütsel Bağlılık Ölçeği (Meyer ve Alan, 1984) ve Çatışma Eylem Stilleri Ölçeği (Karadağ ve Tosun, 2014) alt düzeyleri için Kolmogorov-Smirnov normallik testi yapılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre cinsiyet ve örgütsel bağlılık arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmazken, cinsiyet ile duygusal bağlılık düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Cinsiyet ve çatışma düzeyleri arasındaki ilişkiye bakıldığında ise karşı koyucu ve kolaylaştırıcı çatışma stil düzeyleri arasında bir ilişkiye rastlanmazken erkeklerin kaçınmacı çatışma stili düzeyinde anlamlı farklılığa rastlanmıştır. Başka bir demografik değişken olarak yaş ile duygusal bağlılık, devam bağlılığı ve normatif bağlılık boyutu arasında anlamlı bir ilişkiye rastlanmıştır. Çatışma stillerinden kolaylaştırıcı ve karşı koyucu çatışma stilleri düzeyleri ile yaş arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır; ancak yaş ile kaçınmacı, zorlayıcı ve uzlaştırıcı çatışma stilleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Eğitim durumu ile duygusal bağlılık ve normatif bağlılık arasında bir ilişki bulunmazken kaçınmacı, zorlayıcı ve karşı koyucu çatışma stilleri arasında anlamlı bir farklılığa rastlanmıştır. Katılımcı öğretmenlerin şu an olan iş yerlerindeki çalışma süresi ile duygusal bağlılık ve devam bağlılığı arasında bir ilişki bulunmaktadır. Aynı şekilde kaçınmacı, zorlayıcı, kolaylaştırıcı, uzlaştırıcı ve karşı koyucu boyutların hepsi ile çalışma süresi arasında bir ilişki tespit edilmiştir. Mesleki kıdem ile duygusal bağlılık, devam bağlılığı ve normatif bağlılık arasında anlamlı bir ilişki vardır. Ancak çatışma stilleri ile kıdem arasında bir ilişkiye rastlanmamıştır. Aylık gelir ile duygusal bağlılık, devam bağlılığı ve normatif bağlılık arasında bir bağ bulunmaktadır. Ancak aylık gelir ile kaçınmacı, zorlayıcı ve kolaylaştırıcı çatışma stilleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Araştırmada son olarak örgütsel bağlılık düzeyleri ile çatışma stilleri düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiştir. Buna göre duygusal bağlılık ile kaçınmacı çatışma stili arasında negatif düzeyde bir ilişki varken; duygusal bağlılık ile zorlayıcı, kolaylaştırıcı, uzlaştırıcı ve karşı koyucu düzeylerle pozitif düzeyde bir ilişki vardır ve kaçınmacı, zorlayıcı ve uzlaştırıcı düzeyler ile devam bağlılığı örgütsel düzeyi arasında olumlu yöne giden bir ilişki de mevcuttur. The design of the study is quantitative research and survey model was used in this study. The sample of the study was limited to Istanbul city and composed of 390 teachers working for private and public primary and secondary schools, sampled by random sampling method. Organizational Commitment Scale (Meyer ve Alan, 1984)) and Conflict Management Styles (Karadağ ve Tosun, 2014) were used to collect data and Kolmogorov-Smirnov normality test was implemented. There was no significant relationship between gender and organizational commitment according to the results of the research, whereas a significant relationship between gender and emotional attachment level was found. No relationship was found between gender and the levels of confrontational and facilitating conflict styles, whereas a significant difference was found in the level of avoidable conflict styles of males. A significant relationship was found between age and emotional attachment, and continuance commitment, and normative attachment as different demographic variables. No significant difference was found between age and aggressive and confrontational conflict style levels among conflict styles, whereas a significant relationship was found between age and avoidant, compelling, and specializing conflict styles. No relationship was found between educational status and emotional attachment and normative attachment, whereas a significant difference was found between educational status and avoidant, compelling, and counter-persuasive conflict styles. There was a relationship between the duration of work at participating teachers' current workplaces and their emotional and continuing commitment. Similarly, a relationship was found between all dimensions as avoidant, compulsive, facilitating, specializing and confronting dimensions and the duration of work. There was a significant relationship between occupational seniority and emotional commitment, continuance commitment, and normative commitment. However, no relation was found between conflict styles and seniority. There was a relationship between monthly income and emotional commitment, continuance commitment, and normative commitment. However, no significant relationship was found between monthly incomes and avoidant, compelling, and facilitating conflict styles. Finally, the relationship between organizational commitment levels and conflict styles levels was investigated in the study. As a result, there was a negative relationship between emotional attachment and avoidant conflict style whereas there was a positive relationship between emotional attachment and compulsive, facilitating, specializing, and counter-revolutional levels. Also, there was a positive relationship between avoidant, compulsive, specialist levels and continuing attachment organizational level. 106

Bu çalışmanın amacı; araştırmanın uygulandığı Ufuk Üniversitesi Hastanesi ve Ufuk Üniversitesi Akademik ve İdari personelin örgüt içi çatışma nedenlerinin ve çatışma yönetim tarzlarının meslek gruplarına göre dağılımını ve varsa farklılıklarını ortaya çıkarmaktır. Araştırma verileri anket metoduyla elde edilmiş, hazırlanan anket Ufuk Üniversitesi Hastanesi İdari personeline (n=50) ve Ufuk Üniversitesi Akademik personeline (n=50) uygulanmıştır. İdari personel ile Akademik personelin yaşadıkları çatışma nedenlerinde, örgütsel, bireysel, yönetsel nedenlere bakıldığında idari personel ve akademik personel ortalamalarında fark gözlenmiş, istatiksel anlamda fark gösterilememiştir. Çatışma yönetim tarzlarından amaç belirleme, yumuşatma, rekabet, uzlaşma, yapısal değişiklik, kaçınma, sorun çözme yöntemlerinin iki grup arasındaki dağılımları incelendiğinde ise, kaçınma yönetimine akademik personelin idari personelden daha fazla başvurduğu ve iki grup arasında istatiksel fark olduğu gözlenmiştir. Diğer çatışma yönetim tarzlarında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmemiştir.Sonuç olarak akademik ve idari personel açısından incelenen çatışma nedenleri ve yönetim tarzlarında, her iki grubun da benzer özellikte çatışma yaşadığı ve akademik personelde kaçınma yönetim tarzının idari personele göre daha belirgin olduğu söylenebilir. İleriki araştırmalarda akademisyenlerde görülen kaçıngan çatışma yönetim tarzının yaş, eğitim ve çalışma süresi gibi diğer belirleyenler kontrol edilerek çalışılması uygun olacaktır. The purpose of this study is; Ufuk University Hospital and Ufuk University where the research has been carried out is to reveal the distribution of the reasons of conflict within the organization and the conflict management styles according to the profession groups of academic and administrative personnel and their differences. Survey data were obtained by questionnaire method and the prepared questionnaire was applied to Ufuk University Hospital Administrative Staff (n = 50) and Ufuk University Academic Staff (n = 50). There was not a statistically significant difference between administrative staff and academic staff in terms of organizational, individual and managerial reasons in terms of the conflicts experienced by administrative staff and academic staff. When analyzing the distribution of the methods of goal setting, softening, competition, reconciliation, structural change, avoidance and problem solving between conflict management styles, it was observed that the academic staff applied to avoidance management more than the administrative personnel and there was a statistical difference between the two groups. No statistically significant difference was observed between the two groups in other conflict management styles.As a result, it can be said that in the reasons of conflict and management styles examined in terms of academic and administrative personnel, both groups experienced similar conflicts and that the management style of avoidance in academic personnel is more evident than the administrative personnel. In future research it would be appropriate to study the avoidant conflict management style seen in academics by controlling other determinants such as age, education and working time. 84

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin bağlanma stillerinin stresle başa çıkma tarzları ve çatışma eylem stillerine olan etkisinin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini Türkiye genelindeki 83 üniversitede, Tıp, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon, Sosyal Hizmet, Psikoloji, Hukuk, Sosyoloji, Tarih, Türk Dili ve Edebiyatı, İlahiyat, Mimarlık ve Mühendislik bölümlerinde öğrenimine devam eden 847 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada, Kişisel Bilgi Formu, İlişkiler Ölçeği, Stresle Başa çıkma Tarzları Ölçeği ve Çatışma Eylem Stilleri Ölçeği üniversite öğrencileri tarafından doldurulmuştur. Bağlanma stilleri, stresle başa çıkma tarzları ve çatışma eylem stilleri değişkenlerinin, cinsiyete göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemek için t-testi; bölüm puan türüne göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemek için ANOVA; değişkenler arası ilişkilerin test edilmesinde regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmadaki analiz sonuçlarına göre, güvenli ve korkulu bağlanma stillerinin, iyimser yaklaşım, çaresiz yaklaşım, boyun eğici yaklaşım ve sosyal desteğe başvurma stresle başa çıkma tarzlarının ve kolaylaştırıcı çatışma eylem stilinin cinsiyete göre farklılaştığı belirlenmiştir. Ayrıca güvenli, korkulu, saplantılı ve kayıtsız bağlanma stillerinin, iyimser yaklaşım, kendine güvenli yaklaşım, çaresiz yaklaşım ve boyun eğici yaklaşım stresle başa çıkma tarzlarının, kaçınmacı, kolaylaştırıcı, zorlayıcı, uzlaştırmacı ve karşı koyucu çatışma eylem stillerinin bölüm puan türüne göre farklılaştığı bulgulanmıştır. Bunlarla beraber güvenli bağlanma stili ile iyimser yaklaşım, sosyal desteğe başvurma, kolaylaştırıcı eylem stili, zorlayıcı eylem stili arasında pozitif yönde; korkulu bağlanma ile çaresiz yaklaşım ve kaçınmacı eylem stili arasında pozitif yönde; saplantılı bağlanma ile çaresiz yaklaşım ve sosyal desteğe başvurma arasında pozitif yönde; kayıtsız bağlanma ile çaresiz yaklaşım ve sosyal desteğe başvurma arasında negatif yönde, zorlayıcı eylem stili arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: bağlanma stilleri, stresle başa çıkma tarzları, çatışma eylem stilleri The aim of research is to examine the effects of university students' attachment styles on their coping styles of with stress and conflict activity styles. The study consisted of 847 students from the Departments of Medicine, Physiotherapy and Rehabilitation, Social Work, Psychology, Law, Sociology, History, Turkish Language and Literature, Theology, Architecture and Engineering at 83 universities throughout Turkey. Students completed Personal Information Form, Relationships Questionnaire, Coping Styles Scale and Conflict Activity Styles Inventory. Regression analysis was used to test correlations between attachment styles, coping styles, and conflict activity styles; independent samples t-tests was used to examine whether the variables of attachment styles, coping styles and conflict activity styles differ by gender and ANOVA was used to examine whether the variables of attachment styles, coping styles and conflict activity styles differ according to the type of discipline specific score measures of their respective departments. The results of the study indicated that safe and fearful attachment styles, optimistic, helpless, submissive and seeking of social support coping with stress styles, and smoothing activity style differ according to gender. In addition, safe, fearful, preoccupied, dismissing attachment styles, optimistic, self confident, helpless, submissive coping with stress styles, avoiding, smoothing, forcing, compromising, and collaborating type of conflict activity styles have been found to be different according to discipline specific score measures of their departments. However, there was a positive correlation between the safe attachment style and the optimistic approach, seeking of social support, smoothing and forcing type of activity styles. At the same time, a positive relationship was found between fearful attachment and the helpless coping with stress style and the avoiding type of activity style. A positive correlation was found between preoccupied attachment style and the helpless approach and seeking of social support. A negative link was found between dismissing attachment styles and a helpless approach, seeking of social support, and a significant positive correlation was found between dismissing attachment styles and the forcing conflict activity style. Key words: attachment styles, ways of coping with stress, conflict activity styles 99

Yüksek Lisans Tezi, Bu araştırmanın amacı ergenlerde çatışma çözmenin anne baba tutumları açısından incelenmesidir. Araştırma grubundaki toplam 536 öğrencinin çatışma çözme davranışları belirlemek için Koruklu (1998) tarafından uyarlanan "Çatışma Çözme Davranışlarını Belirleme Ölçeği" ve anne baba tutumlarını ölçmek amacı ile Kuzgun ve Eldeleklioğlu (2005) tarafından geliştirilmiş olan "Ana-Baba Tutum Envanteri" kullanılmıştır. SPSS programının kullanılan verilerin analizinde T-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Tukey Testi, Pearson Momentler Çarpım Korelasyonu ve Regresyon tekniği kullanılmıştır. Ergenlerde çatışma çözme davranışlarının saldırganlık boyutunda anne baba tutumları arasında anlamlı bir ilişki söz konusudur. Demokratik anne baba tutumları ile ergenlerde saldırganlık arasında negatif, koruyucu-istekçi ile otoriter anne baba tutumları arasında ise pozitif bir ilişki vardır. Demokratik anne tutumu artıkça ergenlerin problem çözme becerisi artarken, koruyucu-istekçi anne tutumunda ise azaldığı görülmüştür. Otoriter baba tutumu artıkça, ergenlerin problem çözme becerisi azalırken, koruyucu ve demokratik baba tutumlarında problem çözme becerilerinin arttığı tespit edilmiştir. Erkek öğrencilerin kız öğrencilere oranla daha saldırgan davranışlar gösterdiği ve kız öğrencilerin ise problem çözme becerilerinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Anne baba tutumlarına göre ise kız öğrencilerin anne ve babalarının daha demokratik bir tutum sergilediği tespit edilirken, erkek öğrencilerin anne ve babalarının otoriter bir tutum sergilediği anlaşılmaktadır. Koruyucu-istekçi anne baba tutumu açısından ise cinsiyet değişkenine göre istatistiki olarak anlamlı bir fark belirlenememiştir. Anadolu Lisesi ve Meslek Lisesi, öğrencilerinin İmam Hatip lisesindeki öğrencilerine kıyasla daha saldırgan davranışlar sergiledikleri belirlenmiş, Anadolu lisesindeki öğrencilerin ise 8. Sınıf öğrencilerine göre daha saldırgan davranışlar gösterdikleri tespit edilmiştir. Ergenlerin saldırganlık düzeyleri arasında lise sınıf düzeyinde anlamlı bir fark olmadığı sunucu çıkmıştır. Ergenlerin problem çözme becerileri arasında okul türü değişkeni bakımından 8. Sınıf ve İmam Hatip Lisesi öğrencilerinin Anadolu Lisesi ve Meslek Lisesi öğrencilerinden daha fazla problem çözme becerisine sahip oldukları belirlenmiştir. Ergenlerin çatışma çözme becerilerinin anne ve baba eğitim durumu değişkeni bakımından anlamlı bir ilişki çıkmamıştır. Benzer bir şekilde çatışma çözme becerileri ile ailenin gelir durumu arasında saldırganlık boyutunda anlamlı bir ilişki çıkmamıştır. Ergenlerde anne- baba tutumları ile ailenin gelir durumu arasındaki ilişki irdelendiğinde, aile gelirinin düzeyine göre anne- baba koruyucu-istekçi ve otoriter tutumlarda anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Sonuç olarak problem çözme becerileri ve saldırganlık davranışları alt boyutlarında anne-baba tutumlarının cinsiyet, gelir durumu, okul türü, sınıf düzeyi açısından etkilendiği ve istatistiki olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir., The aim of the present study is to analyze the relation between conflict resolution in adolescents and parental attitudes. A total of 536 students participated in the study in which "Scale for Determining Conflict Resolution Behavior" adapted by Koruklu (1998) and "Parental Attitude Inventory" developed by Kuzgun and Eldeleklioğlu (2005) were employed. SPSS program was used for data analysis. T-test, One-way ANOVA, Tukey test, Pearson Moments Product Correlation and Regression technique were employed in particular. A meaningful relationship in the aggression sub-dimension of adolescent conflict resolution behavior and parental attitudes was determined. A negative relationship between democratic parental attitudes and aggression and a positive relationship between protective, requestor and authoritarian parent attitudes and aggression was determined. The higher the democratic mother attitude, the more the ability of problem solving of adolescents increased; however, in the protective -requestor mother attitude the ability of problem solving decreased. The increase in the authoritarian father attitude led to a decrease in the problem solving ability of adolescents; yet, in protective and democratic father attitudes, problem solving ability increased. In terms of gender, whereas the male students showed more aggressive behaviors compared to female students, female students had higher problem solving skills. According to parental attitudes, female students' parents displayed more democratic attitudes contrary to the parents of male students whose parents were more authoritarian. No statistically significant difference was determined in the protective parental attitude in terms of gender variable. In terms of aggression a statistically significant difference was determined according to school type variable. Anatolian High School and Vocational High School students showed more aggressive behaviors compared to Imam Hatip High School. Likewise, Anatolian High school students were more aggressive compared to 8th graders. There was no statistically significant difference in terms of high school classes. In terms of problem-solving skills, 8th graders and İmam Hatip High School Students have higher problem-solving skills compared to other school types. In terms of parental education level, there was no statistically significant relationship in the conflict resolution skills of adolescents. On analysing the relation between parental attitudes and family income levels, there were statistically significant differences in the protective- demanding and authoritarian parental attitudes. In conclusion, there were statistically significant differences in the subscales of conflict resolution scale in adolescents and parental attitudes inventory in terms of gender, income level, school type, and class level.

Araştırma, ticari bankacılık alanında çalışanların yaşadığı çatışmaların çözümünde duygusal zekânın etkisini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çatışma, hayatın bir parçasıdır. Çatışma aynı zamanda yıkıcı ve yapıcı sonuçları olan bir süreçtir. Bu süreç içerisindeki önemli bir kavramda duygudur. Çatışma ve duygu yapılan bir işin en temel unsurlarındandır. Duygusal zekâ çatışma sürecinde yıkıcı etkiyi minimum seviyeye indirerek yapıcı bir şekilde çatışmanın yönetilmesine yardımcı olmaktadır. Araştırma bir özel bankanın ticari bankacılık bölümünde hizmet veren 274 kişi ile gerçekleştirildi. Araştırma sonuçlarına göre çatışma çözüm yöntemlerinden uzlaşma ile duygusal zekâ ölçekleri toplam ve alt boyut puan ortalamaları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Benzer şekilde bütünleştirme alt boyutu ile duygularının farkında olma, kendini motive etme, empati ve toplam ölçek puan ortalamasıyla anlamlı bir ilişki görülmektedir. Kaçınma boyutu ile duygularının farkında olma boyutu arasında da anlamlı bir ilişki görülmektedir. Araştırmada çatışma çözümünde duygusal zekânın etkisinin olmadığı görülmektedir. This study research was conducted to determine the effect of emotional intelligence on employee conflict resolution within commercial banking. Conflict is a part of life. Conflict is also a process with devastating and constructive consequences. Emotions are important in conflict resolution. Conflict and emotion are the most basic elements of a task done. Emotional intelligence helps manage conflict in a constructive manner by reducing destructive effectiveness to a minimum level in the conflict process. The research was conducted among 274employees of a private commercial bank. According to the results of the research, there was a significant positive correlation between the total conflict resolution methods and the emotional intelligence scale total and subscale score averages. Similarly, there is a significant relationship between the integration sub-dimension and the awareness of emotions, self-motivation, empathy and total scale scores. There is also a significant relationship between avoidance dimension and awareness of emotions. In the research it seems that there is no effect of emotional intelligence on conflict resolution. 85

Kişilerarası anlaşmazlıklar, ortak yaşam alanlarını paylaşan üniversite öğrencileri arasında sıklıkla karşılaşılan doğal ve kaçınılmaz bir süreçtir. Aynı evi ve yurt odasını paylaşan üniversite öğrencilerinin yaşadıkları kişilerarası anlaşmazlıklar ve bu anlaşmazlıkları yönetme stratejileri akademik, sosyal ve duygusal anlamda onları etkilemektedir. Bu doğrultuda bu araştırmanın amacı, evde ve yurtta en az bir yıl diğer üniversite öğrencileriyle yaşayan öğrencilerin arkadaşlarıyla ne tür anlaşmazlıklar yaşadığını; bu anlaşmazlıkları nasıl çözümlendiğini, yaşanan anlaşmazlıkların var olan arkadaşlık ilişkisine etkisinin ne olduğunu incelemektir.Bu araştırmada hem nicel ve hem de nitel yöntemler kullanılmıştır. Bu araştırmada `3` veri toplama aracı kullanılmıştır. Bunlar açık uçlu sorulardan oluşan anket, kapalı uçlu sorulardan oluşan anket ve yarı yapılandırılmış görüşme tekniğidir. Veriler, üniversite öğrencilerinin ve ortak alanı paylaştıkları arkadaşlarının kişilerarası anlaşmazlıklara ilişkin görüşlerini incelemek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan `3` veri toplama aracı kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, en az bir yıl evde ve yurtta barınma deneyimi olup eğitimine devam eden öğrencilerden oluşturulmuştur. Araştırmanın birinci aşamasında çalışma grubu `rastgele sayılar tablosu` kullanılarak veri analizi yapabilmek için 491 ankete ulaşılmıştır. İçerik analizinin kullanıldığı bu araştırmanın güvenilirlik katsayısı %85,38 olarak bulunmuştur. Açık uçlu sorulara ait içerik analizi sonuçları ile kapalı uçlu anket için maddeler oluşturulmuştur. Gerçekleştirilen uygulamada toplam 466 öğrenciye ulaşılmıştır. Son olarak yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak elde edilen nitel veriler içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Veri toplamak için kartopu örneklem seçim tekniği kullanılmıştır. Araştırmacının kodlama güvenirliği %96,5 olarak bulunmuştur. Bu araştırmada verilerin analizinden sonra şu sonuçlar elde edilmiştir: Yurttaki öğrenciler arkadaşlarıyla en sık olarak yapısal anlaşmazlıkları yaşamaktadırlar. Bu kişilerarası anlaşmazlıklar en fazla değer farklılığı nedeniyle ortaya çıkmaktadır. Üniversite öğrencileri, anlaşmazlıkların çözümü aşamasında özellikle yapıcı ve bütünleştirici stratejiyi kullanmaktadırlar. Ortak sorunlarını çözemeyen yurttaki öğrenciler anlaşmazlıklarını ya kendi başlarına, ya da arkadaşlarıyla çözmeyi tercih ettikleri, ancak sonuç alamadıklarında ise yurt idaresini bir seçenek olarak görmektedirler. Yardım almak için başvurulan kişiler genellikle kendi deneyimlerini aktarma yolunu tercih etmektedirler. Hala çözümlenemeyen anlaşmazlıkların olduğu durumda ise en sık olarak kaçınma yöntemini kullanmaktadırlar. Yaşanan anlaşmazlıkların arkadaşlığa olan etkisine bakıldığında sıklıkla ilişkiyi olumsuz etkilediği ve soğukluk/kırgınlık gibi durumlar oluşmaktadır. Diğer arkadaşlarıyla olan ilişkilerini nasıl etkilerine bakıldığında sıklıkla gruplaşmayı tercih etmektedirler. Evdeki öğrenciler arkadaşlarıyla en sık olarak yapısal anlaşmazlık yaşamaktadırlar. Bu anlaşmazlıklar en fazla değer farklılığı ve ilişki farklılığından ortaya çıkmaktadır. Üniversite öğrencileri anlaşmazlıkların çözümü aşamasında özellikle yapıcı ve bütünleştirici stratejiyi kullanmaktadırlar. Evde yaşayan öğrenciler anlaşmazlıklarını kendileri çözemediklerinde ortak sorunlarını aile ve arkadaşlarıyla çözmeyi tercih etmektedirler. Yardım almak için başvurulan kişiler, nasihat verme yöntemini kullanmaktadırlar. Öğrenciler hala çözümlenemeyen anlaşmazlıkların olduğu durumda ise en sık olarak evi ayırmayı çözüm olarak kullanmaktadırlar. Yaşanan anlaşmazlıkların arkadaşlığa olan etkisi olarak soğukluk/kırgınlık ve arkadaşlığı kaybetme durumları yaşanmaktadır. Anlaşmazlıkların diğer arkadaşlıklara etkisi gruplaşma olarak yaşanmaktadır.Anahtar Kelimeler: Kişilerarası Anlaşmazlıklar, Yaşam Alanlarındaki Anlaşmazlıklar, Anlaşmazlık Yönetim Stratejileri. Interpersonal conflict is a natural and inevitable process common among college students who share the same living space. The interpersonal conflicts among the college students who are sharing the same dorm or house and their management strategies of such conflicts have significant effects on their lives in terms of academic, social and emotional aspect. The purpose of this research is to investigate the types of conflicts among college students who have a housing experience of at least one year with other college students either at dorms or houses; how these conflict are resolved; and the impacts of such conflicts on the existing friendship relationships.In this study, both quantitative and qualitative research techniques are used. In this research, three data collective tools are used, including one survey consisting of open-ended questions, one survey consisting closed-ended questions and one interview form. Data were collected with three data collective tools in order to examine opinions related to college students who share living space perspectives about interpersonal conflict by the researcher. As sampling, college students who have a housing experience of at least one year with other college students were taken as a study group.At the first stage of research, study group was created by using `random figure table` and 491 questionnaires were collected for data analysis. The research used content analysis, and the reliability was found 85,38%. Questionnaire content was created with the content analysis results out of open-ended questions. A total of 466 students were accessed in the applications. Lastly, qualitative data which were obtained by semi-structured interview was analyzed with content analysis method. Snowball sampling was used for collecting data. Coding reliability analysis was founded 96,5%. In this study, the following results were obtained after analysis of the data: College students live in dorms frequently have structural conflicts among each other. These interpersonal conflicts are mostly apparent because of value differences. The college students especially use integrative/constructive strategy in process of conflict resolution. Students who cannot resolve their common conflicts prefer to solve them by their selves or with their friends, but when they cannot reach a result, students begin to see dorm management as an option. The people, who students ask for help, generally choose the ways inspired from their own experiences. When the conflict still is not solved, they use avoiding strategy. Interpersonal conflicts affect friendship negatively and cause to distance among friends. According to results of the study, the most common result of the conflicts that college students experience in dorms is grouping.College students who live in house most frequently have structural conflicts with their housemates. These interpersonal conflicts mostly take place because of value differences and relationship differences. Students sharing house prefer solving problems with their friends and family when they cannot solve themselves. People who students appeal to prefer giving advice. When problems still exist, students frequently choose separating houses in process of conflict resolution. Disappointment and distance are negative effects of conflicts on friendship. Interpersonal conflicts affect other friendship relations in terms of grouping.Keywords: Interpersonal Conflict, Residential Conflicts, Conflict Management Strategies. 136

Bu araştırma İzmir ili emniyet teşkilatı çalışanlarının beş faktör kişilik özellikleri, bağlanma stilleri ve kişilerarası çatışma çözme yaklaşımlarına göre internet kullanımlarının incelendiği kesitsel ve tanımlayıcı bir çalışmadır. Dünyada ve ülkemizde genellikle öğrenciler ve gençlerin problemli internet kullanımı sergiledikleri ve bu durumun yaşam kalitesini etkilediğini ortaya koyan çalışmalar yapıldığı ve diğer grupların göz ardı edildiği gerçeğinden hareketle, her geçen gün teknolojik imkanları daha fazla kullanmaya başlayan ve bir alt kültüre sahip emniyet teşkilatı çalışanlarında problemli internet kullanımının bulunup bulunmadığı, bu durumun sebeplerinin neler olabileceği ve elde edilen veriler ışığında bu durumun ortadan kaldırılması yoluyla emniyet teşkilatı çalışanlarının yaşam kalitelerinin arttırılarak yürütülmekte olan iç güvenlik hizmetinin verimliliğinin ve etkinliğinin artırılması adına böyle bir çalışmanın yapılması gerekli görülmüştür. Araştırmanın evrenini 2013-2014 yıllarında İzmir il emniyet müdürlüğü kadrosunda çalışan emniyet teşkilatı çalışanları oluşturmaktadır. Yapılan çalışmanın örneklemini ise İzmir il emniyet müdürlüğüne bağlı 11 şube müdürlüğünde aktif olarak görev yapmakta olan 10'u kadın, 327'si erkek toplam 337 emniyet teşkilatı çalışanı oluşturmaktadır. Katılımcıların 2'si genel idari hizmetli memur, 311'i Polis memuru, 6'sı baş polis, 14'ü komiser yardımcısı, 4'ü de komiserdir. Araştırmada kişisel bilgi formu, internet bağımlılığı ölçeği, kişilerarası çatışma çözme yaklaşımları ölçeği, beş faktör kişilik özellikleri envanteri ve yakın ilişkilerde yaşantılar envanteri kullanılmıştır. Yapılan araştırmada beş faktör kişilik özelliklerinin alt boyutları olan dışa dönüklük, duygusal tutarsızlık, yumuşakbaşlılık, öz denetim/sorumluluk ve gelişime açıklık boyutları ile problemli internet kullanımı arasında ilişki bulunmuştur. Yakın ilişkilerde yaşantılar envanterinin alt boyutları olan kaygı ve kaçınma puanları ile problemli internet kullanımı arasında da ilişki bulunmuştur. Yine korkulu, saplantılı, kaçınan ve güvenli bağlanma stilleri ile iki grup yani normal ve problemli internet kullanıcıları arasında farklılık bulunmuştur. Kişilerarası çatışma çözme yaklaşımlarının alt boyutları olan özel-genel davranış ve yaklaşma-kaçınma puanları ile iki grup yani normal ve problemli internet kullanıcıları arasında fark bulunamamıştır. Kişilerarası çatışma çözme yaklaşımlarının diğer alt boyutları olan yüzleşme, duygusal ifade ve kendini açma boyutları ile iki grup yani normal ve problemli internet kullanıcıları arasında fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Sonuç olarak yapılan çalışma ile demografik özellikler, bağlanma stilleri, kişilik özellikleri ve çatışma çözme yaklaşımlarının internet kullanım durumu ile ilişkili olduğu saptanmıştır., This research is a cross-sectional and descriptive study on internet usage of İzmir Provincial Police Directorate personnel according to five-factor model of personality, attachment styles and interpersonal conflict resolution approaches. Considering the fact that studies on problematic internet usage and its effects on quality of life are usually about students and teenagers and other groups are ignored all around the world and our country, this study is considered necessary to increase efficiency and effectiveness of internal security services by the way of improving police directorate personnel's quality of life by determining whether there is problematic internet usage of police directorate personnel who use technological opportunities day by day and have a subculture, what may cause this situtation and eliminating this situation in the light of data obtained. The population of the research consists of police directorate personnel who work in İzmir Provincial Police Directorate in years of 2013 and 2014. The sample of the research consists of totally 337 police directorate personnel (10 women and 327 men) who get duties in 11 branch offices related to İzmir Provincial Police Directorate. 2 of participants are administrative officers, 311 are police officers, 6 are chief police officers, 14 are deputy inspectors and 4 are inspectors. Personal information form, Internet addiction scale, interpersonal conflict resolution approaches scale, five factor personality inventory and inventory of experiences in close relationships. In researches, relationships are examined between dimensions of extraversion, neuroticism, agreeableness, conscientiousness and openness which are subdimensions of five-factor personality characteristics and problematic Internet usage. And also, relationships are determined between anxiety and avoidance points which are subdimensions of inventory of experiences in close relationships and problematic Internet usage. Difference is detected between attachment styles with fear, obsession, avoiding and confidence and two groups who are normal and problematic Internet users. No difference is found between public-private behaviour and approach-avoidance points which are subdimensions of interpersonal conflict resolution approaches and two groups who are normal and problematic Internet users and it can be said that points given are close to each other. Significiant difference is detected between confrontation, emotional expression and self-disclosure which are other subdimensions of interpersonal conflict resolution approaches and two groups who are normal and problematic Internet users and it can be said that there are relationships between these factors and Internet usage. As a conclusion, in the study, it is examined that demografic properties, attachment styles, personal characteristics and interpersonal conflict resolution approaches are related to Internet usage.

Bu araştırmanın amacı; beden eğitimi öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeylerinin, mesleki öz yeterliliklerini ve kişilerarası problem çözme becerilerini yordayıp yormadığını incelemektir. Ayrıca, mesleki kıdeme ve cinsiyete göre problem çözme, mesleki yeterlilik ve duygusal zeka düzeyindeki farklarda araştırmada test edilmiştir. Çalışmanın örneklemini İstanbul ilinden olasılıksız örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme yöntemi ile seçilmiş 114 kadın (Xyaş= 31.66 ± 7.57), 116 erkek (Xyaş= 32.92 ± 7.87), toplam 230 (Xyaş= 32.27 ± 7.73) beden eğitimi öğretmeni oluşturmuştur. Katılımcılara Kişisel Bilgi Formu, Schutte Duygusal Zeka Ölçeği, Öğretmen Öz Yeterlilik Ölçeği ve Kişilerarası Problem Çözme Envanteri uygulanmıştır. Katılımcıların cinsiyet ve mesleki kıdemlerine göre duygusal zekâ, mesleki öz yeterlilik ve problem çözme becerilerinde fark olup olmadığını belirlemek amacıyla bağımsız gruplarda t testi kullanılmıştır. Duygusal zekânın mesleki yeterlik ve problem çözme becerisini belirlemedeki rolünü test etmek amacıyla ise Hiyerarşik Regresyon Analizi uygulanmıştır.Yapılan analizler sonucunda mesleki kıdeme göre beden eğitimi öğretmenlerinin duygusal zekâ, mesleki öz yeterlik ve kişilerarası problem çözme becerilerinde anlamlı fark bulunamamıştır. Öte yandan, cinsiyete göre; mesleki öz yeterliliğin öğretim stratejilerini kullanmaya yönelik öz yeterlilik alt boyutunda ve kişilerarası problem çözme becerisinin probleme olumsuz yaklaşma ve kendine güvensizlik alt boyutlarında anlamlı fark bulunurken, cinsiyete göre öğretmenlerin duygusal zeka düzeylerinde fark bulunamamıştır. Hiyerarşik regresyon analiz sonuçları duygusal zeka düzeyinin mesleki öz yeterliliğin öğrenci katılımına yönelik, öğretim stratejilerini kullanmaya yönelik ve sınıf yönetimine yönelik tüm öz yeterlilik alt boyutlarının yordayıcısı olduğunu ve bu değişkenlerle duygusal zeka arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Bunun yanı sıra, duygusal zeka düzeyinin kişilerarası problem çözme becerisinin ısrarcı-sebatkar problem çözme ve yapıcı problem çözme alt boyutları ile pozitif yönde; sorumluluk almama, kendine güvensizlik ve probleme olumsuz yaklaşma alt boyutlarını ile negatif yönde ilişkili olduğu bulunmuştur.Araştırma sonucunda; beden eğitimi öğretmenlerinin duygusal zeka düzeyi artarken, kendilerinde algıladıkları mesleki öz yeterlilik algılarının ve kişilerarası problem çözme becerilerinin de arttığı tespit edilmiştir. Duygusal zekanın artışıyla birlikte öğretmen, derse yüksek düzeyde öğrenci katılımı sağlayabilmekte, çeşitli öğretim stratejilerini eğitim öğretime uyarlayabilmekte, sınıf yönetiminde daha etkili olmaktadır ve kendini mesleki açıdan daha yeterli görebilmektedir. Bunun yanı sıra, yine duygusal zeka yükseldikçe öğretmenin, problem çözümüne olumlu katkı sağlayan probleme yapıcı yaklaşma davranışı artış gösterirken, problemin çözümünü engelleyen probleme olumsuz yaklaşma, sorumluluk almama ve kendine güvensiz davranış biçimi azalmaktadır.Anahtar kelimeler: Beden eğitimi, duygusal zeka, öz yeterlilik, kişilerarası problem çözme. The purpose of this research was to determine the role emotional intelligence in predicton of occupational self-eficacy and interpersonal problem solving skill of physical education teachers. The study was also aimed to examine the differences in occupational self-efficacy, emotional intelligences and interpersonal problem solving skill of physical education teachers with regard to sex and year of experience. The sample of this study consist of 114 female (Mage= 31.66 ± 7.57) and 116 male (Mage= 32.92 ± 7.87), totally 230 (Mage= 32.27 ± 7.73) physical education teachers in İstanbul who were seleceted by using convenient sampling. Personal information form, Schutte emotional intelligence scale, the occupational self-efficacy scale of the teacher, the interpersonal problem solving inventory were administered to all participants. For testing sex and year of experience differences in occupational self-efficacy, emotional intelligences and interpersonal problem solving skill of physical education teachers independent t-test was used. The role of emotional intelligence in predicton of occupational self-efficacy and interpersonal problem solving skill of physical education teachers, hierarchial regression analysis was conducted.Results indicated no significant differences in interpersonal problem solving skill, occupational self-efficacy and emotional intelligences wtih regard to sex and year of experiences. There was a significant sex differences in the teaching strategies self-efficiacy subscale of occupational self-efficacy and negative approach to problem solving and lack of self-confidence subscales of interpersonal problem solving skills. On the other hand, no significant sex difference was found in emotional intelligent. The results of hierarchial regression analysis showed that the emotional intelligence predicted the self-efficacy of the student participation, the class management and the usage of teaching strategies subscales of occupational self-efficacy and the relationship between emotional intelligence and these variables were positive. Analysis also revealed positive correlation between the emotional intelligence and self assertive and constructive problem solving subscales of interpersonal problem solving and negative correlation between the sub-dimensions of the lack of responsibility, the lack of confidence and the handling problems.In conclusion, as the emotional intelligence of the pyhsical education teachers is increased, their perception of occupational self efficacy and their skill of interpersonal problem solving are increased. Higher emotional inteligence lead teacher to encourage students participation in the lesson, use different strategies in the lesson and more effective in class management, there by s/he feel more satisfied with his/her occupation. Besides, as emotional intellegience is increased, use the constructive problem solving approaches is increased while their negative attitude hindering problem solving, lack of responsibility and lack of self-confidence are decreased.Key words: Physical education, emotional intelligence, self-efficacy, interpersonal problem solving 117

Yüksek lisans tezi., Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin internet bağımlılığı düzeylerinin duygusal zeka ve kişilerarası problem çözme beceriler açısından yordanıp yordanmadığını belirlemektir. Araştırmaya; İstanbul, Ankara ve Kocaeli ilinde öğrenim gören 182'si kadın ve 149'u erkek olmak üzere toplam 331 üniversite öğrencisi katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak; İnternet Bağımlılığı Ölçeği (İBÖ), Duygusal Zeka Özelliği Ölçeği- Kısa Form, Kişilerarası Problem Çözme Envanteri ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Ayrıca öğrencilerin demografik özellikleri (cinsiyet, yaş, anne-baba eğitim durumu, ekonomik durum, algılanan akademik başarı, romantik ilişki ve algılanan ebeveyn tutumu) değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, üniversite öğrencilerinin internet bağımlılığı puanları ile kişilerarası problem çözme alt boyutlarından probleme olumsuz yaklaşma, kendine güvensizlik ve sorumluluk almama arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur. Diğer taraftan, internet bağımlılığı ile yapıcı problem çözme becerisi arasında negatif yönde bir ilişki bulunmuştur. Israrcı-sebatkâr yaklaşım ile internet bağımlılığı arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Üniversite öğrencilerinin internet bağımlılığı düzeyleri ile duygusal zeka düzeyleri arasında negatif yönde anlamlı ilişki saptanmıştır. Cinsiyet, yaş ve babanın eğitim durumu ile internet bağımlılığı düzeyleri arasında anlamlı farklılık saptanmazken; annenin eğitim düzeyi, ekonomik durum, algılanan akademik başarı, romantik ilişki ve algılanan ebeveyn tutumu ile internet bağımlılığı arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Araştırmanın sonucunda, probleme olumsuz yaklaşma ve kendine güvensizlik alt ölçekleri üniversite öğrencilerinin internet bağımlılığı düzeylerini pozitif yönde anlamlı düzeyde yordarken; üniversite öğrencilerinin internet bağımlılığı düzeyleri duygusal zeka tarafından negatif yönde anlamlı biçimde yordandığı tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, kişilerarası çatışma ile bilgi paylaşımı arasındaki ilişkinin örgütsel sinizm üzerine etkisini kuramsal ve uygulamalı olarak incelemektir. Alan yazında üç değişkenin birlikte ele alındığı herhangi bir çalışmaya rastlanmamış olması sebebiyle de araştırmanın literatüre katkı sağlayacağı düşünülmüştür. Çalışmanın bir diğer amacı ise yapısal eşitlik modelini kullanarak üniversitelerde yapılacak olan araştırma ve analizler neticesinde kişilerarası çatışma ile bilgi paylaşımı arasındaki ilişkinin örgütsel sinizm üzerine etkisini ortaya koyan bir model oluşturmaktır. Bu nedenle İstanbul’da faaliyet gösteren devlet ve vakıf üniversitelerinde görev yapan 428 akademisyen ile gerçekleştirilen çalışmada açıklayıcı faktör analizleri, doğrulayıcı faktör analizi, yapısal eşitlik analizi ve regresyon analizleri kullanılarak araştırmanın hipotezleri test edilmeye çalışılacaktır. Akademisyenlerin bilgi paylaşımı ile kişilerarası çatışma arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu, kişilerarası çatışma, örgütsel sinizmi pozitif yönde anlamlı olarak etkilediği ve bilgi paylaşımının örgütsel sinizmi negatif yönde anlamlı olarak etkilediği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca SPSS kullanılarak korelasyon, regresyon analizleri gerçekleştirilmiştir. AMOS paket programı ile yapısal eşitlik analizi yapılmıştır. Abstract ; The aim of this study is to investigate the relation between interpersonal conflict and knowledge sharing on the organizational cynicism theoretically and practically. Looking into the related field, there could not be found any research including three variables to be taken into consideration together which is thought making valuable contribution to the literature. Another aim of this study is to form a model which puts forward the relation between interpersonal conflict and knowledge sharing on the organizational cynicism using sctructural equation modeling in universities depending applied research and analysis. Therefore, the research hypothesis have been tested using exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis, sctructural equation modeling and regression analysis including 428 academicians working in public and foundation universities in Istanbul. It has been found out that there has been a negative significant relation between knowledge sharing and interpersonal conflict of academicians, interpersonal conflict affecting on the organizational cynicism in a positive significant way and knowledge sharing affecting on organizational cynicism in a negative significant way. By the way, correlation and regression analysis have been performed. Sctructural equation analysis have been done using AMOS software.

Bu araştırma, hem yerli hem de yabancı yapım çizgi filmlerde kişilerarası problemlerin ne derece yer aldığının ve nasıl ele alındığının saptanması amacıyla yürütülmüştür. Bu çalışma, nitel bir çalışma olup araştırmada içerik analizi kullanılmıştır. Araştırmada TRTÇocuk kanalında düzenli olarak yayınlanan ve oldukça popüler olan Rafadan Tayfa isimli yayın yerli yapım çizgi film olarak; Heidi isimli yapım ise yabancı yapım çizgi film olarak ele alınmıştır. Araştırmanın çalışma grubuna her iki çizgi filmin internet üzerinden ulaşılabilen 10'ar bölümü seçilmiştir. Çalışmada veri toplama aracı olarak Ozan-Demir'in (2009) çalışmasında kullandığı kodlama formuna benzer nitelikle bir kodlama formu oluşturulmuştur. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmış olup frekans ve yüzde dağılımlarından yararlanılmıştır. Araştırma neticesinde; her iki yapım toplamında incelenen 20 bölümün 16'sında kişilerarası problemlere rastlanmış olup bu 16 bölüm içerisinde ise toplam 46 ayrı kişilerarası problemin yaşandığı görülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre; çizgi filmlerde tespit edilen kişilerarası problemlerin en çok psikolojik gereksinimlerden kaynaklandığı, ağırlıklı olarak 2 kişi arasında yaşandığı ve taraflara destek olan kişilerin olmadığı, %34.8 oranıyla en çok diğer kategorisinde yer alan yöntemlerle ardından ise %32.6 oranı ile güç kullanma yöntemiyle çözüldüğü ve daha çok kazan-kaybet ile sonuçlandığı görülmüştür. Araştırma sonucunda, Heidi isimli çizgi filmde Rafadan Tayfa isimli yapıma göre daha fazla sayıda kişilerarası problemin yaşandığı tespit edilmiştir. Rafadan Tayfa'da tespit edilen kişilerarası problemlerin en çok `kıt kaynaklar`dan, Heidi'deki problemlerin ise `karşılanmayan psikolojik gereksinimler`den kaynaklandığı görülmüştür. Problemlerin çözüm yöntemleri açısından, Rafadan Tayfa'daki problemlerin ağırlıklı olarak `güç kullanma` yöntemiyle, Heidi'deki problemlerin ise `diğer/belirsiz` kategorisinde yer alan durumlarla (üçüncü kişi müdahalesi gibi) çözümlendiği tespit edilmiştir. Ayrıca araştırma sonucunda; Rafadan Tayfa'daki problemlerin ağırlıklı olarak kaybet-kaybet, Heidi'deki problemlerin ise genellikle kazan-kaybet ile sonuçlandığına ulaşılmıştır. This research has been conducted in order to determine the extent to which interpersonal problems are involved and how they are handled in both domestic and foreign cartoons. The study is a qualitative study and content analysis is used in the research. In this study `Rafadan Tayfa` is selected as domestic cartoon and Heidi is selected as foreign cartoon, both of which are regularly telecasted in the TRTÇocuk channel and are very popular. The study group of the research consists of 10 episodes from each animated cartoon which are accessible on web. As data collection tool of the study, the researcher has used a coding form which is similar to the one Ozan-Demir (2009) used in her own study. In the analysis of the collected data, content analysis method has been used and the researcher has made use of frequency and percentage distributions. As a result of the study; it has been identified 16 interpersonal problems in 20 episodes in both productions and 46 different interpersonal problems in these 16 episodes. According to the results of the study; it is shown that the interpersonal problems, identified in the cartoons, are mostly derived from psychological needs, are mainly between two people, are mostly solved by using methods stated in other category at the ratio of 34.8%, followed by `using force` method with 32.6% and are mostly resulted in win-lose situation. In Heidi, it has been found that there are more interpersonal problems than Rafadan Tayfa. The results show that the interpersonal problems identified in Rafadan Tayfa is mostly caused by `scarce resources` and the problems in Heidi is generally caused by `unmet psychological needs`. Regarding the solution methods of the interpersonal problems, it has been found that the problems in Rafadan Tayfa are mainly solved by the `using force` method and the problems in Heidi are mainly solved with the situations in the `other / uncertain` category (such as third person intervention). In addition, the results of the study reveal that the problems in Rafadan Tayfa mainly result in `lose-lose` situation, while the problems in Heidi usually result in `win-lose` situation. 145

Bu çalışma, çatışma ve çatışma yönetimi stratejilerinin, organizasyonlarda fiziki güvenlik ile ilgili görev yapan güvenlik personelinin iş performanslarına etkilerini ve çatışma ile ilgili çeşitli faktörler konusunda varolması muhtemel çeşitli algı farklılıklarını araştırmak üzere yazılmıştır. Bu iş dalı özellikle, stresli koşullara maruz kalınması oranının ve çatışma olasılığının fazlalığı ile takım çalışması ve uyum içinde çalışmanın büyük önem arz etmesi nedeniyle seçilmiştir. Personel ve yöneticilerin, çatışmaların sebepleri, performans üzerine -olumlu ya da olumsuz – etkileri, ve çözüm stratejileri üzerine fikirlerini değerlendirebilmek ve tüm bu etmenlerin iş performansı üzerine etkilerini değerlendirmek amacıyla katılımcılara birtakım ifadeler yöneltilmiştir. Çalışanların bu ifadelere verdikleri yanıtlar, Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) paket programı kullanılarak araştırılmıştır. Bu çalışma ile yönetim stratejistlerinin, çatışma ve iş performansı ilişkisi üzerine güncel/ana akım görüşleri, Türkiye'de faaliyet gösteren güvenlik çalışanları üzerinde test edilmiştir. This paper is written in order to investigate the effects of conflict management strategies and perceptions of security personnel concerning conflict and effects (impacts) of conflict whom are dealing with physical security of organizations. This line of work is selected especially for it's high possibility of exposure to stressful situations and conflict, and it's of great importance for the personnel to work as a team and in harmony. In order to assess the opinions of both personnel and managers on the causes, effects -whether positive or negative- on performance and solution strategies of conflicts and assess the impact of these strategies on their work performance, a series of arguments were directed to the participants. The personnel's answers to these arguments are analyzed, using Statistical Package for the Social Sciences (SPSS). With this study, we wanted to test the mainstream conflict and work performance relationship opinions of management stragetists, on active security personnel in Turkey. 104

Bu araştırmada; ilkokul yöneticilerinin öğretmenlerle karşılaşmış oldukları sorunları, idarecilerin kendi stillerine göre çözümlemek ve öğretmenlerle karşılaştıkları çatışmaya neden olan problemleri ve bu problemler karşısında başvurdukları çözüm yollarını incelemek amaçlanmıştır.Bu çalışma; örgün eğitim içerisinde bulunan yöneticilerin çalışma hayatlarında karşılaştıkları çatışmaları kapsamaktadır. İstanbul ili Bağcılar ilçesinde var olan ilkokullarda ki yöneticilere demografik değişkenleri ve çatışma kavramına ilişkin soruları içeren anket uygulanmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 15.0 istatistik paket programıyla çözümlenmiştir. Ölçek sorularında elde edilen bulgulara göre; eğitim kurumlarında çalışan personelin demografik özellikleri farklılık gösterse de çatışma yaşadıkları görülmektedir. Çatışma kavramı her zaman olumsuz bir anlam ifade etmemektedir. Çatışmadan ders çıkararak çatışmayı yönlendirip faydalı hale getirilmesi sağlanmalıdır. Çatışmayı etkin yönetme rolü idarecilere düşmektedir. Bu rol, büyük oranda eğitim kurumlarında bulunan yöneticilerin kendilerini bilimsel ve stratejik gelişimlerini sağlamalarıyla olanaklıdır. İdarecilerin çatışma ve çatışmayı yönetme becerileri merkeze alınarak ölçek uygulama gerçekleştirilmiştir. Bu uygulamada yöneticilerin demografik yapıları (cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim kademesi, yönetici olarak görev ve kıdem) dikkate alınarak bulgular yorumlanmıştır. Araştırma bulguları tablolar halinde sunulmuş olup elde edilen bulgular çerçevesinde çatışma çözüm yöntemleri açıklanarak çeşitli önerilerde bulunulmuştur.Anahtar Kelimeler: Çatışma, çatışma yönetimi, okul yöneticileri. In this study, intented to resolve the problems that the administrators of primary schools have faced with the teachers and the ways to solve these problems that they use.This study, covers the conflicts that managers encounter in their working lives in formal education. A questionnaire was applied to the administrators in primary schools which contains questions about conflicts and demographich variables, in İSTANBUL, Bagcılar. The obtained data are analyzed with the statistical program SPSS 15.0. According to the findings of questionnaire, it is observed that the personel who work in educational institutions experienced the conflict despite of the even though they have demographic differences. The concept of conflict does not always have a negative meaning. By directing the conflict, it can be made useful. The administrators have the responsibility to manage the conflict. This responsibility depends on the development of administrators, in a scientific and strategic way.A questionnaire was applied which based on the skills of the administrators to manage the conflict. In this application, the findings were interpreted by considering the demographic structures (gender, age, marital status, educational skills, seved as administrator and seniority of theadministrators. The research findings are presented in tables and the findings are explained the methods of conflict resolution within the framework of the various suggestions made. Keywords: Conflict, Conflict Management, School Administrators 143

Bu araştırmanın amacı, ergenlere uygulanan çatışma çözme psiko-eğitim programının, çatışma çözme becerileri, sürekli öfke ve öfke tarzları üzerindeki etkisini incelemektir.Bu araştırma Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı bir ortaokulda 2015-2016 eğitim-öğretim yılında yapılmıştır. Deney grubunda 12, kontrol grubunda da 12 öğrenci bulunmaktadır. Araştırma kapsamında deney grubundaki öğrencilere haftada 2 saat olmak üzere 5 hafta süresince çatışma çözme psiko-eğitim programı uygulanmıştır. Kontrol grubunda yer alan öğrencilere ise herhangi bir eğitim verilmemiştir.Araştırmada veri toplama aracı olarak, Sarı (2005) tarafından geliştirilen ''Çatışma Çözüm Becerileri Ölçeği'' ve Özer (1994) tarafından Türkçeye uyarlanan ''Sürekli Öfke ve Öfke Tarz Ölçeği'' kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubunun ön test ve son testleri arasında anlamlı fark olup olmadığı Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ile deney ve kontrol grubu puanları arasındaki farkın anlamlılığı için Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Çatışma çözme psiko-eğitiminin deney ve kontrol grubunun çatışma çözme becerileri, öfke ve öfke ifade tarzları ön test-son test fark puanlarına yönelik yapılan analizler sonucunda çatışma çözme becerilerinin, bütünleşme, hükmetme ve uyma alt boyutlarında; sürekli öfke, içe yönelik öfke, dışa yönelik öfke ve öfke kontrol alt boyutlarında deney grubu lehine anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Bu bulgulara göre; ergenlere uygulanan çatışma çözme psiko-eğitim programının ergenlerin bütünleşme ve uyma puanlarını artırmada; hükmetme puanlarını düşürmede etkili olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca çatışma çözme psiko-eğitim programı uygulanan ergenlerin sürekli öfke düzeylerini, içe yönelik öfke tarzı ve dışa yönelik öfke tarzı puanlarını düşürmede; öfke kontrol puanlarını ise artırmada etkili olduğu sonucuna varılmıştır. The main objective of this study is to examine the effects of psychoeducation program for conflict resolution for teenagers, on conflict resolution skills, perpetual anger and anger styles.This research has been conducted in a middle school governed by the Ministry of National Education during the educational year of 2015-2016. Both the experimental and the control group consist of 12 students. The psychoeducational program for conflict resolution has been applied to the students in the experimental group for 5 weeks, for 2 hours each week. No training has been provided for the students in the control group.In the study, the `Scale for Conflict Resolution Skills` developed by Sarı (2005) and the `Scale for Perpetual Anger and Anger Styles` adapted to Turkish by Özer (1994) have been used. The Wilcoxon Signed Rank Test has been used to determine if there is a significant difference between the pre- and the post-tests of the experimental and control groups, and to determine the significance of the difference between the scores of the experimental and control groups, the Mann Whitney U Test has been used. According to the results of the analyses of the differences between the pre- and post-test scores for conflict resolution skills and anger and anger styles of the experimental and control groups of the conflict resolution psychoeducation, a significant difference has been observed in favor of the experimental group, in the sub-dimensions of conflict resolution skills, namely: consolidation, domination and compliance, and perpetual anger, intrinsic anger, extrinsic anger and anger management. In light of these findings; it has been concluded that the psychoeducational program for conflict resolution is effective on increasing the scores of consolidation and compliance, and on decreasing the scores of domination among teenagers. Moreover, it has also been concluded that the perpetual anger levels of teenagers are effective on decreasing the scores of intrinsic and extrinsic anger styles, and on increasing the scores of anger management. 140